Συλλογή γνώσης= καλύτερη απόδοση ?

Γελάω επίσης με τα γουνακια για να είμαι ειλικρινής....

Από κει και πέρα σαν μέσο δεσίματος προτιμώ το σχοινί τις χειροπέδες και τα tire ups .... Ανάλογα τον τρόπο δεσίματος και την έκταση αυτού όλοι οι συνδυασμοί είναι επιθυμητοί με κυρίαρχο στοιχείο το σχοινί....
Από φίμωτρα αγαπημένο μου είναι η ταινία... Με εξιταρει σαν "αξεσουάρ" πάνω στη γυναίκα οπτικά και με τη σωστή εφαρμογή μπορεί να αποβεί και αποτελεσματικό στο σκοπό της.
Ball gags και panel gags είναι επίσης επιθυμητά

Αυτά τα λίγα περιληπτικά

 

Φρονώ πως τόσο σε αυτούς που δένονται όσο και σε αυτούς που δένουν λειτουργούν δύο πράγματα σε βαθμό που εξαρτάται από τα γούστα τους, πάντα εφόσον το δέσιμο δε γίνεται για καθαρά τεχνικούς λόγους.

• Η διαδικασία (τελετουργία)
• Το αποτέλεσμά της (περιορισμός)

Τα δεσίματα δεν είναι του γούστου ωστόσο -στον εαυτό μου, τουλάχιστον- αναγνωρίζω αυτή τη δυϊκότητα διαδικασίας/αποτελέσματος στις σαδιστικές πράξεις που είναι του γούστου μου.

 

Έναν λόγο τον αναφέρατε:

Άλλος λόγος είναι ο περιορισμός σώματος για να μην κάνει κάποια κίνηση που μπορεί να οδηγήσει σε αστοχία με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.

 

Ο περιορισμός μπορεί να είναι (για κάποιους από εμάς τουλάχιστον) ιδιαίτερα απελευθερωτικός.
Γιατί μπορεί ουσιαστικά αυτό που είναι στόχος/ζητούμενο/σκοπός (ο,τι θέλει ο καθένας βάζει) είναι το να "δαμαστούν" οι πάσης φύσεως εσωτερικοί δαίμονες αλλά το σώμα μπορεί να γίνει πολύ καλό εργαλείο/δρόμος πρόσβασης προς το ζητούμενο αυτό.

 

Για άλλη μια φορά , λαμβάνω βοήθεια ως προς την αποτύπωση της σκέψης στο γραπτό λόγο!

 

Ισχύει και για μένα αυτό. Ο περιορισμός του δεσίματος μου στερεί την φυσική επιλογή να αντισταθώ έμπρακτα στον πόνο και αυτό απελευθερώνει αισθήσεις και με απελευθερώνει συναισθηματικά για να δεχτώ τον πόνο. Απαλλάσσομαι από τον ηθικό περιορισμό "δεν είναι σωστό / δεν είναι καλό / δεν μου αρέσει / μου στερεί την αυτονομία μου να πονάω."

Εξάλλου επειδή το δέσιμο δεν είναι επιλογή δική μου γίνεται και μιας μορφής αγκαλιά από Τον που επέλεξε να με δέσει.

Όμως μου έχει οριστεί ότι την θέση μου στο χώρο την κρατώ μόνη μου, χωρίς δέσιμο και με την μέγιστη ακρίβεια, χωρίς να κουνηθώ δηλαδή, όσο διαρκεί η συνεδρία. Γνωρίζοντας μέσα μου ότι θα μπορούσε να είναι αλλιώς και να έχω την ευκολία να είμαι δεμένη, ότι είμαι υποχρεωμένη να μην κουνηθώ διόλου και δεν μπορώ να κάνω διαφορετικά, νιώθω έντονο εξευτελισμό, την ώρα εκείνη.