Κολάρο - Αναγκαίο ή γραφικό?

Σε πολλά post στο forum έχουν γίνει συγκεκριμένες αναφορές κ αναλύσεις σχετικές με την χρήση του κολάρου κ την χρηστική του ιδιότητα καθώς κ για τα συναισθήματα τα οποία προκαλεί η χρήση του σε Κ κ Υ.

Παρ όλα αυτά θα ήθελα να δούμε λίγο την χρησιμοποίηση του κολάρου από μια διαφορετική οπτική γωνία πέραν της χρηστικής του.

Πόσο είναι αναγκαίο να χρησιμοποιεί κ να δίνει ένας Κ κολάρο στην/ον Σ σήμερα? Μήπως στην πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα γραφικό υπόλειμμα του παρελθόντος?

Γιατί ο πρωταρχικός στόχος μιας Σ είναι το να αποκτήσει ένα κολάρο κάνοντας τα πάντα από την πρώτη στιγμή κ πως αυτό μπορεί να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνονται την υποταγή τους? Κ αν αυτός είναι ο αυτοσκοπός για μια Σ οι Κ τι κερδίζουν δίνοντας το κ για ποιο λόγο, με ποια κριτήρια?

 

Πολύ φοβάμαι ότι έχει χαθεί η ποίηση από τις μέρες μας. Είστε τόσο προσηλωμένος στην χρηστικότητα που φτάνετε να στενογραφείτε και τα κείμενά σας. Θα σας βοηθήσω να επανέλθετε με μια αφιέρωση από τον αθάνατο Τόλη:

Έχω μιαν αρραβωνιάρα
Παιγνιδιάρα και χαδιάρα
Που στο τρόλεϊ σαν μπαίνει
αυτομάτως ο τρολές
Αμέσως βγαίνει

Έχω έναν αρραβωνιάρη
Τρία μέτρα παλικάρι
Όχι σαχλοτζιτζιφρίνγκο
Μα σκληρό παλικαράκι
Σαν τον Ρίνγκο

Έριξα λάσο
Για να σε πιάσω
Και αν μ’ αφήσεις
ποτέ στον άσσο
Θα γίνει νέα μονομαχία
Μες στο Ελ Πάσο

Έβαλα στο χέρι βέρα
Μ’ένα αγόρι σαν αστέρα
Στο φιλί δεν κάνει σκόντο
Και μπροστά του τύφλα να’ χει
ο Μπελμόντο

Έχω αλλάξει δαχτυλίδι
Με μια κούκλα σαν στολίδι
Σαν περνάει ο δρόμος τρίζει
Και στην γλύκα ξεπερνά
Την Βίρνα Λίζι

 

Απάντηση: Κολάρο - Αναγκαίο ή γραφικό?

η έννοια του κολάρου είναι συμβολική και όπως κάθε σύμβολο μπορεί πολύ εύκολα να παρεκκλίνει της αρχικής του σημειολογίας

παρόλο που θεωρώ επικίνδυνη τη γενίκευση:

εντούτοις μπορώ να αντιληφθώ "τον αγώνα" πολλών υποτακτικών για ένα κολάρο που μπορεί να τους παρέχει την ίδια "ασφάλεια" με ένα γάμο*: αυτομάτως επισημοποιείται η σχέση, αποκτούν περισσότερα "δικαιώματα" (αν κι αυτό θεωρώ πως εξαρτάται από τον κυρίαρχο) και γενικά έχουν πλέον κάτι να δείξουν στην bdsm "κοινότητα"
έτσι και μόνο έτσι μπορώ να κατανοήσω τον διακαή πόθο μιας σκλάβας για κολάρο που χωρίς να το καταλάβει γίνεται αυτοσκοπός χάνοντας -συνήθως- την ουσία των πραγμάτων

γενικά, δεν είμαι κατά του κολάρου σα σύμβολο ιδιοκτησίας που σηματοδοτεί σε Ποιόν ανήκει η σκλάβα και Τίνος εντολές ακολουθεί... θεωρώ όμως πως η "ενοικίασή" του (γιατί περί αυτού πρόκειται, το κολάρο δεν είναι της σκλάβας, είναι Του Αφέντη και Αυτός αποφασίζει ποια θα το φορέσει) είναι ένας μακρύς δρόμος στρωμένος με ό,τι άλλο εκτός από ροδοπέταλα και σε καμμία περίπτωση δεν αποτελεί επίτευξη στόχου




*μην ξεχνάμε πως κάθε κόρη μεγαλώνει με απώτερο σκοπό να παντρευτεί, σα να είναι ένα τσιπάκι που της βάζουν στον εγκέφαλο μόλις γεννηθεί... όσες καταφέρνουν να βγάλουν αυτό το τσιπάκι από το μυαλό τους, είναι οι γνωστές ξετσίπωτες  

 

Καλημερα camera_obscura. Σε ευχαριστω πολυ για το ποιημα, λυπαμαι μονο που δεν ξερω τον αθανατο Τολη. Οσον αφορα την στενογραφια ειλικρινα το εγραψα μονος μου χωρις την βοηθεια της γραμματεως μου. Στο επομενο θα το κανω μαζι της.

 

Ωραίο θέμα, Mstr Thf.

Το κολάρο είναι ένα σύμβολο της δέσμευσης του Αφέντη προς τη σκλάβα και της σκλάβας προς τον Αφέντη. Οι επιλογές δεσμεύουν. Δημιουργούν υποχρεώσεις και δικαιώματα εκατέρωθεν. Θα μπορούσε να είναι οποιοδήποτε άλλο σύμβολο πέραν του κολάρου. Ένα σημάδι από branding φερ' ειπείν, ένα τατουάζ, κρίκοι κλπ.

Θα μου πείτε, πού φαίνεται η δέσμευση του Αφέντη; Η σκλάβα φέρει το κολάρο, το τατουάζ, το σημάδι, τους κρίκους κλπ. Πράγματι, κατά την άποψή μου όλα αυτά τα σύμβολα είναι ελλιπή, αν και πολύ βολικά για όσους "ενοικιάζουν" το κολάρο τους ή μοιράζουν τα υπόλοιπα σε όποια τα θέλει ή σε όποια θεωρούν άξια να τα φέρει, προς στιγμήν (πράγμα που θα ήταν θλιβερό, αν δεν ήταν τόσο αστείο και ανθρώπινο). Θα ήθελα να υπενθυμίσω το τέλος της ταινίας "Ο", όπου η Όμικρον σημαδεύει με το αρχικό του ονόματός της τον Αφέντη που της έβγαλε την ψυχή ανάποδα. Το βρίσκω πολύ του γούστου μου αυτό. Πάντα πίστευα πως στο BDSM δεν ασχολούμαστε με αγοραπωλησίες, συναλλαγές και ενοικιάσεις. Αλλά μην με ακούτε πολύ εμένα, ανήκω σε μία κατεξοχήν ρομαντική γενιά.

Δεν πιστεύω ότι πρωταρχικός στόχος μιας σκλάβας είναι να αποκτήσει ένα οποιοδήποτε κολάρο, ούτε πως θα κάνει τα πάντα γι αυτό από την πρώτη στιγμή.Τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να είναι έτσι, όχι για νοήμοντα όντα που κάνουν επιλογές (δεν μιλούμε για περιπτώσεις απόγνωσης και απελπισίας, έτσι; - δεν αρνούμαι πως υπάρχουν και αυτές). Νομίζω πως πρωταρχικός στόχος μιας εν δυνάμει σκλάβας είναι να φτάσει στο σημείο να λειτουργεί ως νοήμον ον που κάνει επιλογές. Και πρωταρχικός στόχος μιας γυναίκας που ήδη νιώθει σκλάβα κάποιου, είναι να διατηρήσει το "κολάρο" της, δηλαδή την σχέση που ήδη υφίσταται, με όσα δικαιώματα και υποχρεώσεις γεννά αυτή. Εκεί, ναι, θα κάνει τα πάντα, για να τιμήσει την επιλογή του Αφέντη της καθώς και την δική της (αυτό σήμαινε παλιά και το "τιμώ το στεφάνι μου", ένα πολύ δύσκολο κομμάτι των σχέσεων, εκατέρωθεν). Πολλοί τείνουν να επαναπαύονται στα ήδη κεκτημένα ή παρασύρονται από distractions, για να το πω κομψά. Πράγμα που επίσης θα ήταν θλιβερό, αν δεν ήταν τόσο αστείο και ανθρώπινο...

Όσο για τις "ξετσίπωτες" που αναφέρει η sapfw, θεωρώ ότι η δέσμευση προς ένα άτομο, η επιλογή Ενός για το ερωτικό σχήμα για το οποίο μιλούμε, είναι το αντίστοιχο της δυαδικής σχέσης που υφίσταται μέσα στον πατροπαράδοτο γάμο. Στο BDSM δεν ξεφεύγουμε σε αυτό το σημείο, όλες οι σχέσεις λειτουργούν σε δυάδες. Ξεφεύγουν μόνο όσοι κάνουν κάποιου τύπου πολυγαμικές σχέσεις, όπως αυτές που ανέλυσε ο Master V στο νήμα του για το polyhouse. Επίσης, ξεφεύγουν οι λιμπερτίνοι, χάνοντας κάποια πράγματα και κερδίζοντας άλλα.

Mstr Thf, ο αθάνατος Τόλης είναι αοιδός, όχι ποιητής. Επιτρέψτε μου:

 

ειναι ενα πολυ ωραιο ερωτικο αντικειμενο και συμβολο της ''δεσμευσης''..

 

Για αλλη μια φορα διαβαζω και με καποια συμφωνω και με καποια διαφωνω...

δεν μπορω να γενικολογησω σε αυτο το θεμα...μπορω να πω μονο αυτα που ξερω και που βιωσα....
Για καποιους το κολαρο μπορει να ειναι ενα αντικειμενο για εμενα υπηρξε η επιβραβευση των προσπαθειων μου και τον κοπων μου να φτασω στα επιπεδα που ηθελε Εκεινος....επισης σηματοδοτουσε πως Του ανηκα και πως δεν δεχομουν εντολες απο κανεναν αλλον....
Για εμενα το κολαρο ειναι κατι μονιμο...(συνχωρεστε με ετσι τα εμαθα) θα στο φορεσει οταν θεωρησει οτι πρεπει να το βαλεις και θα βγει αν χωρισετε ..(σωματικα...πεθανει καποιος απο τους δυο η διαλειθει η σχεση) συναισθηματικα θεωρω πως δεν χωριζεις...παντα μεσα σου εισαι δεμενος με το αλλο μερος ακομα κι αν δεν εισαστε πλεον μαζι.....
Θαρρω ομως πως η δικη μου απαντηση δεν μπορει να θεωρηθει δικαιη μιας και εγω μπορω να μιλησω για το κολλαρο σε μια Gorean σχεση...
Δεν θεωρω πως το κολλαρο ειναι μονο για χρηση σε καποια σκηνη...το κολλαρο εχει και συναισθηματικη αξια....Δυστηχως γνωριζω πως για πολλες και πολλους το κολαρο ειναι προταρχικος στοχος αλλα μιας και δεν ενηκω σε αυτον τον κλαδο δεν μπορω να απαντησω.
για την επομενη ερωτηση ποιος ο σκοπος και με ποια κρητηρια οφειλω να πω αν μιλαμε για σοβαρους ανθρωπους με γνωση στο αντικειμενο τοτε η σκλαβα το αποκτα οταν εχει αποδειξει πως ειναι αξια να το φορα και ο Κυριαρχος κερδιζει την περηφανια οτι με την καθοδηγηση του εφτασε σε αυτο το σημειο και οτι ειναι αξια σκλαβα για να τον υπηρετει....τωρα τα κρητηρια διαφερουν απο ανθρωπο σε ανθρωπο και απο σχεση σε σχεση.....
θελω να σημειωσω λιγο στο κομματι που αναφερει η ντορα για την ιστορια της Ο....οτι προσωπικα συμφωνω απολυτα στην συγκεκριμενη σκηνη και οπως θα μαρκαριστει η ψυχη και το σωμα της σκλαβας για εκεινον ετσι και αυτος για εκεινην....(και παρακαλω ας μην σχολιαστει αυτο με βαση τον εγωισμο...μα καλα κυριαρχος και να μαρκαρηστει και τετοια...λιγο ελεος)
οπως παντα αυτα ειναι καθαρα η δικη μου προσωπικη αποψη και γνωμη......

 

Μερικες διευκρινησεις επι των γραμμενων

1ον δε γνωριζω τον αοιδο και ζητω συγγνωμη, θα φροντισω ισως να τον ακουσω καποια στιγμη

2ον δεν αναφερομαι καθολου στην χρηστικη του ιδιοτητα. Αυτη εχει καλυφθει πληρως σε αλλα threads

3ον οι οποιες γενικοτητες αναφερονται στο αρχικο post ειναι εσκεμμενες, ωστε να μην περιοριστουν οι απαντησεις, αλλα να δωθει η δυνατοτητα σε οσους/ες απαντησουν να στοχευσουν οπου επιθυμουν, παντα ομως μεσα στα πλαισια του αρχικου.


Ο ορος κολαρο που χρησιμοποιηθηκε ειναι γενικος. Η λεξη "κολαρο" δεν ειναι κατι μεταλικο η δερματινο με ενα κρικο που μπαινει γυρω απο τον λαιμο, μπορει να ειναι ενα δαχτυλιδι, μπορει να ειναι ενα τατουαζ (οπως πολυ σωστα ειπωθηκε), μπορει να ειναι ενα σημαδι, μπορει να ειναι το οτιδηποτε εχει αποφασισει ενας Αφεντης οτι θελει να φερει η σκλαβα του. Επισης με τον ορο "κολαρο" δε γινεται κανενας διαχωρισμος σε Gorean ή μη, καθως μιλαμε για καθημερινες πρακτικες οι οποιες μπορουν να εχουν εφαρμογη παντου.

Ενα αλλο ερωτημα ειναι πως αντιλαμβανεται κανενας συναισθηματικα την εννοια του κολαρου και πως ενα αντικειμενο μπορει να ισχυροποιησει το συναισθημα και των δυο. Αν αυτο γινεται κατα συρροην κατα ποσο κατανταει γραφικο και χανεται η πραγματικη του εννοια και ουσια.

Συμφωνω στα περισσοτερα, αν οχι σε ολα, στα οποια εχετε αναφερθει και δεδομενου του στατους και των τριων σας, δραττομαι της ευκαιριας να ρωτησω τι επιδραση ειχε το κολαρο σε εσας οταν κλειδωθηκε απο τον Αφεντη σας στον λαιμο σας.

Συνεχιζοντας λοιπον τον συλλογισμο αν και εφοσον η αποκτηση ενος κολαρο δεν θα πρεπει να ειναι ο αυτοσκοπος μιας σκλαβας, γιατι τα κολαρα δινονται τοσο απλοχερα και τοσο ευκολα και γιατι τα επιζητουν ακομα και γυναικες που δεν δηλωνουν σκλαβες; Μηπως τελικα εχουμε ξεχασει τον ακριβη ορισμο του ορου "κολαρο" ή του ορου "σκλαβας" ή του ορου "Αφεντη"; Μηπως η εμπορευματοποιηση του ορου "κολαρο", το κατεστησε να ειναι ο διακαης ποθος της καθε "σκλαβας";

(αν λοιπον οι κορες μεγαλωνουν με απωτερο σκοπο τον γαμο , και αυτο οφειλεται στο εγκεφαλικο εμφυτευμα, στις σκλαβες οταν γεννιουνται τους φορανε εγκεφαλικο κολαρο; )

 

Απάντηση: Κολάρο - Αναγκαίο ή γραφικό?

προσωπικά, αύξησε την επιθυμία μου να θέλω να Τον κάνω περήφανο για μένα

όσο για το γιατί σκορπίζονται τόσο απλόχερα τα κολάρα... μάλλον θα πρέπει να μας απαντήσουν αυτοί που τα μοιράζουν

 

Αγαπητη sapfw το thread ειναι ανοικτο για ολους.
Θα ηθελα κ εγω να μαθω την θεση κ σταση των υπολοιπων Κυριαρχων του forum οποτε ολες οι θεσεις περι του θεματος ειναι ευπροσδεκτες.

 

Εμενα το κολαρο οπως ειπε και η αγαπητη σαπφω με εκανε να θελω να τον κανω ακομα ποιο περηφανο και να θελω να δωσω ακομα ποιο πολλα και να προσπαθησω ακομα ποιο σκληρα...
θα συμφωνησω πως κολαρο μπορει να ειναι ενα τατουαζ ενα δαχτυλιδι μια κλωστη δεμενη πανω απο το προσκεφαλο του κρεβατιου.....
Το κολαρο δεν ειναι αυτοσκοπος τουλαχιστον για εμενα και το γεγονος οτι απο πολλους δινετε ετσι απλοχερα εμενα προσωπικα δεν μου λεει κατι.....δεν θελω ενα κοσμημα η ενα δερματακι απλα και μονο για να διαβεβαιωθει καποιος ανασφαλης τυπος οτι με εδεσε και ειμαι πλεον σκλαβα του γιατι πλεον το κολαρο δεν εχει την συμασια που ειχε τουλαχιστον απο τους "παλιους" του χωρου....
πλεον το κολαρο δινετε απλοχερα ετσι ωστε να νιωσουν και οι 2 πως εδραιωθηκε η σχεση και πλεον ανηκει ο ενας στον αλλον...απλα....δεν παλεψε η σκλαβα να το κερδισει και δεν εχει την ιδιαιτερη σημασια μεσα της και μεσα του.....
Δεν θελω ενα κοσμημα απο καποιον...μπορω να παρω και μονη μου οσα θελω...ακομα και κολαρο αγοραζω...θα εχει ομως την ιδια αισθηση αν το αγορασω εγω με το να μου το δωσει ο ανθρωπος στον οποιο εδωσα ψυχη.σωμα και μυαλο να το κανει εκεινος οτι θελει να με διαλυσει και να με φτιαξει να με ανυψωσει ψυχικα σωματικα και διανοητικα...να ειμαι ολα και τιποτα...και αυτο γιατι του δωρισα την υποτακτικοτητα μου και εκεινος την πηρε τρυφερα στα χερια του και την εκανε να ανθησει???
φυσικα και οχι......

 

Απάντηση: Κολάρο - Αναγκαίο ή γραφικό?

Κολλαρο ή περιλαίμιο;
Εγω χρησιμοποιώ πλαστικό ιατρικό κολλαρο. Ειναι καταπληκτικο εργαλειο για bondage.