Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Απάντηση: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Καλά τα λέτε, μόνο το πλήρες κείμενο που είχα γράψει χθες τη νύχτα ήθελα να το αφήσω να ξεκουραστεί λίγο.

Εν ψυχρώ και με το φως της ημέρας η γνώμη μου είναι ότι η συναίνεση είναι για να μας τη σπάει γενικώς αφού απαιτεί από το υποτακτικό πλάσμα που τόσο ανάγκη έχει να αφεθεί και έχει φτάσει σε επίπεδο υποταγής που να μπορεί να αφεθεί, να αναλαμβάνει την ευθύνη της ηδονής του εκ των προτέρων μάλιστα. Συναινεί κάποιος σε πράξεις, όχι σε πρόσωπα, με τα πρόσωπα σχετίζεται και αλληλοεπηρεάζεται.

Τα όρια είναι λίγο άλλη ιστορία και δε νομίζω ότι είναι σωστή διαχείριση της συναίνεσης να την επικαλείται κάποιος υποτακτικός έχοντας κατά νου τα όριά του, ίσως και τους φόβους του ως προς τα όριά του.

Ανάλογα με το είδος τις σχέσης και αυτό που θέλουν οι δύο (ή περισσότεροι) το τέντωμα των ορίων - τελείως διαφορετική έννοια από το "σπάσιμο της σκλάβας" - μπορεί να περιλαμβάνεται στη συναίνεση και να είναι γνωστό και αποδεκτό και αναμενόμενο ότι θα συμβεί. Η μη ύπαρξη ορίων μπορεί επίσης να περιλαμβάνεται, να συναινέσει δηλαδή εξαρχής μια σκλάβα ότι δεν θα έχει όρια ή ότι δεν θα επικαλεστεί όρια ως προς τον Αφέντη της.

Για τη συναίνεση στη μη ύπαρξη συναίνεσης, ο εισηγητής της έννοιας, david stein εχει καταλήξει ότι δεν μπορεί κάποιος να συναινέσει στη μη συναίνεση. Το αφήνω ανερμήνευτο προς χρήση από τον καθένα.
Το βρήκα εδώ,Leather Leadership Conference, Inc. --The Origin of Safe Sane Consensual
Εδώ και ένα άλλο σύντομο σχόλιο από τον david stein David Stein - Author of "Safe, Sane & Consensual"

ο ντόρος δεν ξέσπασε με την συναίνεση αγαπητή. Ένας κάποιος ντόρος σε στενό κύκλο ανθρώπων που τους απασχολούν κάποια μπερδεμένα προσωπικά τους τα οποία δεν αφορούν το φόρουμ πιθανά να ξέσπασε όταν κάποιο μέλος, ως συνήθως τολμώ να πω, βγήκε να κουνήσει το δάχτυλο στην μόνιμη προσπάθειά του να θεσπίζει υποτιθέμενες αρχές γενικής αποδοχής. Για ποιόν λόγο το κάνει αυτό δεν γνωρίζω και δεν με αφορά. Θα ήθελα πολύ να μπορώ να γυρίσω την πλάτη στο θέμα. Δυστυχώς, αναγκάζομαι σχεδόν κάθε φορά να αποδέχομαι την πρόκληση και να λέω κάποια πράγματα επειδή γράφονται μπούρδες ολκής με ύφος πλανητικής εν BDSM αλήθειας.

Σε κάθε περίπτωση, χθες το βράδυ είχα γράψει αυτό, είναι στη συμμαζεμένη του βερσιόν καθώς τα είχα πάρει κρανίο με αυτά που διάβαζα, αλλά νυχτιάτικα, δεν το ανέβασα είχα ηδονικότερα πράγματα να διαπράξω...
_____________________

<fun>  Ναι, έτσι, και όχι μόνον αυτό αλλά θα της δώσει και 5-6 χαστούκια επειδή απέσυρε την συναίνεσή της στη μέση του παιχνιδιού, με ασήμαντη αφορμή και υον ρεζίλεψε.   </fun>

Όπως γνωρίζουν πολλές σκλάβες,   η συναίνεση δίνεται μετά λόγου γνώσης μεν, πριν από το session δε, όχι κατά τη διάρκεια, ούτε και μετά! Αν αποσυρθεί η συναίνεση από πλευράς bottom κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού δεν είναι fair play αλλά ατόπημα   Αντίστοιχα άτοπο βέβαια θα μπορούσε να ειπωθεί ότι είναι να μην έχει δοθεί ένα safeword και σε αυτό το καημένο, αλλά χαζός είναι να δόσει safeword ο άλλος όταν ξέρει ότι η συναίνεση δεν σημαίνει και τίποτα για το bottom αυτό, το οποίο έχει τους δικούς του κανόνες, εκείνους που εφευρίσκει τη στιγμή που τις τρώει; Το νόμισμα έχει δύο όψεις...

Πέρα απ τα αστεία... ο 'Έλληνας" Κυρίαρχος μπορεί μερικές φορές να αντιμετωπίζει το safeword με την χαρακτηριστική στάση του mainstream εραστή για το προφυλακτικό "ποιός_εγώ_μα_για_ποιόν_με_πέρασες;" αλλά με τη συναίνεση δεν παίζει ούτε και κάνει σε σκλάβα κάτι το οποίο αυτή δεν αντέχει, μα να χτυπιέται κάτω η τελευταία. Να την μεταχειριστεί σκληρά, για τους λόγους Του, ναι. Να την ξαποστείλει αν δεν Του κάνει, ναι. Να της πει και καμιά κουβέντα αν Του είχε πει ότι τα κάνει όλα και αποδείχτηκε ότι δεν, πιθανότατα. Να υπερβεί τα όριά της, ναι. Αλλά να παραμερήσει τη συναίνεσή της και να κάνει ό,τι του καπνίσει, δεν νομίζω.

Αυτή είναι για μένα η χαρακτηριστική περίπτωση "Έλληνα" Κυρίαρχου και όχι, επουδενί, η "έλα μωρέ τώρα τα θελε κι αυτή". Αυτόν τον τελευταίο, ας μην τον σχολιάσω καλύτερα, γενικώς και αορίστως γιατί δεν έχω γνωρίσει κανέναν τέτοιο και δεν θεωρώ ότι αν τυχόν υπάρχει ανήκει στο χώρο...

____________________________

Με βρίσκεις σύμφωνη. Όχι τίποτ άλλο, για να μη νομίζεις ότι έχω κάτι εναντίον σου με τις φωνές που θα βάλω παρακάτω.

Πολύ βαριά κουβέντα. Απλά, αν η τελική της λέξη είναι ότι θέλει να δικαιούται δεν μπαίνει σε αυτό το παιχνίδι, πάει σε άλλη παραλία για άλλα παιχνίδια, πιθανά με άλλα κουβαδάκια. Η ουσία για μένα είναι ότι δεν ενδιαφέρεται να γνωρίζει, όχι ότι δεν δικαιούται. Στο κάτω κάτω, αν είναι σε τόσο αρχικό στάδιο που να έχει ανάγκη να γνωρίζει, εγώ το πέρασα, δεν ξέρω για άλλους, δεν είναι προς θάνατο να της πει ο Κυρίαρχος κάποια πράγματα, αφού έτσι η bottom εκλογικεύει και κάπως καθησυχάζεται ότι κάνει το σωστό γι αυτήν.

Ως γενική αντίληψη για τη συμπεριφορά bottom στο χώρο:

"Ζήσε μαύρε μου να φας τριφύλι". Πολύ χριστιανικό το βρίσκω ως γενική αντίληψη. "Θα υποφέρω τώρα, δεν θα το ψάχνω γιατί δεν το δικαιούμαι, για την ηδονή που θα έρθει κάποτε". Μόνον γέλωτα προκαλεί, στην εποχή μας. Πολλούς αιώνες νωρίτερα ήταν αποδεκτό, ότι αν ήθελες να κερδίσεις τη βασιλεία των ουρανών έπρεπε να είσαι όσο γίνεται πιο κακομοίρης στην επίγεια ζωή. Αλλά δεν έχει πέραση πια.

Ως ειδική αντίληψη για τις ανάγκες των μαζοχιστών:

o.k. για σένα μπορεί να ισχύει, για άλλους όχι. Άλλοι μπορεί να χύνουν εύκολα, άλλους μπορεί να μην τους ενδιαφέρει να χύσουν, αλλά να τους ενδιαφέρει να υπηρετήσουν δεν βρίσκεις εύιολα άκρη με τους μαζοχιστές.

Το δε εύκολο μπορεί να μην έχει γοητεία αλλά παρέχει ένα πλεονέκτημα επιβίωσης και βοηθά την επικοινωνία με τον Έτερο κάποιες φορές. Όλα χρειάζονται και το εύκολο και το δύσκολο, αυτή είναι η γνώμη μου.

Κάτι που δεν μπορεί να γίνει σε πλαίσιο συναίνεσης, για ποιόν ακριβώς λόγο;

Και ο Seduction και η ivoni έλεγαν μπούρδες, το θέμα είναι ότι η ivoni το καταλάβαινε, ο Seduction ή δεν το καταλάβαινε ή προσπαθούσε να δουλέψει εμάς, δεν ξέρω τί απ τα δύο γιατί δεν τον έχω δει ποτέ μου τον άνθρωπο και δεν γνωρίζω πώς σκέπτεται.

Δεν θα με ένοιαζε κανονικά, ούτε αντιδρώ σε όποια μπούρδα διαβάζω. Όμως, δεν θα ήθελα, με τη σιωπηρή κατάφαση μελών ακόμα, να προκύπτει ότι η καταπάτηση της συναίνεσης της bottom οδηγεί στο υπέροχο και αριστουργηματικό "σπάσιμο" σκλάβας. Άρα να μπορεί κάποιος να της τάζει της αλληνής της κακομεταχειρισμένης ότι έτσι "την κάνει σκλάβα" βρε χαζό και θα ζηλεύουν όλες οι άλλες    

Για να προχωρήσει Κυρίαρχος σε "σπάσιμο" έχει πάρει πάρα πάρα πάρα πολύ συναίνεση και όχι μόνον έχει πάρει, την έχει τεστάρει κιόλας ότι είναι πραγματική και ότι είναι σε στέρεες βάσεις.

 

Αλιμονο, και γιατι να εχεις, αλλωστε διαλογο κανουμε, και θα προσπαθησω να διαλευκανω το τοπιο.

Στο αρχικο μου ποστ εκανα λογο για σχεση εμπιστοσυνης, δεν αφησα να εννοηθει και σε καμια περιπτωση δεν αναφερομαι σε αρχικα σταδια. Κι εγω το περασα και μαλιστα τρομαξα απο αυτο και πηγα σε αλλη παραλια. Για το λόγο που κι εσυ αναφερεις... φυσικα και δεν ειναι προς θανατο ο Κ να της εξηγησει καποια πραγματα και μη σου πω πως για μενα ειναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ και ΑΝΑΓΚΑΙΟ.
Οσο για τη βαρια λεξη, ναι ημουν σιγουρη πως θα προκαλεσει.
Και εξηγουμαι: περιπτωση 1η--> η υ εχει συναινεσει στα χτηπηματα με μαστιγιο. Δεν "δικαιουται" να ξερει ποσες θα φαει.
περιπτωση 2η--> η υ δεν εχει συναινεσει στο blood play. Εδω ΔΙΚΑΟΥΤΑΙ και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να ξερει. Φυσικα αναφερομαι στην 1η περιπτωση. Θες να το μεταφραζεις ως "δεν ενδιαφερεται" να ξερει?
Και παλι συμφωνη θα με βρεις.

Για αυτο ξεκινησα λεγοντας: Με αφορμη το παραπανω θα ηθελα να καταθεσω κι εγω την αποψη μου... μιλωντας φυσικα για μενα και οχι εκ μερους καποοιου συνολου.

Κατα περιπτωσεις, θα με βρεις συμφωνη πως η ισορροπια μεταξυ ευκολου και δυσκολου χρειαζεται γιατι και διδασκομαι και βιωνω την ισορροπια.

Φυσικα και μπορει. Αν η υ εχει συναινεσει αρχικα πως θελει να περασει το ποταμακι μαζι του, εχει σημασια αν θα το περασει γονατιστη ή περπατωντας?
Ας μην παιζουμε με τις λεξεις.

Στα παραπανω δεν θα αναφερομουν αλλα απευθυνεσαι σε μενα. και παλι το μονο που εχω να πω ειναι πως προκειται για προσωπικη σου αποψη. Απο μενα δεκτη και σεβαστη. Δεν εχω λογο να την αντικρουσω, δεν ειμαι εδω για να υπερασπιστω ή να προασπισω τα συμφεροντα κανενος.

+1000
Με βρισκεις απολυτα συμφωνη 

 

Απάντηση: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Η διαφορά της θεωρίας από την πράξη είναι μικρή στη θεωρεία αλλά μεγάλη στην πράξη.

Don't take me wrong, σε γενικές γραμμές συμφωνώ αλλά η "συναίνεση" δεν είναι κάτι που χαρίζεται προκαταβολικά και για τα πάντα. Η συναίνεση είναι σαν "πάρε το τιμόνι και οδήγησέ με" αλλά χρειάζεται να είναι αυτοκτονικός κανείς για να μην κατέβει από το αυτοκίνητο όταν βλέπει ότι ο άλλος πάει να το ρίξει στο γκρεμό. Ναι, είδα ότι έγραψες "ο Κ με σύνεση" αλλά θέλει ΧΡΟΝΟ για να δεις αν κανείς είναι συνετός και πάλι μπορεί να κάνεις και λάθος.

Ή αυτό νομίζει ότι χρειάζεται (ο Κ.)

Υπάρχει ένα πρόβλημα: ουδείς αλάθητος.

Και στην τελική αν ο υ δεν θέλει να περάσει μια γραμμή και εφ'όσον ο Κ κρίνει ότι πρέπει να την περάσει, ας το δοκιμάσει. Αλλά όχι βουρ και στον πατσά, έτσι; Και αν τελικά και παρά τις προσπάθειες ο/η υ αρνείται να διασχίσει το συγκεκριμένο Ρουβίκωνα τη στιγμή που η/ο Κ. το θεωρεί ως sine qua non υπάρχει και το "τζους". Δεν κάνουν όλοι για όλους.

Και αν όχι;

Καλό αλλά μισό.

Εγώ πουλάω την ψυχή μου
στον έμπορα για δυο ψωμιά.
Κι εσύ γυρεύεις την αλήθεια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ βαστάω το τιμόνι
να μην μπατάρει το σκαφί.
Κι εσένα σου γιναν συνήθεια
της Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ το αίμα μου το δίνω
να βρει η γενιά μου οδηγητή.
Κι εσύ στην άμμο χτίζεις σπίτια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Εγώ ξεθάβω, τους νεκρούς μου,
τους ξαναβάζω στην γραμμή.
Κι εσύ ξοδεύεις στα ξενύχτια,
στης Χαλιμάς τα παραμύθια.

Παίξε λοιπόν κι εσύ στα ζάρια
αν σου βαστάει την αλήθεια.
Μα δεν γεννιούνται παλικάρια
στης Χαλιμάς τα παραμύθια!

Σωστά;

 

Παρακολουθώ τη συζήτηση εδώ και μέρες, και έχω μείνει κατάπληκτος με το πόσο αργά έχει σημειωθεί πρόοδος. Το σχόλιο #37 της tender lilly ήταν προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά έχουν προηγηθεί πολλά που έχουν κρατήσει τη συζήτηση στάσιμη, έως και την έχουν οπισθοδρομήσει. Δεν καταλαβαίνω γιατί υπάρχει τόση σύγχυση σε ένα θέμα τόσο απλό.

Συγχωρήστε με σας παρακαλώ για την απόδοση αρσενικού και θηλυκού φύλου στους «Κ» και «υ» αντίστοιχα, θα ήθελα πολύ να έγραφα κατά τρόπο πολιτικά ορθό αλλά νομίζω πως η γραφή με πολλά «του/ης» και «αυτού/ής» καταντάει πολύ κουραστική.

Η απόλυτη (να το συλλαβίσω για όποιον δεν το έπιασε: α-πό-λυ-τη) ανάγκη για συναίνεση ρίχνει φως στην κατά βάθος οξύμωρη φύση του BDSM. Χρησιμοποιούμε συνεχώς λέξεις όπως «Αφέντες» και «Σκλάβες», και πολλές φορές ξεχνάμε ότι πρόκειται για ρόλους. Μπορεί μεν αυτοί οι ρόλοι να έχουν κάποια αντιστοίχηση στις φυσιογνωμίες και στις ενδόμυχες τάσεις των ατόμων που εμπλέκονται, αλλά σε μια έννομη κοινωνία όπως αυτή που ζούμε (ακαδημαϊκά μιλάω, μην πεταχτεί κανείς να μου πει πόσο έννομο πραγματικά είναι το Ελλαδιστάν) δεν υφίστανται πραγματικά τέτοιες καταστάσεις, για την ακρίβεια απαγορεύονται, είτε υπάρχει συναίνεση είτε όχι. (Τα δικαστήρια δεν αναγνωρίζουν ούτε συμβόλαια, ούτε τίτλους ιδιοκτησίας, ούτε κανενός άλλου είδους εκφράσεις συναίνεσης σε δουλεία.) Χρησιμοποιούμε αυτές τις λέξεις επειδή είναι ρομαντικές, και προσπαθούμε να αγνοήσουμε το γεγονός ότι κατά βάθος πρόκειται για role play. Εγώ προσωπικά απεχθάνομαι όλες τις δημοφιλείς σε BDSMικούς κύκλους μορφές role play, αλλά αναγνωρίζω, όσο και να μη θέλω να το παραδεχθώ, ότι σε τελική ανάλυση τα θεμέλια του BDSM αποτελούνται από ακριβώς αυτό: παιχνίδι ρόλων. Εξ ου βέβαια και η οξύμωρη φύση του BDSM: είμαι ο «Κ» σου, αλλά κατά συνθήκη μόνο. Στην πραγματικότητα δεν κάνω τίποτε άλλο παρά να παίζω το ρόλο μου. Απλά το αγνοούμε αυτό, και φροντίζουμε προσεκτικά όλη μας την αλληλεπίδραση έτσι ώστε αυτό το γεγονός να μην έρχεται ποτέ, ει δυνατόν, στην επιφάνεια. Όταν κάποτε λόγω κάποιας άγαρμπης κίνησης αυτό βγει στην επιφάνεια, έχουμε το απόλυτο ξενέρωμα, την αμηχανία, τη ντροπή, την προσβολή. Είναι τόσο άσχημο που κάνουμε τα πάντα για να μη συμβεί, είναι όμως πάντα εκεί και καραδοκεί, περιμένοντας κάποιον να κάνει το λάθος.

Το είχα διαβάσει κάπου, δεν θυμάμαι που, νομίζω πως είναι Tom Robbins αλλά μπορεί να κάνω λάθος, όποιος ξέρει ας μου πει από πού προέρχεται:

«Είμαι ο βασιλιάς σας, και πρέπει να με υπακούτε, γιατί αν δεν με υπακούτε δεν μπορώ να είμαι ο βασιλιάς σας!»

Οι όποιες ρομαντικές αντιλήψεις περί των BDSMικών ρόλων εξανεμίζονται αυτομάτως αν σκεφτείτε ποια ήταν η μοίρα των σκλάβων που επιχειρούσαν να δραπετεύσουν σε τόπους και εποχές που η δουλεία ήταν πραγματική: τους κυνηγούσε όλη η κοινωνία, με άλογα και με σκυλιά και με πυρσούς, τους έπιανε συνήθως ζωντανούς, και τους έκανε να υποφέρουν έναν αργό και βασανιστικό θάνατο, σε κάποια περίοπτη θέση προς παραδειγματισμό των υπολοίπων. Όχι ιδιαίτερα ρομαντικό, ε;

Κι έτσι επιστρέφουμε λοιπόν σε αυτό καθαυτό ζήτημα της συναίνεσης.

Προφανώς, η ανάγκη για διαρκή επιβεβαίωση της συναίνεσης είναι ξενέρωμα, γιατί τη στιγμή που αιτείται και δίδεται φανερώνεται η πραγματική role-play φύση του BDSM, και επίσης γιατί υπάρχει πάντα το ενδεχόμενο η συναίνεση να μην δοθεί, πράγμα λίαν αγχωτικό για το συνήθως παραφουσκωμένο «εγώ» του όποιου «Κ».

Λυπάμαι, αγαπητές κυρίες και κύριοι, αλλά είναι αναγκαίο. Όσο ξενερωτικό, αγχωτικό, και ξεκαυλωτικό και να είναι. Κλάψτε μου ένα ποτάμι, είναι σκληρός ο κόσμος, είναι σκληρή γενικά η ζωή, θα ήταν πολύ πιο ωραίο να βρισκόμαστε μονίμως σε κατάσταση νιρβάνας, ή να μη ζούμε καθόλου τούτη τη μάταιη ζωή, αλλά από τη στιγμή που τη ζούμε, είμαστε αναγκασμένοι να παίξουμε σύμφωνα με τους κανόνες. Το να τολμήσει κανείς να προβεί στην παραμικρή BDSMική ενέργεια χωρίς να έχει τη συναίνεση του άλλου μέλους είναι ασυζητητί ένα έγκλημα, ο δράστης είναι ένας εγκληματίας του κοινού ποινικού δικαίου, και η θέση του είναι στη στενή.

Στην οποία στενή, ειρωνικά, καιροφυλακτεί ο πάντα πιο σωματώδης και πιο «Κυριαρχικός» παροιμιώδης «Μπρούνο», ο οποίος έχει αδυναμία στους ετεροφυλόφιλους, γιατί είναι πιο «σφιχτοί», και δη στους ομοφοβικούς, γιατί «του αρέσει όταν αντιστέκονται».

Ευτυχώς η ανάγκη για συναίνεση δεν αποτελεί ιδιαίτερο ζήτημα παρά μόνο στην αρχή μιας σχέσης, όπου τα συμβαλλόμενα μέλη δεν γνωρίζονται αρκετά μεταξύ τους. Είναι βέβαια ένα πρόβλημα στις συνεδρίες, (sessions,) για όσους επιδίδονται σε αυτό το άθλημα, καθώς το να συμμετέχεις σε συνεδρίες με άτομα που δεν γνωρίζεις είναι σα να βρίσκεσαι διαρκώς στην αρχή σχέσεων, τις οποίες δεν αφήνεις ποτέ να αναπτυχθούν. Αυτό εμένα δεν με πολυαφορά, καθώς δεν είμαι του συγκεκριμένου αθλήματος, αλλά ακόμα και γι’ αυτό έχω να πω ότι λυπάμαι, η συναίνεση είναι πάντα απολύτως απαραίτητη, χωρίς εξαιρέσεις, και χωρίς συνθήκες: αν μπορείς να βολευτείς κάνοντας ότι κάνεις επιβεβαιώνοντας διαρκώς τη συναίνεση του άλλου μέλους έχει καλώς, αλλιώς, αν «σε χαλάει», τότε παράτα τα και ασχολήσου με κάποιο άλλο χαλαρωτικό σπορ, όπως το ψάρεμα, το πλέξιμο, κλπ. Αν δεν σου κάνει ούτε το ένα ούτε το άλλο, όπως προείπα, τα σίδερα της φυλακής είναι για τους λεβέντες. (Παρέα πάντα με τον Μπρούνο.)

Η ανάγκη για συναίνεση δεν αποτελεί πρόβλημα σε μια μακροχρόνια σχέση γιατί από τη στιγμή που υπάρχει αρκετή εξοικείωση ανάμεσα στα συμβαλλόμενα μέλη, μπορεί να δοθεί υπό τη μορφή της «λευκής επιταγής». Αυτό σημαίνει «σε εμπιστεύομαι, και μπορείς να κάνεις ότι θέλεις, ενόσω βέβαια έχεις αυτή τη λευκή επιταγή στα χέρια σου.» Και πάλι βέβαια η λευκή επιταγή μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανακληθεί, πράγμα που σημαίνει ότι δεν αλλάζει κάτι δραστικά στην ισορροπία των δυνάμεων της σχέσης. Απλώς, τα μέλη της σχέσης απαλλάσσονται από τον μπελά της διαρκούς επιβεβαίωσης της σύνεσης, (της «μικροσύνεσης», κατά το “micromanagement”,) και είναι έτσι ελεύθερα να ευχαριστηθούν απρόσκοπτα τους (θα το ξαναπώ για να το εμπεδώσουν όλοι) ρομαντικούς τους ρόλους.

Ακριβώς για την ανάκληση της λευκής επιταγής έχει εφευρεθεί η χρήση του safeword, αν και δεν υπάρχει κανένας πρακτικός λόγος γιατί να μην μπορεί να γίνει απλά λέγοντας «δεν έχεις τη συναίνεσή μου!». Το safeword, όποια μορφή και να έχει αυτό, δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που καθιστά ικανή την «υ» να παίξει το δικό της ρόλο: όταν για παράδειγμα εκείνη επιμένει να σφαδάζει φωνάζοντας «αχ μη, σας παρακαλώ, είναι πολύ μεγάλο!» αντί να πει το safeword, προφανώς εκείνη τη στιγμή η «υ» παίζει ένα ρόλο, αφού αν ήταν πραγματικά τόσο μεγάλο ώστε πραγματικά να μην το αντέχει, (ότι και να είναι αυτό,) θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να πει το safeword.

(Και όχι, το να ορίσει ο «Κ» δευτερόλεπτα πριν την έναρξη των «τελετουργιών» ένα safeword όπως «fluggaenkdechioebolsen» (βλ. Eurotrip) δεν είναι τίμιο παιχνίδι, και δεν τον απαλλάσσει από τις μετέπειτα κατηγορίες για πρόκληση σωματικών βλαβών και βιασμό, και από την τελική κατάληξη στην ψειρού. Παρέα, όπως είπαμε, με τον Μπρούνο.)

 

Απάντηση: Re: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με την οπτική σου περί ρόλων στον πυρήνα του BDSM, αλλά αυτό το παραπάνω μου ακούστηκε πολύ λάθος. Όταν σφαδάζει η υποτακτική, δεν είναι επειδή αισθάνεται μεγάλη πρωταγωνίστρια στο σανίδι. Απ' όσο γνωρίζω, σφαδάζει επειδή δεν θέλει να πει το safeword, ή (σε περίπτωση μακροχρόνιων σχέσεων) επειδή δεν της περνάει καν από το μυαλό να το πει - παίζει και να το έχει ξεχάσει τελείως. Για μένα, η στιγμή αυτή είναι και η πιο μαγική.

 

Απάντηση: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Ωραία λοιπόν....Κι αφού συναινέσαμε όλοι στο ότι χρειάζεται ασφάλεια και συναίνεση και σίγουρα σύνεση να συμφωνήσουμε και σε κάτι άλλο.Βέβαια είναι λίγο εκτός νήματος αλλά για να μπούνε κάποια πράγματα στη θέση τους μιας και τα περισσότερα ειπώθηκαν εδώ.
Ας διευθετήσουμε λοιπόν κάποια πραγματάκια για να μπορούν να καταλάβουν και οι τελευταίοι.
Το αν θα πάρει κάποιος κάποιες γνώσεις από το google παράλληλα με ό,τι βιώνει ως οδηγό γνώσης δεν είναι απαραίτητα κακό.Είναι υποχρέωσή του να πιστοποιεί τα όσα ακούει και του λένε διαβάζοντας τα όσα συμφωνούν ή διαφωνούν σε σχέση με αυτά που του αναφέρθηκαν.Πράγμα το οποίο όπως βλέπουμε διαβάζεται και στο εξαγόμενο 1.

"Εξαγόμενο 1ο
Οντως υπάρχουν στο φόρουμ συζητήσεις και νήματα, που πραγματικά αξίζουν ιδιαίτερης προσοχής από τα νέα μέλη. Ας ανατρέξουν στα παλαιότερα θέματα και ας επιδείξουν την ανάλογη σπουδή. Είναι βέβαιο πως θα τους φανούν χρήσιμα."

Γι'αυτό,λοιπόν,πληροφορώ ότι το αν ζω,πως ζω και πόσα googlάρω από αυτά που ζω,σε τι ποιότητα τα ζω,σε τι έκταση,πόσο πρακτικά και βιωματικά δεν είναι δικαιολογία καθενός για να spamάρει το οποιοδήποτε νήμα μιλώντας για googlάρισμα,λυσσάρια κλπ κλπ.Το ότι κάποιος μετέχει ενός δευτέρου γνώμονα ειδικά όταν είναι νέος στο χώρο τείνει να γίνει κατάπτυστο.Θεωρώ γελοίο από νοήμονες ανθρώπους σε μία συζήτηση διαφορετικών απόψεων να αφήνουν υπονοούμενα googlαρίσματος,λυσσαρίου κλπ.Εφόσον δεν έχουν άλλα επιχειρήματα.Απλά υπόδειξη πραγμάτων που γράφονται σε διάφορα site έχει μπει στην κρίση αναγνωστών πολύ καιρό προ της διαφωνίας και οδηγούν στην αναζήτηση πληροφοριών,τυχόν αμφιβολίες για κάποια πράγματα,γιατί εξαγόμενο 2.

"Εξαγόμενο 2ο
Οι Κ δεν είναι ούτε θεοί, ούτε ημίθεοι, ούτε αλάνθαστοι."

Και επειδή στατιστικώς τίποτα δεν εδραιώνει 100% ασφάλεια,σύνεση κλπ όπως αναφέρει το εξαγόμενο 3

"Εξαγόμενο 3ο
Δεν υπάρχει τίποτα που να εδραιώνει 100% ασφάλεια. Το ρίσκο πάντα υφίσταται. Η κάθε προσπάθεια για ελαχιστοποίηση των κινδύνων είναι αναγκαία."

καλό θα είναι κάθε φορά να αναφερόμαστε για τυχόν νέους που μπαίνουν και παρακολουθούν και δεν έχουν διαβάσει τα παλαιότερα νήματα.

Στο εξαγόμενο 5

"Εξαγόμενο 5ο
Οπως υπάρχουν τόσες απόψεις για το τι είναι BDSM, σχεδόν όσα και τα μέλη του φόρουμ, έτσι υπάρχουν και τόσες διαφορετικές ερμηνίες για το τι είναι συναίνεση. Σε κάθε περίπτωση, "συναίνεση" του στυλ "να χαστουκίσω πιο δυνατά; μάλιστα κύριε, συναινώ - να στον χώσω πιο βαθειά; μάλιστα κύριε, συναινώ - να σε τιμωρήσω; μάλιστα κύριε συναινώ - να σε τιμωρήσω με τον τρόπο της σελίδας 13, παράγραφος β; μισό λεπτό κύριε να θυμηθώ... α, ναι, μάλιστα κύριε, συναινώ - να σε πιάσω από τα μαλλιά; μάλιστα κύριε, συναινώ - να στα τραβήξω; μάλιστα κύριε, συναινώ - να σε χύσω στο στόμα; όχι κύριε, δεν συναινώ, έχω πλύνει τα δόντια μου - να σε μαστιγώσω όπως υποδεικνύει η παράγραφος ε' της σελίδας 37; όχι κύριε, δεν συναινώ, δεν έχω προλάβει να γκουγκλάρω ακόμα ως εκεί... και λοιπές σαχλαμαρολογίες και παπαρολογίες, δεν έχουν θέση, ούτε στο παρόν νήμα, ούτε στο παρόν φόρουμ."

υπάρχουν κάποιες σαχλαμαρολογίες που πιθανώς ή κάποιος τις γράφει από δική του πείρα ή ως παράδειγμα.Στην μεν πρώτη περίπτωση είναι δικάιωμά του το τι κάνει,εμείς απλά πρέπει να τις υποστούμε,γιατί δεν αναφέρθηκαν από κάποιον άλλο στο παρόν νήμα (!).Στην περίπτωση της αναφοράς τους ως παράδειγμα έχει καλώς,αλλά δεν έχει δικαίωμα να λέει τι θα λέγεται στο νήμα ή στο φόρουμ εκτός αν έχει την αποκλειστικότητα της αντιπροσωπείας.


Η ανάρτηση στον πίνακα των σχολών κολύμβησης ήταν παράδειγμα.Να επισυνάψω ,λοιπόν,σε κάποιον που δεν κατάλαβε τι σημαίνει παράδειγμα ότι ίδιας η διαφορετικής κατάστασης παραδείγματα δίνονται σε κάποιον που δεν μπορεί ή αρνείται να κατανοήσει το θέμα για το οποίο μιλάμε.Αναγκαστικά θα του δώσω ένα παράδειγμα για να τον φέρω πιο κοντά στο αντικείμενο της κουβέντας.

Τώρα λίγα πράγματα όσον αφορά τα tools γιατί κάποιος έχει κολλήσει μόνο με το μαστίγιο.Tools=διαφόρων ειδών whip,fucking machines,medical tools,dildos κ.α. Τα tools και τα accessories στο BDSM που είναι τρόπος εναλακτικού ερωτισμού είναι απαραίτητα.Όποιος διαφωνεί ας πάρει θέση.Το BDSM έχει να κάνει με την πνευματικότητα και την πρακτική.Και πρακτική δεν είναι μόνο τα χαστούκια.Γι'αυτό,λοιπόν,υπάρχουν tools που για να τα διαχειριστεί κάποιος πρέπει να το κάνει με σύνεση,να γνωρίζει την ασφάλεια και σαφώς να έχει φτάσει στο επίπεδο της συναίνεσης (για να μην ξεφεύγουμε και από το νήμα).Όπως και υπάρχουν συμβατικά tools-accessories που για τον κάθε υ έχουν μηδενική ή πραγματική σημασία σε επίπεδο συμβολισμού.Π.χ. ένα κολλάρο.Ένα κολλάρο εκπαίδευσης δηλώνει ότι είμαι στην εκπάιδευση ενός δυνατού Μaster και προσδοκώ να φορέσω το επίσημο κολλάρο με τα αρχικά ή το σύμβολό του.Με απλά λόγια κάτι σαν τις ζωνες του καράτε.Ξεκινάω με τη λευκή και σε αναγνώριση της αξίας μου αλλάζω διάφορες μέχρι να φτάσω στη μάυρη που είναι ο στόχος μου.Το κολλάρο πάντα είναι υποχρέωση του Κ κι έτσι δεν μπαίνουν πολλοί στη διαδικασία να το προμηθεύσουν λέγοντας διάφορες ευφάνταστες δικαιολογίες.

Για να λύσουμε λοιπόν την απορία με τον παπά και τα ράσσα.Τα ράσσα,λοιπόν,είναι συμβολικά για να ορίζουν την ιδιότητα του παπά κι επειδή το πολύ το κυρ-ελέησον το βαριέται και ο παπάς κάποιοι θα πρέπει να αποφασίσουν εν τέλει.Η παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς.Που σημαίνει όταν είσαι παπάς είσαι τυπικά,ουσιαστικά και πρακτικά παπάς κι όταν καλείσαι να αποδείξεις την πρακτικότητά σου στην τεχνογνωσία σου δεν υποβαθμίζεις τα "θέλω" του άλλου,αλλιώς περιμένεις τη σειρά σου μέχρι να πληρείς τις αναζητήσεις του γιατί ως γνωστόν αν είσαι και παπάς με την αράδα σου θα πας.Και επιτέλους να διευκρινιστεί ότι πρακτικό επίπεδο σε D/s σχέση έχει να κάνει με τις αναζητήσεις,τις φαντασιώσεις και τους φετιχιστικούς προσδιορισμούς του καθενός (γι'αυτό δεν κάνουν όλοι για όλους).Και όταν δεν αγοράζουμε από τον α ή το β αντιπρόσωπο γιατί το προιόν του δεν μας φαίνεται καλό δεν χρειάζεται να κακιώνει.Υπάρχει η στατιστική πόσοι το αγοράσανε και πόσοι μείνανε ευχαριστημένοι και για πόσο καιρό.

Σημειωτέον ότι ένας Master δεν κακιώνει ποτέ.Δεν βγάζει ποτέ κακίες και δεν προσπαθεί να υποβαθμίσει τίποτα γύρω του.Master=Δάσκαλος=διαφορετικοί τρόποι εκμάθησης.....Κι αυτό δεν το διάβασα στο google!!!  

 

Απάντηση: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Βρε συ... τί είναι αυτά που λες;  

 

Απάντηση: Re: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Δε θέλω να σε στεναχωρήσω, αλλά έτσι δεν μαθαίνεις κολύμπι, ούτε και κάτι άλλο στη ζωή παρα μόνο αν βρίσκεσαι σε νηπιακή ηλικία αλλά και αυτό παίζει. Για την πρώτη περίπτωση συμφωνώ μαζί σου.

 

Έχεις δίκιο βέβαια, αυτή είναι η πιο μαγική στιγμή. Αλλά αν αντί για «θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να πει το safeword» είχα γράψει «θα μπορούσε, θεωρητικά τουλάχιστον, να πει το safeword» θα είχα μάλλον περιπλέξει τα πράγματα για τους αναγνώστες.

Έχε υπόψιν σου πάντως πως αυτή είναι μια από τις ιδιότυπες πολυτέλειες που απολαμβάνετε εσείς τα «υ», καθώς στα πλαίσια των ρόλων σας δεν προβλέπεται κάποια ενέργεια που να μπορεί να σας καταλήξει στα σίδερα της φυλακής. Για τους «Κ» δεν ισχύει τίποτα το αντίστοιχο. Ο «Κ» έχει την υποχρέωση να σου δώσει τη δυνατότητα να αναιρέσεις τη συναίνεση που έχεις δώσει, ακόμα κι αν εσύ δεν κάνεις χρήση της. Ο «Κ» δεν μπορεί να παραβλέψει αυτή την υποχρέωση για να μην του χαλάσει το ίματζ του, ούτε να κωφεύσει όταν θα επιχειρήσεις να κάνεις χρήση της, επειδή κάτι τέτοιο θα έκανε «πιο μαγική η στιγμή» γι αυτόν.

 

Απάντηση: Re: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Αρχικό μήνυμα απο ivoni
Η άλλη λέει ότι για να σε μάθω να κολυμπάς πρώτα θα σε ρωτήσω αν θες να κολυμπήσεις (θα ζητήσωτη συναίνεση σου),αν πεις ή δείξεις ότι θέλεις (δώσεις συναίνεση) θα σου εξηγήσω πρώτα τι είναι η θάλασσα,μετά τι είναιι το κολύμπι,μετά τις περιπτώσεις που υπάρχουν κάτι να πάει στραβά και τι θα κανεις για να αποφύγεις τον πνιγμό,μετά θα σε πάω κάπου που το νερό να είναι ρηχό ώστε να νιώσεις ασφάλεια και όταν είσαι έτοιμος/η θα πάμε και βαθύτερα.Θα πάμε μαζί για να σου δείξω τον τρόπο που κολυμπάς και στα βαθιά.


Αχχχ γιατί δυσκολεύομαι να δω ποιός είναι ο σωστότερος τρόπος να μάθω κολύμπι????!!!!!!! (ειρωνία για όποιον δεν κατάλαβε)

Εδώ οι απόψεις διύστανται.Κάποιοι επιμένουν να μάθουν στους άλλους τους τρόπους μάθησης.Στο παράδειγμα θέλει να πει ο ποιητής λέγοντας ότι σε ξεκινάει από τα ρηχά ότι είναι τρόπος προσέγγισης του αντικειμένου με την έννοια του "σιγά-σιγά",εξοικείωση με το αντικείμενο,αναγνώριση,γνώση κλπ κλπ.Αν βγάλουμε το κολύμπι και βάλουμε τα αγγλικά,μήπως θα μπορούσαμε να πούμε έλα να παρακολουθήσεις την τάξη Proficiency για να δώσεις εξετάσεις,επειδή είσαι μεγάλος δεν θα πρέπει αν μάθεις γραμματική,ρήματα,χρόνους,spelling?Απλά δεν θα σου δείξω τις καρτούλες με το καπέλο ή το λουλούδι για να σου πω:This is a hat,this is a flower.

Όλοι οι τρόποι διδαχής και μάθησης ξεκινάνε απευθυνόμενοι σε αρχάριους.Αρχάριος=μηδενική γνώση,άρα από κάπου υπάρχει αρχή.Κανένας δεν ξεκίνησε να μαθαίνει κολύμπι στη θάλασσα από τα 50 μέτρα βάθος.Ξεκίνησε από την ακτή προς τα μέσα.Κι όταν πας σε ένα κολυμβητήριο σε μεγάλη ηλικία και δηλώσεις παντελή άγνοια του αντικειμένου ο προπονητής σου σε ξεκινάει από το 1,5 μέτρο της πισίνας και όχι από τα 5 κάτω από το βατήρα καταδύσεων,για να μπορεί να ελέγχει την αντίληψή σου,την εξοικείωσή σου και να σε βάλει στη διαδικασία του προγράμματος ανάλογα με το πως συμπεριφέρεσαι στο νερό.Αυτά περί κολυμβητικού BDSM.

Τώρα όσα δελφινόπαιδα έμαθαν με διαφορετικό τρόπο κολύμπι μπράβο τους,αλλά αυτό δεν συνιστά κανόνα,τουλάχιστον όσον αφορά τα κολυμβητήρια.
Μην ξεχνάτε:και οι φελλοί επιπλέουν.Αυτό δεν σημαίνει ότι κολυμπούν.Στην περίπτωσή τους σε όποιο βάθος και να τους ρίξεις εκείνοι συνεχίζουν να επιπλέουν αλλά ποτέ δεν μαθαίνουν να κολυμπάνε.Λάβετε θέσεις λοιπόν.

 

Απάντηση: Re: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Στον ερωτικό στίβο, η συντριτπική πλειοψηφία έχει μπει πολύ πριν γνωρίσει το βδσμ. Δεν υπάρχουν αυτόκλητοι δάσκαλοι αν δεν υπάρχουν μωρές παρθένες. Είναι και οι δύο μέρος του ίδιου συστήματος. Αν μια γυναίκα υ μπαίνει στο χώρο του βδσμ και έχει απωλέσει την ερωτική μνήμη της, και περιμένει ένα Μαστερ να της δείξει this is a.... συμπλήρωσε ότι θεωρείς πιο κατάλληλο, τότε πιθανολογώ ότι θα συναντήσει έναν καραμαστερά. Τούτη θα πνιγεί, είτε με μπρατσάκια στους 30 πόντους είτε χωρίς μπρατσάκια στα 5 μέτρα.

 

Απάντηση: Re: Ασφάλεια, Σύνεση, Συναίνεση

Το ότι ξεκινάνε κάποιοι να μπαίνουν σαν υ στον BDSMικό στίβο δεν σημαίνει ότι θα ξεκινήσουν με fisting για να αποδείξουν πόσο καλοί υ είναι.Υπάρχουν και μερικοί που για να φτάσουν στο fisting ξεκινάνε από τα 2 δάχτυλα.Αυτό δεν σημαίνει ότι σαν υ δεν θα δεχτείς το fisting,αν κι εφόσον είναι μέρος των αναζητήσεών σου,αλλά ότι σταδιακά θα φτάσεις στο στόχο που έχεις ή σου έχουν θέσει.Κι εδώ δεν τίθεται θέμα παρθενίας.Έστω και μωράς.

Τώρα αν κάποιοι ξεκινάνε από το fisting κι όχι από τα δάχτυλα έχει να κάνει με το τι κάνανε πριν στη ζωή τους.Οπότε τους εύχομαι και fisting με 2 χέρια,fisting με 2 χέρια και 1 πόδι κλπ κλπ.Διαφορετικό επίπεδο μάθησης,καλή μου.Άρα διαφορετική αφετηρία.Έτσι για να μην ξεφεύγουμε από τη BDSMική.

Για να ανακεφαλαιώσουμε λοιπόν από όπου και για ό,τι ξεκινάς,ξεκινάς σταδιακά.Ο ερωτικός τομέας με τον εναλλακτικό ερωτισμό του BDSM απέχουν όσο το γυμνάσιο από το Πανεπιστήμιο.Μπορεί να ανήκουν και τα δύο στον ίδιο τομέα αλλά σταδιακά χτίζεις γνώσεις κι εμπειρίες,