τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Πάντα πίστευα ότι ναι, αφού ήμουν των εκλεκτικών προσεγγίσεων, πλέον αναθεωρώ.

Επειδή, η ουσία είναι ότι τελικά ποιές αξίες θέλεις να υπηρετείς περισσότερο; Τις αξίες του διαλεκτικού υλισμού ή τις αξίες του χρήματος, της κατανάλωσης και της άνεσης.

Αποδείχτηκε ότι και τα δύο δεν γίνονται. Η ευρωαριστερά του "και ταύτα ποιείν και τ' άλλα μη αφιέναι" ναυάγησε, αν και έβλεπε το ναυάγιο να 'ρχεται, από το 72!

Ο προβληματισμός μου είναι απλός και άκρως BDSMικός, μη βλέπετε που μπερδεύουν ο τίτλος και η εισαγωγή:

Μπορεί μια σκλάβα να είναι όχι ταπεινή;

Μπορεί να θέλει μεν να είναι σκλάβα μα πάνω απ όλα να θέλει να έχει BMW, ικανοποιώντας, το δίχως άλλο την αισθητική της και απολαμβάνοντας την ταχύτητα, αλλά ακόμα, έστω και λιγάκι, να προκαλεί και να επιδεικνύεται κατά το δοκούν;

Μπορεί μια σκλάβα να είναι όχι ανθεκτική;

[Αν το έχει ανάγκη καταλαβαίνω, αλλά] μπορεί να έχει οικιακή βοηθό επειδή αγαπά τις ανέσεις της και τη φροντίδα του έτοιμου γι αυτήν σπιτιού;

Τελικά, μήπως έρχεται η ώρα που κάποιοα πρέπει ν αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιούς θ αφήσει;

 

Έτσι όπως το θέτεις οφείλει κανείς να ξεκινήσει αναρωτώμενος τι ακριβώς εννοείς λέγοντας «σκλάβα», και αν στη συγκεκριμένη περίπτωση το εννοείς ως κάτι το σαφώς διαφορετικό από «υποτακτική» (στην οποία ενδεχομένως να αναγνωρίζεις αβίαστα το δικαίωμα να έχει BMW, οικιακή βοηθό, υφάκι, κλπ.)

 

Θα αρχίσω όπως άρχισες και θα τελειώσω όπως τελείωσες καλή μου Τεντερ.
Το μήνυμα κάθε συστήματος που διατείνεται πως θέλει να αλλάξει τον κόσμο είναι, η πρέπει να είναι, αγαθά και πλούτος για όλους , πιο ξεκούραστη και καλύτερη ζωή για όλους. Ωστόσο παραδοσιακά το κομουνιστικό κίνημα και η αριστερά γενικότερα ίσως στην προσπάθεια τους να καταδικάσουν τον καπιταλιστικό πλούτο εξέθρεψαν μια νοοτροπία που ούτε λίγο ούτε πολύ λέει: «φτώχια για όλους» κάνοντας έτσι πολλούς αριστερούς ενοχικούς με αυτά που απολαμβάνουν
Ο μαρξιστής Βασίλης Ραφαηλιδης έγραφε συχνά για αυτή την «παρεξήγηση»
Έγραφε πως μαρξισμός δεν σημαίνει φτώχια και μιζέρια αλλά το αντίθετο, πλούτος και ευημερία για όλους.
Στην γραμμή αυτή θα σου απαντήσω λοιπόν και για τις bdsmικες σκλάβες.
Ναι , μπορούν να έχουν και να απολαμβάνουν όλα τα καλά. Ωραίο σπίτι και ακριβό αυτοκίνητο και ταυτόχρονα να υπηρετούν όποιον θέλουν να υπηρετούν.

Δεν βλέπω να υπάρχει κανένα δίλλημα διότι ο κομουνισμός είναι κοινωνική ιδεολογία και σύστημα ανάλυσης της κοινωνίας και το bdsm είναι κάτι το οποίο περιλαμβάνει σεξουαλικές ταυτότητες. Αμφότερα δεν είναι μοναχισμοί θρησκειών για να αποποιηθούμε τα υπάρχοντα μας και να καλογερέψουμε.
Αν είμαστε κομουνιστές μπορούμε να ακούμε Πιαφ και να πίνουμε και παγωμένη σαμπάνια και όχι μόνο ρετσίνα σε ένα λιγδωμένο τραπεζάκι ακούγοντας ολη την ωρα αντάρτικα και λοιπές παρόμοιες τυμπανοκρουσίες .
Αν πάλι είμαστε bdsmικοι σκλάβοι ομοίως μπορούμε να απολαμβάνουμε κάθε χαρά της ζωης. Επιπροσθέτως μην ξεχνάς πως συνήθως οι καθ οιονδήποτε τρόπο λιμπερτίνοι είναι ταυτόχρονα και καλοπερασάκηδες.  
Καμιά «ιδεολογική ενοχή» δεν πρέπει να στερεί από τους ανθρώπους αυτά που θέλουν να απολαύσουν εφόσον μπορούν
Αυτή είναι η γνώμη μου. 

 

Ξεκινώ απ’ το πρώτο. Ως σταθερός ψηφοφόρος της (άκρας) αριστεράς, είχα ανέκαθεν από τους ηγέτες της διαφορετικές απαιτήσεις, τρεις τον αριθμό:

1. Να μην είναι βλάκες.
2. Να μην είναι αυτοκαταστροφικοί.
3. Να είναι όντως αριστεροί, αν και αυτό χρήζει διευκρινήσεων.

Εφόσον πληρούνται αυτά τα κριτήρια, η περιουσιακή τους κατάσταση ουδόλως μ’ ενδιαφέρει. Σάμπως ο Κροπότκιν δεν ήτο πρίγκιπας κι ο Ένγκελς εργοστασιάρχης;

Κι αφού ξεμπέρδεψα με το πρώτο, παραπλανητικό ερώτημα, προχωρώ στο δεύτερο και συναφές με το αντικείμενο του φόρουμ. Μόνο που έχω ήδη απαντήσει… Πως; Αρκεί να ξαναδιαβάσετε την πρώτη απάντηση αντικαθιστώντας στο τρίτο σκέλος την λέξη «αριστεροί» με την λέξη «υποτακτικές»…

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Κανένα πρόβλημα. Το σημερινό καθεστώς της Ελλάδας υποστηρίζει πως είναι σοσιαλιστικό. Γιατί να μην μπορεί λοιπόν κι ένας αριστερός να έχει Ferrari και να βρίζει τους καπιταλιστές; Παραδείγματα εξάλλου υπάρχουν πολλά.

Λίγο πιο σοβαρά τώρα...

Είχα την εντύπωση πως συνήθως ο Αφέντης / Αφέντρα αποφασίζει για το ποιο θα είναι το βιοτικό επίπεδο του σκλάβου του.

Υ.Γ. Ενδιαφέρον το θέμα.

 

Αναλαμβάνω αριστεροποιήσεις υποτακτικών αβάδιστα και αβασάνιστα. Παρέχεται και ΑΠΥ.

ΥΓ. Και συμφωνώ με τον cornilios.

 

Απάντηση: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Το πρώτο σκέλος περιγράφει συγκεκριμένο άτομο {Αλαβάνος} το οποίο βεβαίως έχει κατακριθεί άγρια για το γεγονός ότι είναι ζάμπλουτο από κούνια.

Βεβαίως, όπως ορθότατα επεσήμανε ο Vautrin, δεν είναι το πρώτο στην παγκόσμια ιστορία.
Θα συμπληρώσω στο συλλογισμό του πως προτιμώ χίλιες φορές έναν ζάμπλουτο χωρίς ταξική συνείδηση, παρά έναν φτωχό χωρίς ταξική συνείδηση. Ο πρώτος μπορεί να είναι ενοχικός ή υποκριτής {same difference, ως προς το αποτέλεσμα}, ο δεύτερος είναι απλά ηλίθιος.

Ως προς το δεύτερο σκέλος ... έχω ήδη έτοιμο παράδειγμα κατά νου. Μπορεί π.χ. μια 24/7 σκλάβα να έχει οικιακή βοηθό, αλλά να φροντίζει προσωπικά τα ρούχα του Αφέντη της, ή το φαγητό Του. Δε χρειάζεται να σφουγγαρίζει τα μπαλκόνια, ή να πηγαίνει στο σούπερ μάρκετ αυτοπροσώπως, για να νοιώθει αρκετά υποτακτική. Κι αν αντί να κρεμάσει τις κουρτίνες, κάνει μανικιούρ-πεντικιούρ για την απόλαυσή Του, ακόμα καλύτερα!

Άλλωστε, η συντριβή της έπαρσης, μπορεί να θεωρηθεί sport … η συντριβή ενός φύσει συνεσταλμένου πλάσματος ... περισσότερο προς κακοποίηση φέρνει, στο {ομολογουμένως διεστραμμένο} μυαλό μου.

 

Απάντηση: Re: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Συνυπογράφω.

Ένα ανέκδοτο που είχα ακούσει όταν ακόμη ζούσα Ρωσία έλεγε πάνω κάτω πως η εγγονή ενός από τους πρωτοστάτες της Δεκεμβριανής επανάστασης του 1905, ακούει θόρυβο στο δρόμο και στέλνει την υπηρέτρια να μάθει τι συμβαίνει.
Έρχεται η κοπέλα πίσω και της λέει
"Κυρία κυρία έγινε επανάσταση!"
"Καταπληκτικά λέει ενθουσιασμένη εκείνη, ο παππούς μου έδωσε τη ζωή του για την επανάσταση! Πήγαινε Ντάρια να ακούσεις, τι ζητούν?"
Επιστρέφει η Ντάρια και της λέει
"Κυρία ζητούν να μην υπάρχουν πλέον πλούσιοι."
"Α! λέει απογοητευμένη εκείνη, ο παππούς μου ονειρευόταν πως δεν θα υπάρχουν πλέον φτωχοί".

Υ.Γ. Βρίσκω λογικότερο ένας Κύριος να θέλει τη σκλάβα του ξεκούραστη να ασχολείται με Κείνον και ΄όχι μια καταπονεμένη από τις δουλειές γυναίκα που για το μόνο που της απομένουν αντοχές μετά από τη δουλειά, το σπίτι και τα παιδιά είναι να συρθεί στο κρεβάτι πριν κλείσουν τα μάτια της.
Δεν είμαι superwonam, σκλάβα είμαι. Δεν είναι και δεν πρέπει να αναμένεται να είναι ταυτόσημες οι δύο έννοιες.

Υ.Γ.2 Δεν βλέπω λόγο για έπαρση από το γεγονός πως οδηγάω ένα αμάξι που με ικανοποιεί αισθητικά, ή έχω ένα σπίτι με ανέσεις ή μου κάνει άλλος το σιδέρωμα. Δεν ένιωσα ποτέ την ανάγκη για επίδειξη των υλικών αγαθών που απολαμβάνω, ίσως γιατί η αντιμετώπιση μου προς το χρήμα και όλα όσα μπορεί να μου προσφέρει, είναι εκείνη της εκτίμησης προς αυτά μεν, αλλά όχι του θαυμασμού και αναμφισβήτητα ποτέ δεν θεώρησα πως αυτά καθιστούν κάποιον με οποιοδήποτε τρόπο πιο αξιόλογο.

 

...το δευτερο S του SSC μπορει κατα την δικη μου αντιληψη* να απαντα στο δευτερο σκελος της ερωτησης.
... * πιστευω πως μια και το θεμα αφορα εκφανση της σεξουαλικοτητας μας και οχι συνθηκη της ζωης μας, αποτελει ενα φαντασιωσικο κοματι μας που ενσαρκωνεται με το σκανδαλισμα απο τον σεξουαλικο ερεθισμο, και οχι απο τις προσωπικες φιλοδοξιες ή ικανοτητες μας.

Επισης ...αν αυτο λεει κατι, (παλι στην δικη μου αντιληψη) σκλαβα (ή σκλαβος) υπαρχει μονο αν υπαρχει και Αφεντης (ή Αφεντρα). Πραγμα που κανει παρα πολυ υποκειμενικη υποθεση το τι ειναι σκλαβα και τι θα κανει η σκλαβα (ή ο σκλαβος).


Γι:nod:ργος

 

Απάντηση: Re: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Θα το πω απλά:
...
ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ
ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ
ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ ρεπ
...

{το πιάσατε το νόημα!}

 

Αυτά που έγραψε η deviantsub στο #7.

(Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι: μανικιούρ-πεντικιούρ και brazilian wax.)

Άλλωστε, τι θα έκανε μια γυναίκα που εργάζεται; Θα παρατούσε τη δουλειά της για να είναι 24/7 σκλάβα; θα συνέχιζε να εργάζεται, δίνοντας όλα της τα χρήματα στον «Κ», και κάνοντας παράλληλα και όλες τις δουλειές του σπιτιού; Δεν είναι πιό λογικό να πληρώνει την καθαρίστρια και να της μένει και χαρτζιλίκι για να το κάνει ό,τι θέλει;

Απλά εγώ έγραψα το σχόλιο #2 για να προλάβω τυχόν ενστάσεις του τύπου «μα, αυτή δεν είναι σκλάβα, είναι απλά υποτακτική!»

Υ.Γ. Δεν βλέπω απολύτως τίποτα στραβό με το γεγονός ότι ο Αλαβάνος είναι ζάπλουτος από κούνια. Αντιθέτως, προς τιμήν του είναι.

 

Απάντηση: Re: τελικά μπορούν οι πολιτικοί της αριστεράς να είναι πλούσιοι;

Χαίρομαι που συμφωνούμε. Στις μέρες μας υπάρχει βεβαίως και το laser που λύνει ορισμένα ... εχμ ... θέματα.  

Αυτό ξέρετε, θα μπορούσε σε ορισμένα ζεύγη να παίξει ως r/l σενάριο.

Κατά την ταπεινή μου {λέμε τώρα!} γνώμη, το να μην έχει άλλες ασχολίες {έστω, εθελοντισμό, ή κάποιες σπουδές κλπ} τελικά θα την καταστήσει βαρετή και ανίκανη ως σύντροφο, στη λογική ότι για να σταθείς δίπλα σε κάποιον και να τον υποστηρίξεις, ή ακόμα και να τον βοηθήσεις στην ανέλιξή του {προσωπική, επαγγελματική κ.ο.κ.}, πρέπει πρώτα να διαθέτεις τα στοιχειώδη.

Θυμίζω την αρχαία Σπάρτη: οι μητέρες έπρεπε να είναι μορφωμένες, αν μη τι άλλο, για να μπορούν να αναθρέψουν σωστά τα παιδιά τους. Καθόλου άσχετο.

Το τελευταίο σχόλιο βεβαίως δεν σχετίζεται με το BDSM: ισχύει απόλυτα και για βανιλλο-καταστάσεις.