Το κολάρο και η σημασία του

Απάντηση: Re: Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Φυσικά και δε θα περίμενα ότι θα τη βλέπω καθημερινά, το ίδιο θα ίσχυε ακόμα και αν ήταν καραβανίλα η όλη σχέση. Είναι φυσικό ότι θα επικεντρωθεί στη σχέση τους και αυτό είναι επαναλαμβάνω άσχετο από το αν είναι βανίλα ή σοκολάτα. Εγώ δε θα ανεχτώ να γίνω μέρος του πρωτοκόλλου μεταξύ τους. Αν πρέπει να ζητήσει άδεια για να βγει, ας το κάνει, δικαίωμά της είναι. Αν μου πει ωστόσο "πρέπει να ζητήσεις εσύ άδεια από εκείνον για να βγούμε" θα την πάρει και θα την σηκώσει.

Όσο για το αυστηρό σετ κανόνων, υπάρχουν επίπεδα και επίπεδα. Πχ, εντολή του τύπου "θέλω να ξέρω με ποιον είσαι" τη θεωρώ λογικότατη, εντολή τύπου "θα βγεις μόνο τετάρτη με πανσέληνο τρεις εβδομάδες πριν το πάσχα που πέφτει σε δίσεκτο έτος και αρχές απρίλη" θα της πω "σούταρέ τον πριν να είναι αργά".

 

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Πληροφοριακά και μόνο, σε ορισμένους οίκους ασχέτως με τη σχέση του υποτακτικού με τον οποιοδήποτε άνθρωπο του χώρου, το φαινόμενο του να ζητήσει ένας φίλος κυρίαρχος τον υποτακτικό ενός άλλου φίλου κυρίαρχου για να πάνε για καφέ π.χ. είναι διαδεδομένο. Το οτι τέτοια φαινόμενα είναι extreme για ορισμένους, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, όχι μόνο το κατανοώ, αλλά το σέβομαι και το δέχομαι, από την άλλη όμως, σέβομαι και δέχομαι την επιθυμία του άλλου να ζητάει αυτός που ενδιαφέρεται για τη χρήση της ιδιοκτησίας του και όχι η ίδια η ιδιοκτησία του. Παρόμοια παραδείγματα μπορώ να σκεφτώ για τη χρήση τηλεφώνου, υπολογιστή, κλπ. και σίγουρα είναι πράματα που στην Ελλάδα δύσκολα θα συναντήσουμε, αλλά καλό είναι να τα έχουμε στο μυαλό μας, γιατί έξω υπάρχουν και είναι απολύτως σεβαστά και αποδεκτά από τις κοινότητες εκεί.

Χμμμ... αν και λίγο το παρατραβάς με το παράδειγμα του κάθε δίσεκτου έτους, έχεις ένα δίκιο. Προσωπικά θα έλεγα οτι εξαρτάται απ'την κάθε περίπτωση ξεχωριστά.

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Μόνο που στην περίπτωση αυτή η "ιδιοκτησία" δεν είναι αναγνωρίσιμη νομικά σε κανέναν πέραν από τους δυο τους. Η σκλάβα δεν είναι υπολογιστής ή αυτοκίνητο, είναι πολίτης με δικαιώματα. Με λίγα λόγια η σκλάβα δεν μπορεί να πει σε εμένα, ένα τρίτο, "πήγαινε και ζήτα άδεια από τον Αφέντη μου για να μου μιλήσεις" και δεν έχει σημασία αν αυτό γίνεται σε ένα πάρτι ή μια διαδήλωση ή ακόμα ακόμα και ένα BDSM event. Το τυπικό ΑΦΟΡΑ τους ΔΥΟ τους και ΚΑΝΕΝΑΝ άλλον. Αυτό που οφείλω να σεβαστώ είναι το "άσε με στην ησυχία μου" όχι το "μη μου μιλάς γιατί ο αφέντης μου μου το απαγορεύει".

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Όταν γνώρισα τον Γιωργο μου , σαν νέα στον χορο μάζευα πληροφορίες , στις φιλικές συζητήσεις που είχαμε μου είχε πει
" Όταν έχεις Αφέντη το νιώθεις και όλα τα αλλά ειναι κουραφέξαλα " μα σαν πνεύμα αντίστασης προσπαθούσα να αποδείξω το αντίθετο .
Φυσικά έχασα   κατάλαβα οτι δεν είναι το λουρί αυτό που σε κάνει υποτακτική, χίλια λουριά στο σώμα να σου περάσει κάποιος αν εσυ δεν θες δεν υποτάσσεσαι .
Σε ενα κείμενο που ειχα διαβάσει της angel42 περιγραφε το συναίσθημα αυτο τέλεια.
Τώρα εάν κάποιοι το βλέπουν σαν σημάδι οτι ανήκεις η εισαι διαθέσιμος , αυτό λύνεται και με απλές συστάσεις .
Όσο για μένα το κολάρο υπήρχε πρώτα νοητικό και στην συνεχεία κάτι προσωπικά δικό μας.
Ένα δαχτυλίδι στο δάχτυλο μου και το φοράω όχι για να δείξω ότι ανήκω μα γιατί για μένα είναι το πιο όμορφο δώρο που μου έκαναν ποτέ συν μου το έδωσε ο άνδρας που αγαπάω .
Όχι πείτε μου πως να μην σε σκλαβώσει μετά ...

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Και από τότε όποτε περνάμε έξω από εκείνο το κοσμηματοπωλείο οι υπάλληλοι κρύβονται μην ξαναμπούμε μέσα και φύγουνε πάλι νύχτα... γιατί άντε να τους εξηγήσεις τι μπορεί να συμβολίζει ένα απλό δαχτυλίδι.

Το δαχτυλίδι και το κολάρο έχουν νόημα μόνο αν στην πραγματικότητα δεν είναι απαραίτητα για να πουν κάτι για μια σχέση. Αν είναι γερή και ουσιαστική κανένα μπιχλιμπίδι δε λέει τίποτα και το γεγονός ακριβώς ότι το μπιχλιμπίδι δεν λέει τίποτα στην ουσία λέει τα ΠΑΝΤΑ για τη σχέση.

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Εν τέλει από ότι καταλαβαίνω, διαβάζοντας τις απόψεις εδώ, όλοι συμβολίζετε με το κολάρο ή το κόσμημα, ή το δαχτυλίδι. Απλά οι συμβολισμοί αλλάζουν. Αλλιώς δεν θα δωρίζατε, δίνατε, δεχόσασταν ένα αντικείμενο - σύμβολο. Υπάρχει λοιπόν με τον έναν ή άλλον τρόπο μια τέτοια ανάγκη.

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Κινδυνεύοντας πολύ είτε ότι θα βγάλω το θέμα off topic είτε ότι προκαλώ την τύχη μου θα απαντήσω
Δεν φταίω εγώ εσύ μου είπες "Μπες μέσα και διάλεξε" !!   

Του δίνουμε το σχήμα της πεπατημένης ίσως όσον αφορά το σχήμα . Μερικοί από μας απλά λεμέ ότι το δεχόμαστε γιατί εκφράζει συναισθήματα ακόμα και όταν δεν είναι αναγκαίο. Δηλαδή Αν παντρευτείς είτε με πολιτικό είτε με θρησκευτικό πάλι παντρεμένος δεν είσαι ?

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Όλοι, εκτός από μένα, κατά ένα μέρος  

Το κολλάρο για μένα δεν είναι μόνο σύμβολο.

Το γεγονός ότι εφαρμόζει στο λαιμό σημαίνει τουλάχιστον ότι αυτό το σύμβολο σωματοποιείται. Από τον λαιμό περνούν τα πάντα, ουσιαστικά όλες οι κινήσεις και εκτός από αυτό ο θυρεοειδής, που μεταξύ άλλων ρυθμίζει τις διαθέσεις και τη ζωντάνια. Γι αυτό, επειδή με ένα κολλάρο κάποιος μπορεί πραγματικά να ελέγχει και μάλιστα σε βάθος, κατά τη γνώμη μου κατέληξε και έγινε σύμβολο ελέγχου. Αλλά και ως σύμβολο, δεν νομίζω ότι αποκόπτεται από την πραγματική του επίπτωση στην φέρουσα ή στον φέροντα. Ας το πω απλά. Αν κάποιος με τραβήξει από το κολλάρο είναι αδύνατο να μην πάω εκεί που με πηγαίνει, θα ρισκάρω να σπάσω το σβέρκο μου, αν επιμείνει (θεωρητικά μιλώντας πάντα, αλλά το νόημα σαφές νομίζω).

Όσον αφορά την ανάγκη για το σύμβολο - κολλάρο, θα τη στάθμιζα με το βάρος που φέρει ένα κολλάρο και με τους βαθμούς ελευθερίας που αποστερεί. Ουδόλως με συναισθήματα και την ουσία της σχέσης.

Ένας από τους λόγους που για μένα το κολλάρο είναι λιγότερο σύμβολο και περισσότερο ουσία, είναι ότι απορρίπτω την ενδοβολή της υποταγής και αποδέχομαι την εκ των έξω τεθείσα υποταγή. Μη δεχόμενη να κουβαλώ μέσα μου την υποταγή μου, να την ενδοβάλω δηλαδή, δεν πιστεύω - για μένα - ότι τα πάντα είναι στο μυαλό μου, στην ψυχή μου, οπουδήποτε αλλού και ότι όλα στην υποταγή μου είναι ακριβώς τα ίδια είτε με κολλάρο είτε χωρίς κολλάρο.

 

Απάντηση: Re: Το κολάρο και η σημασία του

Το ίδιο.

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Προσωπικά δεν σέβομαι ούτε τη βέρα, ούτε το κολάρο (εκτός τον σε απόλυτο βαθμό σεβασμό μου όταν πρόκειται για θηλυκό φίλου), σέβομαι όμως, και εκτιμώ τη στάση της, τη γυναίκα που τα τιμά και τα υποστηρίζει είτε ως θεσμό, είτε, ακόμα καλύτερα, ως ουσία.

Οταν θέλω να προσεγγίσω με ερωτικό ενδιαφέρον μια γυναίκα, δεν με απασχολεί αν είναι ελεύθερη, λογοδοσμένη, αρραβωνιασμένη, παντρεμένη, κολαρομένη, μαντρωμένη κλπ.

Φυσικά δεν θα ζητήσω την άδεια από κανένα για να πάω να της μιλήσω, και αν θελήσω να τη φλερτάρω θα το κάνω, ασχέτως βέρας, κολάρου ή ότι άλλο. Με αρχή ότι σεβόμαστε πρώτα την γυναίκα ως άνθρωπο και στη συνέχεια τη θηλυκή της υπόσταση, θα το κάνω με ευγένεια και ευπρέπεια. Αν η απάντηση της είναι, "ανήκω", "είμαι αλλού" κλπ κλπ κλπ θα αποχωρήσω με αξιοπρέπεια και σεβασμό στα λόγια της. Αν μου πει "για να μου μιλήσεις, πρέπει να πάρεις άδεια από τον Κ μου, τον Αφέντη μου, τον συνοδό μου κλπ, θα χαμογελάσω και θα φύγω. Τόσο απλά.

Μια γυναίκα ουσιαστικά Κυριαρχημένη, δεν έχει ούτε αυτή, (ούτε ο Κ της), κανένα πρόβλημα ακόμα και αν βρεθεί σε ένα χώρο "γυμνή με ανοιχτά τα πόδια και γραμμένο στο κούτελο της, ελάτε να μου την πέσετε". Δεν χρειάζεται κανένα κολάρο για να προστατευτεί από don juan, players ή πέφτουλες και στην αντίθετη περίπτωση κανένα κολάρο με όσες αλυσίδες και αν έχει περάσει ο Κ της σε αυτό δεν μπορεί να την κρατήσει εκεί, αν δεν αισθάνεται ότι ανήκει.

Μπορείς να προσεγγίσεις μια γυναίκα με βέρα ή κολάρο και να φύγεις από το χώρο μαζί της ή έχοντας το τηλέφωνο της (το αληθινό) όπως και μπορείς να προσεγγίσεις μια γυναίκα με ελεύθερα τα δάχτυλα, τον λαιμό, ακόμα και το μυαλό της και να σου κόψει κάθε δεύτερη κουβέντα, και μόνο με μια ματιά της.

Eπίσης μια Κυριαρχημένη γυναίκα, ακόμα και αν ενδώσει, θα το πει στον Κ της, αργά ή γρήγορα.

Το M/s είναι ένα δύσκολο, αλλά μαγικά όμορφο πλαίσιο και στις σπάνιες περιπτώσεις που πετυχαίνει και για όσο κρατήσει, μπορεί να προσφέρει πραγματική ευτυχία στο ζευγάρι. Κατανοώ την επιθυμία, και την ανάγκη μερικές φορές, κάποιων γυναικών να φέρουν το κολάρο του Κ τους ή τη βέρα του άντρα τους, όπως κατανοώ τους Κ που θέλουν με το κολάρο να ενισχύσουν την αίσθηση ελέγχου ή ιδιοκτησίας στην υ τους, είμαι αντίθετος όμως στο να γίνεται αυτό άνευ ουσίας και χωρίς βάθος, μόνο ως ένα εθιμοτυπικό τερτίπι ή ως ακολουθία ενός στείρου πρωτόκολλου

Η δέσμευση στο D/s δοκιμάζεται και πρέπει να δοκιμάζεται και να ενισχύεται συνεχώς και από τα δύο μέρη. Είτε μιλάμε για μια μέρα, είτε για μια βδομάδα, είτε για ένα μήνα, είτε για ένα χρόνο, είτε για μια ζωή.

Αυτό το "πρέπει να πάρεις άδεια από τον Κ μου" το θεωρώ μέγιστη μαλακία. Το κάθε τυπικό, αφορά μόνο την υ και τον Κ και όχι τους τρίτους. Μια γυναίκα όταν δεν θέλει συζήτηση με κάποιον, την κόβει, είτε φορά κολάρο είτε όχι, είτε είναι ο Κ της παρών, είτε χιλιάδες μίλια μακριά.-

Υ.Γ Και για να λέμε και τα του χώρου μας, η προσωπική μου εμπειρία, είτε μεγάλη για ορισμένους, είτε μικρή για άλλους, μου έχει δείξει πως οι γυναίκες που σέβονται και τιμούν το πλαίσιο που βρίσκονται, είναι ε λ ά χ ι σ τ ε ς. Σε αυτές και στους Κ τους, ΜΠΡΑΒΟ.

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Μου αρέσει η διατύπωση σου Seduction από το πρώτο γράμμα μέχρι την τελευταία τελεία! Με βρίσκει άκρως σύμφωνη.

 

Απάντηση: Το κολάρο και η σημασία του

Kαλησπερα σας,

απο ολες τις προηγουμενες παρατηρησεις ειναι προφανες οτι το κολλαρο εχει διαφορετικη σημασια για τον καθενα. Δεν ειναι κακο.

Ειναι ομως επισης προφανες οτι αυτα που γραφει ο Master Spiller στο πρωτο του ποστ ειναι, ειτε μας αρεσει ειτε οχι, η επικρατουσα αποψη για το τι αντιπροσωπευει το καθε κολλαρο, πριν ακομη βγουν τα διαφορα ψηφιακα τσιγκελακια και παρενθεσεις. Πρεπει τα πραγματα να εχουν μια σειρα και τα status (οποιαδηποτε) μια αξια, τα οποια θα αναγνωριζονται τουλαχιστον (δεν λεω γινονται αποδεκτα) απο ολους τους bdsmers σε ολο τον πλανητη.

Σε προσωπικο επιπεδο τωρα και ελαφρως off topic:

Aν και παντρεμενη, βερα δε φορεσα ποτε (ουτε ο Αφεντης). Αδεια να μιλησω με καποιον/α Κ. δε χρειαζεται να παιρνω (μεχρι νεοτερας τουλαχιστον). Και επειδη οφειλω και μια απαντηση, να ενα παραδειγμα για το πως μπορει να χρησιμοποιησει ενας Κ. το κολλαρο, απο προσωπικη εμπειρια:

Οταν πριν εναν μηνα βρεθηκα (ασυνοδευτη) στην Αθηνα με καποια κοριτσια απο το φορουμ, δεχτηκα παρα πολλες ερωτησεις. Ειμασταν βεβαια και πολλες ωρες μαζι. Καποια στιγμη, η συζητηση εξελιχθηκε καπως ετσι:

κοριτσι: δε σε παιρνει (ο Αφεντης σου) τηλεφωνο ποτε;
cassie: εεεε... οχι... μονο οταν ειναι αναγκη...
κοριτσι: ουτε sms βλεπω να του στελνεις και να σου στελνει...
cassie: εεεε... οχι... γιατι;
κοριτσι: σου ζηταει αναφορα τακτικα;
cassie: oχι, καθολου... σπανια...
κοριτσι: και σε αφησε να ερθεις μονη σου; ξερει με ποιους εισαι τωρα;
cassie: ναι... λιγο πολυ... με εμπιστευεται...

Και τοτε, αθελα μου, τα δαχτυλα μου αγγιξαν το λαιμο μου, ψαχνωντας την αλυσιδα που μου ειχε φορεσει ο Αφεντης ως μονιμο κολλαρο. Το στηριγμα, η παρηγορια μου. Δε την βρηκα ομως.

Αντιθετως, βρηκα ενα κολλιε απο σκοινι και δερμα, τοσο παλιο, που το ειχα σχεδον ξεχασει.

Γιατι οσες μερες ημουν στην Αθηνα... ο Αφεντης με εθεσε (παλι) under consideration.

Ποιος ειπε οτι το κολλαρο δεν ειναι τελικα στο μυαλο;

cassie