Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Η Ιστορία του Κinbaku (Shibari)

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος Seirios_79, στις 22 Μαρτίου 2012.

  1. Η ΙΣΤΟΡΙΑ TOY KINBAKU (SHIBARI )


    ΕΙΣΑΓΩΓΗ

    Το Kinbaku (μετάφραση: σφιχτό δέσιμο), ευρέως γνωστό και ως Shibari, είναι μια Ιαπωνική πρακτική ερωτικού δεσίματος (bondage στην Αγγλική) με την χρήση αρκετών κομματιών σχοινιού, φτιαγμένου από φυτικές ίνες. Ξεκίνησε σαν πρακτική αιχμαλωσίας από τους σαμουράι, 500 περίπου χρόνια πριν, και στην πορεία μετεξελίχτηκε σε μορφή ερωτικής τέχνης (μέσω performance, φωτογραφιών και κινηματογράφου, κυρίως).
    «Το σχοινί είναι μια προέκταση των χεριών και ένα εργαλείο επικοινωνίας για τους εξασκούμενους του Kinbaku», αναφέρει ο γνωστός Nawashi (μετάφραση: Δάσκαλος των Σχοινιών) Οsada Steve, ένας από τους λίγους δυτικούς (Γερμανός στην καταγωγή) που ζει και εξασκεί την τέχνη του στην Ιαπωνία και ο οποίος είχε την τύχη να μαθητεύσει δίπλα στους Osada Eikichi (έναν από τους γηραιότερους δασκάλους της Τέχνης αυτής, που απεβίωσε το 2001) και Haruki Yukimura (ένας Nawashi που έχει δέσει πάνω από 3000 γυναίκες στην ζωή του, μέχρι στιγμής).
    Το Kinbaku, θα μπορούσαμε να πούμε, είναι η τέχνη του να δημιουργείς ερωτική ομορφιά, μέσω μιας εντυπωσιακής δραματικής εμπειρίας.


    ΑΝΑΤΟΛΗ VS ΔΥΣΗ (1-0)

    Υπάρχουν 2 βασικοί τρόποι, όσον αφορά το ερωτικό δέσιμο (ή δέσιμο με ερωτικά κίνητρα): ο Ανατολικός (Ιαπωνικός) και ο Δυτικός τρόπος, με τον καθένα να έχει ξεχωριστή ιστορία και στυλ. Οι 2 αυτοί τρόποι διαφέρουν ως προς τον τύπο σχοινιών που χρησιμοποιούν, τις τεχνικές, τα κίνητρα και τους σκοπούς. Στην Ιαπωνία, κάποιος που καταπιάνεται με το S/Μ (σαδομαζοχιστικές ερωτικές πρακτικές, στις οποίες συμπεριλαμβάνεται και το δέσιμο), είναι πιθανότερο να ξεκινήσει με αξεσουάρ όπως μαστίγια και να «δουλέψει» την διαδρομή του κλιμακωτά, για να φτάσει να κάνει ερωτικό δέσιμο, μιας και το τελευταίο θεωρείται από τις πιο εξελιγμένες μορφές ερωτικής πρακτικής. Στον αντίποδα με τους Ιάπωνες, για τους οποίους η εκμάθηση του ερωτικού δεσίματος μπορεί να πάρει αρκετά χρόνια, η πλειοψηφία του δυτικού κόσμου θεωρεί το δέσιμο μια απλή, σχετικά, ερωτική πρακτική.
    Το δυτικό ερωτικό δέσιμο επικεντρώνεται, κατά κύριο λόγο, στον περιορισμό του ατόμου, συνήθως με απώτερο σκοπό ή φυσικό επακόλουθο, κάποια άλλη πρακτική ερωτικής φύσεως (όπως: σεξ, πυγοράπισμα κλπ). Τα δυτικά, ερωτικού τύπου, δεσμά αποτελούνται, συνήθως, από: χειροπέδες (σε όλα τα καλά sex shop μπορεί να βρει κανείς τεράστια γκάμα), δερμάτινου τύπου δέστρες, αλυσίδες και τέλος σχοινιά, βαμβακερά, ή nylon (μεγάλου πάχους και μήκους, επικρατέστερα), τα οποία χρησιμοποιούνται μονά.
    Το Ιαπωνικό Ερωτικό Δέσιμο, σε αντίθεση, επικεντρώνεται στον αισθησιασμό και την τεχνική του όλου (δεν αποκλείει, βέβαια, το σεξ ή άλλες ερωτικές πρακτικές), όπου τα 2 άτομα που καταπιάνονται με αυτό (εκείνος / εκείνη που δένει και εκείνος / εκείνη που δένεται), είναι στην ουσία συνεργάτες σε μια, μοναδική κάθε φορά και από κοινού, προσπάθεια μορφοποίησης της τέχνης τους. Το Κinbaku πραγματοποιείται με πιο κοντά σε μήκος και πιο λεπτά σε πάχος σχοινιά, φτιαγμένα από φυτικά υλικά όπως: κάνναβη (hemp) ή γιούτα (jute) και πάντα διπλωμένα.
    Το Kinbaku είναι ένα συνεχές «ταξίδι» για τους συμμετέχοντες αυτής της πρακτικής, η φύση της οποίας μπορεί, κάλλιστα, να παραλληλιστεί με εκείνη του διαλογισμού. Στο τέλος της ημέρας, πρέπει να αποτελεί, για αυτούς που το εξασκούν, πηγή έμπνευσης, τρόπο έκφρασης και να τους ολοκληρώνει/γεμίζει με μια αίσθηση ευεξίας και αρμονίας (όπως και κάθε μορφής τέχνης άλλωστε).


    ΑΠΑΡΧΕΣ (HOJO-JUTSU )

    Το Kinbaku / Shibari πρόκειται για μια πρόσφατη, σχετικά, εξέλιξη, η οποία έχει τις ρίζες της σε παλαιές παραδοσιακές Ιαπωνικές τεχνικές πολεμικού χαρακτήρα. Η μετάλλαξη στην τωρινή ερωτική-αισθησιακή του μορφή ξεκινά στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου Αιώνα, ενώ η παλαιή μορφή του φέρει την επωνυμία Ηojo-Jutsu (θα σταθούμε για λίγο και επιγραμματικά).
    Το Hojo-Jutsu, στην ουσία, είναι μια πολεμική μέθοδος/τεχνική που σκοπό είχε την σύλληψη και την επίδεση εγκληματιών και παρανόμων. Έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ιαπωνία και, κατά την περίοδο Edo, εξευγενίστηκε περισσότερο.
    Επειδή το δέσιμο, στην Ιαπωνία εκείνης της εποχής, εθεωρείτο εξευτελιστική πρακτική, ο νομικός εκπρόσωπος που το εξασκούσε δεν χρησιμοποιούσε κόμπους, αλλά από σεβασμό στον αιχμάλωτο και για να μην τον ατιμάσει, τον έδενε με την μέθοδο Ηojo-Jutsu, η οποία ακολουθούσε 4 βασικούς κανόνες:
    1.Να μην μπορεί ο αιχμάλωτος να ξεφύγει από τα δεσμά του.
    2.Να μην προξενεί φυσική ή πνευματική βλάβη η επίδεση.
    3.Να μην επιτρέπει στους άλλους να αντιγράψουν την τεχνική της επίδεσης.
    4.Το αισθητικό αποτέλεσμα της επίδεσης να είναι όμορφο στο μάτι.
    Αλλά το Ηojo-Jutsu εκείνης της περιόδου στην Ιαπωνία, δυστυχώς, επεκτάθηκε και σε αποτρόπαια βασανιστήρια κρατουμένων (καθένας μας μπορεί, αν ανατρέξει μέσα στην παγκόσμια ιστορία της ανθρωπότητας, να βρει ανάλογες ή και πιο μακάβριες κτηνωδίες).


    ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΗ-ΜΕΤΕΞΕΛΙΞΗ

    Η μοντέρνα (πολύ κοντά στην σημερινή) εκδοχή του Κinbaku προσδιορίστηκε για 1η φορά από τον φωτογράφο και ζωγράφο Itoh Seiu (1882-1961), ο οποίος ανέτρεξε πίσω στις παραδοσιακές τεχνικές Hojo-Jutsu, τις πήρε ως βάση και τις ανανέωσε. Χάρη στις μετεξελίξεις του Itoh, λοιπόν, το Kinbaku θεωρείται, πλέον, ταυτόσημο του αισθησιασμού και χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα γνωρίσματα:
    1.Κάνει το άτομο της επίδεσης ανίσχυρο.
    2.Η αισθητική του όλου αποπνέει ερωτική ομορφιά.
    3.Σκληραγώγηση σώματος και πνεύματος, οι «αιχμάλωτοι» του Kinbaku συμμετέχουν σε αυτό εθελούσια και, πολύ συχνά, απολαμβάνουν ένα πνευματικό, εσώτερο ταξίδι.
    Πολλοί θα ρωτήσουν, σε αυτό το σημείο, γιατί το Kinbaku, ως επί το πλείστον, έχει σαν κυρίαρχο δίπολο την δέσμια γυναίκα και τον άντρα «δυνάστη»! Ας μην ξεχνάμε, όμως, το γεγονός πως, η τέχνη αυτή δεσμεύεται άμεσα από την σεξουαλική φύση των ατόμων που την εξασκούν, καθώς και το ότι και αναπτύχθηκε από έναν ετεροφυλόφιλο άντρα με φαντασιώσεις σαδιστικού ύφους στην Πατριαρχική Ιαπωνία των αρχών του 20ου Αιώνα. Ήταν μοιραίο, λοιπόν, να βρει, στις δεκαετίες που ακολούθησαν, συνεχιστές ανάλογης ιδιοσυγκρασίας. Εξάλλου, οι γυναίκες που συμμετέχουν σε αυτή την πρακτική, το κάνουν με την θέλησή τους, παίρνουν ευχαρίστηση από αυτό και νιώθουν ψυχοσωματική ανάταση, βυθιζόμενες σε έκσταση (παρόμοια, πολλές φορές, με εκείνη ενός αναστενάρη ή ενός στροβιλιζόμενου δερβίση, με την βασική διαφορά ότι, στο Kinbaku η έκσταση είναι, σαφέστατα, παράγωγο ερωτικού πάθους).
    Το Kinbaku απέκτησε μεγάλη φήμη στην Ιαπωνία κατά την διάρκεια της δεκαετίας του 1950, κυρίως μέσα από τις σελίδες ερωτικών περιοδικών εξειδικευμένου τύπου (όπως το Kitan Club που δημοσίευσε ερωτικές φωτογραφίες με Kinbaku για 1η φορά). Την δεκαετία του 1960, ο Osada Eikichi ξεκίνησε τις δημόσιες performance Kinbaku.
    Μέσα στις επόμενες 2-3 δεκαετίες, ξεπρόβαλαν και άλλοι εφαρμοστές αυτής της ιδιαίτερης τέχνης. Τιμής ένεκεν αναφέρουμε τους: Chimuo Nureki, Haruki Yukimura, Akechi Denki, Randa Mai, Go Arisue. Αξίζει, σε αυτό το σημείο, να αναφέρουμε την ανάμιξη κάποιων από τους προαναφερθέντες με τον ερωτικό κινηματογράφο της Ιαπωνίας στην δεκαετία του 1970 (Pink Films), καθώς και με την βιομηχανία πορνό (βίντεο και περιοδικών) στην δεκαετία του 1980.


    ΕΞΑΠΛΩΣΗ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΧΩΡΟ

    Στον δυτικό κόσμο, το Kinbaku άρχισε να εξαπλώνεται, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, κυρίως μέσω των φωτογραφιών του Παγκοσμίου φήμης ρεαλιστή φωτογράφου Nobuyoshi Araki. Πλέον (και χάρη στην εξάπλωση μέσω internet) εξασκείται από αμέτρητους ανθρώπους, κάθε εθνικότητας, φύλλου και σεξουαλικού προσανατολισμού (φυσικά και από γυναίκες σε άντρες). Το διάσημο φετιχιστικό club του Λονδίνου Torture Garden, φιλοξενεί συχνότατα παραστάσεις Iαπωνικού Ερωτικού Δεσίματος.
    Στον δυτικό κόσμο έχει επικρατήσει η αγγλική λέξη Rigger για να περιγράψει έναν Nawashi και μερικοί από τους κύριους δυτικούς εκπροσώπους της τέχνης Kinbaku είναι οι: Fetish Diva Midori, Esinem, BeShibari, Nawashi Murakawa, Drachenmann, RopeMarks, Dasniya Sommer, Philippe Boxis, Lee «Bridgett» Harrington. Πολλοί δυτικοί εφαρμοστές του, μάλιστα, έχουν την τάση να εντάσσουν νεωτεριστικά στοιχεία στις παραστάσεις τους, με σκοπό την περαιτέρω μετάλλαξη του και τον εμπλουτισμό του (Fusion Styles). Μάλιστα, ένας από τους νεώτερους εκπροσώπους της Ιαπωνικής σκηνής του Kinbaku, ο Kinoko Hajime, συνδυάζει black lights με φλούο σχοινιά σε κάποιες από τις παραστάσεις του, ενώ η Γερμανίδα χορεύτρια Dasniya Sommer (μαθήτρια του Osada Steve) έχει αναμίξει πρωτότυπα το Κinbaku με το χοροθέατρο. Ορισμένοι νεότεροι καλλιτέχνες των σχοινιών χρησιμοποιούν και τον όρο Neobari.


    ΒELLA GRECIA

    Στην Ελλάδα τώρα, το Ιαπωνικό Ερωτικό Δέσιμο είναι ένα νέο είδος θεάματος και συνδέθηκε σε μεγάλο βαθμό, φτάνοντας πολλές φορές αυθαίρετα, να θεωρείται ταυτόσημο της κουλτούρας Cybergoth. Πιθανόν να φταίει το γεγονός ότι οι χώροι που το φιλοξένησαν πρώτοι και συνεχίζουν να το φιλοξενούν είναι clubs ανάλογου ύφους, τα οποία άρχισαν να ξεπηδούν στις αρχές του 21ου Αιώνα που διανύουμε και που, πλέον, παίζουν κυρίαρχο ρόλο στην νυχτερινή διασκέδαση της χώρας μας.


    ΕΠΙΛΟΓΟΣ

    Το σύγχρονο Ιαπωνικό Ερωτικό Δέσιμο αποτελεί μια από τις πολλές τελετουργικές πρακτικές (τελετή τσαγιού, ανθοδετική κλπ) της κουλτούρας των Ιαπώνων (ενός λαού που από την μια είναι βαθιά προσκολλημένος στην παράδοσή του και από την άλλη ταγμένος σε μια διαρκή και ραγδαία εξέλιξη). Βέβαια, δεν διαφημίζεται και τόσο πολύ προς τα έξω, πιθανόν λόγω της ιδιαιτερότητας της φύσης του.
    Οι πολιτισμικές συμπεριφορές των Ιαπώνων (μέσα σε αυτές και το Kinbaku) είναι, πολύ συχνά, δυσνόητες ή και ακαταλαβίστικες από την πλειοψηφία της δυτικής νοοτροπίας. Σίγουρα, το Ιαπωνικό Ερωτικό Δέσιμο δεν είναι για όλο τον κόσμο (όπως και τα extreme sports για παράδειγμα) και, σίγουρα, δεν πρέπει να πιστέψει κανείς, λανθασμένα, ότι πρόκειται για άλλη μια πρακτική (από τις τόσες που λανσάρονται μέσω περιοδικών ή άλλων μέσων life-style) για την τόνωση της ερωτικής ζωής του μέσου ζευγαριού. Το Kinbaku ή Shibari είναι μόνο για εκείνους που αφήνουν την ιδιαίτερη «μουσική» του, να αγγίξει τις πιο βαθιές και ανομολόγητες (στους πολλούς) πλευρές της ερωτικής τους φύσης και φαντασίας.


    ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ (ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ-ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ-ΙΣΤΟΤΟΠΟΙ)

    Το παρών κείμενο δεν φιλοδοξεί, και δεν θα μπορούσε άλλωστε, να αποτελέσει έναν πλήρες οδηγό γύρω από την Ιαπωνική ερωτική τέχνη του Kinbaku (Shibari). Θα μπορούσε κάλλιστα, όμως, και αυτό επιδιώκει να είναι ένα εισαγωγικό κείμενο-σύνοψη της ιστορίας και της εξέλιξης της ιδιαίτερης αυτής πρακτικής, για 1η φορά στην Ελληνική γλώσσα. Δεν θα ήταν δυνατόν, λοιπόν, να μην αναφερθούν κάποιες πηγές από τις οποίες αντλήσαμε σημαντικές πληροφορίες (καλό είναι να ανατρέξετε και εσείς σ’ αυτές). Οι κύριες πηγές προέρχονται από βιβλία, ντοκιμαντέρ, αλλά και ιστοσελίδες.


    ΒΙΒΛΙΑ:

    Αναγραφόμενα με την σειρά: α) συγγραφέας, β) τίτλος βιβλίου, γ) εκδοτικός οίκος και δ) χρονιά κυκλοφορίας.
    Master "K”, Shibari: The Art of Japanese Bondage. Secret Publications, 2004.
    Master "K”, The Beauty of Kinbaku (Or everything you always wanted to know about Japanese erotic bondage when you suddenly realized you didn't speak Japanese.). King Cat Ink, 2008.
    Douglas Kent, Complete Shibari Volume 1: Land, Mental Gears Publishing, 2010.
    Douglas Kent, Complete Shibari Volume 2: Sky, Mental Gears Publishing, 2010.
    Lee “Bridgett” Harrington, Shibari You Can Use: Japanese Rope Bondage and Erotic Macrame, Mystic Productions, 2007.
    Midori, The Seductive Art of Japanese Bondage, Greenery Press, 2002.
    Jasper Sharp, Behind the Pink Curtain: The Complete History of Japanese Sex Cinema, FAB Press, 2003.
    Bruno Cora, Nobuyoshi Araki: Viaggio Sentimentale, Gli Ori, 2000.
    Nobuyoshi Araki, Araki: Tokyo Lucky Hole, Taschen, 1997.
    Stefano Piselli & Riccardo Morrocchi, Diva Bondage / The History of Bondage in Modern Popular Art, Glittering Images, 1996
    Hojo Jitsu: Samurai Tying-Arts, Dragon Press, 1998.
    Thomas Weisser and Yuko Mihara Weisser, Japanese Cinema Encyclopedia: The Sex Films, Vital Books, 1998.
    Jack Hunter, Eros in Hell: Sex, Blood and Madness in Japanese Cinema, Creation Books, 1999.
    Arisue Go, Arisue Go’s Kinbaku Mind and Techniques 1, Jugoya, 2009.
    Arisue Go, Arisue Go’s Kinbaku Mind and Techniques 2, Jugoya, 2009.
    Χρήστος Τσάκαλος, Βondage: H Tέχνη των Σχοινιών, Ερευνητική Σπουδαστή του ΑΚΤΟ σε Επιμέλεια Θανάση Μουτσόπουλου, 2002.


    NTΟΚΙΜΑΝΤΕΡ:

    Αναγραφόμενα με την σειρά: α) σκηνοθέτης, β) τίτλος ταινίας, και γ) χρονιά κυκλοφορίας.
    Ryuichi Hiroki, Bakushi: The Incredible Lives of Rope-Masters, 2007.
    Jouni Hokkanen, Kinbaku, 2010.
    Travis Klose, Arakimentari, 2004.


    ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ:

    TokyoBound -- Japanese rope bondage as practiced by Osada Steve
    有末剛公式サイト / ARISUE GO OFFICIAL WEBSITE
    dasniya sommer
    Shibari, kinbaku, bondage
    http://passionandsoul.com/
    Planet Midori
    le site francais du shibari, l'un des meilleurs au monde sans doute...
    Door Page
    Rope Artist Hajime Kinoko | Profile
    Bondage Project
    http://randamai.jp ■乱舞■
    Untitled Document
    Home
    RopeMarks, Shibari, Kinbaku, Japanese bondage from Amsterdam, the Netherlands


    YΠΟΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

    Η λέξη Shibari άρχισε να χρησιμοποιείται ευρέως από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 για να περιγράψει την τέχνη του Ιαπωνικού Ερωτικού Δεσίματος Kinbaku. Shibari, στα Ιαπωνικά, σημαίνει «να δένεις». Μερικοί Νawashi κάνουν διαχωρισμό, διευκρινίζοντας πως το Kinbaku αναφέρεται σε συνεδρίες ερωτικού δεσίματος με έντονη ανταλλαγή συναισθημάτων μεταξύ των συμμετεχόντων.

    Υπάρχει και ο όρος Kinbakushi ή Bakushi που, ουσιαστικά, περιγράφει το ίδιο πράγμα. Πολλοί δάσκαλοι του Kinbaku δεν αναφέρονται στον εαυτό τους ως Nawashi, αλλά ως «ερωτικοί σαδιστές», όπως ο Mai Randa για παράδειγμα. Ο Οsada Steve χρησιμοποιεί τον όρο «φετιχιστές σχοινιού», ενώ ο νεότερος, από όλους τους προηγούμενους Nawashi, ο Kinoko Hajime τον όρο «καλλιτέχνης σχοινιού».

    Γνωστό και ως Hobakujutsu.

    To Κinbaku είναι μια τέχνη που υπακούει σε πολύ συγκεκριμένες φόρμες (katas) και αποφεύγει τους διακοσμητικούς κόμπους (σε αντίθεση με το δυτικό τρόπο δεσίματος).

    Τα έργα πολλών καλλιτεχνών, άλλωστε, συνδέονται είτε έμμεσα, είτε άμεσα με την σεξουαλική τους φύση και ζωή. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε τους: Καραβάντζιο, Ένγκρ, Πικάσσο, Τσαρούχη.

    Πηγή κειμένου:

    Rope Studies

     

    Photographer / Rigger: Rope_Shadow (Seirios_79)
    Copyright 2012
    www.harlekink.com
     
    Last edited: 22 Μαρτίου 2012
  2. Κι όμως ύπαρχει και η εκδοχή Κορνήλιου σχετικά με την ιστορία του shibari
    Παλιά είχα γράψει και σχετικό βιβλίο που εξαντηθηκε αφου πρώτα εξάντλησε εκκατομύρια αναγνώστες σε όλο τον κόσμο και πλέον ειναι συλλεκτικό

     

     

     

     

     

     

     

     
     
  3. lol! Μια ντουζίνα κόπιες από τις τεχνικές shibarocornilios να μας αποσταλεί άμεσα στην διεύθυνση: Oδός Oμήρου Σχοινά 69