Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Σ΄ ευχαριστώ Ntyrse για την απάντηση σου  

Θα συμφωνούσα σε κάποια απ’ τα ποιο πάνω αν στη θέση του όρου της ταπείνωσης, υπήρχε ο όρος ταπεινότητα. Η σκλάβα οφείλει να είναι ταπεινή.
Αν και αν με ρωτάς η ταπεινοφροσύνη είναι μια αρετή, χρήσιμη σε όλους και όχι μόνο στη σκλάβα.

Αυτό συμβαίνει σίγουρα στις αρχές κάποιας σχέσης. Με τον καιρό πιστεύω πως ακόμη κι η εσωτερική αντίδραση που δημιουργούν μέσα της όσα θεωρεί πως την εξευτελίζουν, εφόσον ακόμη αντιλαμβάνεται ως εξευτελισμό, όλα όσα εκλάμβανε και εκτός BDSM, και αρχίζει να τα εκλαμβάνει όπως πρέπει, δηλαδή σαν στοιχεία εξευτελισμού ΜΕΣΑ στο BDSM.

Ως τιμωρία ο εξευτελισμός αναμφισβήτητα για μένα είναι ένα εργαλείο επαναφοράς της σκλάβας στην θέση της, πολύ δυνατό.
Διαμβάζοντας εδώ κι εκεί, ήρθα στις εξής φράσεις, με τις οποίες συμφωνούσα όπως φαίνεται και στο 1ο μου ποστ στο Thread αυτό:

οι οποίες μου θύμισαν τους αμέτρητους διάλογους και συζητήσεις που έκανα, προσπαθώντας να ορίσω το εξευτελιστικό-ταπεινωτικό, μια και δεν μπορούσα να κατανοήσω πως είναι δυνατό να εκληφθεί ως τέτοιο, οτιδήποτε γίνεται για την ικανοποίηση Του, το οποίο μάλιστα εγώ απολαμβάνω κι έτσι όταν Ο Κύριος μου μέσα σε κάποια πλαίσια μου Έλεγε, «ξεφτιλίσου σκύλα», εγώ δεν ήξερα τι Περιμένει να κάνω!

Μέσα απ΄ όλες λοιπόν αυτές τις συζητήσεις, ήρθα στο συμπέρασμα, πως η δυσκολία μου στο να κατανοήσω τι μπορεί να θεωρηθεί εξευτελιστικό και να εμπίπτει στην κατηγορία humiliation, οφειλόταν στο ότι ασυνείδητα έδινα στον όρο αυτό την ερμηνεία που είχα συνηθίσει να του δίνω όντας vanilla και πως αυτό είναι λανθασμένο, γιατί πολλές ερμηνείες σε πολλά θέματα εκτός bdsm είναι πολύ διαφορετικές απ τις ερμηνείες που παίρνουν εντός του.
Και εκτός bdsm ταπεινωτικό μπορεί να είναι κάτι που σου είναι δυσάρεστο και νιώθεις πως σε μειώνει.
Παλιά, η αντίληψη μου επί του θέματος ήταν διαφορετική και είναι απίστευτα υπέροχο το πώς αλλάζουμε, εξελισσόμαστε μέσα από την σχέση και την εμπειρία μιας τέτοιας σχέσης. Παλιά λοιπόν είχα γράψει τα εξής:

Κι έρχομαι και διαφωνώ με τον εαυτό μου, γιατί τώρα η αντίληψη μου για το τι είναι εξευτελιστικό έχει αλλάξει.  

Όλα αυτά, κατά την άποψη μου, από την χρήση πληθυντικού- μέχρι την ουρολαγνεία ανήκουν στην σφαίρα του humiliation, όπως αυτό ορίζεται μέσα στο bdsm

Δεν σημαίνει όμως, πως επειδή το απολαμβάνω, (είτε επειδή πάντοτε το απολάμβανα, είτε επειδή διδάχθηκα να το απολαμβάνω) επειδή δεν μου δημιουργεί τις αντιδράσεις που θα μου δημιουργούσε η όποια προσπάθεια ταπείνωσης και εξευτελισμού μου εκτός χώρου, πως αυτό αυτόματα εξέρχεται από τη σφαίρα του Humiliation, γιατί τότε θα έπρεπε να διευκρινίζω πως εξέρχεται από την σφαίρα του Humiliation όπως ορίζεται εκτός BDSM.

Αντίθετα λέω πως επειδή το απολαμβάνω, σημαίνει πως είμαι απλά μια σκλάβα που απολαμβάνει το humiliation όπως αυτό ορίζεται μέσα στο BDSM.

Δεν έχω πια την ανάγκη να αποδείξω σε κανένα και ιδιαίτερα σε μένα, πως δεν είμαι ηλίθια, δεν είμαι κάποια που της αρέσει να την ξεφτιλίζουν -άρα άχρηστη στα μάτια πολλών και χωρίς αυτοεκτίμηση, δεν έχω ανάγκη να αποδείξω πόσο σκλάβα είμαι με το μασκάρεμα της ανάγκης μου και της απόλαυσης που παίρνω μέσα απ΄ το humiliation αναιρώντας το σαν όρο και σαν κατάσταση, επειδή «το κάνω για Τον Κύριο μου και τίποτα που κάνω γι΄ Αυτόν δεν μπορεί να είναι εξευτελιστικό», αλλά το κατανοώ σαν όρο και κατάσταση και μέθοδο που υφίσταται μέσα στις Ds σχέσεις, όπως κι αν το λέμε, όπως κι αν το εκλαμβάνουμε, όπως κι αν το μασκαρεύουμε για να ταιριάξει στις αντιλήψεις μας, να καλύψει τις φοβίες μας και τις ανασφάλειες μας, ή για να «αποδείξει» το μέγεθος της υποταγής μας αναιρώντας το, όσο κι αν το απολαμβάνουμε, όπως κι αν προσπαθούμε να το χρησιμοποιήσουμε δεν παύει από το να είναι humiliation μέσα σε μια BDSM σχέση.

Είναι ένα θέμα που με ενδιαφέρει πραγματικά πολύ και θα χαρώ στη συνέχιση του θέματος.

Είναι απίστευτα ενδιαφέροντα όλα όσα μαθαίνεις μέσα από έναν εποικοδομητικό διάλογο!

Σας ευχαριστώ όλους γι΄ αυτό  

 

Σειρά μου να σε ευχαριστήσω lara[E-p], μου ξεδιάλυνες ένα νεφελώδες σημείο.  

 

Διαβάζοντας την σωστή ανάλυση της lara[E-p]
και τις απόψεις της που εύλογα κάποια πράγματα είναι ,
αλλά που πολύ όμορφα τοποθέτησε, και θύμισε ,

....(Δεν έχω πια την ανάγκη να αποδείξω σε κανένα και ιδιαίτερα σε μένα, πως δεν είμαι ηλίθια, δεν είμαι κάποια που της αρέσει να την ξεφτιλίζουν -άρα άχρηστη στα μάτια πολλών και χωρίς αυτοεκτίμηση, δεν έχω ανάγκη να αποδείξω πόσο σκλάβα είμαι με το μασκάρεμα της ανάγκης μου και της απόλαυσης που παίρνω μέσα απ΄ το humiliation αναιρώντας το σαν όρο και σαν κατάσταση, επειδή «το κάνω για Τον Κύριο μου και τίποτα που κάνω γι΄ Αυτόν δεν μπορεί να είναι εξευτελιστικό», αλλά το κατανοώ σαν όρο και κατάσταση και μέθοδο που υφίσταται μέσα στις Ds σχέσεις, όπως κι αν το λέμε, όπως κι αν το εκλαμβάνουμε, όπως κι αν το μασκαρεύουμε για να ταιριάξει στις αντιλήψεις μας, να καλύψει τις φοβίες μας και τις ανασφάλειες μας, ή για να «αποδείξει» το μέγεθος της υποταγής μας αναιρώντας το, όσο κι αν το απολαμβάνουμε, όπως κι αν προσπαθούμε να το χρησιμοποιήσουμε δεν παύει από το να είναι humiliation μέσα σε μια BDSM σχέση.),

ειδικά το σημείο ...

''αλλά το κατανοώ σαν όρο και κατάσταση και μέθοδο που υφίσταται μέσα στις Ds σχέσεις, όπως κι αν το λέμε, όπως κι αν το εκλαμβάνουμε ’’ ,

προβληματίστηκα και την ευχαριστώ γι αυτό ,
στο ... ναι δεν παύει να είναι στάνταρ αυτό ,
το να είναι humiliation μέσα σε μια BDSM σχέση ,
αλλά όταν μια σκλάβα φτάνει στο επίπεδο ...
‘’ στον να μην θεωρεί μια κατάσταση εξευτελιστική όταν αυτή ικανοποιεί απόλυτα το Κύριο της ‘’ ,
τι μπορεί να σημαίνει αυτό,
ποια είναι η διαφοροποίηση που συμβαίνει στην ψυχοσύνθεση της σκλάβας ,
ποια τα επακόλουθα αν υπάρχουν καταρχήν σε αυτήν και κατ επέκταση
στην σχέση με τον Κύριο της και αν τελικά το να φτάνεις σε αυτό το επίπεδο
είναι σωστό λάθος θετικό η αρνητικό ?

 

Δεν υπαρχει τιποτα εξευτελιστικο σε μια real Μ/s σχεση.οποιος/οποια το εισπρατει σαν εξευτελισμο δεν ειναι σε αυτο το επιπεδο. Δεν εχει σχεση M/s...Ειναι τοσο δυσκολο να γινει κατανοητο αυτο?

 

καλισπερα σε ολους οσους εκαναν τον κοπο να γραψοθν και να διαβασουν αυτα τα post...καποια πραγματα με διαφωτισαν καποια οχι....προσωπικα πιστευω οτι σε ολο το φασμα του bdsm και σιγοθρα στο διλλειμα τι ειναι ταπεινωση,ποιος πραγματικα εχει το πανω χερι κ.λ.π. πιστευω οτι κυριαρχικο στοιχειο οπως και σε3 ολες τις εκφρασεις της κοινςνικης μας ζωης ειναι το feeling,το τι πραγματικα αισθανεσαι...ειναι καλλες καποιες πολιτικες,εθνολογικες,κοινωνικες αναλυσεις αλλα πανω απο ολα ο ανθρωπος δεν παυει να ειναι ζωο και να εχει ενστικτα...αυτα πολλεσ φορες μα καθοδηγουν κοντρα και στην λογικη και στο κοινωνικο status quo....

 

Θεωρώ οτι ταπείνωση για κάθε slave,είναι οτιδήποτε συμβαίνει ή καλύτερα οτιδήποτε υφίσταται από τη Mistress του και το οποίο είναι ενάντια σε ό,τι εκείνος κρίνει ως αξιοπρεπές.Για να μην παρεξηγηθώ,δεν ισχυρίζομαι οτι με το να ταπεινώνει κάποια Mistress τον slave της αυτόματα τον καθιστά και αναξιοπρεπή.Απλά η αίσθηση δημιουργείται διότι είναι ενάντια στα μέχρι εκείνη τη στιγμή δεδομένα του και τη στάση ζωής του.
Η ταπείνωση είναι ένα συναίσθημα που κάθε slave-ανάλογα με το χαρακτήρα του-μπορεί να νοιώσει και με mental και με physical training από τη Mistress του.

 

Θα ήταν ουτοπικό και θα γέμιζε πολλές νέες σκλάβες με λανθασμένες ενοχές, η πεποίθηση πως σαν σκλάβες δεν αισθανόμαστε ή δεν θα έπρεπε να αισθανόμαστε εξευτελισμό ποτέ, επειδή έχουμε υποταχθεί Στον Λατρεμένος μας Αφέντη (Αφέντρα), Ο/Η Οποίος/α απολαμβάνει αυτά που μας κάνει και κατά συνέπεια το ευχαριστιόμαστε και εμείς. Μπούρδες με μπόλικη ρίγανη.  

Αυτό που σίγουρα μπορούμε να ευχαριστηθούμε είτε ο εξευτελισμός μας άρεσε είτε όχι, είναι πως εκτελέσαμε την εντολή και πως ικανοποιήθηκε Εκείνος.

Υπάρχουν όμως και πράγματα που μας εξευτελίζουν που δεν τα ευχαριστιόμαστε και δεν απαιτείται κ’ όλας να τα ευχαριστηθούμε. Υπάρχουν πράγματα που μας είναι δύσκολα, που μας πονάνε, που μας κάνουν να αισθανόμαστε άσχημα και συνήθως είναι πράγματα, που Εκείνος γνωρίζει πως μας κάνουν να αισθανόμαστε και επιλέγει συνειδητά να μας τα επιβάλλει. Το κάνει για να μας δοκιμάσει, για να μας βασανίσει, για να μας μάθει πράγματα, για να μας πάει πέρα από κάποια όρια, για να μας τιμωρήσει, γιατί Του αρέσει, γιατί το διασκεδάζει και γιατί μπορεί.

 

να θυμίσω μονο κατι, που οι "τρύπες" το λένε γλαφυρά και πάντα καλύτερα:

Μπορεις να με εχεις απο κατω και με το ζορι να με θαβεις στη σιωπη
να επιμενεις πως μου αξιζει ενα αδειο πιατο και σα σκυλι να με κλωτσας μεσ' τη βροχη
Μα οσο κι αν θες να το πιστευεις πως μου χεις παρει κιολας την ψυχη
ακομα κι οταν θα νομιζεις πως μια για παντα εχω χαθει
Εγω θα φλεγομαι θ' ανθιζω θα γιορταζω θ' ανατελω
Θα σε καιω
Θα καταστρεφω με τραγουδια της ψυχης σου το μπουρδελο
Θ' ανατελλω


Μπορεις αν θες μ' ενα σου ψεμμα να με κρατας μεσα στη λασπη κι αν παλι χρειαστει
να μου φορας τα πιο ωραια σου κουρελια και να με βγαζεις σαν σκλαβακι στο σφυρι
Μα οσο κι αν θες να το πιστευεις πως μου χεις παρει κιολας την ψυχη
ακομα κι οταν θα νομιζεις πως μια για παντα εχω χαθει
Εγω θα φλεγομαι θ' ανθιζω θα γιορταζω θ' ανατελω
Θα σε καιω
Θα καταστρεφω με τραγουδια της ψυχης σου το μπουρδελο
Θ' ανατελλω

 

RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Και αν επιτρέπεται τι σχέση έχει αυτό με την συναινετική και επιθυμητή από μια σκλάβα υποταγή Στον Κύριο της?

 

RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Συμφωνω απολυτα μαζι σου!Οσο και να προσπαθει μια σκλαβα,ειναι αδυνατο να ευχαριστηθει κατι που μισει να κανει!!

 

RE: RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Μπορεί όμως να διδαχθεί να μην το μισεί, έτσι δεν είναι? Πόσα πράγματα που αρχικά "μισούμε" μετά ανακαλύπτουμε πως άλλαξε ο τρόπος που τα βλέπουμε και τα αντιλαμβανόμαστε και πόση ευχαρίστηση αντλούμε μέσα απ΄ αυτά?

Πέραν τούτου έχουμε αναφέρει και σε άλλα θέματα, πως σκλάβα από σκλάβα διαφέρει, και ίσως κάποιες απολαμβάνουν να κάνουν ότι Επιθυμεί Ο Κύριος τους, ακριβώς επειδή η επιθυμία Του και η ικανοποίηση αυτής της επιθυμίας είναι πηγή ευχαρίστησης για τις ίδιες.

 

RE: RE: RE: RE: Ταπείνωση - Εξευτελισμός (Humiliation)

Θα συμφωνήσω με την lara.
Πιθανόν να μισούμε πράγματα γιατί τα έχουμε συνδέσει με κάτι δυσάρεστο. Αν το αντιληφθεί αυτό ο σύντροφος μας μπορεί να επιμείνει και να "δουλέψουμε" πάνω σε αυτά ώστε να εξαλειφθεί το αρχικό άσχημο συναίσθημα...

Ένα απλό παράδειγμα...εκ πρώτης όψεως δείχνει άσχετο αλλά οι γνώστες θα καταλάβουν πόσο σχετικό είναι.
Σιχαινόμουν να τρώω θαλασσινά. Αήδιαζα. Χωρίς καν να τα έχω δοκιμάσει. Η παρέα μου πήγαινε σε ουζερί και έτρωγε γαρίδες και εγώ έτρωγα πατάτες. Για να ευχαριστήσω όμως τον τότε σύντροφο μου και να ξεπεράσω αυτό που με κρατούσε δέσμια στις πατάτες πήρα την απόφαση να δοκιμάσω. Ομολογώ πως τώρα τρελαίνομαι για γαρίδες και χταποδάκι.

Όταν αγαπάς κάνεις πολλά πράγματα που πιθανόν να μην σου αρέσουν αλλά βλέποντας και μόνο την ευχαρίστηση και την ικανοποίηση στα μάτια του συντρόφου σου τότε σε ξετρελαίνουν.

Αστάρτη