Η βωμολοχία σε συνεδρίες

Η βωμολοχία είναι μια συχνά απαντώμενη πρακτική όχι μόνον κατά την διάρκεια της βδσμικης αλλά και της vanilla κλινοπάλης θα έλεγε ο Dolmance...

Υπάρχει κάτι που την διαφοροποιεί στην μία ή την άλλη περίπτωση; αποσκοπεί στην αύξηση της εγκαυλότητας των συμμετασχόντων και μόνον ή και σε κάτι άλλο;

Ποιο είναι το νόημα της; Ποια τα αίτια της; Τι εκφράζει; Πως χρησιμοποιείται;

Ποιες οι διαφορές ανάμεσα στο "παρακαλώ, κάν(τ)ε μου σκληρό πρωκτικό σεξ Κύριε" και στο "παρακαλώ σκίσ(τ)ε μου τον πάτο Κύριε". Πως ηχεί το καθένα από τα δύο στα αυτιά ενός/μιας κυρίαρχου και πως στα αυτιά ενός/μιας υπό;

Όταν χρησιμοποιείται απλώς "λέμε τα πράγματα με τ' όνομά τους ή έχει κάποια σχέση (και ποια) με το "ξεδόντιασμα της ηθικής" που αποπειράται η σαδική θεώρηση και εύστοχα παρατήρησε κατά το παρελθόν ο LordDragonal;

και εν κατακλείδι...

Σ/σας εκφράζει;
πόσο και γιατί;

 

Re: Η βομολοχία σε συνεδρίες

Υπέροχο θέμα...

Ξεκινώντας, θα είχα να προσθέσω πως η πρακτική αυτή εφαρμόζεται κατά κόρον και εκτός της κλίνης/ρινγκ, τουλάχιστον στην BDSM πλευρά. Βέβαια, η προσθήκη αυτή ίσως αποτελεί πλεονασμό, θεωρώντας ως δεδομένο ότι το BDSM είναι εν δυνάμει 24/7 ερωτικό και δεν περιμένει τα χρονικά διαστήματα συνεύρεσης για να αφυπνίσει τη Libido. Εφόσον, όμως, δεν καθίσταται σαφές από την εισαγωγή του MasterJp ότι όντως θεωρούμε το παραπάνω ως δεδομένο κατέληξα στη διευκρίνιση αυτή -πιο πολύ για να είμαι βέβαιος ότι μιλάμε σε κοινή βάση-.Βέβαια, το μπινελίκιον χρησιμοποιείται εκτός κλίνης και σε vanilla καταστάσεις, κάτι που αξίζει περαιτέρω διερεύνησης, μια και στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι αυτό που δημιουργεί τον σεξουαλίκο ερεθισμό και επιθυμία αντί απλώς να τα ενισχύει, όπως συμβαίνει στην πρίπτωση του κρεββατιού (στην οποία αυτά τα στοιχεία προϋπάρχουν της βωμολοχίας). Άρα, ακόμα και στο vanilla, ο ρόλος της μπορεί να είναι διττός...

Παρ'ότι η ενδελεχής διερεύνηση της vanilla υπόστασης δεν είναι το ζητούμενο σε αυτή τη συζήτηση, κάποια φαινομενική σύμπλευση των δύο status ως προς το θέμα της βωμολοχίας, μπορεί να οδηγήσουν σε ενδιαφέροντες προβληματισμούς. Αξίζει, λοιπόν, κανείς να αναρωτηθεί κατά πόσον όλες οι σχέσεις είναι σχέσεις εξουσίας/υποταγής (προσωπικά πιστεύω ότι όλες - ακόμα και με τον μπακάλη σου) και κατά πόσον είναι κάποιοι διατεθειμένοι να το αποδεχτούν, άρα και να το βιώσουν. Εξετάζοντας, ως λογικό επακόλουθο, αυτούς που το βγάζουν στην επιφάνεια ίσως μπορέσουμε να αντλήσουμε χρήσιμα στοιχεία για το -πολυσυζητημένο- ερώτημα του "που τοποθετείται το όριο μεταξύ BDSM και vanilla και κατά πόσον είναι αυτό σαφές και στενό;". Η βωμολοχία παρέχει την δυνατότητα μελέτης των παραπάνω μια και είναι μία από τις -σπάνιες- κοινές πρακτικές των δύο χώρων. Τέλος, από την vanilla εφαρμογή της (σε περιβάλλον -δηλαδή- πρωτογενές, αυθόρμητο, απλό, χωρίς τις προεκτάσεις-προβληματισμούς-ενασχολήσεις που του δίνουμε εμείς, άρα σε καλό εργαστηριακό περιβάλλον) θα μπορούσε κανείς να αναζητήσει τις ρίζες αυτής της πρακτικής στη δική του περίπτωση (εάν βέβαια την εφαρμόζει), αλλά και να διαχωρίσει κάποιους ρόλους της που "δείχνουν να δουλεύουν" μόνο στο BDSM, κατανοώντας ίσως καλύτερα την απάντηση στο ερώτημα του φίλτατου (και βωμολόχου) MasterJp, κατά πόσον τον εκφράζει (πόσο και γιατί).

Και απαντώ, ευθύς αμέσως, στο συγκεκριμένο ερώτημα: Με εκφράζει απόλυτα και την χρησιμοποιώ διαρκώς. Μόνο που την χρησιμοποιώ μονομερώς και εντός του ρινγκ και -αλίμονο- εκτός. Βρίζω(έχει σημασία η συγκεκριμένη λέξη) συνέχεια τη σκλάβα μου αλλά δεν επιθυμώ να ακούσω ούτε μία "βρώμικη" λέξη απ'το στόμα της.

Αυτό οφείλεται, κατ'αρχήν, στο ότι η "κλινική" βωμολοχία δεν με ερεθίζει σεξουαλικά. Δεν νομίζω να είχα ποτέ ως taboo και απωθημένη (δεν ξέρω αν έχω γενικα, αλλά τώρα γι αυτό το θέμα μιλάμε) τη χρήση πρόστυχων λέξεων, οπότε δεν υφίσταται και ηθική, στη συγκεκριμένη περίπτωση, για να ξεδοντιαστεί. Αυτό σημαίνει πως προτιμώ την διατύπωση αίτησης άδειας "μπορώ παρακαλώ να σας πάρω στο στόμα μου;" από την "μπορώ παρακαλώ να βάλω την καραψ...άρα σας στην καυ...ένη στοματική σπερματαποθήκη μου;". Δεν μου προκαλεί κανένα βιολογικό/ηθικό distraction για να μεγιστοποιήσω την σεξουαλική ικανοποίησή μου (βέβαια, αν υπάρχει κάτι που το κάνει αυτό και δεν το ξέρω ακόμα με χαρά θα το δεχτώ - αν και πιστεύω πως η χρήση του και ο έλεγχός του από άλλο άτομο θα με κάνουν τελικά να αλλάξω status,LOL). Αντίθετα, θα αναφέρω το αιδοίο της σκλάβας μου μου...άρα (πιο πολύ ως vanilla ενίσχυση της σεξουαλικότητάς της - τρυφερό είναι να το προσφέρεις κι αυτό!), την ώρα που την πηδάω θα την πω που....να αν διαισθανθώ πως εκείνη τη στιγμή νιώθει ως τέτοια και ντρέπεται γι αυτό, και θα της φωνάξω πως είναι μία ξευτιλισμένη, πρόστυχη και γα...μένη σκλάβα ξέροντας ότι η ώρα κοντά στον οργασμό ή λίγο πριν το subspace είναι η καλύτερη ώρα για να συνειδητοποιήσει ότι τελικά εφαρμόζει στην πράξη (λόγω ορμών) όσα η ηθική που της έχουν επιβάλλει δεν θα επέτρεπε ποτέ. Η υπέρβαση της ηθικής (άντε... ξεδόντιασμα), το χτυποκάρδι του τολμήματος και η αποδοχή του εξευτελισμού λειτουργούν ως αντιπερισπασμοί στο υπερεγώ της libido όπως ακριβώς ένας έντονος πόνος κατά το sm (κατά προτίμηση απελπιστικά ίδιοι σε ένταση και επαναληψιμότητα ηλεκτρικοί παλμοί, χεχεχε).

Κατά δεύτερο λόγο, δεν μου αρέσει να βωμολοχεί η σκλάβα μου γιατί την θέλω κυρία (την έχω την διχασμένη την προσωπικότητα τελικά, ε?). Και εξηγούμαι. Θεωρώντας ότι πραγματική εξουσία έχει αυτός που διαθέτει στόχο και όραμα για τον εξουσιαζόμενο, λογικό είναι να αποσκοπεί στη διαρκή βελτίωση αυτού (κατά τα δικά του πρότυπα πάντα). Η μετάβαση μιας σκλάβας από το στάδιο του χαμινιού που βρίζει σαν λιμενεργάτης σε αυτό της αξιοπρεπούς και άξιας να σταθεί (και να με τιμήσει) σε κάθε χώρο υποταγμένης γυναίκας φαντάζει πολύ όμορφο στα μάτια μου. Με βάση τα παραπάνω θα μπορούσε κάποιος να μπει στη εξής συλλογιστική(και ξανατονίζω ότι μέχρι στιγμής αναφέρομαι σε sex και sessions αποκλειστικά): εφόσον η σκλάβα αποζητά και απολαμβάνει την βωμολοχία -και ως σεξουαλικό vanilla? distraction και ως σεξουαλικό εξευτελισμό- εάν δεν υπήρχε ο δεύτερος όρος (να είναι κυρία), θα μπορούσε κάλλιστα να το κάνει η ίδια στον εαυτό της π.χ. να ζητάει άδεια να βωμολοχήσει για την ίδια. Η απάντηση είναι ότι μπορεί, καθώς μπορεί να ζητήσει άδεια να αναφέρει το πόσο πρόστυχη, ανήθικη, εξευτελισμένη κ.λ.π. είναι τσακίζοντας και πάλι την ηθική της με έναν πιο αποτελεσματικό ίσως τρόπο από την τετριμμένη βωμολοχία. Η πραγματική ουσία όμως στην διερεύνηση μιας τέτοιας ερώτησης μπορεί να διατυπωθεί με τον παρακάτω (προς όλους) προβληματισμό: Πόσο πιο "βρώμικο" και πρόστυχο μπορεί να είναι το "σας παρακαλώ γαμ..στε με και ξεσκίστε με" από το "σας παρακαλώ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΤΕ ΜΕ"; Μπορούμε, λοιπόν, να προβληματιστούμε τελικά στο κατά πόσον όλα αυτά που προκαλέι η βωμολοχία μπορούν όχι να προκληθούν παράλληλα από άλλες πρακτικές αλλά να προκληθούν ΜΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ της βωμολοχίας από άλλες πρακτικές. Όπως μπορεί να εξεταστεί και το προαναφερθέν όριο μεταξύ BDSM και vanilla με την ευκαιρία του τελευταίου παραδείγματος, το οποίο σπάνια θα περίμενε να συναντήσει κανείς ("χρησιμοποιήστε με") σε μία αμιγώς vanilla σχέση (έστω και βρωμόστομη)...

Με τρώει το χέρι μου να ανεφερθώ στη συνέχεια για το βρίσιμο (υποτίμηση γενικώς και όχι μόνο βωμολοχία) στο BDSM πέραν του sex και των sessions. Πιστεύω, όμως, πως αποτελεί ένα τεράστιο θέμα, το οποίο θα κουράσει και θα χάσει την αξία του υπό το βάρος των ανωτέρω γραφομένων, γι αυτό θα προτιμούσα να συζητηθεί χωριστά.

Εάν κατάφερα, λοιπόν, να εγείρω περισσότερα ερωτήματα από όσα απάντησα είμαι ικανοποιημένος....

 

Ενδιαφέρουσα προσσεγγιση που μόλις πληροφορήθηκα αο αλλη μια γυναίκα πως αντιδρά με τον ιδίο τρόπο. Υπαρχει μηπως σχέση με το φύλο στον τρόπο που αντιδρα κάποιος στην ενθεση ύβρεων σε μια φράση;

αυτό αντίστοιχα διαφοροποιεί την βρισιά από την προσβολή, ταπείνωση, ειρωνία, υποτίμηση ενώ για πολλούς είναι άκρως συχετισμένα. Συνειρμικά προκύπτει η ερώτηση περί του συσχετισμού τους και αν τελικα δεν ειναι η βρισιά αυτή καθ' εαυτη το "ερεθιστικόν" ή η απροκάλυπτη αναφορά στην εννοια στην οποία αναφέρεται.

 

Re: Η βομολοχία σε συνεδρίες

Ακριβώς αυτό!!!
Όπως λέει και ο MasterJp:

Ας μην ξεχνάμε ότι το θέμα είναι η βωμολοχία. Και αναφερόμενος "στεγνά" σε αυτό, δεν κάλυψα την χρήση των "προσβολή, ταπείνωση, ειρωνία, υποτίμηση" που κατά κόρον λαμβάνουν χώρα στο καθημερινό ΒΔΣΜάδικο γίγνεσθαι. Έγραψα τι πιστεύω για τη χρήση αυτών που θεωρείς ως ένα συνονθύλευμα "κακών" εννοιών και πιστεύω πως κατάφερα να δείξω πως υπάρχει και εποικοδομητική χρήση (με την χρήση, γενικώς, να θεωρείται ως δεδομένη, γι αυτό και το συζητάμε άλλωστε...).

Η πρόταση για ερμηνεία των παραπάνω:

πιστεύω πως παρά το ότι δείχνει να έχει κάποια μη αμελητέα συχνότητα εμφάνισης, τείνοντας να καταδείξει μία εμφανή ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στα δύο φύλα, εντούτοις αποτελεί μάλλον κοινωνικό μιμητισμό (δεν μπορεί να υπάρχει βιολογική διαφοροποίηση στα αυτιά του άντρα που να προκαλεί γέλωτα στο άκουσμα μιας κλανιάς ή ενός ρεψίματος, αντί αποστροφής στα αντίστοιχα μιας γυναίκας...). Βέβαια -ανάλογα και με την αντίληψη της βωμολοχίας, σύμφωνα με την κατάταξη αξιών και εννοιών του καθενός- μπορεί να υπάρξει αυθεντική διαφορά στάσης και αντίδρασης στο δεδομένο θέμα. Πόσο μπορεί, όμως, να ξεφεύγει από την παραπάνω -κοινωνικής φύσης- αιτιολόγηση, τη στιγμή που ακόμα και ένας μιμητικός gay (δεν αντιγράφουν όλοι τις κινήσεις και συμπεριφορές των Δυτικών γυναικών) δύναται να υπερκεράσει σε αποτροπιασμό μια γυναίκα, στο άκουσμα βωμολοχιών; Νομίζω πως είναι, τελικά, θέμα ιδιοσυγκρασίας. Και όταν (πολλές φορές), η ιδιοσυγκρασία αυτή δομείται βάσει κάποιων κανόνων μίμησης ανάμεσα στα δύο φύλα -δεν κατηγορώ κανέναν- τότε εμφανίζεται η -πλασματική πιστεύω- αυτή διαφορά.

MasterJp, ελπίζω ειλικρινά να έχεις απόλυτο άδικο, γιατί τότε η σκλάβα μου είτε ακούει θόρυβο αντί να καυλώνει είτε δεν είναι γυναίκα... Χαχαχαχα