To φλερτ στον χώρο του BDSM

Στο δια ταύτα λοιπόν.
Έχεις ως Κυρίαρχος απέναντι σου ένα υ το οποίο εγνωσμένα ανήκει (με ή χωρίς εισαγωγικά) και το οποίο ταυτόχρονα, άμεσα ή έμμεσα, εκδηλώνει μια κάποια διαθεσιμότητα, δεκτικότητα για κάτι, οτιδήποτε πέραν της απλής κοινωνικής επαφής. Η περίπτωση του δε είναι λίαν ενδιαφέρουσα.
Από εκεί και μετά έχεις δύο δρόμους που μπορείς να ακολουθήσεις.
α)Έχοντας κατά νου τη γνωστή και ολόσωστη ρήση του MasterJp(αν δεν κάνω λάθος) πως όποιος δεν προσέχει την ιδιοκτησία του δεν την αξίζει, να πεις ένα ας πρόσεχε και να προχωρήσεις ακάθεκτος.
β) Έχοντας επιλέξει να λειτουργείς βάσει αρχών-με την αρχή εν προκειμένω να υπαγορεύει το ότι ποτέ και σε καμία περίπτωση δεν αγγίζουμε ξένη ιδιοκτησία-να μην κάνεις απολύτως τίποτε, παρά την επιθυμία σου και να ξεκαθαρίσεις τον λόγο που δεν το κάνεις.

Προσωπικά έχω επιλέξει να λειτουργώ βάσει κάποιων αρχών στις οποίες περιλαμβάνεται και η παραπάνω. Ταυτόχρονα είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που εν προκειμένω θα κουνήσει επιτιμητικά το δάχτυλο σε οποιονδήποτε. Τούτο διότι παρόλα αυτά έχω υποπέσει στο-κατ εμέ- σφάλμα του πρώτου δρόμου δύο φορές στη ζωή μου, τις οποίες-ανεξαρτήτως έκβασης-δεν ξέχασα ποτέ.
Το να έχεις επιλέξει να λειτουργείς βάσει αρχών δεν είναι για όλους μια απλή εφάπαξ απόφαση την οποία παίρνεις και πορεύεσαι αναλόγως. Απαιτεί διαρκή εγρήγορση, προσπάθεια και αν γίνουν λάθη τουλάχιστον να μην επαναληφθούν.

Από εκεί και μετά και σε κάθε περίπτωση είμαστε οι επιλογές που κάνουμε.

 

- Τι μαλάκας, την έπεσε στην υποτακτική μου...
- Ε, και..?
- Μα δεν βλέπει ο μαλάκας, πως η δικιά μου φοράει κολάρο..?
- Ε, και..?
- Κολάρο σημαίνει πως ανήκει, δεν την πέφτουμε σε αυτές που ανήκουν...
- Πού το λέει αυτό..?
- Μα είναι ιδιοκτησία μου...
- Είναι..?
- Τι λες τώρα, έτσι λέει το ...βδσμ..!
- Πού το λέει κι αυτό πάλι..?
- ...
- Μεγάλα παιδιά είστε, θα τη βρείτε την άκρη...
(Αυθεντικός διάλογος)

Ιστορίαι από την ελεφαντοχώρα (διάλεξα low bred εν προκειμένω, που έχει και πιο πλάκα)... Οι δικε'όροι, σαν το Ιππικό στα καμπόικα, ήρθαν μετά)...

 

Γιασάν και "αμαρτία" ουκ εστί... Ξαναγιασάν..!

 

Σύντομη τοποθέτηση:

Δεν είναι θέμα ηθικής (εξάλλου όλοι όσοι είναι εντός του ῾᾽χώρου᾽᾽, είναι by default ανήθικοι), αλλά ήθους.
Και το δικό μου ήθος υπαγορεύει ότι: σεβόμαστε την ξένη ιδιοκτησία.

Ασχέτως εάν ένα χωράφι έχει περίφραξη ή όχι, εάν μας φαίνεται περιποιημένο ή όχι ..
εφόσον είναι στην ιδιοκτησία άλλου, προφανώς υπάρχει λόγος που είναι (ακόμα) στην ιδιοκτησία άλλου.
Και κανείς δεν έχει το ελεύθερο να το διεκδικήσει, πόσο μάλλον να το καταπατήσει.

Η έννοια της χρησικτησίας στο BDSM δεν υπάρχει.

 

@Master Electro-pain

αν, λοιπόν, προσδιορίσουμε για ποιό πράγμα μιλάμε. αν ξέρουμε οτι δεν μιλάμε γιά σαχλαμάρα, αυταρέσκεια και κολακεία, τότε μπορούμε να προσπαθήσουμε να αποσαχλαμαρίσουμε ένα ένα και τα υπόλοιπα και να τα συναρτήσουμε σε πλαίσιο.
σε αυτήν την κατεύθυνση μπορούμε να βρούμε και ηθικολογίες και λογικά ή άλλα άλματα, και αγκυλώσεις και αποχρώσεις.

 

σιγά μην περιμένουμε να πούμε τη δούλα να ζητήσει ριλίζ. λες και δεν ξέρουμε ότι θα ζητήσει ριλίζ μόλις 'δει' τον επόμενο...

 

Το κολάρο είναι σαν τη βέρα, κόσμημα.

Το πραγματικό κολάρο είναι στο μυαλό και αν το κολάρο υπάρχει τότε η όλη κουβέντα περί φλερτ είναι άνευ σημασίας διότι το "υ" δε θα ανταποκριθεί.

Αν ανταποκριθεί τότε για μένα κάτι δεν πάει καλά στη σχέση του εκτός και αν αυτό γίνεται εν γνώση του Κ του και το επιτρέπει για δικούς του λόγους.

Η ηθική διάσταση του θέματος είναι μεγάλη κουβέντα γιατί εκεί ανοίγονται διάφορα ενδιαφέροντα ερωτήματα που ξεφεύγουν από το BDSM (πχ κατά πόσο είναι ηθικό να φλερτάρεις ή ακόμα περισσότερο να συνάπτεις σχέση με ένα υποτακτικό άτομο που είναι ήδη σε βανίλα σχέση; )

 

Θυμήθηκα το ποστ που είχε κάνει η @dina για αίτηση release που περίμενε μέχρι να γίνει αποδεκτή.

Η εν λόγω συμπεριφορά μου ήταν ακατανόητη υπό την έννοια ότι αν έχεις αποφασίσει να φύγεις τίποτα πραγματικά δεν μπορεί να σε κρατήσει.

Είχαν απαντήσει ωστόσο και η ίδια και ο @espimain "το κάνεις για να είσαι συνεπής στις ίδιες σου τις αρχές".

Μπορεί λόγω πραγματισμού να το θεωρώ περιττή φασαρία ωστόσο σαν στάση τη θαυμάζω.

 

Mεταξυ κατεργαρεων ειλικρινεια  

Σοβαρα τωρα,νομιζω πως κσθε κατασταση κρινεται βαση των συνθηκων που τη διεππουν.
Το εν βδσμ ηθος οπως ανεφερε ο @MindFeeder αποψη μου ειναι πως εχει να κανει με το σεβασμο στη εννοια του "" ανηκειν"" η οποια στο βανιλα χωρο δεν εχει αναλογη βαρυτητα/σημασια.