D/s σχέσεις και πληθυντικός

γιατί καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις. και σου λέω ότι δεν είναι υποχρεωτικά για όλους όπως τα βλέπεις. δεν έχουν όλοι οριστική δυσκολία να αποποιηθούν και να παραδώσουν τον έλεγχο, κάποιοι μπορούν να το κάνουν, είναι και τους λέμε υ. κι είναι δική τους δουλειά.
δεν έχουν όλες δυσκολία να περάσουν τα 25, δεν τρέχουν όλες στους πλαστικούς. πάλι, είναι και τις λέμε γυναίκες. δική τους δουλειά.

ούτ' εγώ μπορώ να χωρέσω στο μυαλό μου οτι υπάρχουν τύποι που ψηφίζουν το δείνα κόμμα, αλλά δεν επιμένω πως το κάνουν για να μου κάνουν πλάκα.
καταλαβαίνεις τι θέλω να πω;

 

Εχεις απόλυτο δίκιο, απολογούμαι και αποσύρω το σχόλιο.
Να διευκρινήσω οτι το δεύτερο παράθεμα δεν το είχα διαβάσει, καθώς την περίοδο που επανήλθε το νήμα δεν έμπαινα, αλλά δεν έχει σημασία, ήταν κατατοπιστικότατη στο σύνολό της η τοποθέτηση τώρα που την διάβασα και μπορώ να πω οτι δεν διαφωνώ πουθενά ουσιαστικά.

Σ'αυτό που θα επιμείνω όμως είναι η αντίληψη μου πως η κριτική ικανότητα του υ δεν μπορεί να ανασταλεί, υποβαθμιστεί ή καταργηθεί όσο κι αν εκπαιδευτεί, σε όποιο βαθμό κι αν παραδοθεί ο έλεγχος.
Αυτό κακώς συνδέεται με επιφυλακτικότητα, καχυποψία ή διάθεση να φυλάξει το υ τα νώτα του. Είναι εκεί, γεννιέται αυτόματα ανάλογα με τα προσλαμβανόμενα ερεθίσματα . Η διαχείριση της κρίσης που προκύπτει απο αυτή τη διαδικασία και απο το υ και απο το Κ εφ όσον κοινοποιηθεί είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο.
Και για να γίνει λίγο πιο κατανοητό αυτό που λέω:
Τι θα άλλαζε στην κρίση και την αξιολόγηση της @loutcia αν το θέμα με τον πληθυντικό στον πρώην Κ δεν προέκυπτε στο ξεκίνημα της σχέσης με τον νυν αλλά δυο -τρία χρόνια μετά, όπου η σχέση λογικά θα είχε βρεί τα πατήματά της; Δεν θα υπήρχε καν;
Δεν μπορώ να απαντήσω φυσικά για λογαριασμό της - γι αυτό την τάγκαρα εξ άλλου- αλλά μια και μιλάμε υποθετικά ετσι κι αλλιώς θα με ενδιέφερε η απάντηση.

Αν , λέω αν, η κρίση και η αξιολόγηση της παρέμενε η ίδια, στην κλίμακα υποτακτικότητας πόσο υ θα ήταν; Θα κρίνουμε εμείς, ή μήπως είναι δική της δουλειά.... @tithon ;

 

Το ότι δεν μάς πέφτει λόγος, πώς σου φαίνεται..?
Αξιολογείται μήπως από κάποια επτροπή για το αν κάνει ωραίους εντράδες..?
Μήπως από το αλήστου μνήμης κουφάρι του ΑΣΕΠ..?
Κάτι άλλο..?  

 

Αρκεί αυτό ;

 

Αλίμονο.    

 

δική μου δουλειά δεν είναι να της πω αν θα υποχωρήσει ή θα ανασταλεί η κρίση της. άλλου δουλειά είναι.
ποιοί εμείς;

αν αρκεί προς τι η επιμονή οτι

 

Εκπαιδευση δεν είναι "Σκλάβα σου απαγορεύω να με κρίνεις! Μπράβο καλό κορίτσι πάρε ένα μπισκότο."
Είναι μια χρονοβόρα διαδικασία που Ναι, φτάνει το υ σε σημείο να μην κρίνει, αυτόματα, δεν σκέφτεται "α! Δεν πρέπει να κρίνω!" απλά συμβαίνει.
Θα χρησιμοποιήσω ένα υπερβολικό παράδειγμα αλλά η αιτία και το αποτέλεσμα είναι το ίδιο:
Φανταστείτε έναν γονιό που λέει στο παιδί του "Δώσε μου το χέρι σου να περάσουμε το δρόμο- Πήδα απ το δέντρο θα σε πιάσω- Φόρεσε ζακέτα κάνει κρύο- Πιες αυτό το σιρόπι να σου πέσει ο πυρετός"
Κρίνει το παιδί αν οι εντολές και οι αποφάσεις είναι σωστές ή όχι?
Απλά τις δέχεται.
Μετά από καιρό, μια υποτακτική/ σκλάβα λειτουργεί ακριβώς έτσι.
Μην υποτιμάτε το θυμικό  
Για αυτό και ακούγεται συχνά πως ο Κυρίαρχος έχει την ευθύνη της υ/σ, το Ds/Ms δεν είναι παιχνίδι.
Όσο δύσκολο είναι να παραδώσει κανείς τον έλεγχο, άλλο τόσο δύσκολο είναι και να τον αναλάβει.

 

Αν κρίνει λέει;...... Χα!

 

...πώς εξέπεσε από εξισορροπητικός μηχανισμός μιας ομάδας... (εγώ)
...ότι εξέπεσε στις γυναίκες........................................... (εσύ)
...................................................................................   

____
Έδιτ: ...βιασύνες..!  

 

οι απ' εξω

tithon said: ↑
η πιθανή έλξη είναι φυσική λειτουργία και δεν αναστέλλεται με απαγορεύσεις

Αν αντικαταστήσεις την "πιθανη έλξη" με την "κρίση" έχεις την απάντηση.

 

κι αν αντικαταστήσεις την πιθανή έλξη με το χέσιμο, πάλι βγάζει νόημα...

 

Καλά μη βαράς