Πιθανές αιτίες αίτησης αποδέσμευσης, αιτιολόγησή τους, δυσκολίες στη λήψη της απόφασης αίτησης

Γιατί;

Κάνω ό,τι θέλω δεν σημαίνει "κάνω τα πάντα", σημαίνει κάνω αυτά που θέλω. Γιατί είναι κακό το Κ να κάνει ό,τι θέλει, αυτή δεν είναι η ουσία;

Το "ό,τι θέλω" όπως πολλάκις έχει επισημάνει ο @espimain δε σημαίνει "να πηδήξει το υ από το παράθυρο του 8ου στον ακάλυπτο" ούτε "το υ να κάνει μπάνιο στο Νείλο με κροκόδειλους". Το υ υποτίθεται ότι έχει παραδώσει τον έλεγχο -ή αν προτιμάτε- το Κ έχει κερδίσει τη δυνατότητα να ελέγχει το υ γιατί το υ εμπιστεύεται το Κ.

Και τουλάχιστον στα δικά μου μάτια ο βηματισμός που θα ακολουθήσει το "υ" είναι επιλεγμένος από το Κ, είτε μπορεί να ακολουθήσει είτε δε μπορεί και πάει για άλλα.

 

Οι Κ που με είχαν, πολλές φορές έκαναν ό,τι δεν ήθελαν μα ό,τι χρειαζόταν προκειμένου να: εκπαιδεύσουν, συνετίσουν, τιμωρήσουν ακόμα και για να επιβραβεύσουν.

Ο Κυρίαρχος, στη δική μου αντίληψη, κάνει ό,τι χρειάζεται - με τη διπλή έννοια: αυτή της επιθυμίας και αυτή του "χρήζει".

 

Μάλιστα.

Το "ό,τι χρειάζεται" για μένα περιλαμβάνεται στο "ό,τι θέλω" εφόσον η κρίση και η απόφαση είναι δική του. Το αν χρειάζεται ή όχι είναι δευτερευούσης σημασίας αν αποφασίσει ότι αυτό το κάτι δεν θέλει να το κάνει.

Από εκεί και πέρα όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος.

(edit)
Ίσως θα έπρεπε να έχω χρησιμοποιήσει το "βούλομαι", νομίζω ότι είναι πιο κοντά σε αυτό που θέλω να πω. Θα πάρω τη βοήθεια της @estelwen αν έχει όρεξη να ασχοληθεί.

 

Το σενάριο του να λαμβάνεις μικρά όμορφα πραγματάκια χωρίς την εμπλοκή σεξουαλικών διατυπώσεων (που κατά - προσωπικές - περιόδους όντως μετασχηματίζεται σε "υποχρέωση"/υποχρέωση), είναι πράγματι αρκετά ελκυστικό  

 

Οι λέξεις συγκεκριμενοποιούν το περιεχόμενο τους με τη χρήση σε προτάσεις, και δεν εξαντλούνται στην επισκοπική καταγραφή των λεξικογράφων.

@Arioch: μου φαίνεται πως δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα στο κάνω ο, τι θέλω και το βούλομαι - εκτός αν κάτι μου διαφεύγει.
Από την άλλη, θεωρώ ότι το "κάνω ο, τι χρειάζεται, αλλά δεν θέλω" που αναφέρει η @lexy πιθανόν εμπεριέχει μια αντίληψη περιορισμού ή αναστολής - εκτός αν κάτι μου διαφεύγει πάλι  

Η εναλλακτική πρόταση μου είναι το "κάνει ο, τι νομίζει", με την έννοια ότι κάνει αυτό που κρίνει χρήσιμο κάθε φορά.

 

Κυριαρχικότητα με αντιπαροχή, δεν είναι Κυριαρχία