Έρευνα : Οι υποτακτικές είναι απαθείς στον πόνο του άλλου

Γατάκια .... άλλο ο σωματικός πόνος άλλο ο ψυχολογικός μην τα μπερδεύουμε !

 

Νιάου ρεε.. 

 

ο συγκεκριμένος «θεωρητικός όρος» που μετεξελίχτηκε σε αδιευκρίνιστο και αμφιλεγόμενο νεολογισμό, περιέχει πλήθος ιδεολογημάτων και ηθικών απαιτήσεων. κάποιοι οπαδοί του ιδεολογήματος προτείνουν οτι με κάποιον τρόπο η «ενσυναίσθηση» υπερβαίνει τη συναίσθηση (την πλατυτερη κατανόηση και αντίληψη δηλαδή) και συμπεριλαμβάνει και θυμική ταύτιση, αλλά όχι ακριβώς(?). άλλοι τον εξαντλούν στην (επικοινωνιακή) υπογράμμιση της συναίσθησης (με έμφαση στην λειτουργική και έλλογη μεροληψία), κι άλλοι τον εκτείνουν στην μονομερή εξιδανικευτική ταύτιση, εν θυμώ.
οι προσδιορισμοί των περιεχομένων του νεολογισμού, που είναι συνδεδεμένος με επίκαιρες στην δύση πολιτικές και «πολιτικές» αντιλήψεις, υπερβαίνει κατα πολύ τα όρια του νήματος, παρ οτι αγγίζουν τον πυρήνα του, ως προς την σχηματοποίηση.

 

Θα μου επιτρέψετε, δεν μετεξελίχθηκε σε αδιευκρίνιστο και αυθαίρετο νεολογισμό. Το γεγονός πως, όπως ξαναείπα, κάποιοι επιστήμονες και μη τον χρησιμοποιούν κατά το δοκούν ή τον αναπλαισιώνουν, δεν σημαίνει πως ο όρος από μόνος του δεν έχει σαφές και ξεκάθαρα ορισμένο θεωρητικό κι εννοιολογικό πλαίσιο. Απλά, μεταξύ άλλων, μπερδεύεται το πράγμα όταν προσπαθούν να τον περιορίσουν θεωρητικά ή να τον εντάξουν με το ζόρι σε άλλες επιστημολογίες, που δεν έχουν καμία σχέση με την φαινομενολογία από την οποία πρωτοπλαισιώθηκε.

 

με όλη μου την καρδιά σας επιτρέπω   , αλλά κάθε ιδεολογική ασάφεια προκαλεί, και κάθε ιδεολογικό πλαίσιο επιτρέπει την αμφιβολία και την αμφισβήτηση, όσο και την παρείσφρηση απαιτήσεων, και την αναπλαισίωση, ακόμη και κατά το δοκούν. ο όρος συμπεριλαμβάνει όλο το φάσμα από την ουδέτερη κατανόηση ως την άκριτη ταύτιση.

από την σκοπιά σας είναι ένας ταλαιπωρημένος όρος, από την σκοπιά μου ένας ασαφής όρος. δεν αποκλείεται η απόσταση αυτή να μπορεί να παράγει δύο όρους ή δύο περιεχόμενα του όρου.

 

Δεν αντιλέγω ως προς τη διαδρομή που περιγράφετε αρχικά. Το θέμα είναι όμως πως ως όρος δεν είναι καθόλου ασαφής. Απλά χρειάζεται έντονη σπουδή για να γίνει καθόλα κατανοητός. Η ουδέτερη κατανόηση ΔΕΝ είναι ενσυναίσθηση και μπορώ να σας το εξηγήσω αναλυτικότατα. Ομοίως και η άκριτη ταύτιση, καθώς και οποιουδήποτε άλλου είδους ταύτιση - παρόλο που βιβλιογραφικά μπορεί να βρείτε αναφορές στον όρο ενσυναισθητική ταύτιση αλλά κι εκεί χωράει πολλή συζήτηση που αν τη κάνω τώρα θα κουράσω - .

Από τη σκοπιά μου είναι όχι απλά ταλαιπωρημένος αλλά και κακοποιημένος τολμώ να πω όρος, ερευνητικά και μη. Έχουμε φύγει από τη συμπόνοια και όλοι επικαλούνται την ενσυναίσθηση χωρίς να έχουν επίγνωση, ουσιαστικά, αυτής. Αλλά πάλι αυτό αποτελεί άλλη συζήτηση.

Ο όρος ωστόσο να σας πω ότι δεν είναι ασαφής και μπορώ να σας παραπέμψω σε ελληνική και ξένη βιβλιογραφία για να διερευνήσετε έτι περισσότερο  .

 

@kaissa χαλάσατε τον @tithon !

   

 

Είναι που είμαι υποτακτική και έχω μειωμένη ενσυναίσθηση, γι' αυτό     

 

Καταρχήν καμία έρευνα δεν μπορείς να είναι απόλυτη αν δεν ρωτήσει το 100% του πληθυσμού. Δεύτερον το ότι κάποιες ή κάποιοι δεν ενδιαφέρονται τι γίνεται εκτός του εαυτού του έχει να κάνει με τον χαρακτήρα.

 

η «έρευνα» καταγράφει μιά διαφοροποίηση στην πρώτη αντίδραση σε διαδοχές ερεθίσματος.
η διαφοροποίηση μετριέται ανάμεσα σε δυό δείγματα, το ένα εκ των οποίων φέρεται να έχει εξοικείωση με συγκεκριμένες πρακτικές, και το άλλο ελπίζεται οτι έχει εξοικείωση με αντιστοιχήσεις που μοιράζεται ο «γενικός πληθυσμός».
η διαφοροποίηση της διέγερσης όπως μετρήθηκε μπορεί να περιγραφεί ως συγκριτικά «πιό ήπια», «πιό αδιάφορη», «πιό ψύχραιμη», «πιό αργή» κλπ κλπ
ο ερευνητής διάλεξε πώς να την περιγράψει κι ο εισηγητής του νήματος επίσης. για δικούς του λόγους ο καθένας.

 

Τώρα είδα το σχόλιό σας αυτό.

Ενσυναίσθηση δεν είναι μόνο ο πόνος. Ενσυναίσθηση είναι αντιλαμβάνομαι και κατανοώ τον οργανισμό (τα πάντα κοινώς) δυσάρεστα ή ευχάριστα. Επίσης, ενσυναίσθηση δεν σημαίνει συμπαράσταση.

Αλλά κατά τα άλλα δεν είμαι σίγουρη πως έχω κατανοήσει τι θέλει να πει η ποιήτρια (διαβάζω και όλη μέρα και κάπου ο εγκέφαλος κάηκε). Θέλετε να κάνετε μία απόπειρα να με βοηθήσετε να καταλάβω;  

 

Έχετε δίκιο η συμπαράσταση δεν είναι πάντα προϊόν ενσυναίσθησης, μπορεί όμως να προκύψει και μέσω αυτής.

Εγώ νιώθω ότι νιώθω τον πόνο του, όχι μόνο με την έννοια του αντιλαμβάνομαι τον πόνο του, νιώθω πόσο δυσάρεστα νιώθει και υποφέρω μαζί του.

Γιατί θεωρείτε ότι το να μπω στη θέση κάποιου άλλου περιορίζεται στους ανθρώπους μόνο; Γιατί να μην υπάρχει ενσυναίσθηση και ως προς τα ζώα;
Άλλωστε δεν νομιζω ότι η ενσυναίσθηση προϋποθέτει να ξερω ακριβώς τι νιώθει ο άλλος , πολλές φορές φιλτράρουμε με την φαντασία μας το πώς υποθέτουμε ότι νιώθει.