Σαδομαζοχισμος και ψυχική υγεία.

Αραγε ποσοι bdsmers δεν εχουν ή δεν ειχαν ποτε τους καταθλιψη ή αγχωδεις διαταραχες; Ο αριθμος μαλλον τεινει προς το μηδεν.

 

Οι ψυχικές διαταραχές και ακόμα περισσότερο οι ψυχικές ασθένειες αποτελούν ταμπού στην συνείδηση της πλειοψηφίας, παρά το γεγονός πως μία κατάθλιψη π.χ. είναι συνηθισμένη όσο και μια γρίπη. Ασφαλώς και δεν πρέπει να μπαίνουν εμπόδιο στην ενασχόληση με το BDSM. Αρκεί να δίνεται η δέουσα προσοχή, από την στιγμή μάλιστα που το πεδίο της ψυχής είναι σχετικά ανεξερεύνητο.

 

Σε μια Ολλανδική έρευνα έγινε σύγκριση της ψυχικής υγείας ανθρώπων που 'ασχολιόντουσαν' με το βδσμ με άλλους που δεν. Οι ερευνητές ήθελαν να εξετάσουν το κατα πόσο ισχύει η (κατα την γνώμη τους, λάθος) εντύπωση που έχει ο κόσμος ότι όσοι ασχολούνται με το βδσμ έχουν κάποιας μορφής ψυχική ασθένεια / δυσφορία. Ανάλυσαν τα αποτελέσματα 1000 BDSM ‘practitioners’ απο μιά σειρά ερωτηματολογίων και τα σύγκριναν με αυτά μίας ομάδας ελέγχου.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι bdsmers παρουσίαζαν ένα καλό προφίλ ψυχικής υγείας και σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου ήταν:
Λιγότερο νευρωτικοί
Περισσότερο εξωστρεφής (η λέξη που χρησιμοποίησαν ήταν extravert, ίσως εξωστρεφής να μήν είναι η καταλληλότερη)
Πιό ανοικτοί σε νέες εμπειρίες
Πιό ενσυνείδητοι
Λιγότερο ευαίσθητοι στην απόρριψη
Είχαν πιό έντονο το αίσθημα του 'είμαι καλά'

Οποιαδήποτε έρευνα τέτοιας κλίμακας / μεθοδολογίας σαφώς και έχει 'κενά', είναι όμως ένα μικρό δειγματάκι που νομίζω είναι καλό να αναφερθεί.

https://www.nhs.uk/news/mental-health/fans-of-bondage-and-sm-report-better-mental-health/
https://www.jsm.jsexmed.org/article/S1743-6095(15)30447-1/fulltext

 

Οι Ρώσσοι το πήρανε ένα βήμα παραπέρα:
http://siberiantimes.com/other/others/features/beating-addiction-out-of-you-literally/

 

και πως το μεταφράζεις αυτό?

 

Δεν θα μπω σε αυτην την διαδικασια.

 

σμπαράλια.

 

Ενδιαφέρον έχει η σύνδεση οργής και σαδομαζοχισμού.
Αν και η οργή από μόνη της δεν θεωρείται ως πρόβλημα ψυχικής υγείας, συναντάται σίγουρα ως σύμπτωμα σε κάποιες νευρώσεις/ψυχώσεις.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, στην περίπτωση που υπάρχει η οργή ως απότοκο του αρχικού προβλήματος, πόσο εύκολο είναι να συσχετιστείς;
Πιστεύω πως λειτουργεί σαν αξεπέραστο εμπόδιο, αλλά μπορεί κάποιος να έχει διαφορετική εμπειρία ή άποψη.

 

Τα βαθια συναισθηματα, συμπεριλαμβανομενου και του θυμου, εχουν τα θετικα εχουν και τα αρνητικα τους.

Ειναι στη φυση των ανθρωπων μεγαλωνοντας να αυτο βελτιωνονται.
Απο ολες τις αποψεις.

 

Είμαι περίεργη να ακούσω ποια θεωρείς πως είναι τα θετικά της οργής, όχι του θυμού που αναφέρεις.

Στο δεύτερο κομμάτι συμφωνώ, αν και δεν ξέρω πως σχετίζεται με το ερώτημα.

 

Η οργη είναι μια κινητήριος δύναμη, ικανή για το καλύτερο και το χειρότερο. Στα θετικά (καλύτερο) και στα αρνητικά (χειρότερο)
Το δευτερο κομμάτι σχετίζεται ακόμα περισσότερο με το ερώτημα σου, για προφανείς λόγους, που υπό συνθήκες μπορουν να συνοψιστούν ως ...... bdsm, δηλαδή στην μια μορφή του ως ενα πλαίσιο σχετίζεσθαι που αγκαλιάζει ιδιαιτερότητες ακόμα και αυτή την - λιγο παραπανω οργής-

(Και από τα Κ και απο τα υ παρακαλώ)

Αλλα ποιος να σου τα πει αυτά @brenda ; Η @loutcia ; Η @melted sugar ; H @anasa... Αυτές διαβάζουν ποιήματα.
Μεινε κοντά μου, διάβαζε @lexy @lexy τι γράφω και θα μάθεις πολλά  

 

Η Ιλιάδα  

Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
οὐλομένην, ἣ μυρί᾽ Ἀχαιοῖς ἄλγε᾽ ἔθηκε,
πολλὰς δ᾽ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν ἡρώων,
αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε πᾶσι,
Διὸς δ᾽ ἐτελείετο βουλή, ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην
ἐρίσαντε Ἀτρεΐδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.