αγάπη και πόνος-προσωπική προσέγγιση...

Όταν πρωτοκοιταξεις τα μάτια της και νοιώσεις τον εαυτό σου να χάνεται μέσα τους και να αιχμαλωτίζεται όπως ο καθρέφτης αιχμαλωτίζει τη ψυχή σου όταν τον κοιτάς, μην πεις ότι την αγαπάς μην το πιστέψεις..
Όταν αρχίσεις να βλέπεις τον κόσμο με τα μάτια της και να νιώθεις με την καρδιά της έχεις κάνει τα πρώτα βήματα..
Όταν κάποια στιγμή ο καθρέφτης σπάσει και η ψυχή σου γινει κομματια μαζί του, και εσύ αντί να μαζέψεις τα κομμάτια σου, πιάσεις ένα ένα τα γυαλια για να τα ξανακολλησεις και ας ματώσουν τα χέρια σου, και ας είναι διαλυμένη η ψυχή σου, και ας τρέχουν τα μάτια δάκρυα, και ας πονάς, μόνο και μόνο για να έχει ένα σπίτι η ψυχή σου μόνο και μόνο για να νιώθεις με την καρδιά της..τότε την αγαπάς..
Πρόσεχε όμως ο καθρέφτης μπορεί να ξανακολλησει οι χαρακιές όμως θα μείνουν για πάντα σημάδια στη ψυχή σου..

 

Η ζωή μου απέδειξε πως πέφτει και παραπέφτει, ή αλλιώς, μετουσιώνεται.

Θα συμφωνήσω μαζί σου σήμερα πιο πολύ από ότι όταν το έγραψες σε ό,τι αφορά την τοξικότητα.
Η αποκρυπτογράφηση και η χαρτογράφηση των συναισθηματικών συνδέσεων με οδήγησε στο συμπέρασμα πως το όλο πράγμα έχει σχέση με τον τρόπο που μαθαίνουμε να συνδεόμαστε. Αντιλαμβανόμενοι την σύνδεση, μπορούμε να κάνουμε το rewiring, όχι χωρίς κόπο ή χωρίς δυσκολίες, φυσικά. Η αντίληψή μας για την αγάπη και πως αυτή εκφράζεται, εδράζεται καλώς ή κακώς στην παιδική μας ηλικία. Πρέπει να ξετυλίξουμε εντελώς το κουβάρι για να το ξεμπερδέψουμε και να το ξανατυλίξουμε με διαφορετικό τρόπο. Επίπονο μεν, λυτρωτικό δε.
Μπορεί ακόμη να σηματοδοτήσει το τέλος του πόνου, ή της σύνδεσης του πόνου με την αγάπη.
Been there, done that.

Ήταν όντως η κατακλείδα για μένα και δούλεψα πολύ πάνω σ'αυτό.
Δεν λυπάμαι που μου "κόστισε" τον μαζοχισμό μου που θεωρούσα εγγενή, αλλά τελικά ήταν ξεκάθαρα επίκτητος.
Η μανούλα ήταν ο άνθρωπος κλειδί γι' αυτήν την συνειδητοποίηση.
Η ζωή κυλάει, οι όροι συχνά αντιστρέφονται, όπως και οι ρόλοι κι εκεί ο άνθρωπος βλέπει ξεκάθαρα τα pattern του. Είτε τα αναπαράγει, είτε τα ξηλώνει, ανεπιστρεπτί κατά πάσα πιθανότητα.
Η ζωή μου πρόσφερε αυτήν την ευκαιρία και έτσι έχω την αναθεωρημένη άποψη μου.
Η αγάπη δεν είναι ανάγκη να προκαλεί πόνο, είμαι πλέον βέβαιη για αυτό.
Για την ακρίβεια, η αγάπη καταστέλλει τον πόνο σε μεγάλο βαθμό.
Και σε όσους σε πόνεσαν, δώσε αγάπη, θα γίνεις πραγματικά πλούσιος με αυτόν τον τρόπο.
Όχι γιατί είσαι άτρωτος, παρά γιατί έχεις αλλάξει πλέον επίπεδο και οι λεπτοφυείς σου δονήσεις είναι περισσότερο καθοριστικές από το χονδροειδές θυμικό σου.

 

Προ λίγων ημερών έκανα το λάθος να ανοίξω μια συζήτηση με μια τύπισσα που είναι ψυχολόγος κλπ σχετικά με τον σαδομαζοχισμό.
Αυτή ανέφερε το εξής: αυτός που του αρέσει να σαδίζει, ο ίδιος κρύβει έναν μαζοχιστή μέσα του ..
Παρά τις διαφωνίες μου επί αυτού καθώς μιλούσα επί προσωπικού (ότι είμαι 0% μαζοχιστής), επέμενε ότι οι σαδιστές στην ερωτική τους ζωή έχουν μία μαζοχιστική πλευρά σε κάποιον άλλο τομέα της ζωής τους.
(Στο τέλος τσακώθηκα μαζί της ...)

 

Έλα, κάτσε αναπαυτικά στο ανάκλιντρο και πες μου γιατί πραγματικά σε θύμωσε η ψυχολόγα ( κι εσύ ψυχολόγα τις πομπές σου ομολόγα...) 

 

Τι γιατί; Της είπα πως μου αρέσει να σαδίζω και είπε με «επιστημονικό» ύφος: άρα είσαι μαζοχιστής.
Της απαντάω: όχι, όχι δεν κατάλαβες. Να προκαλώ πόνο μου αρέσει, όχι να μου προκαλούν.
Ανταπαντάει: Άρα, είσαι σε κάποιο άλλο τομέα τηα ζωής σου μαζοχιστής.
Ανταπαντάω κι εγώ: Όχι, δεν είμαι πουθενά.
Αντανταπαντάει: Αποκλείεται, κάπου αλλού είσαι μαζοχιστής κι ας μην το ξέρεις.
Αντανταπαντάω κι εγώ: ΟΧΙ, με γνωρίζω πολύ καλά και δεν είμαι καθόλου μαζοχιστής σε κανέναν τομέα!

Για το story, άρχισε να με ρωτάει ζώδια, ωροσκόπο, για την παιδική ηλικία .. και καθώς δεν πιστεύω σε αυτά, στο τέλος την αποκάλεσα άσχετη και τσακωθήκαμε .. 

 

Και γιατί ήταν σημαντικό για σένα να την πείσεις πως ΔΕΝ είσαι καθόλου μαζοχιστής;

Ήθελες να έχει σημασία η γνώμη της;

Τι θα άλλαζε για σένα αν συμφωνούσατε;

Εγώ προσωπικά, με τόσους φίλους και φίλες ψυ έχω εγκαταλείψει την προσπάθεια να συμφωνήσω σε ο,τιδήποτε αφορά το bdsm, έχω ακούσει ΤΙΣ παπαριές για το θέμα, όταν το προσεγγίζουν και καλά επιστημονικά, αλλά καθόλου βιωματικά, σιγά μην χαλαστώ κιόλας!
Ευτυχώς, υπάρχουν αρκετοί ψυ bdsmers, περισσότερες πιθανότητες έχεις να συνεννοηθείς με αυτούς.
Εγώ πάντως με αυτούς ( και αυτές, κυρίως) σχεδόν πάντα συνεννοούμαι...

 

Δεν είχα καμία κάψα να την πείσω για κάτι .. απλά μου έκανε εντύπωση πως κατά μία «επιστημονική» προσέγγιση, ο σαδισμός και ο μαζοχισμός απαντώνται στο ίδιο άτομο.
Αν υποστήριζε πχ ότι όπου εκδηλώνεται σαδισμός υπάρχει και μαζοχισμός (από διαφορετικά άτομα προφανώς), τότε να συμφωνήσω, να βγάλω το καπέλο, κλπ .. αλλά όχι ότι όλοι οι σαδιστές κρύβουν έναν μαζοχιστή μέσα τους. Σε αυτό διαφωνώ κάθετα

 

Ήταν καμιά διαβασμένη ή τα μπέρδεψε;
Με τον αντεστραμμένο σαδισμό;
Ή έκανε την αναγωγή στην παιδική ηλικία και τα περί κακοποίησης;
Ποιος ξέρει.
Ας την άφηνες κι εσύ με την αποψάρα της.
Εγώ βέβαια θα την κογιονάριζα αρκετά.
Θα της έλεγα: "Είδα το φως το αληθινό! Πάω να ζητήσω από την υ μου να με μαστιγώσει!"

 

Κι εγώ συμφωνώ με την ψυ του @MindFeeder . Και το εχω δει και το εχω ζήσει. Ο μαζοχισμός του 100% πρακτικού σαδιστή εμφανιζεται σε ενα αλλο επίπεδο, πιθανώς και σε άλλο χρόνο. Δε γενικευω ούτε το θεωρητικοποιω, ωστόσο αν κανείς το διερευνήσει Σ αυτή την κατεύθυνση μπορεί να βγάλει λαγούς.

 

Ούτε στην ποδοσφαιρική σου ομάδα...;    

 

Ισχύει, αν και δεν είναι της παρούσης, γιατί θα γελάσει ο πάσα πικραθείς...
....
Κατά τα άλλα, ψυ που μπαίνει σε καφενειακή συζήτηση, κάτι δεν μού κάνει, και μάλιστα αν ο διάλογος έχει ψιλοαποτυπωθεί σωστά, μάλλον είναι επιεικώς για φάπες (αν αυτό, άρα εκείνο)... Πα να πει, άλλο ψυ και άλλο τεχνικός καταμετρητής, όπως άλλο γιατρός και άλλο θεραπευτής.
Επιπλέον...
Αυτό το 0%, κάτι μου θυμίζει και μου λέει κι έχει πλάκα, αν στηρίζεται στο γνωστότατο τεστ ντυ κωλ...
Ή αλλιώς, η χαρά του καφενέ...