δοξάζοντας την (ή τον) κυρίαρχο

Κατανοητή ως ένα βαθμό η γυναικεία ανάγκη επιβεβαίωσης και εκθειασης.

Δεν είναι ξένο ούτε σπάνιο το "Πες μου τι όμορφη που είμαι. Πες μου ότι σου αρέσουν τα πόδια μου, μούρη, μαλλιά, κτλ".

Εξ άλλου, πάνω σε και γύρω από αυτό, έχει στηθεί ολόκληρη βιομηχανία.

Να αποδεχτούμε όμως ότι πρόκειται για ανάγκη επιβεβαίωσης και τίποτε παραπάνω;
Ότι δεν έχει κάποια σχέση με κυριαρχία;

Και σκλάβες και υποτακτικές γουστάρουν να τις εκθειάζει ο κ τους. Να του αρέσουν.

Αυτή η ανάγκη όμως απέχει μακράν από την όποια καλλιέργεια φήμης και εκθειασης σε τρίτους.

 

Όλων των ανθρώπων ανάγκη είναι να νοιώθουν ποθητοί, όχι μόνο των γυναικών. Πόσω μάλλον από το ταίρι τους. Είτε με λόγια είτε με πράξεις.

 

Αν ήταν εντολή του Κ θα το έκανα. Δεν θα τον έκρινα γι' αυτό. Δεν θα έψαχνα τον λόγο πίσω απο αυτό.
Ενδεχομένως σε ιδιωτικές συζητήσεις να έχω νιώσει την ανάγκη να τον εκθειάσω και να το έχω κάνει αυθόρμητα. Χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος.
Με έκπληξή μου παρακολουθώ μια συζήτηση σε βδσμ φόρουμ όπου επικρίνονται οι Κ για το τί τους καυλώνει και τα υ γιατί συναινούν με χαρά σε κάτι που καυλώνει τον/την Κ τους. Και αυτό απο τους υποτιθέμενους πολέμιους του πουριτανισμού!
Μάλλον απο την πολλή αμπελοφιλοσοφία ξέχασαν που βρίσκονται.

 

Άσχετο το ένα από το άλλο.

Says who? Και γιατί; Μπορεί Η Άλλη ή Ο Άλλος απλά να καυλώνει με μια λεκτική λατρεία εξίσου και με μια σωματική λατρεία.

Θες να το εξηγήσεις; Γιατί απέχει κατά τη γνώμη σου;

 

Μην εισαι απολυτη. Ουτε εσυ, ουτε η @loutcia και ουτε κανενα αλλο υ. Η κυριαρχια, οπως και η υποταγη δεν ειναι απαραιτητο στο να σε σπρωχνει στην ηρεμια, στη γαληνη, στην ασφαλεια, στη σταθεροτητα.

Μπορει να σε σπρωχνει και προς αλλες κατευθυνσεις και αυτο να ειναι και επιθυμητο. Η πιο σωστα ...το μονο επιθυμητο.

Υπαρχουν  

 

Ισως, αν και αμφίβολο.
Σταθήκατε όμως σε μιά λέξη ανάμεσα σε εβδομήντα, κι αυτό τελευταία θεωρείται είτε υστερόβουλο είτε στοχευμένο. Αναλόγως.

 

Μπορείς να μου δείξεις που εξέφρασα απολυτοτητα?

Διευκρινήσεις ζήτησα.

Από κει και πέρα μίλησα για τα δικά μου μέτρα και σταθμά.

 

Μιλάς για σχέση Κ/υ ?

 

Αυτό που λέει ο @bumblebee (περί ηρεμίας/γαλήνης/ασφάλειας/σταθερότητας) δεν είναι παράλογο, δεν ζητάνε όλοι οι άνθρωποι τα ίδια πράγματα. Μια χαρά μπορεί να υπάρξει Κ/υ που θέλουν η σχέση τους να είναι συνεχώς στην τσίτα. Στα δικά μου μάτια φαίνεται κουραστικό ωστόσο στα ίδια μάτια φαίνεται και συναρπαστικό και ομολογώ ότι προσωπικά ζηλεύω τους ανθρώπους που έχουν την ενέργεια και τη θέληση να ζουν ένα συνεχές roller coaster.

Από την άλλη δεν βλέπω αυτό πως σχετίζεται με την προσπάθεια εξύψωσης σε τρίτους.

That been said το τελευταίο δεν κρύβει απαραίτητα ανασφάλεια, μπορεί να γίνεται για διαφημιστικούς λόγους (πχ προσέλκυση άλλων υ)

Εμένα μου προκαλούν αλλεργία οι άνθρωποι που θέλουν (για οποιοδήποτε λόγο) συνεχώς εξύψωση σε τρίτους, δεν θα επέλεγα ποτέ για σύντροφο άνθρωπο τον οποίο αν είχα συνάδελφο/προϊστάμενο/υφιστάμενο θα ήθελα να του ανοίξω το κεφάλι αλλά οι άνθρωποι διαφέρουν.

Και επαναλαμβάνω την αρχική μου θέση, ο γνήσιος θαυμασμός είναι και αναμενόμενος και θεμιτός, το *δικό* μου πρόβλημα είναι όταν η εκδήλωση θαυμασμού γίνεται με συγκεκριμένο στόχο.

 

Η ανάγκη εξύψωσης του/της Κ ( σε τρίτους ή μεταξύ της ντοπιέτας ) "παίζει" κάποια φορά, να είναι απόρροια εξευγενισμού της επιλογής του/της υ? Τουτέστιν ( λίγο μπακλαβαδάκια δηλαδή ), το υ ξέρει ότι το Κ του δεν αξίζει, όσο θα ήθελε ( ή όσο θα φαντασιωνόταν ή όσο θα γούσταρε ) και εξυψώνοντας το σε ίσως δυσθεώρητα ύψη ( πόσο μάλλον αυθορμήτως ), να δικαιολογούσε αυτή του την επιλογή στα δικά του μάτια ( του υ ντε ). Τουτέστιν δις, έχω στα χέρια μου ένα αυτοκίνητο που για τα κριτήρια μου θα ήταν daihatsu, θα ήθελα ένα άλλο που πάντα για τα κριτήρια μου θα ήταν ferrari. Δίνω στο daihatsu χαρακτηριστικά ferrari ( τουλάχιστον στα λόγια ) και που θα πάει, επανέλαβε, επανέλαβε, πιστεύω ότι όντως έχω στα χέρια μου ferrari. Μ' ένα σμπάρο δυο γλαρόνια ( αφού "παίζει" και το υποθετικό Κ daihatsu να "χαίρεται" με το φαντασιακό σασί ferrari που του κότσαρε το υ και για όσο καιρό του το έχει κοτσαρισμένο ). Υπόθεση εργασίας...

Υ.Γ.

Οι αναφορές στις δυο μάρκες δεν γίνονται για λόγους sponsorship ( aka διαφημίσεως έστω και έμμεσης κατόπιν συμφωνίας ) αλλά ήταν παντελώς τυχαίες.  

 

Ναι... μα στις αποδόσεις (των αυτοκινήτων ντε) η διαφορά θα φαίνεται και μόνο με λοβοτομή θα μπορεί κάποιος να μην της δώσει σημασία...
Οπότε το πολύ το μπιρι μπορεί εξυπηρετεί η ναχαμαι να λέγαμε?

Συμπληρωματική κατάθεση σκέψεων:
Επίσης το αυτοκίνητο αξιολογείται ανάλογα τον χρήστη...
Αν ο χρήστης έχει ανάγκη από ένα αυτοκίνητο βουνού θεωρώ ότι η φεραρι μόνο άχρηστη θα του είναι  

 

Την "σηκώνεις" και κάνεις το πρώτο αυτοδηγούμενο τζιπ φεράρι, το οποίο παρεμπιπτόντως θα είναι και "άπαιχτο/τέλειο/ύψιστο" ( και ότι άλλο δοξαστικό θα σου ερχόταν κατά νου. Μην και μείνω on topic ). Εγώ πάντως έχω γνωρίσει - όχι από εδώ μέσα - αρκετούς/ες μάστορες/ισες στην αυθυποβολή.

Y.Γ.2

Θεωρητικά δεν χειρίζεται το υ αλλά το Κ. Αλλά μην ξαναρχίσουμε την ατέρμονη συζήτηση περί ορθοδοξίας ή όχι, ούτε να κάνουμε τους "ματάκηδες" σε ξένες ζωές. Που ούτε νόημα θα είχε, ούτε γούστο ( για μένα σίγουρα κανένα )
Και όπως συνηθίζω να γράφω εδώ και αρκετό καιρό, να γράφουμε και καμιά μακακία, να περνάει η ώρα.