Άντε γαμήσου...

Βασικα δεν ειπα για μια που θα παει με 5 σε μια εβδομαδα ... ουτε ειπα αν θα παει με 5 σε ενα βραδυ ...

ειπα αν κανει 5 φορες one night stand την εβδομαδα ο ενας χρονος πχ εχεις 52 εβδομαδες αν δεν κανω λαθος αυτο δεν το θεωρω εγω φυσιολογικο

 

Οχι, δεν ειναι. Και λιγο ειναι. Εαν εχει 5.000 followers, θα χρειαστει [ 5.000 πηδηκουλες / ( 52 εβδομαδες επι 5 την εβδομαδα ) = ] 20 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ για να τελεθει το Θειον Εργον της !!!! Ιλιαδα και Οδυσσεια, μαζι ! Και αυτο με ΜΙΑ φορα τον καθενα !!!!

ΤΙ ΛΕΣ ΤΩΡΑ !!!!

Θα χουν αλλαξει γνωμη τα ατομα και θα την κανουν unfollow ! ΕΛΕΟΣ ! ΔΕΝ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ !!!!

 

Η λειτουργική του συγκεκριμένου κειμένου - Στόχοι του συγγραφέα

Το κείμενο κάνει χρήση του στοιχείου της υπερβολής σε δύο επίπεδα: σε επικοινωνιακό επίπεδο και σε δομο-λειτουργικό επίπεδο.
Το πρώτο ευχερώς διαπιστώνεται από την επανάληψη λέξεων κι εκφράσεων που αναμενόμενα είτε θα εγείρουν αντιδράσεις είτε θα τραβήξουν την προσοχή. Το δεύτερο αφορά στη συνάφεια της προτροπής προς το καταγεγραμμένο μοτίβο συμπεριφορών-αντιδράσεων του ατόμου σε δεδομένο κοινωνικό-πολιτισμικό πλαίσιο σε δεδομένο χρονικό σημείο. Δηλαδή, η συνάφεια του "πηδήξου ελεύθερα χωρίς ανταλλάγματα" με το τι δείχνει η σε επικρατών βαθμό δράση του ατόμου, έστω στη σύγχρονη δυτική/"δυτική" κοινωνία. Ενδελεχής ανάλυση, που βεβαίως δεν μπορεί να απεικονισθεί εδώ, μάλλον θα αφήσει να διαφανεί (ας αποφεύγονται χρήσεις ρημάτων με αφοριστική διάθεση, όπως "καταδείξει") πως χωρίς ανταλλάγματα οποιασδήποτε μορφής δεν είναι ευχερώς επιτεύξιμη σεξουαλική συνεύρεση μεταξύ τουλάχιστον 2 ατόμων.

Τώρα, ποιος ο σκοπός της δισυπόστατης αυτής υπερβολής? Οι λόγοι είναι οι παρακάτω, είτε συγκεντρωμένοι στο σύνολό τους στο πρόσωπο του συγγραφέα είτε όχι αναγκαία.

1. Προβολή μέσω διαφήμισης. Όπως σχολίασε ήδη ο @Δίας, η προβολή είναι ένας αναπόδραστος κινητήριος παράγων, αλλά όχι κατ' ανάγκην ο καθοριστικότερος.

2. Επαναπροβληματισμός. Με την εστίαση πλέον στα "τεχνικά-διαχειριστικά" ζητήματα γύρω από το σεξ, υπονοείται η ευρεία αποδοχή του πλαισίου αναφοράς, το οποίο πλαίσιο συγγραφέας θεωρεί πως δεν πρέπει ποτέ να θεωρείται δεδομένο, αλλά να το αμφισβητούμε διαρκώς. Ζητήματα όπως πως θα αυξήσεις την ένταση των οργασμών, η χρήση του προφυλακτικού, κτλ., είναι αναγκαίο να αναλύονται, αλλά εντός ποιου πλαισίου αναφοράς, ποιας κυρίαρχης αντίληψης/ιδεολογίας γύρω από το σεξ? Γνωρίζουμε ποια είναι αυτή, και αν την ασπαζόμαστε, έχουμε σε ικανοποιητικό βαθμό επίγνωση γιατί το κάνουμε?

3. Παρατήρηση. Καμμία τεχνητή μέθοδος παρατήρησης δεν μπορεί να προσφέρει την αποτελεσματικότητα των δεδομένων που αποδίδει η παρατήρηση υπό πραγματικές συνθήκες. Και με τον όρο "αποτελεσματικότητα" εννοείται η δυνατότητα να παρατηρηθούν οι πλέον "αυθόρμητες" αντιδράσεις των υποκειμένων/συμμετεχόντων, οι ει κατά το δυνατόν "πιο" αδιαμεσολάβητες, αυτό που θα λέγαμε "υπό πραγματικές συνθήκες". Όταν δημιουργείς τεχνητές συνθήκες παρατήρησης, πάντα μένεις με την απορία "μήπως επηρεάζω τις συνθήκες με τρόπο που μου διαφεύγει και έτσι θα πάρω λιγότερο ή περισσότερο πολωμένα δεδομένα"? Ενώ όταν τα πρόσωπα παρατήρησης αισθάνονται πως είναι στο δικό τους καθορισμένο και ελεγχόμενο χώρο αυτοπροσδιορισμού και αυτοαναφοράς, όταν θεωρούν πως είναι "ελεύθερα" να δράσουν κατά τον τρόπο που δρουν, τότε τα δεδομένα που συλλέγονται έχουν αυξημένη αξιοποιήσιμη λειτουργία.

4. Διεύρυνση κατανόησης πολυμεταβλητών σχέσεων. Κατά προέκταση του προηγούμενου σημείου, κανείς δε γνωρίζει ποτέ αρκετά, ώστε να επαναπαυθεί στα δεδομένα που έχει διαθέσιμα. Κι επειδή μία επαγγελματική-κοινωνική ιδιότητα δεν είναι αποσυνδεδεμένη από το φορέα της (τουλάχιστον όχι σε βάθος χρόνου), η αύξηση του ποσοστού "καθαρής" πληροφορίας δεν ενισχύει μόνο την τυπικά διαπιστούμενη γνώση (την κοινώς και ευρέως λεγόμενη "επιστημονική"), αλλά αυξάνει και το γνωστικό δυναμικού του ίδιου του ατόμου-επιστήμονα/"επιστήμονα". Μία από τις πιο αποτελεσματικές μεθόδους κατανόησης πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ παραμέτρων που έχουμε υπολογίσει ή δεν έχουμε καν υποψιαστεί είναι η εξέλιξη μίας κατάστασης σε πραγματικές συνθήκες. Πιστεύει κανείς με την πολυτέλεια της αφέλειας στο πλευρό του πως τα ριαλιτάδικα δημιουργούνται και εκτυλίσσονται μόνο για την τέρψη του κοινού και τη συνεπακόλουθη οικονομική απολαβή? Ακόμα και όταν ένα πείραμα υπό όσο το δυνατόν πιο "φυσικές" συνθήκες δεν κομίζει κουκουβάγιες στην Αθήνα, η διακρίβωση πως υπό όμοιες συνθήκες, με όμοιες μεταβλητές να εμπλέκονται παίρνεις έστω περίπου ίδια αποτελέσματα είναι πολύτιμη (πανομοιότυπα ευρήματα σε απείρως πολυπαραμετρικά συστήματα παρατήρησης, όπως είναι τα ανθρώπινα, είναι μάλλον ουτοπική. Είπαμε, δυστυχώς, ο άνθρωπος έχει εκληφθεί ως ιερή αγελάδα και οι γενετικοί και ψυχολογικοί πειραματισμοί πάνω του είτε απαγορεύονται είτε είναι αυστηρώς περιορισμένοι...).

5. Προσωπική εμπλοκή. Ως παιδοψυχολόγος έχει έρθει σίγουρα σε επαφή με μητρικές και πατρικές συμπεριφορές που πλήττουν την αυτοπεποίθηση του παιδιού ή/και περιορίζουν τις δυνατότητές του να διαχειριστεί τις μετέπειτα καταστάσεις της ζωής του κατά τρόπο λειτουργικό και κατά συνέπεια αποδοτικό. Σίγουρα θα ήρθε αντιμέτωπος με ακατανόμαστες πρακτικές - ή χειρότερα αντιλήψεις -, ενίοτε πρακτικές και αντιλήψεις που δε συνάδουν με τις αντίστοιχες που ο ίδιος γονέας επιδεικνύει ως κοινωνικά δρων (το λεγόμενο "παραέξω"). Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο, ως είθισται να είναι η πολιτική της θεραπευτικής/"θεραπευτικής" παρέμβασης, να αυτοσυγκρατήθηκε από το να τους στείλει στο διάολο (μάνα και πατέρα ή έναν εκ των δύο ξεχωριστά), τόσο για χάρη του παιδιού όσο και για χάρη του ποικιλόμορφου βάρους της ιδιότητάς του. Ένα τέτοιο κείμενο είναι ένας τρόπος προσωπικού ξεσπάσματος, κατά τρόπο που δεν εμπλέκεται άμεσα στην καθ' εαυτόν διαδικασία.

6. Εστιασμένη χειραγώγηση. Αφού προηγείται η προτροπή σε ενέργειες που στο αυτί του ακροατή ενδέχεται να ακουστούν υπερβολικές, καταλήγει σε μία πιο μετριοπαθή προτροπή: δεν μπορείς να τα κάνεις, κάνε τουλάχιστον το ελάχιστο, καν' το για τον εαυτό σου. Είναι η τακτική "η κυβέρνηση ανακοίνωσε αυτά και αυτά τα μέτρα", ακολουθεί μούδιασμα, και εν τέλει "η κυβέρνηση αποφάσισε να μεταθέσει σε μελλοντικό χρόνο το ένα από τα δύο μέτρα" (συνήθως αυτό που ακούγεται πιο "άγριο") και μειώνεται έτσι η πιθανότητα αντίδρασης στο μέτρο από την πλειοψηφία των πολιτών. Δεν κρίνεται αξιολογικά, βεβαίως, εδώ η χρήση αυτής της τακτικής.

 

Τα "πιστεύω" του καθενός είναι δικά του και είναι δικαίωμα του να τα έχει.
Συζήτηση Περί ρούχων και μακιγιάζ και κατά πόσο "προκαλούν" παρακαλώ απευθυνθείτε στα θύματα του #me too.
Όσο για το συχνό σεξ Κάθε άνθρωπος ανεξαρτήτως φύλου έχει δικαίωμα να το κάνει όποτε και όπου γουστάρει.
Όπως προείπα σημαντικό είναι ο Κάθε ένας από εμάς να σέβεται το σώμα του και την ψυχή του και ότι κάνει να το κάνει Γιατί το γουστάρει και Όχι Γιατί του το επιβάλουν. (Εκτός κι αν η επιβολή είναι συναινετική)
Μπορώ να γράψω ολόκληρο τόμο και να μην τελειώνω γύρω από τα δικαιώματα των ανθρώπων και κατά πως δικαιούνται να χαίρονται το σώμα τους.
Αν οι απόψεις μου θεωρούνται τρελές από κάποιους χαρά μου που γίνομαι κακό σπυρί.
Όταν κάποιος ενοχλείται και Δεν έχει επιχειρήματα να πατήσει παρά μόνο να εκτοξεύσει προσβολές τότε είμαι σε καλό δρόμο.

Οβερ εντ αουτ.

 

Περί σεξ λοιπόν ο λόγος και δικαιώματος..ο καθένας σαφώς έχει δικαίωμα να ορίζει και να κάνει ότι θέλει με το σώμα του. Ο καθένας κάνει τις επιλογές του και επιφορτίζεται με τις οποίες συνέπειες. Δικαίωμα και του καθενός βέβαια να συμφωνεί ή όχι με τις όποιες επιλογές των άλλων. Σεξ ανεξέλεγκτο με πολλούς ή με έναν είναι φυσιολογικό ή όχι; Θεωρώ το ερώτημα λάθος όσο φυσιολογικό είναι για έναν άντρα να πηγαίνει με όσες γυναίκες θέλει άλλο τόσο φυσιολογικό είναι να το πράξει και η γυναίκα. Είναι λάθος να ψάχνουμε στο ερώτημα φυσιολογικό ή μη άλλοθι για τις επιλογές μας. Ο καθένας ζει όπως του αρέσει αρκεί να μην προκαλεί κακό στους συνανθρώπους του. Από εκεί και πέρα ο κάθε Χ άλλος μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει και that's all. Προσωπικά δε συμφωνώ είμαι αθεράπευτα μονογαμικός κάνοντας σεξ μόνο με τη σχέση μου και πότε εκτός. Αλλά αυτό είναι προσωπική επιλογή είναι το τι θεωρώ εγώ σωστό και εφαρμόζω στον εαυτό μου. Το αντίθετο το θεωρώ παράλογο για το δικό μου μυαλό και μέχρι εκεί..
That's all folks που έλεγε και ο φίλος μου ο πορκυ

 

Νομίζω ότι αυτό που λέει ο Παραδείσης είναι ότι
οι Ελληνίδες μητέρες μαθαίνουν τις κόρες τους να χρησιμοποιούν το
γαμήσι σαν ανταλλακτικό μέσο!

Και η κοινωνία δεν πάει πίσω
διδάσκει στο αγόρι χώστον όπου μπορείς
και στο κορίτσι πρόσεχε μη σε γαμήσουνε

Άντε αυτοί οι 2 να συνεννοηθούνε

 

Εγώ πια, - δλδ στην ηλικία που έφτασα και κατόπιν (αν)ωρίμου σκέψεως - δεν καταλαβαίνω που το κακό στο σεξ/νόμισμα ( με ή δίχως εισαγωγικά ).
Ο καθένας πουλάει ( ξανά με ή δίχως εισαγωγικά ), ότι νομίζει το δικό του θα είχε αξία και υπάρχει κάποιος για δαύτο αγοραστής.
Φαιρ Ντιλ που λένε στο χωριό μου στην μέση κωλοπετινίτσα.
Όποιος θέλει πουλάει, εκείνο που θα ήθελε.
Όποιος θα ήθελε, το αγοράζει.
Αν ο μεν, ο δε ή και οι δύο άλλα προσδοκούσαν και άλλα πήραν, το ρίσκο μέρος του εμπορίου ( με ή δίχως εισαγωγικά κι αυτό ) είναι.
Τώρα να μιλάμε για σεξ με αντάλλαγμα την όποια αγάπη/έρωτα/φροντίδα/πείτε το όπως θέτε ( αν και τα τρία πρώτα, παίζει και να συνυπάρχουν ή να είναι συστατικά στοιχεία του ίδιου πράγματος κάποιες φορές. Αλλά το να τα κάνεις μπακλαβαδάκια, έχει το chicε του ) και με τόσο κατηγορηματικό τρόπο σαν τζιζ κακά.
Είναι σαν να θεωρούμε ( μάλλον κούνια που μας κούναγε ), ότι θα είχαμε την απόλυτη αλήθεια στο τσεπάκι και όχι για την πάρτη μας - λογικό -, αλλά για όλους - μάλλον λιγότερο ως καθόλου λογικό -.

 

Όλα πουλιούνται και αγοράζονται δηλαδή

 

Δεν νομίζω ότι οι απόψεις σου είναι ακραίες
πολύ λογικές και σωστές τις βρίσκω

 

Πίσω στο χρόνο στην 10ετία του 50

 

όπως και τα προηγούμενα πουριτανά πογκρομ του χολυγουντ, έτσι και το metoo έχει τα θύματά του.
ο πουριτανισμός είναι απ' τον ορισμό του εκδικητικός και μισαλλόδοξος. παρενοχλείται όλη την ώρα από τα πάντα.