Μέχρι που σου επιτρέπω να με κυριαρχείς

Ο Απλός Κανόνας.

Παραθέτω.

Αυτό είναι μια καλή βάση διαπραγμάτευσης για κάποια υ η σ, που δεν θέλει να την πιάνουν αδιάβαστη (και συνεπώς κορόιδο).

 

Μπαααα... Η ώσμωση, χεσμένη την έχει την όποια οριοθέτηση... Η ώσμωση... Την οριοθέτηση...

 

Σκόρπια...

Η αδυναμία αντίληψης καταρχάς και κατανόησης στη συνέχεια, κατά το συντεταγμένο "βδσμ", πως ντιές και εμές δεν συνδέονται επί της ουσίας με κανένα τρόπο, όσο κι αν μοιάζει ή φαίνεται κάτι τέτοιο, οδηγεί σε ακροβατισμούς συσχετισμών μεταξύ των εννοιών της ποιότητας και ποσότητας, με κωμικοτραγικά αποτελέσματα απτόμενα της μεταφυσικής.
...
Τα μη συνειδητά αποτελέσματα της σεξουαλικής συνεύρεσης των δυο φύλων, παραμένουν ιστορικώς σταθερά.
Πέραν μιας κάποιας βιολογικής χρησιμότητας, η οποιαδήποτε επαναπροσέγγση και βελτίωση διαδικασιών χειρισμού των αποτελεσμάτων παραμένει στατιστικώς αδιάφορη, αφού άπτεται συνεπέστατα προγραμματισμένων βιολογικά κοινωνικών διαδικασιών...
...

 

Όχι.

Ναι, μπορεί, δεν θέλουν όλοι τα ίδια.

Και όχι.

Η απλά είναι υποτακτικό.

Τραγικό.

 

Σου.

 

Α, δεν ήξερα ότι έχω και δικό μου BDSM Academy!

Να το προμοταρω!!!!  

 

Αγαπημένη μου,
Μαρεσει να μιλάω μαζί σου γιατί μπορώ όντως να μιλήσω.

Αυτό που πολλοί μπερδεύουν με αυτά τα θέματα είναι ότι ο Κ δεν έρχεται να διαχειριστεί τα παιδιά του υ, η την εργασία ( τον προϊστάμενο του υ) διαχειρίζεται αν θέλει και κατά πως κρίνει και θέλει ( για οποίο λόγο ) το πώς το υ Του διαχειρίζεται αυτούς.
Αποφεύγω συνειδητά να δίνω παραγειδματα, case studies αν όμως δεν είμαι κατανοητή ευχαρίστως να εξηγήσω.

Σχετικά με τους λόγους. Παραθέτω μερικούς.

Α. Λειτουργικότητα του υ. Όχι δεν είναι σωτήρας, αλλά κάθε έξυπνο Κ φροντίζει να κρατά το υ Του λειτουργικό και φοκουσαρισμενο στα θέλω Του. Όταν λοιπόν μπλέκεται και σε άλλους τομείς ( πάντα μέσω του υ όπως εξήγησα παραπάνω) πιθανόν το κάνει γιατί το υ το έχει ανάγκη, εμφανώς η όχι.
Β. Γιατί τον καυλώνει ο απόλυτος ελεγχος.
Γ. Γιατί όσο προχωραει η σχέση αν όντως είναι Ντι/ες και είναι και καλό , θα γίνει με τον ενα η άλλο τρόπο από μόνο του.

 

Έτσι φαίνεται.

 

Πάντως, εάν τον πουλήσω για δικό μου κανόνα, bdsm guru Wolf's Golden rule θα φάω πολύ γιούχα....  

Είναι διεθνώς αναγνωρισμενο στάνταρ.  

 

Εντάξει.

 

Ψάξε λίγο το domination vs domineering. Κυριαρχία domly style. Είναι αυτό που ο @cadpmpc είπε πιο πάνω "νταβατζή". Συμφωνώ σε αυτό. Και ξέρεις ότι με τον @cadpmpc διαφωνώ στα περισσότερα, αλλά εδώ έχει δίκιο. 

 

Μιλώντας καθαρά με γνώμονα τις εμπειρίες μου και τον τρόπο με τον οποίο πλέον αντιλαμβάνομαι τις σχέσεις μου στον χώρο, το όρια του υποτακτικού μέλους ορίζουν ή/και οριοθετούν την ασυμμετρία μίας σχέσης σε ελάχιστο βαθμό, τόσο όσο αφορά την ποιότητα όσο και την ποσότητα αυτής. Με εξαίρεση πάντα κάποιες περιπτώσεις.

Κάθε άνθρωπος σε κάθε διαπροσωπική του σχέση έχει κάποιες επιθυμίες. Επιθυμεί κάποια πράγματα να του συμβούν και κάποια επιθυμεί να τα αποφύγει. Προσωπικά ξεχωρίζω τις επιθυμίες (αυτό μου αρέσει/εκείνο δεν μου αρέσει) ως κάτι πολύ πιο ελαστικό και με περισσότερες ανοχές που είναι και το μεγαλύτερο μέρος των ουσιαστικών αρχικών "διαπραγματεύσεων" από το όρια (αυτό μου είναι αδιανόητο να επιτρέψω να μου συμβεί ή να κάνω) και γενικά έχω παρατηρήσει ότι μία αρχική συζήτηση πάνω στα ζητούμενα σε μία τέτοιου είδους σχέση ήταν πάντα πιο ανοιχτή όταν από την μεριά μου απέφευγα να αναφέρω την λέξη όρια ή κόκκινες γραμμές. Του στυλ "γάμησε τα όρια, πες τι ξέρεις ότι θέλεις τι υποπτεύεσαι ότι θα σου αρέσει, τι ξέρεις ότι δεν σου αρέσει και τι υποπτεύεσαι ότι δεν θα ήθελες".

Κυριαρχία στην πράξη θεωρώ όταν θα δοθεί ορατή προτεραιότητα στα θέλω του κυριαρχικού μέλους έναντι των θέλω του υποτακτικού μέλους άσχετα με τα ποια ή πόσα είναι αυτά τα θέλω.

Κυριαρχία επίσης στην πράξη θεωρώ όταν θα δοθεί ορατή προτεραιότητα στα δεν θέλω του κυριαρχικού μέλους έναντι των θέλω ή των δεν θέλω του υποτακτικού μέλους άσχετα με τα ποια ή πόσα είναι αυτά τα δεν θέλω (του ενός ή του άλλου).

Αν με κάποιο τρόπο έχω εγκαταστήσει βαθιά εσωτερικά και έντονη την ανάγκη στην υποτακτική μου να με ικανοποιεί και να με ευχαριστεί και να μην νιώθει όμορφα όταν δεν το κάνει, με ενδιαφέρει παντελώς καθόλου πόσα ήταν αρχικά ή εξακολουθούν να είναι τα δεν θέλω της. Βεβαια για να γίνει κάτι τέτοιο πάντα, τουλάχιστον για μένα, απαιτούσε κόπο και πολλές υπαναχωρήσεις, υπαναχωρήσεις που ποτέ δεν τις θεώρησα ελλειμματική κυριαρχία.

Πιστεύω ακράδαντα ότι το πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει το κυριαρχικό μέλος προκειμένου να αλλάξει τα δεν θέλω που δεν του αρέσουν στο υποτακτικό μέλος είναι να τα σεβαστεί. Άσχετα με το στάτους όλοι μας έχουμε έναν ιστό στο σώμα μας που ορίζει τα πάντα. Λέγεται μυαλό και όταν αυτό θα μας πει ότι είναι οκ, είναι ασφαλές, είναι επιθυμητό, θα σου αρέσει να κάνεις αυτό που δεν ήθελες και δοκίμασε το τότε θα το κάνουμε. Η κυριαρχία πιστεύω ότι χτίζεται με την ικανότητα να μιλάει το κυριαρχικό μέλος με το σωστό τρόπο στο μυαλό του υποτακτικού μέλους και όχι από το πόσο βαρύγδουπο και επιβλητικό πρέπει να ακούγεται το στάτους του ή από τα ποια είναι τα όρια ή οι επιθυμίες.

Το θεωρώ λογικό για μία υποτακτική να μην θέλει αρχικά επεμβάσεις σε θέματα που αφορούν τομείς για τους οποίους ο κυριαρχικός έχει μικρή σχέση και γνώση καταστάσεων ή εμπειρία. Από την άλλη όμως θεωρώ μοιραία και την παράδοση ελέγχου και την προτροπή ή ανάγκη για επεμβάσεις από την πλευρά του κυριαρχικού, όσο αφορά την οικογένεια της όταν θα θεωρήσει ιεραρχικά πιο πάνω ή στο ίδιο επίπεδο οικογένεια τον κυριαρχικό της, όσο αφορά το παιδί της όταν θα θεωρήσει ισάξιο ή καλύτερο γονέα από την ίδια τον κυριαρχικό της και όσο αφορά της δουλεία της όταν πλέον έχουν αποδειχθεί στην πράξη σωστές οι συμβουλές του σε κάθε δίλημμα.