Ο λόγος στα κροσακια...

Είδες πως κατεβαζεις το επίπεδο σου, τώρα που αρχίζεις και πιστεύεις ότι από εδώ μέσα δε θα πάρεις αυτό που θελεις?

Επειδή καλώς ή κακώς αρκετοί εδώ μέσα έχουν μια σχετική εμπειρία πάνω στους ανθρώπους και στις αντιδράσεις τους, η μη συμμετοχή τους ήταν (και) ένα άτυπο τεστ ως προς τον χαρακτήρα σου....

Τα γλυκόλογα ξέρεις δε μαγευουν κάποιους που διαβάζουν ανάμεσα από τις γραμμες.

 

Κοίτα, με κάθε ειλικρίνεια και συμπάθιο στην ηλεκτρονική σου περσόνα. Αν σε "πικραίνει" ή ξενερώνει η έλλειψη αλληλεπίδρασης στο συγκεκριμένο νήμα.
Ή σε ξενερώνουν τα κλασικά εικονογραφημένα ( λέγε με εκτροπές, ηλεκτρονικές ξίνες, "καταδιώξεις" συνεπικουρούμενες απ' τις μέχρι χασμουρητού βαρετές και μέχρι εμέτου τετριμμένες προσπάθειες εξίσου ηλεκτρονικού σπασοκαρυδισμού ), μπορώ και να καταλάβω.
Πάντως την τελευταία φορά που διάβασα τα περί "διακηρήξεως" του συγκεκριμένου μη-τόπου, έγραφε φόρουμ, όχι τόπος που σώνει και ντε θα βρεις/σε πλησιάσει κάποιος/α, για να "παίξεις" live.
Άρα, δεν φταίει το μέρος per sé, αλλά οι προσδοκίες με τις οποίες κάποιος/α το φορτώνει.
Ότι συμβαίνει δηλαδή και στον έξω κόσμο.
Και πίκρες ή "πίκρες" του είδους, καθώς και ξενερώματα που οφείλονται στην μη ικανοποίηση προσδοκιών, ξανά με κάθε σεβασμό και συμπάθιο, αυτά δεν τα καταλαβαίνω μπιτ. Κολοκυθόπιτα μου θα μου πεις και θα έχεις δίκιο.
Τέσπα, μην σε ζαλίζω άλλο, τώρα που να βρήκα λίγο χρόνο και κυρίως την όρεξη, πάω να ρίξω ένα γυάλισμα στις γόβες μου ( δεν κάνω πλάκα ), που έχουν αραχνιάσει.

 

Σται γόβαι σου??? Εσύ κοτζάμ τσολιάς...γόβαι???   αστειεύομαι ... Να πας λεβέντη μου, να πας! Κι εγώ κάνω μια αγορά τώρα ονλάιν...καλά έχω πάθει πλάκα με τα καλούδια που βρήκα.

*για τα υπόλοιπα που έγραψες, έχεις σε όλα δίκιο. Το θέμα είναι ότι είμαστε σε ένα χώρο συγκεκριμένο. Σε άλλα σάιτ απλών γνωριμιών ή σεξοκατάστασης δεν έχω παράπονο αλλά δεν είναι αυτό που θέλω. Γι αυτό και έχω προφίλ εντό.  

 

δεν δώσατε attention, αλήτες.

 

Δεν είναι θέμα ούτε ανήκειν ούτε πουτανακιοδήλωσης ούτε καν κωλοέκθεσης...
Είναι απλώς θέμα ικανότητας αντίληψης αυτού που λέμε ευρύτερο περιβάλλον.
Το "εδώ είναι αυξημένες οι πιθανότητες να βρω κάποιο άτομο, που να πλησιάζει τα θέλω μου" στη πραγματικότητα ισοδυναμεί με το να βρεί ένα άτομο το ταίρι του στο σούπερ-μάρκετ: φυσικά και μπορεί να προκύψει κάτι τέτοιο, δεν αποκλείεται.
Αυτό που θα σε χάλαγε είναι να μη βρείς στο σούπερ-μάρκετ ρύζι, απορρυπαντικό ή κοτόπουλο.
Όμως αν νομίζεις πως το άτομο που θα ήθελες να βρεις, εδώ ή οπουδήποτε, είναι ρύζι, απορρυπαντικό ή κοτόπουλο, είναι εύλογο να απογοητευτείς, στο σκεπτικό πως οι "μεγάλοι" σχετικά "χώροι" -από φέισμπουκ έως γκέι-μπαρ- καθώς και οι πιο "εξειδικευμένου" προσανατολισμού -όποιος και νάναι ο προσανατολισμός τους, από φιλοτελισμό μέχρι ζωοφιλία- δεν μπορεί παρά να αποτυπώνουν, ως υποσύνολο, την ευρύτερη κοινωνική συνισταμένη, ασχέτως των όποιων συμφραζομένων.
Ξες, στο δάσος μπορεί να υπάρχουν κουνέλια, αλλά το να πάρεις την τουφέκα να τα κυνηγήσεις, δεν σημαίνει πως το μεσημέρι θα φας κουνέλι, μάλλον με κονσέρβα ντολμαδάκια θα τη βγάλεις.
Αγορασμένη από τα ράφια του σούπερ-μάρκετ, σ' αρέσει ή όχι (η κονσέρβα)...
Αυτή μπορείς ν' αγοράσεις, αυτή "αγοράζεις" και τρως. Την κονσέρβα.

 

Και σου μένει και το κονσερβοκούτι μετά  

 

Οι φορτισμένες συναισθηματικά διαπιστώσεις αποτυπώνουν μπλοκάρισμα, δεν είν' κακό, αρκεί να πα'αίνουμε το πράμα παρακάτω...
Αααα... και το κονσερβοκούτι στην ανακύκλωση...  

 

Χμμμμ... @cadpmpc ... Συλλογισμός τώρα...  ... Αναλογιζόμενη τον κρεατοφάγο να τρώει ποπ κορν, μάλλον καλύτερη η κονσέρβα! χα χα χα χα χα

 

Εμένα πρωσοπικα το ντύσιμο με κάνει και νιώθω εντελώς διαφορετικά
Μου άρεσε που δεν είμαι ο εαυτός μου ,που μεταμορφώνομαι σε μια γυναίκα
Υπό άλλες συνθήκες θα σκεφτομουν ακόμα και την αλλαγή φύλου
Δεν θεωρώ πως είμαι στα «επείγοντα περιστατικά» αλλά σίγουρα το χω σκεφτεί πολλές φορές ότι θα ήθελα να «αλλάξω»

 

Χαχα πολυ ωραια και σωστη (με το δικο μου σκεπτικο) απαντηση!
Ποτε μην αφηνεις τις γοβες να αραχνιαζουν! Ντροπηηηη α πα πα πα :-D Κι αν βαριεσαι να το κανεις, φωναξε κανεναν αλλον :-D

 

Κάποια πράγματα είναι - για μένα πάντα - προσωπική υπόθεση και δεν επιτρέπω σε κανέναν να μου τ' αγγίξει. Η οικογένεια μου, η τιμή μου, ο καφές μου και οι γόβες μου.
Άρα, το γυάλισμα τους είναι δική μου υπόθεση. Σε κάθε περίπτωση όχι απλά έχουν πια αραχνιάσει, αλλά έχουν πιάσει μάκα. Δεν πειράζει, σημαίνει ότι αν και όταν μου ξαναέρθει η όρεξη, θα τις καθαρίσω με το κομπρεσέρ χαχα