ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ?

Απάντηση: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ?

Κατοπιν Αδειας Του Κυριου μου

Συμφωνω στα παντα που Ειπε Η Κυρια SM_Art_Lady. Εχω φυσικα την ευτυχια να ζω σε μια χωρα που αν φοραω δημοσια το κολαρο μου και καποιος σπαταλισει δευτερη ματια να το κοιταξει το πολυ πολυ να σκεφτει αν αυτο ειναι οντως αξεσουαρ μοδας. Εχω την ευτυχια να εξασκω ενα επαγγελμα που αν φοραω το κολαρο μου στη δουλεια μου και καποιος σπαταλισει δευτερη ματια να το κοιταξει το πολυ πολυ να σκεφτει πως ειναι καποιο ειδος της καλλιτεχνικης μου εκφρασης. Ειναι ομορφο να ζεις σε μια χωρα που εκτος του οτι υπαρχουν απειρα (bd)sm club δεν χρειαζεται να κρυβω το προσωπο μου μη με δει η γειτονισα και αυριο εχω γινει βουκινο σε ολη την γειτονια. Δεν χρειαζεται να ντρεπομαι για την διαφορετικοτητα μου. Και δεν ζηταω τιποτα αλλο εκτος απο την αποδοχη που βρισκω στην χωρα που ζω να την βρισκω και στην χωρα που γεννηθηκα και αγαπω. Δεν χρειαζομαι εγγριση απο κανεναν ουτε επιβραυευση ουτε να διατυμπανιζω τι ειμαι. Ουτε φυσικα την κατανοηση απο τους αλλους για εναν τροπο ζωης που δεν καταλαβαινουν εξ ορισμου. Περιμενω ομως την αποδοχη και την ανοχη των αλλων για αυτο που ειμαι και αυτο σιγουρα ειναι κατι που ερχεται με τον καιρο και σιγουρα δεν ερχεται αν κατσουμε ολοι μας πισω απο την οθονη του υπολογιστη μας και σκεφτομαστε ποσο κακοι ειναι οι αλλοι που δεν μας αφηνουν να κανουμε... Επισης ελληνικο χαρακτηριστικο οπως ολα τα αλλα που προαναφερατε. Οποτε λεγοντας ποσο κακοι ειναι οι αλλοι χωρις να κανουμε τιποτα να το αλλαξουμε ειναι το ιδιο καταπτυστο οσο και να ειμαστε απο την αλλη μερια και να δειχνουμε τον αλλον με το δαχτυλο λογω της διαφορετικοτητας του. Προσωπικη γνωμη.
Ισως ομως με τους περισσοτερους να υπαρχει απλα το προβλημα της κατανοησης για το τι σημενει bdsm για τον καθενα.Διαβασα στα προηγουμενα πως ειναι θεμα κρεβατοκαμαρας και πως ειναι μονο αποκλειστικα ερωτικη εκφραση και τιποτα αλλο. Διαβασα γιατι να βγαζουμε τα ερωτικα μας στην φορα. Για μενα ειναι ο τροπος που διαλεξα να ζω. Επειδη ομως ολοι εκει εξω το θεωρουν διεστραμενο εγω πρεπει να κρυβομαι και να προσποιουμαι κατι που δεν ειμαι. Οταν βρισκομαστε με vanilla παρεα τοτε δεν θα μιλαω οπως αρμοζει γιατι τι θα πει ο κοσμος. Θα φαιρομαι διαφορετικα απο ετσι οπως με εκφραζει γιατι φοβαμαι να δειξω αυτο που ειμαι. Και οταν γυρναω σπιτι μου θα βγαζω το σκονισμενο μου κολαρο απο τον πατο του συρταριου με τα εσωρουχα για να το παιξω καλη σκυλιτσα. Ε λοιπον θα προσποιουμαι τη μιση μου ζωη κατι που δεν ειμαι γιατι φοβαμαι; Δε νομιζω. Η αναγκη για υποταγη που νιωθω ανηκει στον εαυτο μου οπως ολα τα αλλα και οι ανθρωποι που συναναστρεφομαι μαζι τους το ξερουν γιατι αυτος ειναι ο τροπος που ζω. Ομως πως μπορω εγω και ο καθε ανθρωπος στη θεση μου να ζητησω το συγγεκριμενο δικαιωμα οταν ακομα και οι ιδιοι ανθρωποι του χωρου που αγαπω τον αποστρεφονται δημοσια; Ακομα και οι εφημεριδες κανουν αρθρα για τους μαζοχιστες της Αθηνας αλλα εμεις ντρεπομαστε να το πουμε πως ειμαστε απο αυτους. Θα ζησω αραγε την στιγμη που θα παω σε ενα bdsm παρτυ στην χωρα που γεννηθηκα και αγαπω ετσι οπως το ξερω απο την χωρα που ζω; Και μη μου πειτε παλι γιατι να βγαλουμε τα της κρεβατοκαμαρας απ εξω... γιατι απλα ετσι μας αρεσει να ζουμε.

 

Απάντηση: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ?

..?

 

Απάντηση: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ?

Μεσα σε ολα αυτα εχω δυο αποριες.
Η κοινωνια και ο περιγυρος ποτε δεν με απασχολησε,οποτε δεν το σχολιαζω.
Τι θα μπορουσε ομως να πει καποια/ος στα παιδια του οταν θα τον δουν να κυκλοφορει ελευθερα με τα αναλογα αξεσουαρ και να εχει την αναλογη συμπεριφορα , εντος η εκτος σπιτιου?
Πως θα ενιωθε ενα παιδι, σε πικαντικα σχολια των γυρω, για την αμφιεση η την συμπεριφορα της μανας,του πατερα η και των δυο?

 

"Ω τι θαύμα!
Πόσα καλοσυνάτα πλάσματα υπάρχουν γύρω!
Πόσο όμορφη είναι η Ανθρωπότητα!
Ω τι Θαυμαστός, Νέος Κόσμος,
που έχει τέτοιους ανθρώπους σε αυτόν!"

William Shakespeare, "Η Καταιγίδα" (1603), Μέρος V, Σκηνή I.



Αφιερωμένο σε όλους όσους διαφυλάττουν την ηθική μας και φροντίζουν για μας...


Υ.Γ. Επίσης, είναι και ο τίτλος του δυστοπικού βιβλίου του Aldous Huxley, "Θαυμαστός, Νέος Κόσμος" (1932)...

 

Περί κοινής γνώμης

"Αυτό που ονομάζεις "κοινή γνώμη", Ανθρωπάκο, είναι το σύνολο όλων των γνωμών, όλων των μικρών αντρών και γυναικών. Κάθε μικρός άντρας και κάθε μικρή γυναίκα έχει μια σωστή γνώμη και μια λαθεμένη γνώμη. Τις λαθεμένες γνώμες τις έχουν γιατί φοβούνται τις λαθεμένες γνώμες των άλλων μικρών αντρών και γυναικών. Γι' αυτό και οι σωστές γνώμες δε διατυπώνονται."

~ Βίλχελμ Ράιχ, "Στον Ανθρωπάκο"

 

Αγαπητέ Masterperris, σου γράφω την δική μου απάντηση που όμως πιστεύω πως δεν εκφράζει μόνο εμένα.

Ντροπή αισθάνομαι για το σαδισμό μου, και γι αυτόν λογοδοτώ μονάχα στη συνείδησή μου, και έτσι δεν υφίσταται θέμα συστολής στο να αναφέρω το ονοματεπώνυμό μου, και δη σε ανθρώπους που δεν με γνωρίζουν.

Αρχές Δημοκρατικού Πολιτεύματος διδαχτήκα προ ολίγων ετών στο λύκειο και εξακολουθώ να τις θυμάμαι, και γνωρίζω πώς να είμαι σύννομη εντός και εκτός forum. Επομένως ούτε νομικά προσκόμματα έχω.

Δεν φοβάμαι ότι η εμφάνισή μου θα αποθαρρύνει τους συνομιλητές μου από το να έχουν περαιτέρω επικοινωνία μαζί μου. Αντιθέτως θεωρώ ότι είμαι ιδιαίτερα όμορφη, βάσει των δικών μου αισθητικών κριτηρίων αλλά και της στατιστικής πλειοψηφίας.

Για ό,τι άφορά στον πήχυ της ποιότητας του forum, θεωρώ πως αυτός διαμορφώνεται αποκλειστικά από τον πήχυ της ποιότητας των ανθρώπων που γράφουν.

Ο λόγος για τον οποίο επιλέγω να μην κάνω upload φωτογραφία με το πρόσωπό μου είναι ότι κάτι τέτοιο αντιτίθεται εντελώς στο αισθητικό μου κριτήριο. Προτιμώ να αποστείλω προσωπικά σε κάποιον μία τέτοια φωτογραφία εφόσον υπάρχει η δέουσα οικειότητα, ή να τον συναντήσω κατ ιδίαν.

Από πού απορρέει η άποψη πως το να γράφει κανείς την άποψή του περί Bdsm, βάζοντας τη φωτογραφία του ή αναφέροντας το όνομά του διατρέχει κίνδυνο επιπλοκής με τις Αρχές SM_Art_Lady? Έχεις κατα νού συγκεκριμένο παράδειγμα συνομιλητή που έκανε τα παραπάνω και τίποτα άλλο, και αντιμετώπισε παρόμοια προβλήματα? Αν ναι, καλό θα ήταν να γίνεις, εφόσον θέλεις, πιο συγκεκριμένη έτσι ώστε να βοηθήσεις και τους λοιπούς που δεν γνωρίζουμε τον εν λόγω κίνδυνο.

 

Απάντηση: ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ?

Ερώτηση: ποιός από Μ/μας θα πήγαινε πρώτη μέρα στη δουλειά και θα έλεγε "καλημέρα σας, είμαι ο -τάδε- και είμαι Κυρίαρχος/σκλάβος". Και αν το έκανε, γιατί θα το έκανε?

Όταν ωρίμασε μέσα μου η συνειδητοποίηση της φύσης μου, ένιωσα έντονη την ανάγκη να το μοιραστώ με τους δικούς μου ανθρώπους. Και το έκανα γιατί ένιωθα την ασφάλεια της αγάπης τους. Αλλά μέχρι εκεί.

Είμαστε ό,τι Ε/είμαστε για Μ/μας, όχι για τους άλλους. Οτιδήποτε άλλο με παραπέμπει σε επίδειξη.

 

(H υπογράμμιση δική μου)
Αν και είναι εκτός θέματος αυτό που σου ζητώ...θα ήθελα να Μ/μας διευκρινήσεις τι και πως το εννοείς όταν λες τα άνωθεν.

(Κατά λάθος...Μου πάτησες ένα κάλο)
Τις αρχές του Δημοκρατικού Μας πολιτεύματος, οι περισσότεροι τις έχουμε διδαχτεί από τις οικογένειες Μας πρωτίστως και μετά στο σχολείο.
Ήταν κάτι που από παιδί ονειρευόμουν ότι αξίζει για τους μας τους ανθρώπους, αλλά πάντα μεγαλώνοντας αμφισβητούσα ότι υπάρχει Δημοκρατία η ότι είναι εφικτό να υπάρξει...
Δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για Δημοκρατία, Ισότητα και Ελευθερία, όταν ακόμα και ο έλεγχος των προσωπικών μας δεδομένων και επιλογών παραβιάζει καθημερινά το κρεβάτι μας, το σπίτι, ακόμα και την σκέψη Μ/μας. Μιλώ για την σκέψη ενός μέσου καθημερινού ανθρώπου. Την Δημοκρατία πλέον την καταχρώνται οι φορείς που αποδέχονται αναντίρρητα "αλήθειες", "ιδεολογίες", "δόγματα" μόνο και μόνο επειδή εκφράζονται από μία αυθεντία - ή επειδή έτσι τους βολεύει για να υπάρξουν. Σήμερα πολλές φορές η Δημοκρατία - στα "κατάλληλα" χέρια- γίνετε ένα παραισθησιογόνο που βοηθάει τον άνθρωπο να ξεπερνάει την πραγματικότητα, χωρίς ιδεολογικές δεσμεύσεις. Δημοκρατία είναι η Ελευθερία στην σκέψη, στην αμφισβήτηση, στην πράξη και στην αίσθηση χωρίς δογματικές απαγορεύσεις.

Οι μισαλλοδοξίες και τα δόγματα είναι που χωρίζουν τους ανθρώπους. Ο άνθρωπος δεν είναι απόλυτος. Αλλάζει, εξελίσσεται, διαφοροποιείται. Κάτι που στο παρελθών ήταν αμαρτία, όπως ακόμα και ο ελεύθερος έρωτας σήμερα είναι δικαίωμα. Κάτι που ήταν κάποτε φυσικό όπως ήταν η δουλεία σήμερα είναι έγκλημα.
Πήγαινε όμως εσύ Κυρία Mistress και Κύριε Master, να πεις σε έναν άσχετο από την φιλοσοφία του BDSM ότι έχεις σκλάβο/α και άντε να του εξηγήσεις τα περί συναίνεσης και ότι ουδεμία σχέση έχεις με την δουλεία, που εκείνος και εσύ γνωρίζεις και στην ουσία και οι δυο σιχαίνεστε.

Τέλος πάντων, αυτά δεν είναι επί του παρόντος.
Ζητώ συγγνώμη από Ο/όλους για την κατάχρηση που έκανα στο χώρο αυτό γράφοντας για ένα θέμα που είναι άσχετο με το αρχικό post, αλλά τα περί Δημοκρατίας βλέπετε με... ερέθισαν!

Το παράδειγμα του συνομιλητή που ζητάς είμαι Εγώ και μιλώ για την δική μου ζωή και στο post που ήδη ανέβασα το διευκρίνισα και μάλλον δεν το πρόσεξες.

Αγαπητή Dame, αν δεν είχα τεράστιο προσωπικό κόστος (και όχι μόνο), για τις διαφανείς επιλογές Μου, νάσαι σίγουρη ότι ίσως και Εγώ, κάπως σαν και σένα θα σκεπτόμουν, ακόμα και σήμερα. Επίσης θα σου πω ακόμα, ότι θα ήμουν πολύ μαχητική οσ΄ αναφορά την φιλοσοφία και τον τρόπο ζωής του BDSM και δεν θα ήμουν κριμένη πίσω από το pc Moυ τοποθετώντας απλά μια φωτογραφία μου στο avatar (προσοχή, δεν υπαινίσσομαι τίποτε για κανένα και τίποτε με αυτό).
Έπρεπε όμως να γυρίσει η ζωή Μου καπάκι, από την μια στιγμή στην άλλη, για να αλλάξω άποψη. Και δεν γύρισε καπάκι μόνο η δική μου ζωή, αλλά δυστυχώς και άλλων φίλων.

Θα ήθελα να γίνω συγκεκριμένη σε Α/αρκετούς εδω που δεν γνωρίζουν αυτήν την προσωπική καταστροφική εμπειρία Μας, αλλά προς το παρών, "τεχνικοί" λόγοι δεν μου επιτρέπουν να το κάνω. Ευελπιστώ σύντομα να νιώσω το αίσθημα της Ελευθερίας να αποδεσμευτώ και να μπορέσω να μοιραστώ και αυτό το μελανό κομμάτι της ζωής Μου μαζί Σ/σας.

Ποτέ δεν θα υποστήριζα κάτι ένθερμα, αν δεν ήμουν σίγουρη ότι λέω το σωστό.

Φιλικά

 

Η δικη μου αποψη ειναι πως η κοινωνια μπορει να "σηκωσει" παρα μα παρα πολλα .... ομως υπαρχουν αλλα μεγαλυτερα ερωτηματα που πρεπει να απαντησει ο καθενας μας σχετικα με την συμπεριφορα του και οχι απλα να αναρωτηθει αν θα τον/την παρεξηγησουν ή οχι με το κολαρο ....
Αν ΕΓΩ δω ΕΣΕΝΑ με κολαρο στον δρομο θα σε πω ψωναρα ... οπως το ιδιο θα πω και για την μπουρκα , το παπαγαλοβαμμενο μαλι ταβανοπροκα ή να μοιραζεις τον λογο του Θεου σε φυλλαδια .... κτλ κτλ κτλ .... Ας κραταμε τα γουστα μας για τον ευατο μας και το σπιτι μας και ας κρινουμε την κοινωνια μονο οταν μας κρινει μεσα στο σπιτι μας κανοντας κατι που δεν τους ενοχλει ..
Φυσικα και θα συζητησω με τους ανθρωπους που εμπιστευομαι τα οσα θα ηθελα και ας μην ανοικουν στον χωρο ... αυτο δεν σημαινει οτι θα κουβαλω στο θερμός και ουρα για να τα εχω σε πρωτη διαθεση αν δεν μου ερχεται εμενα .....
Σορυ κι ολας που θα το πω .... αλλα αμα δειχνεις το κολαρο απ'έξω (το οποιοδηποτε συμβολο) .... ή κατα βαθος ψαχνεσαι και εχεις αναψει φαρο - στα ισια .... ή δεν εχεις αρκετη ικανοτητα να εκφραστεις σε προσωπικο επιπεδο .....

 

"Τα καράβια μου καίω..."
Νίκος Πορτοκάλογλου​

Εγραψα: αντιλαμβάνομαι γιατί ένα άτομο υποτακτικής ψυχολογίας μπορεί να θέλει τη "διαφάνεια". Ενα άτομο Κυριαρχικής ψυχολογίας γιατί να την θέλει; Δεν λέω να την αποφεύγει, προσποιούμενο, αλλά γιατί να την επιδιώκει;

Εβαλα τον εκ των υστέρων τονισμό, για να δείξω ότι αυτό που θα πω δεν αφορά όλα τα υποτακτικά άτομα, και να μην αρχίσουν τα πριβέ, κατά το γνωστό ανέκδοτο με Τζίζους και Ιούδα ("Μήπως εγώ, Κύριε; Μήπως εγώ;")

Αυτό που γράφω συμβαίνει για πολλούς λόγους. Σταχυολογώ:

Πολλά υποτακτικά άτομα, άνδρες και γυναίκες, βιώνουν την υποταγή (είτε, πολύ χειρότερα, μπαίνουν σε αυτήν) με τη θέρμη και τις ενοχές της πραγμάτωσης του "απαγορευμένου", ή πιο ποιητικά, γιατί μας διαβάζουν και κοπέλες με ροδίζουσες παριές, της διάβασης ενός ποταμού, ή της αναχώρησης προς ένα άγνωστο νησί και της εγκατάλειψης μιας "εύκολης" ζωής.

Μεγάλη ευθύνη για τις ενοχές, οι οποίες προέρχονται από την απάρνηση κάποιου τάχατες "φυσικού" τους ρόλου, την έχει η κοινωνία που τους τις έχει διδάξει. Απέναντι σε αυτήν την κοινωνία, είναι φυσικό να θέλουν να διατρανώσουν την αντίθεσή τους, να της τρίψουν στα μούτρα την "αναχώρησή" τους. Για να ισοφαρίσουν τις ενοχές τους και, στην παθολογική περίπτωση, να τις επιτείνουν!

Ενας δεύτερος πιθανός λόγος, είναι η διαχείριση της πίεσης που έχει συγκεντρωθεί μέσα τους τόσα χρόνια, από την καταπίεση των επιθυμιών τους. Ολη τους η οδύνη, τόσα χρόνια, προερχόταν από το ότι τα πράγματα έπρεπε να μείνουν "κρυφά". Τώρα που το καπάκι άνοιξε δεν βλέπουν κανέναν απολύτως λόγο να συνεχίσουν να "κρύβουν" τίποτα και από κανέναν. Τώρα, λοιπόν, ας τα δούνε όλοι - να ισοφαριστεί ο πόνος τόσων ετών, να πάει και να μην ξανάρθει.

Σε ένα τρίτο επίπεδο, οι υποτακτικοί είναι άνθρωποι. Και ακόμη κι αν βρούν το Μάστορά τους, έχουν πισωγυρίσματα και αμφιβολίες. Πριν αρχίσετε να τσιρίζετε σα Ζουμπουλίες ότι γι αυτό είναι εκεί ο Μάστοράς τους, να τους στηρίξει όταν γονατίζουν, σκεφθείτε πως όσο ολιγαρκείς και να είμαστε στη ζωή, όταν το θέμα φτάνει στα ψυχικά στηρίγματα είμαστε όλοι άπληστοι (αυτό και ως σχόλιο σε ένα παράλληλο νήμα για τον Μέντορα).

Θα μπορούσα να περιγράψω την ανθρώπινη ζωή ως μια διαρκή κατασκευή ψυχικών υποστηλωμάτων για τις απόψεις και την συμπεριφορά μας. Τι καλύτερος τρόπος υπάρχει για να αποφύγεις το πισωγύρισμα παρά να "κάψεις τα καράβια σου" με μια τρανή δημόσια δήλωση που νυχθημερόν επαναλαμβάνεται; Πράγματι, εκ πρώτης όψεως θα αρκούσε να απευθύνεται στον Κύριο ή την Κυρία σου, αλλά για την απληστία τα είπαμε, να μην τα ξαναλέμε.

Οι υποτακτικοί που δρουν έτσι μου θυμίζουν την εκπληκτική ταινία Memento: ο ήρωας, λόγω αμνησίας μετά από κάθε βραδινό ύπνο, έγραφε πάνω στο σώμα του αυτά που ήθελε να θυμάται την επόμενη μέρα και κάθε πρωί ξεκινούσε τη μέρα του από τον καθρέφτη, δλδ. απ΄την εικόνα του ( = το πώς φαίνεται στους άλλους), για να διατηρήσει τη Συνέχεια και την Ταυτότητά του.

Μένει το ακανθώδες θέμα, "και γιατί όχι οι Κυρίαρχοι"...

Καμμιά φορά το κάνουν, αλλά όχι και πολύ...

Οι άνδρες Κυρίαρχοι είναι προφανές ότι δεν έχουν πολλά να κρύψουν. Αυτό περίπου περιμένει από αυτούς η κοινωνία: το αν θα το κάνουν πίσω από κλειστές πόρτες ή κάπως πιο επιδεικτικά ("γαμώ και δέρνω") είναι μάλλον ζήτημα ιδιοσυγκρασίας. Αφού δεν έχουν πολλά να κρύψουν, δεν έχουν και πολλά να δείξουν.

Οι γυναίκες Κυρίαρχοι τώρα, είναι θέμα περίπλοκο και θα σηκώσει "φλόγες" ως συνήθως..

Δυστυχώς (κατ' εμέ) πολλές γυναίκες που λαμβάνουν Κυριαρχικό ρόλο, το κάνουν μέσω του αντίστοιχου ανδρικού προτύπου. Με άλλα λόγια, το "θα σε γαμώ όπως και όποτε θέλω" του ανδρικού φαλλοκρατισμού μετατρέπεται απλώς σε "θα με γαμάς όπως και όποτε θέλω". Οι Κυρίαρχες γυναίκες που κάνουν έτσι BDSM είναι φυσικό μερικές φορές να θέλουν να επιδείξουν την "αντρίλα" τους, ακόμη και στον κοινωνικό τους περίγυρο., α λα "μπούλη, ρούφα τ' αυγό σου" - με όρους '50ς. Καταλαβαινόμαστε, ελπίζω.

Υπάρχουν όμως και άλλου τύπου Κυριαρχικές γυναίκες και αυτές μόνον για λόγους φιλαρέσκειας θα μπορούσαν να "επιδεικνύονται", σε μια διαφάνεια. Ε, ας τους αναγνωρίσουμε ότι πάνω απ΄όλα (ή κάτω απ΄όλα) είναι γυναίκες...

Χωρίς να σταματήσουν να ισχύουν τα παραπάνω, και χωρίς να παραγνωρίζω μερικά καθημερινά πρακτικά οφέλη από το ασύστολο outing (δεν αλλάζεις από το session για να πας να πάρεις γάλα), θα συμφωνήσω με την SM_Art ότι το κόστος είναι τεράστιο και θα αναποδογυρίσω την ερώτηση: το όφελος, ποιό ακριβώς είναι, ώστε να αξίζει τέτοιο κόστος; Το να ξέρει η γιαγιά του απέναντι ότι μου αρέσει να βουρδουλιάζω έναν πισινό πριν τον διεμβολίσω, με βοηθά σε κάτι;

Τέλος, ένα γενικό σχόλιο για το "έξω" και το "εδώ στο Ελλάντα". Συμφωνώ ότι έτσι φαίνεται να είναι τα πράγματα. Ομως, ζητώ να προσέξετε το σχόλιο του isnogood: αν βγεις με τα σώβρακα ή με παπαγάλο στο κεφάλι, " έξω", πάλι κανείς δεν θα γελάσει ούτε θα σχολιάσει. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα σκεφτεί από μέσα του τί μαλάκας είσαι, και δεν θα έχει την προκατάληψη όταν σε πλησιάσει. Ας μην παρασύρονται όσοι ζουν και ταξιδεύουν "έξω" και μελετούν ένα μικρό κύκλο, τον κύκλο τους, όντας ξένοι. "Εξω" υπάρχουν πολλοί, πολύ συντηρητικοί άνθρωποι απλώς δεν παρεμβαίνουν με τα σχόλιά τους στην ζωή σου για να στην "διορθώσουν" κατά την κρίση τους, όπως συμβαίνει συχνά στη Μεσόγειο. Είναι οπωσδήποτε και αυτό κάτι. Live and let live.

Dream

ΥΓ. Αφησα απέξω μια, δυστυχώς μικρή και εν πολλοίς "ανδροκρατούμενη", κατηγορία υποτακτικών που αποζητά την διαφάνεια. Τους ηδονοθήρες, δλδ. τους ανθρώπους που γνησίως διεκδικούν την μεγιστοποίηση της υποτακτικής σεξουαλικής ηδονής τους κυριολεκτικά από τον / την οποιονδήποτε, διαφημίζοντας την υποτακτική τους φύση είτε νυχθημερόν, είτε μόνο τις νύχτες, στα dark room. Εχουν την ευχή μου, στο δύσκολο δρόμο που διάλεξαν. Κυριαρχικά άτομα ηδονοθήρες είναι μάλλον σπάνια (με το ζόρι κρατήθηκα να μην γράψω "είμαστε μάλλον σπάνιοι"  

 

Θεωρώ πως το avatar δεν είναι το πιο σημαντικό στοιχείο για να δείξεις στον άλλο ποιος είσαι. Αν ο σκοπός σου δεν είναι η αναζήτηση συντρόφου, τότε το να βγάλεις ένα 'ευαίσθητο προσωπικό σου δεδομένο', όπως το πρόσωπο σου στον αέρα (εκεί φτάσαμε), δεν λέει και πολλά. Θεωρώ δε, πως όπως αναφέρθηκε, είναι και κάτι που στην παρούσα φάση θα μπορούσε και να αποβεί 'επικίνδυνο' για να εκτεθεί ο οποιοσδήποτε. Αν δούμε στην περίφημη υπόθεση του εφέτη, η εφημερίδα απλά πήρε το προφίλ του από το Alt.com και το έκανε πρωτοσέλιδο, σχολιάζοντας από κάτω πως "δεν ντρέπεται ούτε να δημοσιεύει τα προσωπικά του στοιχεία στο διαδίκτυο". Όπως ίσως ξέρετε οι περισσότεροι, σε μια ιστοσελίδα γνωριμιών είναι υποχρεωτικό να συμπληρώσεις ορισμένα πεδία, ενώ είναι θέμα στοιχειώδους ευγένειας και παιδείας να συμπληρώσεις κάποια άλλα...

Αυτό λοιπόν το προφίλ το οποίο βρίσκεται εκεί για να βοηθήσει τους ανθρώπους, πήραν κάποια ανθρωποφάγα θηρία και το διαστρέβλωσαν πέρα από κάθε όριο, βγάζοντας μια παραμορφωμένη εικόνα για κάποιον άνθρωπο (που είχε υποστεί ξανά ζημιά στο παρελθόν από την φάρα τους, αν θυμάστε), για μια ακόμα φορά. Μια πράξη που παραδόξως οι ίδιοι αποκαλούν "δημοσιογραφία" και από πάνω, απαιτούν και την ευγνωμοσύνη της κοινωνίας για αυτό που κάνουν... Και το ιδιαίτερα εντυπωσιακό στοιχείο είναι πως πρόκειται για μια πράξη που τελείται από τους ίδιους ανθρώπους που κοτσάρουν και το DVD "Σαδομαζοχιστικά Όργια στο Μοναστήρι 2", για να πουλήσουν μελάνι πάνω σε νεκρά δέντρα και υποκρισία...

Θεωρώ πως μετά από ένα χρόνο περίπου παρουσίας στο forum αυτό έχω πια γνωριστεί, προσωπικά πλέον, με πολύ κόσμο από εδώ μέσα και συνεχίζω να γνωρίζομαι συνεχώς με πολύ ενδιαφέροντα άτομα... (και πάλι χάρηκα, φίλοι, για την γνωριμία στην έκθεση...) Αυτό το βρίσκω πιο εποικοδομητικό, από το να περιγράφω τον εαυτό μου μέσα από ιστοσελίδες και να δημοσιεύω τις φώτο μου. Αρκετοί με ξέρουν πια αρκετά καλά και εγώ είχα την τύχη να γνωρίζω εκείνους. Έτσι επιλέγω να χρησιμοποιήσω σαν avatar κάτι που με εκφράζει, όχι κάτι που με απεικονίζει.

 

Ο σαδισμός μου αντιτίθεται στις Αρχές μου, αφενός γιατί είναι ένα συναίσθημα διόλου ευγενές, και αφετέρου γιατί με ωθεί σε πράξεις, για τις οποίες ενίοτε λυπάμαι. Είχα πάντα σκλάβο, γιατί μόνο ένας σκλάβος μπορεί να επιβιώσει μαζί μου εισπράττοντας μάλιστα και ευχαρίστηση. Έμαθα να ελέγχω τον τρόπο με τον οποίο ο σαδισμός αυτός εκφράζεται, προκειμένου να διασφαλίζω την ακεραιότητα του σκλάβου μου. Γενικώς προσπαθώ να τον διαχειρίζομαι όσο πιο συνετά μπορώ. Αλλά η συνείδησή μου είναι πιο αυστηρή με εμένα από ότι εγώ με το σκλάβο μου. Και έτσι λυπάμαι για τον εαυτό μου, επειδή από τα 9 μου χρόνια μέχρι σήμερα παραμένω ελεινά ανήμπορη να πατάξω αυτό το συναίσθημα, και απέμεινα να το εξωραίζω με όμορφους κορσέδες και γόβες των 300,00€. Θα σου έγραφα ευχαρίστως περισσότερα αλλά σε κάποιο σχετικότερο thread για να μην ενοχλώ εδώ.

Αυτό ακριβώς θα ήθελα να μας γράψεις όταν θελήσεις, για να ξέρουμε τί να προσέχουμε.