Η κυρίαρχη/υποτακτική προσωπικότητα

Αν καταλαβες οτι η παραπανω απαντηση μου (πλην του ΥΓ) δεν ειχε τιποτα το ουσιαστικο τοτε εχεις απολυτο δικιο και με συγχωρείς δεν θα το ξανακανω

 

Φροντίζω όταν θέλω να απευθυνθώ σε κάποιον να quotάρω, tagάρω ή να κάνω reply. Όταν δεν συμβαίνει αυτό... μιλάω γενικά.

 

υφίσταται το ενδεχόμενο τα πρωτόλεια, πολυσυζητημένα και συγκεχυμένα ερωτήματα που ετέθησαν να εικονίζουν μιά διαδεδομένη και πολύ επίκαιρη σύγχυση μεταξύ κυριαρχικότητας/υποτακτικότητας και μοντέρνας εκτελεστικής ιεραρχίας, υπό το ιδεολόγημα της αριστείας, είτε της επιμέλειας.

διευκρινιστικές ερωτήσεις, κι ευθείες διευκρινήσεις, ενδεχομένως προωθούν στην κατεύθυνση της ωρίμανσης των πρωτόλειων και επιφανειακών ερωτημάτων, στον περιορισμό όποιας σύγχυσης, με την ανάδειξη αντιφάσεων και ασυνεχειών στην αρχική διατύπωση .

ένας εκτελεστικός διευθυντής, ακόμη κι ένας πρωτοπόρος ερευνητής, μπορεί κάλλιστα να είναι αποτελεσματικότατος, με κίνητρο να είναι αρεστός, να ανταποκρίνεται με τον καλύτερό του τρόπο στο καθήκον που του ανατέθηκε, στο οποίο συμμορφούται. ανάλογα κι ένας λουφαδόρος βοηθός αποθηκάριος μπορεί να οικονομεί χρόνο και ενέργεια αυτοπροσδιοριστικά.

συνέχεια στις εκδηλώσεις της προσωπικότητας σε μεγάλο βαθμό υπάρχει, αλλά δεν είναι μηχανιστική.

 

Peace φίλοι μου.
Δεν περίμενα η ερώτησή μου να προκαλέσει τόση αναστάτωση. Ούτε και τέτοιες αντιδράσεις.
Η αλήθεια είναι πως είναι η πρώτη φορά που συμμετέχω σε ελληνικό φόρουμ πάνω σε τέτοια θέματα, επομένως η ορολογία που χρησιμοποιώ ίσως να μην είναι η ίδια στα ελληνικά και αυτό να δημιούργησε κάποια σύγχυση. Για να μην έγινε σε κάποιους κατανοητό τι ρώτησα, μάλλον κάτι δεν διευκρίνισα αρκετά. Μου προκάλεσε εντύπωση όμως πόσο επιθετικές ήταν κάποιες αντιδράσεις. Άραγε κάθε φορά που δεν καταλαβαίνετε κάτι που σας λένε, έτσι αντιδράτε;

Στο σημείο αυτό θέλω να πω πως για την ερώτηση είπα ό,τι θεώρησα ότι χρειαζόταν να πω. Ούτε μία λέξη παραπάνω, ούτε μία λέξη παρακάτω. Ειπώθηκαν πολλά περί σύγχυσης, ότι τα έχω μπερδέψει, ότι έχω ασυνταξίες, ότι έχω γραμματικά, κλπ. (ευχαρίστως να μου τα υποδείξετε). Η ερώτηση όμως ήταν απλή και ήταν μία πρόταση: σε τι έκταση επηρεάζει η σεξουαλική συμπεριφορά τη συνολική προσωπικότητά σας. Κάποιοι μπορεί να έχετε αντίρρηση ότι την επηρεάζει. Πείτε το. Κάποιοι μπορεί να μην τα διακρίνετε και να θεωρείτε ότι δεν υπάρχει διαφοροποίηση. Πείτε το. Όλα αυτά αποτελούν απαντήσεις και είναι απολύτως καλοδεχούμενες και συζητήσιμες. Δεν αποτελούν πρόβλημα της ερώτησης για να αναλωνόμαστε σε αυτήν και το αν αυτό που ρωτάει είναι κατά τη γνώμη σας σωστό ή λάθος λες και μιλάμε για πράγματα που έχουν γραφεί ως ιεροί κανόνες σε πλάκα και είναι θέματα γνωστά και παγιωμένα.

Κάτω από την ερώτηση έγραψα λίγες σειρές αναπτύσσοντας κάποιες σκέψεις μου για να δώσω υπόβαθρο στην ερώτηση και μια εικόνα για το πώς το βλέπω. Έδωσα μια ερμηνευτική εκδοχή που υποστηρίζεται ως ερμηνεία της m/s συμπεριφοράς. Δεν είμαι ψυχολόγος, στο μέτρο που μπορώ όμως και από ενδιαφέρον να καταλάβω τον εαυτό μου, ψάχνω διαβάζω μεταξύ άλλων και τις ψυχολογικές θεωρίες που υποστηρίζονται. Σας έγραψα λοιπόν αυτήν την πρώτη εκδοχή και τον προβληματισμό μου ότι εμφανίζεται ως εκτόνωση. Ειδικότερα:

Προσωπικότητα και σεξουαλική συμπεριφορά
Κάποιοι έφεραν την αντίρρηση ότι κακώς ρωτώ πώς η σεξουαλική συμπεριφορά επηρεάζει την προσωπικότητα, γιατί η προσωπικότητα επηρεάζει τη σεξουαλική συμπεριφορά. Όπως είπα και πριν, ψυχολόγος δεν είμαι, ωστόσο όποιος θεωρεί ότι μπορεί να αποδείξει αν η σεξουαλική συμπεριφορά επηρεάζει την προσωπικότητα ή αν επηρεάζεται από αυτήν, ευχαρίστως να το κάνει. Για μένα αυτή η ερώτηση ανήκει στην κατηγορία του αν το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό. Το θέμα είναι όμως ότι η για την ερώτηση που θέτω, δεν έχει καμία απολύτως σημασία η σειρά (ποιο επηρεάζει ποιο). Εγώ πράγματι θεωρώ ότι η σεξουαλική συμπεριφορά επηρεάζει αυτό το σύνθετο πράγμα που λέμε προσωπικότητα, απλά και μόνο γιατί βλέπω την προσωπικότητα ως ένα σύνολο όλων των ανθρώπινων σκέψεων, εμπειριών και ενστίκτων, για αυτό και το διατύπωσα με αυτήν την σειρά. Μπορεί να διαφωνείτε, μια χαρά, ευχαρίστως να το συζητήσουμε αν θέλετε, δεν πειράζει όμως στην ερώτηση. Αν διαφωνείτε, αντιστρέψτε το ερώτημα όπως νομίζετε και απαντήστε στο κατά πόσο η προσωπικότητα επηρεάζει τη σεξουαλική συμπεριφορά. For me its ok. Διότι σκοπός της ερώτησης είναι να δούμε αν υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά στα άτομα που έχουν τον Κ. ή Υ. ρόλο. Αυτό μόνο. Για παράδειγμα, αν κάποιος που επέλεξε μια στρατιωτική καριέρα γιατί του αρέσει η πειθαρχία και η οργάνωση του αρέσει αντιστοίχως ένας πιο κυριαρχικός ρόλος στις σχέση του με το ίδιο/άλλο φύλο, θα μπορούσε να το μοιραστεί. Σκοπός είναι να συνδέσουμε (αν δούμε ότι υπάρχει κάποια σύνδεση) χαρακτηριστικά της προσωπικότητας με Κ/Υ ρόλο.

BDSM και Κ/Υ
Κάποιοι είπαν ότι δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε bdsm και Κ/Υ, και ότι προσπαθώ να ξεχωρίσω πράγματα που δεν ξεχωρίζονται. Όπως επίσης ότι ορίζω τις έννοιες με έναν δικό μου τρόπο. Επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. BDSM σημαίνει Bondange (/Discipline), Dominance, Submission, Sadism (/Masochism). Μπορεί κάποιος να απολαμβάνει άνετα να δένει/δένεται, χωρίς να έχει κανένα άλλο από τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά (rope bunny). Μπορεί κάποιος να του αρέσει να προκαλεί πόνο ή να πονάει, και εξίσου να μην έχει ενδιαφέρον στα υπόλοιπα. Τέλος, μπορεί σε κάποιος να του αρέσει το D/s, και παρόλα αυτά να μην θέλει ούτε δεσίματα, ούτε κάτι που να έχει σχέση με πόνο (συχνό σε σχέσεις με daddies). Και όλα αυτά μαζί δεν έχουν καμία απαραίτητα σχέση με το master/slave που συνιστά παράδοση εξουσίας (exchange control). Γιατί όλο το bdsm μπορεί να γίνει χωρίς καμία παράδοση και μόνο, απλά και μόνο ως κάτι που τα πρόσωπα βρίσκουν ερεθιστικό κατά τη διάρκεια του σεξ (πείτε το φετίχ αν θέλετε, για μένα αυτός ο όρος είναι λίγο αόριστος και τον αποφεύγω). Εδώ τράβηξα τη γραμμή και διαχώρισα αυτούς που κάνουν πρακτικές bdsm γιατί το γουστάρουν στο κρεβάτι, από αυτούς που ενδιαφέρονται απευθείας για το παιχνίδι της εξουσίας, ποιος έχει την εξουσία και τι κάνει με αυτή. Εξ ου και το θέμα που άνοιξα έχει τον τίτλο "Η κυρίαρχη/υποτακτική προσωπικότητα". Διότι μου κινεί το ενδιαφέρον να δω τα άτομα που λαμβάνουν κάποιο ρόλο και εκτός κρεβατιού, και πώς αυτό συνδέεται με άλλα στοιχεία της καθημερινότητάς τους ή με άλλες συναναστροφές τους. Πράγμα που μας φέρνει σε ένα σημείο που έγινε σφαγή...

Εργασία και κυριαρχική/υποτακτική προσωπικότητα
Ομολογώ ότι δεν καταλαβαίνω πώς κατέληξαν κάποιοι στις αντιρρήσεις που κατέληξαν. Ανέφερα στην ερώτησή μου πώς συναναστρέφονται και με άλλα πρόσωπα, π.χ. στον χώρο εργασίας. Κάποιοι έγραψαν ότι στην εργασία δεν γίνεται να είσαι π.χ. κυριαρχικός, γατί πρέπει να τηρείς κανόνες αλλιώς θα απολυθείς, ότι το τι κάνεις στη δουλειά καθορίζεται από τη θέση στην εργασία (ή ακόμη και το αν παραδώσεις το πορτοφόλι σου σε κάποιο ληστή που απειλεί τη ζωή σου σε κάνει υποτακτικό). Γουάτ??
Όταν αναφερόμουν στην εργασία, εννοούσα από το τι εργασία θα θεωρούσατε να σας ταιριάζει (με ευθύνες, χωρίς ευθύνες, με αποφασιστικές ή εκτελεστικές αρμοδιότητες, και ούτω καθεξής) μέχρι το πώς θέλετε να αντιμετωπίζεστε ή πως προτιμάτε να χειρίζεστε τις συναναστροφές σας στον χώρο εργασίας ή το περιβάλλον στο οποίο εργάζεστε. Ένα παράδειγμα που σας είπα είναι αυτό με τον στρατιωτικό (το παράδειγμα είναι υπαρκτό, από τον Michael Makai συγγραφέα του βιβλίου "Domination and Submission, The BDSM Relationship"), που απολάμβανε να οργανώνει και να πειθαρχεί άτομα ως στρατιωτικός και έβρισκε την ομοιότητα με την σεξουαλική του πλευρά όπου λάμβανε τον κυριαρχικό του ρόλο. Προφανώς έπαιρνε εντολές από ανωτέρους του! Ποιος είπε αυτήν την στερεοτυπική αντίληψη ότι ο κυριαρχικός είναι ένας που δεν ακούει κανένα και θέλει όλοι να κάνουν ότι τους λέει; Είναι σαν να σας λέει κάποιος ότι είναι οξύθυμος και να ρωτάτε "α, δηλαδή μαλώνεις με όλους;".
Σε κάθε περίπτωση, η αρχική ερώτηση ήταν για να σκεφτούμε πως την ίδια προσέγγιση που έχουμε ως κυραρχικοί/υποτακτικοί στη σεξουαλική/ερωτική διάσταση, μπορούμε να εκδηλώνουμε, πιο έμμεσα, και σε άλλου είδους σχέσεις, όπως π.χ. φιλικές. Για παράδειγμα, έχω προσέξει άτομα που επιβάλλουν περισσότερο τη γνώμη τους στις φιλικές τους σχέσεις, παίρνουν την πρωτοβουλία να συμβουλέψουν ή να χειριστούν μια κατάσταση (προφανώς δεν αναφέρομαι στις περιπτώσεις όπου κάποιος χώνει τη μύτη του χωρίς να του το ζητούν), ενώ άλλοι προτιμούν να μην αποφασίζουν μόνοι τους, θέλουν κάποιον να παίρνει την ευθύνη της απόφασης. Σημειώνω ότι απλά αναφέρω ένα παράδειγμα, μην μου πείτε ότι δεν υπάρχουν μόνο αυτές οι δύο κατηγορίες και ότι τα παρουσιάζω άσπρο-μαύρο, το κάνω επίτηδες για χάριν παραδείγματος.

Φυσικά αν διαφωνείτε, ευχαρίστως μοιραστείτε τις σκέψεις σας. Εγώ δεν θα θεωρήσω ότι το κάνετε επειδή είστε "σε σύγχυση".

Τέλος, ευχαριστώ όσους απλά απάντησαν στην ερώτηση. Κάποια ανέφερε ότι είναι πολύπλοκο θέμα και θέλει συζήτηση. Πράγματι είναι, για αυτό ένιωσα την ανάγκη να το συζητήσω μαζί σας και να ακούσω τη γνώμη σας, ώστε να σχηματίσω μια καλύτερη άποψη επί του θέματος.

 

ηρεμήστε φίλτατε,
δεν ήταν αναμενόμενο οι θέσεις των συνομιλητών για τους προβληματισμούς σας να σας προκαλέσουν αναστάτωση, και τέτοια αντίδραση.

εαν επιθυμείτε απαντήσεις «ναι/όχι» στα ερωτηματολόγια, υπάρχει η δυνατότητα poll ώστε να εξασφαλίζεται επιφανειακότητα των απαντήσεων ευθέως ανάλογη των ερωτημάτων.
μηχανιστική σύνδεση επαγγελματικού προσανατολισμού και ερωτικής έκφρασης είναι επίσης εφικτή σε διδιάστατα συστήματα επίπεδου χώρου, λίγο δυσκολότερη σε πολυσύνθετη πραγματικότητα αλλά με την βοήθεια προβολών παραμένει εφικτή ως αντίληψη εκλογίκευση, έστω.
η ερωτική ζωή (μπορεί να) λειτουργεί εκτονωτικά. «ναι» και «όχι»  

 

@Belldi

Kαλοδεχούμενο το γεγονός του καλού χειρισμού του γραπτού λόγου.
Φοβούμαι όμως πως στην οπτική που θέτεις τα πράγματα, λανθάνει σε μέγιστο βαθμό κάποιο καλοκουρδισμένο ρολόι, που έλεγε κι ο Νεύτωνας άνθρωπας, αυτός με το μήλο και την βαρύτητα.
Γεγονός που κατ' αρχάς περιορίζει την όποια διάθεση ανταπόκρισης πέραν των τετριμμένων, που μπορεί να έχουν κάποια τυπική αξία έστω, αλλά πέραν αυτών έτερον ουδέν.
Μ' αυτά και μ' αυτά, το σήμα κατεγράφη, το στίγμα είναι σαφές, το πεδίο "πιο δεδομένο πεθαίνεις". Κατατοπιστικότατος, ααα, το καλό να λέγεται.
Σε κάθε περίπτωση το κέλευσμα πως η όποια συμπεριφορά μας υπαγορεύει/επηρρεάζει/επιδρά στην προσωπικότητά μας εχει απαντηθεί προ πολλού αποκρυσταλλωμένο στο "τα βόδια μπαίνουν μπροστά από το κάρο". Εξαπανέκαθεν, πούλεγε κι η Βασιλειάδου, στον ηθογραφικόν Ελληνικό κιενεματόγραφο του ΄50 και του '60.
Γουέλκαμ και να περνάς καλά.

 

@Belldi
Αυτό δλδ εσύ θεωρείς επιθετική συμπεριφορά; Ε όχι δα, αν δεν υπάρξει warning και διαγραφή σχολίων από τους mod θα έλεγα η φάση είναι χλιαρή έως νορμάλ. Για τα φόρα του εξωτερικού σηκώνει και ban, εδώ όμως δεν είμαστε μυγιάγκιχτοι όπως οι έξω!  

Τώρα, μπορεί κάποιος να διαλέγει ένα status για πολλούς λόγους τελείως άσχετους με την προσωπικότητα του, την εργασία, τη ράτσα του σκύλου κτλ πχ γιατί είναι ο μοναδικός τρόπος να γ@μήσει ή να γ@μηθεί, όπως κάνω εγώ.

Άλλο ένα τελείως τυχαίο παράδειγμα, πολλές κυρίες κερατωμένες/χωρισμένες επιλέγουν το Κ ή το Σ(άντιστ) status για να εκδικηθούν τον άξεστο που τις πρόδωσε και ξεδίνουν στα αρσενικά υ, λες και τους φταίνε για τις αποτυχημένες επιλογές τους ή και το αντίστροφο με τα σερνικά.

Όπως υπάρχει το παράδειγμα του στρατιωτικού padre-padrone που γουστάρει να τεντώνει κόσμο και να γράφει βιβλία, υπάρχει και αυτό του στρατιωτικού που ήθελε να γίνει κάτι άλλο, αλλά η μάνα του τον σακάνιασε στο ξύλο και τον έκανε στρατιωτικό, γιατί έχει καλύτερο μισθό και ο κοσμάκης τον σέβεται και αυτός εκπαιδεύει αλλά κρυφογουστάρει να γονατίζει μπροστά στη νεαρή εποπίνα με τα μαλλιά κότσο.
Πολλοί δεν ξεπερνάνε ποτέ την πρώτη τους μιστρέσσα, τη μάνα.  

 

Τι είμαστε εμείς, φλωράκια;  
Συμφωνώ φυσικά ότι το επάγγελμα μπορεί να μην είναι επιλογή, ή η επιλογή να μην έγινε με κριτήριο το επάγγελμα καθαυτό, αλλά με βάση τις αποδοχές του ή με βάση άλλους παράγοντες. Βέβαια και αυτή ακόμα η επιλογή κάτι δείχνει, το πόσο υποχωρητικός/συμβιβαστικός μπορεί να είσαι, το πόσο εύκολα μπορεί να δέχεσαι να κάνεις κάτι που δεν σου αρέσει προκειμένου να έχεις μια (οικονομική) ασφάλεια ας πούμε.
Υπάρχει και η περίπτωση που λες και κάνει τον ρόλο λίγο αποτέλεσμα κόμπλεξ και στερεοτύπων: ένας στρατιωτικός που τεντώνει τους πάντες για να αποδέχεται ευκολότερα ότι υποβιβάζεται μπροστά στην εποπίνα και να περισώζει στο μυαλό μου μια αίσθηση αξιοπρέπειας και ανδρισμού κατά την αντίληψή του.
Όλες αυτές βέβαια είναι περιπτώσεις που ενώ μπορεί να εκδηλώνονται με τον ίδιο τρόπο έχουν εντελώς διαφορετική αιτία και μηχανισμούς από πίσω.

 

@Belldi
σχετικά με τα όσα ανέφερες στο #40, η δική μου προσέγγιση έχει να κάνει με τα εξής:

Το status με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ο καθένας στο Forum (ή όπου άλλου), δεν είναι παρά μία δήλωση της ροπής που έχει.
Κάποιος που δηλώνει πως είναι κυριαρχικός, προφανώς και δεν είναι Top/Dom/Master έναντι όλων .. παρά μόνο έναντι αυτού (bottom/sub/slave) με τον οποίο σχετίζεται ως Top/Dom/Master, αντίστοιχα.
Με άλλα λόγια, η κυριαρχία (αλλά και η υποταγή), δεν είναι μονοσήμαντη, αλλά σχετική προς τουλάχιστον ένα άλλο πρόσωπο.

Αυτός είναι και ο λόγος που πιστεύω πως ο τρόπος που επιλέγει κάποιος να σχετίζεται εντός του BDSM πλαισίου, δεν μπορεί να συνδεθεί με την προσωπικότητά του
και κατ᾽ επέκταση με τη συμπεριφορά του στο εκτός του πλαισίου αυτού περιβάλλον (συγγενικό, φιλικό, εργασιακό).

 

Εγώ το βλέπω έτσι: ένας/μια υποτακτικός/η μπορεί να είναι οτιδήποτε στην έξω από την Κ/υ ζωή του γιατί υποτάσσεται στον έναν και όχι γενικα (ετεροκαθοριζεται από τον Κ, η υποταγή δεν στέκει μόνη της). Ένας Κυρίαρχος ομως, για εμένα (το τονίζω), πρέπει να έχει και την αντίστοιχη συνολική προσωπικοτητα. Αλλιώς ξενερώνω.

 

Και αυτό που απάντησαν πολλοί είναι ότι η σεξουαλική συμπεριφορά είναι μέρος της προσωπικότητας, δεν είναι ξένη επιρροή. Διαμορφώνω και επηρεάζω είναι διαφορετικές λέξεις που σημαίνουν διαφορετικά πράγματα.

 

Αυτό το άτομο μπορεί κάλλιστα να είναι και μια όμορφη maid lady στην ιδιωτική του ζωή.
Αντίστοιχα μια κοπέλα που δουλεύει σε μια εταιρεία , έχει προϊσταμένους και δέχεται εντολές μπορεί κάλλιστα να είναι Κ έξω από την δουλειά της .

Υπάρχουν άτομα που λαμβάνουν ερωτική εκτόνωση διαφορετικού στάτους από τι προσδιόριζει η εργασία τους .
Μήπως να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε έξω από στερεότυπα ;