Πουριτανισμός και BDSM

Αναφέρεται στη διαφορετικότητα, και:

- στο τί επίδραση μπορεί να έχει στην κοινωνική συμπεριφορά κάποιου το γεγονός της συνεχούς αντίστασης της κοινωνίας σε αυτήν,

- στις διαφορετικές παραμέτρους που συνδιαμορφώνουν την κοινωνική συμπεριφορά κάποιου.

Συνοπτικά, και χωρίς να επιθυμώ να κάνω τα πάντα «φραγκοδίφραγκα», το γενικότερο επιχείρημα που προτάσσω και η στάση ζωής που ακολουθώ έχει να κάνει με τον σεβασμό στη διαφορετικότητα και με το να μπαίνει κανείς στη διαδικασία να αφουγκραστεί - ενδεχομένως να κατανοήσει, σε περίπτωση που δύναται - και να αποδεχθεί το διαφορετικό.

Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίδιοι, υπάρχουν άνθρωποι που είναι πιο εύθραυστοι, που έχουν άλλους χρόνους, που μπορεί να έχουν ανάγκη να αισθανθούν ασφαλείς για να «ξεδιπλωθούν», και τόσα άλλα.

Συμβαίνει συχνά πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους να ανήκουν στις ευαίσθητες κοινωνικά ομάδες στις οποίες αναφέρομαι, γιατί πράγματα που για έναν π.χ. λευκό, straight, ψυχικά και σωματικά υγιή άνδρα, είναι δεδομένα, αυτοί σε κάποιες κοινωνίες καλούνται να τα διεκδικούν κάθε μέρα.

Αυτό δεν τους συνιστά αυτομάτως «θύματα».

Ενδεχομένως, όμως, να έχουν άλλους τρόπους που υπάρχουν στο κοινωνικό σύνολο, εξαιτίας των λόγων που προανέφερα.

Από εκεί και πέρα, είναι καθαρά θέμα του καθενός πώς επιλέγει να στέκεται απέναντί τους.

Προσωπικά, επιλέγω την οδό που περίεγραψα.

 

Επειδή λοιπόν έχω παρευρεθεί σε συνάντηση όπου δίπλα μου ακριβώς καθόταν μια κοπέλα τρανς.
Γλυκύτατη, αλλά τόσο μα τόσο φοβισμένη.

Δεν είδα κανέναν να μην της μιλάει επειδή ήταν τρανς. Δεν είχε και καμιά ταμπέλα στο κούτελο που να το δείχνει.

Όσοι θελήσαμε, της μιλήσαμε. Η κοπέλα για τους όποιους δικούς της λόγους, με την στάση της δεν βοηθούσε να ανοίξει μια συζήτηση μαζί της.

Αλλά γιατί λέμε μονο για τρανς; Έχω συνδιοργανωσει πολλές συναντήσεις και έχω παρευρεθεί και σε πολλές.
Πολλά άτομα επιλέγουν να απομονωθούν. Να κάτσουν σε μια γωνία μόνοι τους.
Θα κάνουμε τον ψυχολόγο; Για να μην χαρακτηριστούμε;

 

Σεβασμός σε κάτι διαφορετικό δεν σημαίνει ότι είμαι υποχρεωμένη ούτε να το καταλάβω, ούτε να εμβαθύνω, ούτε να το κάνω παρέα ούτε να κάνω το οτιδήποτε, ούτε να αγνοω το αν μου αρέσει σαν άτομο, σαν συμπεριφορά σαν σαν επειδή είναι ο,τι είναι. Προσωπικά δεν με αφορά τι "είναι" ο άλλος. ( Τι δηλώνει , στάτους, κτλ κτλ )

Ακριβώς. !
Ούτε όμως είναι ρατσιστές και κακοί όσοι δεν επιλέγουν να δώσουν χρόνο και ενέργεια σε κάποιον που του παίρνει παραπάνω χρόνο να κοινωνικοποιηθεί ( για οποίο λόγο ) ή δεν επιθυμούν να συνάψουν πάρε δώσε μαζί του ( όχι επειδή ανήκει σε όποια ομάδα, απλά επειδή δεν βρίσκουν κάτι ελκυστικό πχ )

Προσωπικά θεωρώ ότι ο κάθε άνθρωπος είναι υπεύθυνος πρώτα αυτός για το πώς συνυπάρχει με τους γύρω, πως τον επηρεάζει το πώς τον αντιμετωπίζουν κτλ κτλ. Έχω άπειρα παραδείγματα από εδώ μέσα από άτομα "ομάδων μειονότητας" με συμπεριφορά " μου χρωστάς κάτι γιατί είμαι .. " όχι. Κανείς δεν χρωστάει σε κανέναν.


Υ.γ όταν θες να μου απαντήσεις σε κάτι που έχω γράψει, καλό είναι να μου κανεις rep, με βοηθά στο να το δω πιο σύντομα.

 

Τα δύο παρακάτω υποδεικνύουν αντιδράσεις βασισμένες σε αρνητικά βιώματα οπότε, με ή χωρίς εισαγωγικά, υπονοείται θυματοποίηση.

Όσον αφορά στο παρακάτω:

Η αρχική συζήτηση δεν ξεκίνησε με βάση το πιθανό φυσικό introversion του "παθόντος" άλλα με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Αν το introversion δεν είναι φυσικό άλλα αντίδραση σε προηγούμενες αρνητικές εμπειρίες επιστρέφουμε στην ίδια κουβέντα.

 

οποιοσδήποτε μπορεί να συγγράψει οποιοδήποτε σενάριο με τρόπο που να εξυπηρετεί τις υποθέσεις του και να κατευθύνει προς τα συμπεράσματά του, να επιβεβαιώνει τις προβολές του και να εξορκίζει τα φαντάσματά του.

την ίδια βραδυά στο ίδιο υπόγειο, κυκλοφόρησε μια τρανς, συμπαθής γενικά, και κοινωνική σχετικά, λεπτομέρειες δεν συγκράτησα. έκανε μια δυο βόλτες, χαιρέτησε παρέες, αντάλλαξε κουβέντες και συστάσεις, και, όπως κι άλλοι που είχαν φτάσει χωρίς παρέα απο πριν, ή κι άλλοι που είχαν φτάσει με παρέα, εμου συμπεριλαμβανομένου, βρέθηκε και μόνη της ή δεν κόλλησε σε κάποια απ τις διαμορφωμένες παρέες, είτε γιατί δεν της άρεσαν οι παρέες είτε γιατί δεν άρεσε στις παρέες είτε γιατί δεν υπήρχε εξ αρχής πρόθεση να δημιουργηθεί παρέα, δεν έχω διαθέσιμη μαρτυρία από καμμιά «πλευρά», ούτε θα δημιουργήσω καμμιά μαρτυρία σχετικά με το αν άρεσε κανένας σε κανέναν και γιατί. απ τους 5-6 που βρέθηκαν μόνοι τους, ένας στο μπαρ κι οι υπόλοιποι απέναντι δεξιά, δεν διάλεξα κάποιον για να προβάλω τα στερεότυπά μου ώστε να επιβεβαιώσω τις προκαταλήψεις μου και να δυναμώσω την αντιπάθειά μου σε λευκούς άντρες στρεητ αφέντες.

--

τι είναι αυτό;
ποιός φοράει την ταμπελίτσα της ευαίσθητης κοινωνικά ομάδας σε ποιον; από ποιά θέση;

στην ελλάδα και αλλού, υπάρχουν όλα τα είδη και όλες οι σκέψεις. ρατσισμός, ομοφοβία, μισανδρισμός, μισογυνισμός, φοβικότητες, μίση, ψυχραιμία, αδιαφορία, δικαιωματισμός, μισανθρωπία, σωτηροπάθεια, εμμονές, διχαστικότητα, μισαλλοδοξία, δαιμονοποίηση, ιεροποίηση, κι ένας ανεξάντλητος κατάλογος αντιλήψεων, σε διάφορες ποσότητες και ποικίλα ποσοστά μοιρασμένες, μαζί με τις κανονικοποιήσεις τους. κάθε στοχοποιημένο χαρακτηριστικό, είτε το χαρακτηριστικό του λευκού άνδρα στρεητ, είτε το χαρακτηριστικό της ευάλωτης εσωστρεφούς τρανς, είτε οποιοδήποτε άλλο στερεότυπο, περιέχουν τον ίδιο βαθμό προκατάληψης. η ικανότητα να διακρίνεις χαρακτηριστικά δεν περιέχει βαθμό προκατάληψης.
το αν θα κάνει κάποιος παρέα με κάποιον και πώς θα τον διαλέξει είναι προσωπική του απόλαυση, όχι πολιτικό καθήκον ή ευκαιρία για να εκδηλώσει κάποιος τρίτος το μίσος του που ο ενδιαφερόμενος δεν διάλεξε την παρέα του όπως ο τρίτος ήθελε.

 

Από τις περιγραφές από κείνη την βραδιά στο μπαρ, πιο ολοκληρωμένη είναι αυτή του @tithon ...
...
Mε τις ταμπελ(ι)ίτσες το θέμα είναι "άστα να παν' σταδιάλα".
Σκοπός αυτών που τις φοράνε σε κάποιο κοινωνικό σύνολο/ομάδα, αλλά και τα άτομα που αποδέχονται να τους την φορέσουν είναι αποκλειστικώς και μόνον η συναλλαγή, διότι ως λύση είναι οικονομικότατη από κάθε άποψη, σε σύγκριση με την δημιουργία κριτηρίων, που να εξουδετερώνουν την ύπαρξή της όποιας ταμπελ(ι)ίτσας. Η συναλλαγή αποσκοπεί στην εξάρτηση, την ανταπόδοση και τον έλεγχο κατά το δοκούν.
Η παραγωγή αντιμέτρων από τα άτομα που δεν κατανοούν το παραπάνω και τους μηχανισμούς του, συχνά-πυκνά καταλήγει στην αδρανοποίησή τους και στην χρησιμοποίησή τους από τους "ταμπελοπαραγωγούς" ως ενεργούμενα.
...
Υπάρχουν τριών λογιών ταμπελ(ι)ίτσες: Οι συντεταγμένες/θεσμοθετημένες, οι καθημερινές "χύμα" και επί παντός (για το ανήκειν ρε γαμώτο) και οι χρήσιμες (λειτουργική σήμανση -οδική κλπ).
...
Κατά τα άλλα...
Όσο και να "ταμπελιάζεται" το οποιοδήποτε άτομο, για λούφα και παραλλαγή ή για αυτοπροσδιορισμό ή χουατέβα, το "θέλει η π'τάνα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει", λειτουργεί πάντα αποκαλυπτικά στο φινάλε, πάντα προς τέρψη κα διασκέδαση... Κάτι σαν στο παραμύθι που καταλήγει στο "ο βασιλιάς είναι γυμνός (ξεβράκωτος)"...
...
Αυτά τα ολίγα...

 

Αυτό με τον βασιλιά που είναι γυμνός, πολύ μου άρεσε, από την ζωή βγαλμένο. 
Μια ακόμη παρατήρηση.
Ευάλωτες κοινωνικές ομάδες υπάρχουν, όσο και να το αρνούνται μερικοί, δεν είναι θύματα κανενός εξ'ορισμού, αλλά ποικίλλει πραγματικά η αντιμετώπιση που δέχονται. Και προσκρούει φυσικά ενίοτε σε διάφορα στερεότυπα που καλώς ή κακώς (πολύ κακώς κατ'εμέ) υπάρχουν και στον χώρο, στον ίδιο βαθμό που υπάρχουν και στην ζωή, που μόνο αγγελικά πλασμένη δεν είναι.
Αλλά να που μας οδήγησαν τα παραδείγματα, στην περιπτωσιολογία και στην τρίχα που έγινε κατευθείαν τριχιά. Με τη μία.
Αααα και στο "ξέρω μια τρανς που, μπλαμπλαμπλα...."
Το θέμα είναι ποιοι είναι οι κανόνες και ποιες οι εξαιρέσεις.
Ο καθένας από μας υιοθετεί ως βασική αντίληψη προφανώς, αυτό που έχει δει και έχει βιώσει.
Το να μάχεται κανείς προς υπεράσπιση του δικαιώματος της διαφορετικότητας καταντά μεμπτό, με το πρόσχημα πως δεν υπάρχει κανένα θέμα αποδοχής του διαφορετικού. Και πως όλα στον χώρο είναι αγγελικά πλασμένα και εμείς όλοι είμαστε ανοιχτοί και φιλόξενοι. Μακάρι να είναι έτσι, γιατί κάποιοι όντως είναι, αλλά δεν θα έβαζα και στοίχημα πως αυτή είναι η καθεστηκυία αντίληψη του χώρου.

Βέβαια τα έτερα παραδείγματα, πέρασαν εντελώς στο ντούκου, δεν είδα τις ίδιες αναλύσεις για την αποδοχή ή όχι των life stylers, αν και τα στοιχεία δείχνουν πως πλέον η πλειοψηφία είναι life stylers.
Μην κοιτάτε που καθόμαστε εμείς εδώ καθόμαστε και διυλίζουμε τον ρημαδοκώνωπα.
Άλλοι απλά περνάνε ευχάριστες στιγμές στον ελεύθερο χρόνο τους.
Και υποψιάζομαι πως είναι πολύ περισσότεροι από τους υπόλοιπους, αλλιώς δεν βγαίνει η εκτίμηση πως το 10% περίπου του συνολικού ενεργού πληθυσμού έχει κάποιου είδους bdsmική ενασχόληση ή εμπειρία.

 

Διαφορετικότητα δεν είναι και κάποιος να έχει την αντίθετη άποψη;
Γιατί θα πρέπει επειδή δεν ταιριάζει με την δικιά μας να το βαφτίζουμε πουριτανισμό ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο;;;;;;
Ή η διαφορετικότητα έχει διαβαθμίσεις οπότε κάτω από ένα σημείο έχουμε άλλη αντιμετώπιση και επάνω από αυτό το σημείο άλλη;

 

Από εμένα πάντως, ( επειδή ήμουν μια από αυτούς που έκαναν ανάλυση ) δεν έγινε ανάλυση στο παραπάνω, γιατί μου φαίνεται ακόμη πιο "αστείο" παράδειγμα από αυτό της 'ευαίσθητης κοινωνικά ομάδας που δεν την παίζει κανεις ( εδώ μέσα, στο χώρο)'

Επιμένω πως όλα έχουν να κάνουν με το πώς εκφράζεται ο καθένας, τι θίγει προκειμένου να αυτόεπιβεβαιωθεί , πόσο ευγένεια κουβαλά όταν ακούει κάτι που δεν τον βολεύει, και κυρίως τι κάνει προκειμένου να μην νοιώθει ο ίδιος ανασφάλεια.
Έχουμε δει ανθρώπους στο χώρο να δηλώνουν players, switch, και bottoms όπως και ακραίους kinksters (ειδικά παλιούς ) που επειδή πράγματικα απολάμβαναν αυτό που είναι χωρίς ενοχές και χωρίς να παρεξηγούνται όταν μια άλλη ομάδα συζητούσε πράγματα που δεν τους αφορούν ( από επιλογή δεν τους αφορούν ) όχι απλά τους ' κάνανε παρέα ' χαχα αλλά χαίρουν και μεγάλης εκτίμησης ( ότι αυτό σημαίνει ονλαιν και οφφλαιν )

Υ.γ όχι όμως δεν θα μπλέξω πχ με έναν Τοπ που δεν τον ενδιαφέρει να με κυριαρχεί γενικώς, αλλά ταυτόχρονα επιμένει ότι είναι Κ και όχι Τοπ. Δεν είμαι εγώ κολλημένη και σνομπ προς τους απανταχού Τοπ και κινκστερς, επειδή δεν συννενοούμαστε ή δεν με πείθουν ..

 

να κάνουμε και μια ανάλυση για την αποδοχή των lifestylers στο forum το δικό τους... εδώ που φτάσαμε...

 

ώστε να υπάρχουν και υπερασπιστές σωτήρες.
και μονοκεροι.

στον βαθμό που δεν την σχεδιασατε εσείς η ίδια, είναι αναμενόμενο να έχει σοβαρές ατέλειες.

οποιαδήποτε διαφορετικοτητα, απ την στιγμή που βαφτίζεται έτσι, για να την υπερασπιστουν οι αυτοκλητοι σωτήρες της, και τιμωροι των άλλων διαφορετικοτήτων, των κακών διαφορετικοτήτων, των λευκών αρρενων κλπ, απλά εργαλειοποιείται, για να χρησιμοποιηθεί ως μέσο επιβολής συμπεριφοράς στις κακές διαφορετικοτητες που προτιμάνε οι αλήτες να πίνουν πορτοκαλάδα με όποιον τους κάνει κέφι, αντί με την διαφορετικότητα που θέλετε εσείς, χωρίς να την ρωτήσετε κιόλας.

μέχρι να γκωσουμε;   
ή για τους άλλους διαφορετικούς λέτε;