Πουριτανισμός και BDSM

Αναμνήσεις , από την ίδια βραδιά , στο περιώνυμο ¨καταγώγιο ¨.

Άμα τη εμφανίσει μου , χαριτόβρυτος δεσποινίς , κέρδισε την προσοχή και το ενδιαφέρον μου, με αποτέλεσμα να μη δύναμαι τώρα να προβώ σε περισπούδαστες αναλύσεις περί των τεκταινομένων εκείνης της όμορφης νύχτας .

Παρά ταύτα , μπορώ να εισφέρω στη συζήτηση , ένα εφάμιλλης σπουδαιότητας περιστατικό . Κάποια στιγμή ο c.. κρατώντας έμπλεος φροντίδας ένα κουτί σοκολατάκια , ως άλλος Γουσέιν Μπολτ , πέρασε ταχύτατα δίπλα μου και χάθηκε στο σκοτάδι .

Πράξη η οποία αμέσως αμέσως , δημιούργησε συναισθήματα αποκλεισμού και περιθωριοποίησης , στα άτομα που δε γεύτηκαν ένα , έστω ένα σοκολατάκι .

Υ.Γ. Η ταμπελοποίηση , συχνάκις αποτελεί μια εκλεπτυσμένη προσπάθεια κατίσχυσης ...

 

Η ευγένεια ή όχι ενός ανθρώπου φαίνεται από τις προσωπικές του σχέσεις και όχι από τις ιδεοληψίες των άλλων.
Όσοι κάνουν κουμάντα στην διεξαγωγή διαλόγων καλά θα κάνουν να είναι πιο προσεκτικοί στις κρίσεις τους και να μην κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια.
Κι επειδή η παροιμιώδης αγένεια κάποιων ανθρώπων δια ζώσης είναι γνωστή, ας το αφήσουμε εδώ καλύτερα.
Του ad hominem το κάγκελο...

 

το "με ελαφρά πηδηματάκια" είναι αρκετά υποκριτικό για να θεωρείται πουριτανισμός με την αγοραία έννοια;

 

Δεν έχω πρόθεση να απαντήσω μία προς μία στις αντιδράσεις που προκάλεσαν τα γραπτά μου, ούτε θα μπω σε μια ατέρμονη συζήτηση για το αν στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ρατσισμός, ομοφοβία, τρανσοφοβία και πόσες άλλες προκαταλήψεις.

Η θέση μου βρίσκεται σαφώς καταγεγραμμένη, και ο τρόπος που την κατανοεί, διαστρεβλώνει, υποστηρίζει, αντικρούει, παραποιεί ο καθένας είναι επίσης καταγεγραμμένος.

 

Life is a bitch, γνωστό.

Ο καθένας μας έχει τις εξής επιλογές:

• Την αντιμετωπίζει επιθετικά.
• Την αντιμετωπίζει αμυντικά.
• Εναλλάσει τη συμπεριφορά του ανάλογα των περιστάσεων.

Το να παίζεις μόνο άμυνα, ακόμα και εκεί που σε παίρνει να παίξεις επίθεση, γιατί φοβάσαι μη φας κι άλλο γκολ είναι κι αυτό επιλογή.

Αν την κάνεις είναι δική σου, own it.

 

Δεν κατανοώ τι σχέση μπορεί να έχει η ταυτότητα του φύλου με τις πρακτικές εντός bdsm η τον πουριτανισμό .

Είναι καθαρή επιλογή αν με ελκύει σεξουαλικά/ερωτικά/εγκεφαλικά..ένα άτομο του ίδιου φύλου του αντιθέτου η οποίου φύλου .

Το γεγονός ότι με απωθεί η επιθετική, προκλητική, προσβλητική λεκτική συμπεριφορά (εντός η εκτός φόρουμ) αντιλαμβανόμενη και από εμένα και από συνομιλητές μου προερχόμενη
από οποιοδήποτε φύλο, χρώματος, καταγωγής, ταυτότητας η οτιδήποτε.

Ως λευκή.. bysexual ... θηλυκού γένους το
γεγονός αυτό με καθιστά αυτόματος πουριτανή ;

 

Επειδή παρατηρώ το ίδιο σενάριο να επαναλαμβάνεται σε νήματα που εκφράζω την άποψή μου, θα ήθελα να δηλώσω τα εξής επί της παρούσης αλλά και για επόμενα νήματα. Ό,ποιος κατάλαβε έχει καλώς, ό,ποιος όχι, πάλι, έχει καλώς:

Α. Σε αυτό το forum επιλέγω η παρουσία μου και τα γραπτά μου να σχετίζονται με ζητήματα που θεωρώ σημαντικά και που έχω κάτι να πω, είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι. Πάντα με σεβασμό.

Β. Αν γράφω «Α» και κάποιος αντιλαμβάνεται «Β» ή αισθάνεται ότι αναφέρομαι σε αυτόν και τον χαρακτηρίζω ή δημιουργεί εικασίες για το άτομό μου ή απλά γράφει ό,τι θέλει να γράψει, και μετά από όλα αυτά απαιτεί επιπλέον και από εμένα διευκρινίσεις, δεν με αφορά.

Γ. Επίσης, έγκειται πάντα στη δική μου κρίση πόσο και αν θα ασχοληθώ με κάποια διευκρίνιση που μου ζητείται, αν και εφόσον τη θεωρώ άξια λόγου (βλ. Β) ή έχω τον χρόνο να το κάνω.

Δ. Έχω πιο σημαντικά πράγματα να ασχοληθώ από το να εισέρχομαι σε διαδικτυακές διενέξεις. Αν αυτό για κάποιους ερμηνέυεται ως άμυνα ή φόβος ή ό,τι, δεν με αφορά. Εγώ το ονομάζω αδιαφορία και ότι είμαι στο κέντρο μου χωρίς να με ενδιαφέρει να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν. Στο κάτω κάτω, ζω στο Λονδίνο τα τελευταία 5 χρόνια, γράφω το διδακτορικό μου, διδάσκω στο Πανεπιστήμιο και έχω μια διεθνή εικαστική παρουσία. Το τελευταίο πράγμα που θα με ενδιέφερε θα ήταν να μπω στη διαδικασία να πείσω τον χ, ψ που δεν έχει κατανοήσει ή έχει διαστρεβλώσει τα γραφόμενά μου ή προσβάλλεται από μόνος του, και απαιτεί από εμένα εξηγήσεις.

Καλή συνέχεια.

 

@de7

Δεν θα απαντήσω για τους υπόλοιπους, θα απαντήσω για μένα.

1. Τα σχόλια στα γραπτά σου γίνονται επί των γραπτών σου και όχι επί του χαρακτήρα σου.

2. Προφανώς και μπορείς -και καλά κάνεις- και αποφασίζεις το αν και το πότε θα απαντήσεις, άλλα -για εμένα τουλάχιστον- είναι αγένεια προς τους υπολοίπους συμμετέχοντες στη δημόσια συζήτηση κάθε γενική και αόριστη απάντηση τύπου "έχω καλύτερα πράγματα να κάνω κλπ κλπ"

Just my 0.02$

 

ή δεν έχω κάτι πειστικότερο να πω

 

Δεν αποτελεί αποκλειστικό σκοπό κάθε διαλόγου ούτε το συμπέρασμα ούτε η σύνθεση ούτε καν μια ελάχιστη συμφωνία ούτε καν το γελοίον "συμφωνούμε πως διαφωνούμε"...
Τραχανάς απλώνεται, η πειθώ εν τω άμα περισσεύει...
Η όποια επεξεργασία του διαλόγου από τον όποιο συμμετέχοντα είναι προσωπική του υπόθεση, που έχει να κάνει αποκλειστικά με αυτόν, πιο αποκλειστικά δεν γίνεται.
Αυτό με την σειρά του σημαίνει πως ακόμα και στην περίπτωση που κάποιος έχει ζητήσει την όποια διευκρίνιση από κάποιον άλλο, που στον διάλογο έχει εκφράσει μια θέση με τα όποια και όσα υποστηρικτικά στοιχεία της θέσης αυτής, είναι πάντα στην διακριτική ευχέρεια αυτού του άλλου να συνδράμει ή όχι, και για τον οποιοδήποτε λόγο, αδιαφορώντας για τις ad hominem συνέπειες ως οφείλει, άλλωστε.
Διάλογος είναι, δεν είναι επιμορφωτικό σεμινάριο...

 

να συνδράμει, να απέχει (αν αυτό θα ήθελε) ή νά το γυρίσει σε τσάμικο. και τα τρία είναι επιλογές, και αρκούντως επιμορφωτικά.