Φθόνος

Toυναντίον..!
Ο Ευρυπίδης διάβαζε βουλωμένο γράμμα..!
Τσακάλι ο Ευρυπίδης μας..!

 

Είναι σύνηθες σφάλμα, να συνδέουμε την Μήδεια με τον φθόνο. Και πολύ κρίμα να χάνουμε το βαθύτερο νόημα ενός αριστουργήματος.

 

@rea.. Να σας υπενθυμίσω ότι το σχόλιό μου αναφέρεται σε μία ανάρτηση η οποία αφορά τον φθόνο που προέρχεται από τον έρωτα και όχι το φθόνο γενικά και αόριστα. Εάν ο έρωτας που μένει ανεκπλήρωτος ή προδοθεί δεν γεννήσει Φθόνο, δεν ήταν ποτέ Έρωτας. Ίσως γι' αυτό ο Ευριπίδης να είναι ο μόνος, εάν οι γνώσεις μου δεν με απατούν, ο οποίος παρήλλαξε το μύθο της Μήδειας, παρουσιάζοντας μία παιδοκτόνα μητέρα. Κάπου εκεί τριγυρνούσε πιθανότατα και η σκέψη της Μαλβίνας όταν έγραφε " Στην καψούρα, η καλύτερη του ενός, είναι η χειρότερη του άλλου" και "Ακραία, απόλυτη βία ο έρωτας".
Σε κάθε περίπτωση υποθέτω ότι άπαντες ερμηνεύουμε με βάση γνώση και βίωμα. Εάν επιθυμείτε να θεωρείτε το δικό σας εύρημα ως το βαθύτερο νόημα, ποιος είμαι εγώ που θα σας το στερήσω?

 

Τον Ευριπίδη δεν θα τον ξαναπιασεις στο στόμα σου! Τον Ευριπίδη!!

 

Για αρχή δεν συμφωνώ ότι ο φθόνος είναι το σήμα κατατεθέν του ανεκπλήρωτου ή προδομένου Έρωτα. Του πείσματος ίσως ..και πάλι αισθάνομαι ότι "τσουβαλιάζουμε" γενικότητες.

Η θέση μου περί Μήδειας δεν είναι δικό μου "εύρημα". Η Μήδεια διαπραγματεύεται ζητήματα Δικαίου .. και όχι μόνο.
Το Ερωτικό κομμάτι και η καψούρα υπάρχει σε μικρότερο βαθμό σε προδοσίες μεγεθών "καταστροφής".
Εκεί η Μαλβίνα ίσως θα λεγε "όξω πούστη από την παράγκα".

Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω κανένα βίωμα, είναι άλλο μέγεθος η σαπουνόπερα, άλλο το δράμα και άλλο η τραγωδία.

Δεν μου "χαλάει ούτε μου στερεί" κάτι η αντιπαράθεση. Στην καλύτερη των περιπτώσεων προσφέρει υλικό για προβληματισμό και στην χειρότερη αδιαφορία.

 

Ο φθόνος είναι η κακοφορμισμένη ζήλεια. Το μικρόβιο κυκλοφορεί συνήθως σε κάθε λογής ανεκπλήρωτα: πόθους αδιέξοδους, φιλοδοξίες, ζητούμενα κι επιθυμίες που άνθισαν και χάθηκαν στου ανέφικτου το χώμα.
Βασικές προϋποθέσεις για την εκδήλωση του είναι η ανεπαρκής προστασία απο τοξικά περιβάλλοντα μέσω κάποιας εθελοστραβομάρας στην επιλογή συναναστροφών, πάθη, λάθη κι ένα αυτοκτόνο πείσμα που χρόνια νηστικό, καταλήγει να τρέφεται από τον εαυτό του.
Παρόλα αυτά, εξαιτίας της υψηλής τοξικότητας που εκπέμπει σε κύματα φαρμακωμένου μίσους, γίνεται άμεσα αντιληπτό οπότε και εύκολα διαχειρίσιμο. Η όποια επικινδυνότητα έγκειται στο οτι διαβρώνει την ουσία του αυτοσεβασμού, διαλύει κάθε έννοια αυτοεκτίμησης και ενισχύει την αίσθηση μειονεκτικότητας που το δημιούργησε σε άνθρωπο που απ το πάθος κάπου έχασε τον ίδιο τον εαυτό του.

 

-_Κάποτε με είχε καταβάλλει ένα τέτοιο συναίσθημα,που μου προκαλούσε θυμό και
αλλοίωνε τον χαρακτήρα και τις σκέψεις μου.
Ευτυχώς η αυτογνωσία και ο αυτοσεβασμός,
με βοήθησαν να δω την αλήθεια και να
πολεμήσω τους δαίμονες μου.

Ένιωσα ανθρώπους να με φθονούν και απλά
τους λυπάμαι,το πρόβλημα δεν το έχω εγώ
και δεν ευθύνομαι,εκείνοι βασανίζονται,εγώ κοιμάμαι γαλήνια.
Περαστικά τους!_-

 

Ο φθόνος, όπως η φωτιά, πάντα προσπαθεί να φτάσει τα ψηλότερα σημεία.

Τίτος Λίβιος, 59 π.Χ-17 μ.Χ., Ρωμαίος ιστορικός

 

Ποια η σχέση της συζήτησης η οποία αναφέρεται στην Ισότητα των Φύλων στην Ε.Ε, με το ποστ μου το οποίο αναφέρεται στον φθόνο και στο οποίο "απαντήσατε" ;

 

παρακολουθήστε τη συζήτηση, κι ότι καταλάβετε.