Τιμωρία - Ειναι μια υπηρεσία που προσφέρει μια σκλάβα

Συμφωνω με πολλα απο οσα διαβασα στο νημα αυτο, θαθελα να προσθεσω οτι οταν η τιμωρια γινεται ασπιδα προστασιας του Αφεντη απεναντι στην αμφισβητηση και τον κινδυνο εγκαταλειψης, μιλαμε για καταχρηση της, οποτε πιο ασφαλες ειναι η τιμωρια να γινεται χωρις λογο, για τους πραγματικους λογους και αιτιες, καλα θα ειναι κανεις να μην διεκδικει την αυθεντια, ακομα και πραγματι την εχει.

 

Η τιμωρία αποτελεί μέσω σωφρονισμου, δεν υπάγεται στη κατηγορία υπηρεσίες.
Άλλο η καβλοτιμωρια, άλλο η τιμωρία, άλλο ο πόνος ως μέσω πρόκλησης ηδονής.
Αποτελούν εντελώς διαφορετικά πράγματα/εργαλεία στο δικό μου μυαλό.

 

η τιμωρία είναι μέσον επιβολής.
διευκρινίζει δυναμικές και ρόλους, διευκρινίζει την ικανότητα κάποιου να επιβάλει.
εξ αυτού παράγεται σωφρονισμός, δυνατότητα (προνοητικού) υπολογισμού, με άλλα λόγια.
«τιμωρία» επιβάλει αυτός που μπορεί και θέλει, όχι αυτός που «έχει δίκιο». με πρόφαση ή με ειλικρίνεια.

 

-_Από την στιγμή που το νήμα αναφέρεται σε σκλάβα.
Τι ακριβώς χρειάζεται διευκρίνηση ή ανάλυση;
Ανήκει απόλυτα στον Κύριο της.
Αδικη ή δίκαιη η τιμωρία,μόνο για καύλα ή όχι θα το κρίνει εκείνη;
Από επιλογή ανήκει και αφέθηκε ολοκληρωτικά σε Εκείνον.Τέλος!_-

 

Τιμωρία επιβάλει αυτός που εκ θέσεως μπορεί και θέλει. Συμφωνούμε.

Με την πρόφαση τι εννοείτε?



Υ. γ.

 

Γιατί συνδέετε την τιμωρία απαραίτητα με πόνο;
Η αδιαφορία του Κ προς την σ είναι ένα είδος τιμωρίας με μεγαλύτερα και καλύτερα ενδεχομένως αποτελέσματα ακόμα και από ένα πολύ οδυνηρό μαστίγωμα. Η απαγόρευση του να τον κοιτάξει, να του μιλήσει, να τον αγγίξει, το ίδιο.
Η τιμωρία έχει να κάνει με την εκπαίδευση της σ. Δεν έχει να κάνει με επιβολή κυριαρχίας. Αυτή θεωρείται δεδομένη και από τα δύο μέρη. Αν όχι τότε υπάρχει πρόβλημα στη σχέση ή στο πως αντιλαμβάνεται καθείς την θέση του.
Η τιμωρία δεν είναι υπηρεσία. Σαφώς η σ θα την δεχθεί αδιαμαρτύρητα, ακόμα και άδικο να έχει ο Κ, αλλά δεν είναι υπηρεσία. Αν αυτό ισχύσει τότε η σ θα ζει κλεισμένη στους φόβους της και δεν θα καταφέρει ποτέ να ανθίσει.
Δεν θα καταφέρει ποτέ να πάρει όσα πρέπει και δεν θα δώσει όσα πρέπει αντίστοιχα.

 

πρόφαση είναι η επίκληση εξωγενούς «δικαίου», η δικαιολόγηση.
διά της τιμωρίας διευκρινίζεται ποιός επιβάλλει σε ποιόν. εκπαιδευτικά, ούτως ειπείν.

υγ: η συσχέτιση της τιμωρίας με υπηρεσία μπορεί αν πάρει άλλες διαστάσεις: θυμήσου να με τιμωρείς καθε απόγευμα που έχεις ανάλογη υπηρεσία  

 

Αυτό θα ήταν σαδομαζοχιστικο σενσιον   

 

Η συνέπεια, ενδέχεται, να παράξει σωφρονισμό.
Η τιμωρία παράγει αισθήματα αντεκδίκησης.

 

Η τιμωρία, για μένα, είναι ένα είδος ποινής. Συνέπεια, όπως είπατε, κάποιας πράξης η οποία δεν έγινε αρεστή.

Ο λόγος επιβολής της είναι ξεκάθαρος και δεν τίθεται θέμα αντεκδικησης. Εάν υπάρξει έστω και σαν σκέψη καταλυεται το όλο σχήμα. Η όλη δυναμική της σχέσης δεν υφίσταται πλέον.

 

Η κουλτούρα της τιμωρίας έχει αρνητικό υπόστρωμα και δε δύναται να οδηγήσει σε σωφρονισμό. Αντιθέτως, η συνέπεια αντιμετωπίζει με παραγωγικό τρόπο μια λανθασμένη συμπεριφορά ώστε να πάψει να διαιωνίζεται.

 

η «τιμωρία», μπορεί να έχει χαρακτήρα εκπαιδευτικό, όταν επιβάλλεται αρμοδίως, μέσα σε πλαίσιο εγκαθιδρυμένων ρόλων, είτε να πάρει μορφή εκδίκησης, αν επιβληθεί έξω από εγκαθιδρυμένο πλαίσιο. αν πάρει τέτοιον χαρακτήρα δεν υφίσταται το πλαίσιο. ο άλλος χαρακτήρας ιδρύει πλαίσιο.

έχει βασιμότητα η ένσταση περί του όρου «τιμωρία» ή «ποινή» γιατί σε ορισμένες κουλτούρες (θρησκευτικής καταγωγής) μπορεί να εγείρει αρνητικές αλληλουχίες νοημάτων. σε αυτές τις κουλτούρες είναι προτιμότερη η χρησιμοποίηση άλλων όρων.