Πως Απολογούνται οι Κυρίαρχοι?

πού το διαβάσατε αυτό;

μερικά «ώστε» είναι μεγάλα πηδήματα πάνω από μεγάλο κενό.
πώς κάνετε τη σύνδεση ανάμεσα σε αλάθητο και χρεία απολογίας; είναι θρησκευτικής καταγωγής η σκέψη;

 

@tithon ,αρχικά, σας γνωρίζω προσωπικά και πάντα φιλικά, ας μην έχουμε τάσεις ειρωνείας. Ναι... αυτό εισπράττω από τον τρόπο απάντησης σας.

ας μην κρυβόμαστε πίσω από τα δάκτυλά μας... πίσω από τις λέξεις του συγκεκριμένου νήματος δεν κρύβεται κανείς Αλέξης, αλλά στο ότι, ναι, ένας Κ δεν πέφτει πότε σε σφάλματα που να θεωρείται η απολογία του αναγκαία.

"μερικά «ώστε» είναι μεγάλα πηδήματα πάνω από μεγάλο κενό." ας μην παίζουμε με τις λέξεις, μεγάλα παιδιά είμαστε και καταλαβαινόμαστε, εκτός εάν η σύνταξη μου, ή γενικότερα το σκεπτικό μου είναι προβληματικό, το δέχομαι κατόπιν επιχειρηματολογίας.

και επίσης έκανα μία ξεκάθαρη ερώτηση και απαντήσατε με ερωτήσεις, πράμα που δεν είναι και τόσο ευγενικό, να απαντάτε με ερώτηση σε ερώτηση εννοώ...

 

με γρήγορη ανάγνωση του νήματος δεν βρήκα πουθενά τον ισχυρισμό οτι κάποιος, οποιοσδήποτε , δεν πέφτει ποτέ σε σφάλματα ή «σφάλματα».
δεν έπαιξα καθόλου με καμμιά λέξη, η σύνδεση ανάμεσα σε σφάλμα και χρεία απολογίας, και μάλιστα εκ του αντιστρόφου, είναι ταχυδακτυλουργική.
το άλμα προς τα πίσω οτι δεν χρειάζεται απολογία επειδή δεν γίνεται ποτέ λάθος, είναι προσωπική σας προσέγγιση, δεν υπήρξε ως ισχυρισμός.
η ερώτηση λοιπόν που κάνατε δεν γίνεται να απαντηθεί, είναι αποπροσανατολιστική¹ και αβάσιμη. το επισήμανα.

υγ: αν κάποιος ισχυρίστηκε οτι δεν κάνει ποτέ λάθος ή «λάθος», και διέλαθε της προσοχής μου, θα απολογηθώ που θεώρησα πως ρωτήσατε γενικά κι όχι τον συγκεκριμένο που το ισχυρίστηκε.

1- αποπροσανατολιστική, γιατί εισάγει απ την πίσω πόρτα ως παραδεκτό δεδομένο οτι το «σφάλμα» οδηγεί αναπόδραστα σε απολογία. πράγμα που είναι ακριβώς το θέμα της συζήτησης. εξ ου και η ταχυδακτυλουργία.

 

@tithon εντάξει τώρα... μην υποτιμάται νοημοσύνες πλιζζζζ . Απάντηση δεν πήρα, αλλά απάντηση έλαβα, ας μην το συνεχίσουμε καλύτερα γιατί γινόμαστε γραφικοί και θα φάω κανα μπαμ, ε μπαν εννοώ !  

 

Νομίζω ότι η απάντηση είναι ξεκάθαρη, και συμφωνώ γιατί είναι αυτό που και εγώ έχω καταλάβει και από το νήμα, αλλά και γενικότερα από αυτές τις σχέσεις.


Λάθη γίνονται. Κάνουν. Το θέμα είναι ότι δεν είναι υποχρεωμένοι να απολογηθούν για αυτά.
Το θέμα είναι ότι επιλέγουν Εκείνοι , όπως για όλα, πως θα το χειριστούν αν μια απολογία λεκτική είναι χρήσιμη σε κάτι, αν όχι, αν μια απολογία με πράξεις; Με μια πραξη; Είναι πιο χρήσιμη η όχι, αν αξίζει το κόπο, αν όχι. Αν έχουν όρεξη, αν όχι, πόσο βαριά το έχει πάρει το υ, πόσο το επηρεάζει στο να συνεχίσει να υπηρετεί, πόσο καλά εκπαιδευμένο είναι το Υ ώστε να το προσπεράσει αποδεχόμενο πως " Κ μου είναι, ο,τι λάθη θέλει κάνει" ή πόσο αρχή είναι για το υ.

Και άλλα πολλά πολλά παίζουν ρόλο.
Όπως και να έχει η ουσία είναι πως απολογία με την έννοια που το παρουσιάζουν κάποιοι, δεν παίζει, να διορθωθεί το λάθος παίζει, πως γιατί και πότε, τα Κ και η ψυχή Τους...το ξέρουν.

 

Αυτό κι αν είναι αποπροσανατολιστικό. Αφού έκανες γρήγορη ανάγνωση του νήματος, ελπίζω να είδες, ότι πουθενά κάνεις δεν λέει ότι η απολογία είναι αναπόδραστη.

Η συγγνώμη εάν δεν είναι ειλικρινής να τη χέσω. Η συγγνώμη που θα μπορούσε να είναι ειλικρινής αλλά δεν λέγεται λόγω στάτους και μόνο, επίσης να τη χέσω.

Επίσης έχουμε μπλέξει την απολογία σε ντε και καλά πέφτω στα γόνατα με δάκρυα στα μάτια. Drama queens όλοι ρε φίλε!

 

ουδείς εχέφρων, πράγματι, υποστήριξε ότι η απολογία είναι αναπόδραστη. διάφοροι γραφικοί, ωστόσο, απαιτούν οδυρόμενοι, εν κλαυθμώ.

μέσα απ την θολούρα των δακρύων είναι δυσδιάκριτη η διαφορά ανάμεσα στο αναπόδραστο της απολογίας, και στο αναπόδραστο της χρείας απολογίας.

ο καθείς εφ ω ετάχθη

είδα κι εγώ το κλάμα. δεν εντυπωσιάστηκα ούτε εξεπλάγην, ήταν αναμενόμενο από ορισμένες δυσφορίες, όχι απ όλους.

 

Δεν έχω απολογηθεί ποτέ στα σκυλιά μου.

Όποιος ανατριχιάζει με την αναλογία μπορεί ελεύθερα να αναθεωρήσει τη θέση του.

Εγώ για την πάρτη μου το έχω κάνει.

 

Αν και δεν είμαι ούτε κ, ούτε μ.

Η μεγάλη σύγχυση κάποιων είναι ακριβώς στη σύνδεση μεταξύ λάθους και απολογίας. Επί της ουσίας δεν υπάρχει καμία σύνδεση.
Αντιθέτως, η απολογία είναι περισσότερο συνδεδεμένη με την ενοχικοτητα.

Βέβαια και ένα κ ή μ θα κάνει λάθη. Αντιστοίχως και ένα υ ή σ. Κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν έχει, νομίζω, την ψευδαίσθηση ότι δεν θα γίνουν.

Ένα κ, από και λόγω θέσης, θα προχωρήσει αν και όταν κρίνει, σε διόρθωση του λάθους.
Η απολογία θετει αυτομάτως το κ σε άλλη θέση. Απαρνείται την όποια διαχείριση και ζητά με κάποιο τρόπο συγχώρεση και "διόρθωση " από το υ, πράγμα το οποίο είναι ανέφικτο.
Δλδ τι φάση; "συγγνώμη σκλάβα, εσφαλα"; Αλήθεια τώρα;

Δεν κρίνει, δεν αξιολογεί, δεν επικρινει το υ το κ. By default, το κ ξέρει τι κάνει και το υ ακολουθεί. Δεν έχει νόημα η απολογία. Έχει νόημα, και σε περιπτώσεις και αναγκαιότητα, η διόρθωση λαθών έμπρακτα.

Το να ζητάει το υ από το κ, να αλλάξει θέση και να απολογηθεί, ακούγεται λιγάκι αστείο. Πιθανότατα το σ να χαιρετήσει αυτοστιγμη.

 

πραγματι, ηταν βιαστικη η αναγνωση.

Και κατι τετοιοι διαμορφωνουν και "αποψεις" ...

TRAGIC !

 

Να που βρήκαμε και σημείο που συμφωνούμε! Μόνο βουνό με βουνό δε σμίγει.

Αυτές οι συγκεκαλυμμένες κακιούλες τι χαριτωμένες που θα φαντάζουν σε κάποιον που δεν ξέρει να μιλάει ελληνικά!

 

Μπροστά σε τέτοιους αφορισμούς έχω διαχωρίσει τη θέση μου προ πολλού.