Πως Απολογούνται οι Κυρίαρχοι?

Το διάβασα, αλλά δεν εξηγεί το ''μερική'', λέει κάτι αυτονόητο για την ιδιοκτησία, που ήδη παραδόθηκε.

 

Δεν κατανοώ τι λέτε. Η ιδιοκτησία δεν παραδίνεται [sic].
Αν θέλετε, επαναδιατυπώστε με σαφήνεια (και κάντε quote, θέμα netiquette).

 

Έχετε δίκιο, η έκφραση είναι κακή.

Αυτό που ρωτούσα ήταν αν την ορίζετε εσείς, με βάση το αν παρέδωσε τον έλεγχο για ορισμένα, ή με βάση το χρόνο. Αν το έχετε στο μυαλό σας με βάση κάποιο gameplay, ή χρονικά ελεύθερο ( και όχι δεν αναφέρομαι σε 24/7 ).

 

@-Volt-

Δεν βλέπω γιατί αναφέρετε το 24/7, δεν ξέρω τι εννοείτε με gameplay ούτε με "χρονικά ελεύθερο" [ποιό;] στο γενικό πλαίσιο ασυμμετρίας στο οποίο αναφέρεται το νήμα.

Το "εκεί" που χρησιμοποίησα πάντως δεν είναι χρονικό επίρρημα.

 

Κατανοώ τις ενστάσεις στη δήλωση "ο Κ δεν δίνει λόγο στο υ του" όπως καταλαβαίνω και τις ενστάσεις για τη δυσκολία χρήσης του command line σε σχέση με τη χρήση των παραθύρων.

Ωστόσο η δύναμη του command line μπορεί να είναι από μόνη της ο λόγος για τον οποίο κάποιοι χρησιμοποιούν linux και με αφορμή αυτό να συμμετέχουν και στο linux forum.

 

Να σε ρωτήσω κάτι Arioch, το αν εσύ απολογείσαι έχει να κάνει με τον αποδέκτη της απολογίας; Ή με σένα; Κατανοητότατο, δεν απολογείσαι σε σκυλί, αυτοκίνητο, γυναίκα, ο.κ. Απολογείσαι στον γείτονα; Στον γείτονα που έχεις πάει με τη γυναίκα του μερικές φορές όταν έλειπε υπηρεσιακό ταξίδι στο εξωτερικό; Στον προϊστάμενο; Στον εργοδότη που έχει την ευχέρεια και να σε απολύσει; Είναι θέμα συσχετισμών δηλαδή;
[Εννοείται ότι μιλώ γενικά, μην το πάρεις προσωπικά, ιδίως για την γυναίκα του γείτονα   ]

Και σε κάθε περίπτωση, για να είναι κάποιος Κ, επιλέξιμος εδώ στο φόρουμ, πρέπει εξάπαντος να έχει μια πλήρη θεωρία περί απολογίας (όπως και περί ειλικρίνειας); Δεν μπορεί να κάνει όπως ένιωσε;

Θέμα νοοτροπίας και ανατροφής είναι μόνο το πού εμείς αποδίδουμε ψυχή, το αντικείμενο ας είναι ό,τι θέλει, από θεός μέχρι μονοκύτταρος οργανισμός ή σκουπίδι. Παράδειγμα, η Marie Kondo. Συνιστά να εκφράζουμε την ευγνωμοσύνη μας στα σοσόνια μας πριν τα διπλώσουμε όμορφα και απαλά να τα βάλουμε στη θέση τους, γιατί υποφέρουν όλη μέρα μεταξύ ποδιού και παπουτσιού, αλλά τα βιβλία τα τα σκίζουμε, να κρατάμε μόνο τις σελίδες που μας φάνηκαν ενδιαφέρουσες ή χρήσιμες, το υπόλοιπο βιβλίο να το πετάμε!

 

Αυτό δεν το κατάλαβα εγώ.

 

Η συζήτηση εδώ είναι πολύ συγκεκριμένη: Αν ο Κ απολογείται στο υ του.

Η απάντησή μου ήταν εξίσου συγκεκριμένη: Δεν βλέπω το λόγο να το κάνει, αν χρειαστεί να κάνει διορθώσεις τις κάνει, αν όχι δεν τις κάνει και λόγο δεν έχει να δώσει σε κανέναν, πολύ περισσότερο δε στο υ του.

Από εκεί και πέρα έκαστος εφ ω ετάχθη.

 

Εγώ που έχω απολογηθεί και ζητήσει συγγνώμη από το σκυλί μου γκρέμισα τη κυριαρχία μου;  
Με κάνει ότι θέλει τώρα η τσουλιτσα μου;  
Wtf .. Πως θα της ξαναπώ "κάτσε" και θα κάτσει;  

 

Κρατάω αυτό!