Πως Απολογούνται οι Κυρίαρχοι?

Ένα υ μπορεί να αξιολογήσει, για άλλους να κρίνει, αν κάτι του αρέσει ή δεν του αρέσει με χίλιους τρόπους. Εντελώς ανεξάρτητους από το μυαλό ή ότι είμαστε άνθρωποι. Και τα ζώα κρίνουν...

Το αν λειτουργεί ή όχι για τη σχέση, πως ακριβώς να το κρίνει; Πως μπορώ να κρίνω αν κάτι που συνέβη ήταν λάθος ή έγινε επί τούτου για κάποιο λόγο;

Αν δεν μου αρέσει κάτι, θα το πω. Αν δεν μου αρέσει συνολικά εκεί που είμαι, θα ζητήσω να αποχωρήσω.

Το λάθος του κ πως κρίνεται και από ποιον; Ποιος ζητάει απολογία από το κ;

 

Είμαι πεπεισμένη ότι μιλάω άλλη γλώσσα.. Δεν εξηγείται αλλιώς!

Πάω να δω baby yoda να στανιάρω!

 

Μήπως μυγιαστήκατε κάπως; Δεν ειπώθηκαν αυτά που λέτε, ιδίως με τον τρόπο που τα αποδίδετε.

Υποθέτω ότι πέρα από μικροαστικές ασκήσεις συσχετισμών όπως τα ολοδικά σας 1. και 2. παραπάνω, η αλληλεπίδραση μεταξύ ενός προσώπου που επικυριαρχεί και ενός που επικυριαρχείται διέπεται από την εγκαυλότητα και από το συναίσθημα. Αναρωτήθηκα στιγμιαία, αν έτσι έχουν τα πράγματα, τότε τι προσφέρει μια απολογία Κυρίαρχου, ποιο το νοημά της; Το διέγραψα νωρίτερα γιατί σκέφτηκα ότι ίσως να έθιγα κάποια ευαίσθητη χορδή, αλλά έστω, ας το ξαναθέσω: Αν το υ ένιωθε καλά και πλήρες με το Κ, θα νοιαζόταν για απολογίες Κ και λοιπά σε περίπτωση λάθους του Κ; Αμφιβάλλω πολύ.

Θα μου πει κάποιος, ίσως, ότι μπορεί να μην παίζουν η εγκαυλότητα και το συναίσθημα. Ότι είναι κάτι άλλο, κάπως αλλιώς. Να το δεχτώ. Τότε είναι που δεν θα έπαιζε τον παραμικρό ρόλο η απολογία του Κ, όμως!

 

του λέει το safeword. πόση ξενέρα να αντέξει...

 

εύστοχα διαγνώσατε τον μικροαστισμό που υποστηρίχθηκε με πάθος στον διάλογο και κατεδείχθει, κι εύλογα διχάζεστε και διστάζετε να τοποθετηθείτε σχετικά με αυτόν.  

 

Γιατί χαρακτηρίζετε "ανόητη και προσβλητική" μια εκδοχή ("ότι είναι ίδιοι κι απλώς παίζουν ρόλους τις ώρες της σχόλης") της οποίας εσείς πρώτος διατυπώσατε μια παραλλαγή;

Και όπως και να 'χει, γιατί ανόητη και προσβλητική; Άλλο πράγμα, αλλά δυνάμει εξ ίσου απολαυστικό.

 

Είναι κρίμα όταν τα νήματα εγκαταλείπονται στο έλεος των καταστάσεων, είτε διότι οι εισηγητές τους αδιαφορούν, είτε διότι προσωπικοί λόγοι τους κρατούν μακριά από το φόρουμ για ένα χρονικό διάστημα, είτε διότι διαγράφουν το προφίλ τους.

Ο ρόλος του εισηγητή δεν είναι μόνο να ανεβάζει το νήμα, αλλά να φροντίζει να μένει εντός εκείνων των ορίων που διευκολύνουν τη μετάδοση μίας λειτουργικής πληροφορίας, μέσω της διεξαγωγής ενός διαλόγου μεταξύ των μελών ή απλής διατύπωσης της θέσης τους. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, οι τριβές είναι αναπόφευκτες και αφορισμοί του είδους "κανείς δε λέει τίποτα το ουσιαστικό σε αυτό το νήμα", "ο καθένας γράφει τα σεντόνια του αλλά ουσία μηδέν", "τρώγεστε σαν τα σκυλιά" είναι απλές τοποθετήσεις που δε βοηθούν εκείνους που τις διατυπώνουν (παρά τις αντίθετες εκτιμήσεις τους ενδεχομένως) να ξεχωρίσουν μέσα από το συρμό των υπόλοιπων "μετρίων" με τις "ανούσιες" διατυπώσεις.

Είναι σύνηθες ένας μέτριος να βλέπει παντού γύρω του μέτριους και ένας βλάκας να βλέπει παντού γύρω του βλάκες. Νομίζω ότι είναι γνωστή η θεωρία των επιπέδων και αν δεν είναι, εν ολίγοις πάει κάπως έτσι: όσο πιο κοντά στο επίπεδο αντίληψης/νοημοσύνης του άλλου βρισκόμαστε, τόσο περισσότερο θυμώνουμε από τις πράξεις του ή γελάμε με τα αστεία του.

Οι τριβές είναι αναπόφευκτες, οι προσωπικές επιθέσεις όμως όχι. Για την ακρίβεια, η άμεση επίθεση με προσωπικούς χαρακτηρισμούς εναντίον μελών είναι αυτό ακριβώς που πρέπει να αποφεύγεται σε ένα νήμα. Αν κάποιο μέλος εκφράζει απόψεις που για κάποιο άλλο ή άλλα θεωρείται ειρωνικό, προκλητικό ή σαρκαστικό, μπορεί απλά να απαντήσει στο ίδιο μοτίβο ή να μην απαντήσει καθόλου. Όχι να προβαίνει σε προσωπικούς χαρακτηρισμούς και ιεραρχήσεις αξιολόγησης ενός άλλου μέλους.

Ίσως επ' απουσία του εισηγητή ενός νήματος, οι διαχειριστές θα πρέπει να τον υποκαθιστούν σε αυτόν το ρόλο. Ίσως.

 

Γιατί αυτό που γράφω δεν είναι παραλλαγή με την έννοια κάποιας εκδοχής που επιλέγω, ήταν ερώτηση για κάτι, για μια πιθανή παράμετρο, που για να ρωτάω γι' αυτή και να επιμένω να ρωτάω δεν το έβγαλα απ' το κεφάλι μου, ούτε το διάβασα σε κάποιο βιβλίο, το έχω συναντήσει και μη μου πείτε ότι όσοι έχετε γνωρίσει είναι όλοι αυτό που λένε και δεν υποδύονται κάτι που δεν κατέχουν.

Αλλά για να σας απαντήσω για το ανόητη και προσβλητική. Όλοι κάπου διαφωνούμε με όλους, υπάρχει ωστόσο ένα κοινό σημείο. Τη στιγμή που έχουμε επιλέξει κάτι που μας εκφράζει, δε μπορούμε παράλληλα να παίζουμε και ρόλους. Το καταλαβαίνετε πως είναι ασυμβίβαστο να ζεις αυτό που σε εκφράζει και την άλλη να αφήνεις και το ενδεχόμενο μήπως είναι rpg.

 

Άρα ούτε απίθανη, όπως αναφέρατε ("Απίθανη η τρίτη...").

Δεν είναι ασυμβίβαστο, όχι. Γιατί να είναι ανόητο και προσβλητικό να υποδύομαι ρόλους, αν με εκφράζει και είμαι καλά με αυτό; Είναι απλά άλλο πράγμα.

 

Δεν είναι ανόητο και προσβλητικό το να παίζουμε ρόλους. Κάθε άλλο είναι μια επιλογή σεβαστή. Όχι όμως όταν έχουμε επιλέξει να ζούμε με ένα τρόπο ζωής που μας εκφράζει. Όταν έχει γίνει αυτή η παραδοχή, τότε ναι είναι ανόητο. Αυτό που σε εκφράζει το ζεις. Αν το υποδύεσαι για να το έχεις από λίγο και σε δόσεις, δεν το ζεις και δεν το έχεις. Νομίζεις πως το έχεις. Έχεις κάτι άλλο, παρόμοιο αλλά όχι αυτό. Άρα προσβάλλεις τις επιλογές σου.

 

Μετα απο εντολή του Κυρίου μου θα πω εγω την γνωμη μου.Με τον Κύριο μου είμαστε χρόνια μαζί είμαστε παντρεμένοι τους ρόλους τους κάναμε τρόπο ζωής και φυσικά ο Κύριος μου απολογητέ σε μένα βέβαια με το δικό του τρόπο υπάρχει κατι πολύ ιδιαίτερο στον τρόπο αυτο .Η θέση μου είναι πάντα της Σκλαβας απλά με τον τρόπο αυτό μου δείχνει ότι με υπολογίζει και δεν με βλέπει σαν ζώο δεν είμαστε part time
Φυσικά και αισθάνομαι πολύ καλά όταν βλέπω ότι καταλαβαίνει το λάθος του και μου το δείχνει η λέει με οποιοδήποτε τρόπο
Ερωφιλη

 

εφ όσον σας έχει καλλιεργηθεί η ανησυχία μην σας υποβιβάσει, φαίνεται πως διάλεξε να σας την διασκεδάζει, ανάμεσα στις επιλογές.

περί του λάθους έχετε ετυμηγορήσει εσείς ή υιοθετείτε την δική του αποτίμηση όταν την ανακοινώνει;