Σημάδια

Το δερμα μου έχει την άθλια ιδιότητα να μην κρατάει με τίποτα σημάδια που τόσο αγαπώ. Θέλει βεργα και συγκεκριμένη γωνία και δύναμη- και τα τρία μαζί τα έχω σπανίως  
Σε κάθε περίπτωση όμως, θεωρώ πως τα σημάδια θέλουν ξεκάθαρη διάκριση θεατών. Υπάρχουν ελάχιστοι δικοί μου άνθρωποι που ξέρω ότι θα τα χαρούν, εκει τα πετάω όλα χαρούμενη και γυρίζω γύρω γύρω περήφανη με τα μπλε- μοβ -καφέ ζωγραφιές. Όλοι οι υπόλοιποι είναι εξω- απόλυτα. Δεν θέλω να γίνω παρανοικη, αλλά ξέρετε..η πείρα μου έχει δείξει πως δεν υπάρχουν ξενοι- υπάρχουν εν δυνάμει γνωστοί. Θέλει λοιπόν διάκριση. Αν Θέλεις να εμπιστευτεις- θα χαμογελασεις,θα κλείσεις μάτι ή θα το πεις ευθεως- "είναι από ζώνη και γουστάρω τρελά." Το αποτέλεσμα είναι το ιδιο- επιλέγεις να το πεις και αναλαμβανεις τον κίνδυνο η αισθητικος να μην είναι μόνο δική σου αλλά και την συναδελφου, που η συνάδελφος εκείνη από κουταμαρα ή σε μια κρίση ζήλιας θα το πει κάπου στην δουλειά ως ασήμαντο και πάει λέγοντας..και συγγνώμη, αλλά πειράζει και πολυπειραζει...δεν είναι να μπαίνουμε σε εξηγήσεις τι είναι και τι δεν είναι φυσιολογικό σε ανθρώπους παντελώς απροετοιμαστους για κάτι τέτοιο. Και τι σημασια θα εχει στην συνεχεια αν καποιος φερθηκε με επαγγελματισμο ή οχι- το κακο θα εχει γινει. Αν χρειάζεται να εκθέσεις τα σημάδια σε δημόσια θέα δε και καλα, καλύτερα είναι να φτιάξεις μια ιστορία και να την πεις πριν σε ρωτήσουν και μονο εάν θα ακουστει ευλογοφανης. Διαφορετικά βάζουμε κρεμουλες και περιμένουμε.     Είμαστε υπεύθυνοι να προστατεύουμε τον όμορφο κόσμο που επιλέγουμε για εμάς, δεν είναι συνετο λοιπόν, λέω εγώ, να αυξανουμε την αστάθεια του συστήματος για το τίποτα. It matters!  

 

Χαιρομαι που διαφωνεις γιατι η διαφωνια, οταν γινεται με ευγενεια, προαγει το διαλογο  
Για ποιους λογους λοιπον θεωρεις οτι θα ρωτουσε καποιος;

 

Διαφωνώ με τη γενίκευση ότι όποιος ρώτα, ρώτα για οικτο.
Σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι. Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που νοιάζονται, που ρωτουν για να βοηθήσουν.

Δεν μπορώ να ξέρω γτ ρωτάει κάποιος γενικά όμως  

 

Φυσικα δεν λεω οτι ολοι ανεξαιρετως οσοι ρωτουν, εχουν κινητρο τον οικτο  
Λεω ομως οτι αν οι περισσοτεροι που θα ρωτουσαν, θα το εκαναν για να βοηθησουν ηδη το προβλημα της ενδοοικογενειακης βιας θα ειχε πολυ μικροτερες διαστασεις.
Οι ανθρωποι ομως σπανια ενεργουν σε τετοια θεματα, δυστυχεστατα...
Και αυτοι που ενεργουν ξερουν ποση σημασια εχει να μη βαλεις τον αλλο σε θεση ντροπης και αμυνας για αυτο δεν θα ρωτουσαν, οχι ετσι τουλαχιστον...
Οποτε, οσοι ρωτησουν ετσι, ναι, δεν πειραζει καθολου τι θα σκεφτουν  
Ενα τσιτατο λεει "a lie has turned twice the world round before truth has put its pants on"  
Ισχυει  

 

Εν μέρει συμφωνώ. Επειδή όμως ξεφεύγει το θέμα, προτιμώ να μείνει εδώ  
Σε ευχαριστώ για τη συζήτηση  

 

Γενικά δεν με νοιάζει.

Συνήθως τρολαρω ή ανάλογα με το μουντ μπορεί να γινω από πολύ ειλικρινής μέχρι πολύ αγενης. Εξαρτάται ποιος με ρωτάει και κυρίως, πως με ρωτάει.

Πολλές ερωτήσεις είναι αθώες, κάποιες έχουν πραγματικό ενδιαφέρον μέσα τους και κάποιες άλλες είναι ξεκάθαρα intrusive και κουτσομπολιστικες.

Αυτό που δεν μου αρέσει και δεν θέλω να κάνω καθόλου, είναι να σοκάρω κάποιον δικό μου άνθρωπο ή να του δημιουργήσω κάποια ανησυχία σε σχέση με την ασφάλεια μου.

Κατά τα άλλα έχουμε έναν ενοχλητικό στη δουλειά που κάθε φορά που με ρωτάει για κάποια μελανια (μελανιαζω πολύ στο pole) του απαντάω πάντα κάτι που εμπεριέχει gang bang, hard-core sm, edge play και γενικά ό,τι πιο ανωμαλο-σιχαμενο-τραβηγμενο-περβ μπορώ να σκεφτώ. ^_^

 

Κατ αρχήν να προσδιορίσουμε το είδος των σημαδιών. Αν είναι ένα απλό "πιπίλισμα" κανείς δεν θα ρωτήσει. Αν είναι όμως μια "χαρακιά" ματωμένη, και αν δεν ξέρει, πιο λογικό να ρωτήσει από περιέργεια από αγνοια . Αν πάλι ξέρει θα ρωτήσει με χιουμοριστική διάθεση και πονηρά υποννοούμενα. Όπως και να είναι αν δεν ντρεπόμαστε γι αυτά , δεν νομίζω να είναικαι θέμα ανάλυσης, ανάπτυξης. Η προσπερνας την ερώτηση ή απαντάς .... Τόσο απλά.

 

Αν κρίνω από τις απαντήσεις, κάνεις ως τώρα δεν έδειξε να ντρέπεται. Προβληματισμους και εμπειρίες συζητάμε

 

Μα τον σεβαχ, από εσένα κάτι τέτοιο περίμενα  
Ευχαριστώ κοπέλα μου για την τοποθέτηση

 

Το έχω αποβάλλει τελείως, απλά λέω ότι χτύπησα...ή κάνω την ανήξερη...ότι κάπου θα στουκαρα και δεν το πήρα χαμπάρι. Σιγά που θα κάτσω να δώσω συνέχεια σε τέτοια συζήτηση. Τα λατρεύω τα σημάδια στο κορμί μου που γίνονται έτσι. Εννοείται ότι το καλοκαίρι σημάδια δεν υπάρχουν

 

λέει πως πιο πολύ μου πάει το κόκκινο βαθύ.
κάθε μεσημέρι πριν το μάθημα, τον θυμάμαι καθώς ετοιμάζομαι
ευθείες, τέμνουσες, σύννεφα μαβιά, σημεία στικτά, φακίδες
πως ροδίζουνε τα μάγουλα με σκέψεις αχνές, εδώ κι εκεί..
χαμογελώ.
πιο πολύ στρατσιατέλα τελικά
παρα βανίλα.

 

Νομίζω πως άλλο το "δεν ντρέπομαι" για κάτι και άλλο το "δεν θέλω να δώσω λογαριασμό". Δεν πιστεύω πως αν δώσεις μια ψεύτικη δικαιολογία είσαι ενοχική επί του θέματος, απλά θεωρώ ότι δεν αφορά κανέναν τι κάνουμε στις προσωπικές μου στιγμές.

Είναι επιλογή μου το σε ποιον θα εκθέσω την οποιαδήποτε πληροφορία για το οτιδήποτε με αφορά κι αυτό νομίζω είναι οικονομία ενέργειας και συναισθημάτων.
Ακόμα και σε μια πολύ καλή φίλη η οποία είναι συντηρητική, για παράδειγμα, δεν θα πω τίποτα ή θα κρύψω πράγματα.