Απόκρυψη ανακοίνωσης

Καλώς ήρθατε στην Ελληνική BDSM Κοινότητα.
Βλέπετε το site μας σαν επισκέπτης και δεν έχετε πρόσβαση σε όλες τις υπηρεσίες που είναι διαθέσιμες για τα μέλη μας!

Η εγγραφή σας στην Online Κοινότητά μας θα σας επιτρέψει να δημοσιεύσετε νέα μηνύματα στο forum, να στείλετε προσωπικά μηνύματα σε άλλους χρήστες, να δημιουργήσετε το προσωπικό σας profile και photo albums και πολλά άλλα.

Η εγγραφή σας είναι γρήγορη, εύκολη και δωρεάν.
Γίνετε μέλος στην Online Κοινότητα.


Αν συναντήσετε οποιοδήποτε πρόβλημα κατά την εγγραφή σας, παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας.

Αρχιμηνιά και αρχη χρονιά...

Συζήτηση στο φόρουμ 'BDSM Art and Literature' που ξεκίνησε από το μέλος Alpha Wolf, στις 31 Δεκεμβρίου 2019.

  1. Alpha Wolf

    Alpha Wolf Ενας, αλλα Λυκος.

    Ξυπνησε αναμαλλιασμενη. Τα μακρυα κοκκινα μαλλια της ηταν μπλεγμενα γυρω της. Την χαζευα απο την πολυθρονα αρκετη ωρα, την παρατηρουσα πως κοιμαται. Μολις ανοιξε τα ματια της, απορησε. "Ελαα τι κανεις εκει.. ελα σε μενααα...". Εβγαλα τα κλειδια μου απ την τσεπη και αρχισα. "Αρχιμηνια και αρχιχρονια"... Μ αρεσε πολυ το νάζι της.

    Απο νωρις το βραδυ χιονισε. Ηταν κρυα η νυχτα. Φορουσε μια χοντρη χνουδωτη πυτζαμα και εμοιαζε μπεμπεκα. Ισως και να ηταν, εστω λιγο. Χρειαζεται κι αυτο. Αφησε για λιγο την καθημερινοτητα της και συναντησηε τον κακο τον Λύκο. Που της εγραφε εξι μηνες και της ελεγε απ το κινητο "θα σε φαωω" και γελουσε. Δεν ξερω πως ξεκινησε αυτη η ιστορια, καμια φορα ειναι οι συνθηκες ή μια κουβεντα παραπανω και σα ν αναβει μια φλογα, που μπορει καψει τα παντα. Δυσκολα δεχτηκε να τη συναντησω. Δεν ηταν ελευθερη...

    Χιονιζε και ηταν μαγευτικα. Ο Βολος φωτισμενος με χιλιαδες μπλε λαμπακια. Το παγωμενο Πηλιο κατεβαζε κρυο αερα που λες και θα την διαπερνουσε. Τουρτουριζε. Οπως γυρνουσαμε απο το μπαρακι που ειχε γονατισει διπλα μου και μου κρατουσε το ποδι, την επιασα και την κολησα σε ενα τοιχο. Της επιασα τα χερια πανω απ το κεφαλι και την φιλησα. Με το αλλο αρχισα να ξεκουμπωνω το κοκκινο ορειβατικο μπουφαν μου. Τι κανεις εκει ? Θα δεις. Με δυο γρηγορες κινησεις βρεθηκε τυλιγμενη μεσα του. Μα ? Σιωπη ! Δεν μπορουσε να κουνηθει, ηταν μεσα μαζι με τα χερια της. Και τωρα, θα σε φαω. Και γελασε. Και την εφαγα. Ολοκληρη.

    "Κι αρχη, αρχη καλος μας χρονος...". Τα λογια απο αυτο το τραγουδι δεν βγαζουν και ιδιαιτερο νοημα. Δειχνουν σα να χει βγει κεινη τη στιγμη. Αυτοσχεδιασμος. Προχειρα. Καπως ετσι εγινε οταν βγηκαμε. Ελα δω, της εβαλα ενα μικρο αυτοσχεδιο κολαρο με κρικο φτιαγμενο απο ενα μαυρο φιογκο. Δεν πας πουθενα χωρις αυτο, της ειπα αυστηρα. Μα οχι Λυκε, μου χαμογελασε. Ειμαι δικη σου. Φυσικα, Βασιλισσα Μου. Της εγραφα μια ιστορια, σε μικρες συνεχειες. Κριμα που χαθηκε, μπετοστοκοι που νομιζουν οτι ειναι πανω απ ολους και ολα κλειδωσαν τον λογαριασμο μου. Εκριναν οτι ετσι πρεπει. Ισως να μην εχει νοημα αυτη η ιστορια σε τριτους, εκεινης της αρεσε και εγω την εβρισκα γραφοντας.

    "... απο την Καισαρεια, συ σ' Αρχοντισσα Κυρια". Ωωωωω μου εκανε, της αρεσε. Πινοντας καφε, μου ειπε οτι ειμαι παραξενος. Λες και δεν το ξερω. Ειχαμε ξαναβρεθει λιγο καιρο νωριτερα και οταν της ελεγα στο τσιπουραδικο, πως ανεβηκε ο Ρωμαιος στο μπαλκονι της Ιουλιεττας, ημουν σιγουρος οτι το χε καταλαβει. Μη φυγεις. Μη μ αφησεις. Γλυκια Βασιλισα, και ο Μοντεγος επρεπε να φυγει με την αυγη, μην τον δουν οι Καπουλετοι. Ας μην ερθει το πρωι, ψελιζε η Ιουλιεττα. Νομιζω, πρωτη φορα ακουσε στη ζωη της το ονομα Σαιξπηρ, σ ενα τσιπουραδικο στο Βολο. Οι παραδιπλανοι μετρουσαν τα μπουκαλακια τσιπουρο που εβλεπαν στο τραπεζι. Μαλλον δεν με πιστεψε οτι ξερω απο ξιφομαχια, ειχαμε κανει μια επιδειξη με αληθινα ξιφη, εχω νοιωσει εκεινο το θριλ που κανει το ατσαλι οταν σβουριζει και κοπανεται. Ας ερθουν οι Καπουλετοι, της ειπα.

    Θυμαμαι ακομα το βλεμα της, εκεινα τα ματια και τα κοκκινα μαλλια, πως με κοιτουσε εκεινη τη μερα. Αν ημουν Λεοναρδος, θα χε ο κοσμος μια αλλη Μονα Λιζα. Αινιγματικο χαμογελο, αναμεσα σε γελιο και λυπη, τετοια εκφραση δεν εχω ξαναδει σ ολη μου τη ζωη. "Καλη Χρονια" της ειπα και εφυγα. Με περιμενε το βραδυ η θεια μου η Δουκισσα του Μπαχαμιου που ειχε οργανωσει ρεβεγιον στο ανακτορο της. Θα ηταν και ο Αλφονσος των Πατησιων με την συζηγο του, Βαρωνη των Πατησιων. Αδυνατο να λειπω. Απ το παραθυρο της σιδερνιας αμαξας εβλεπα τα δεντρα να περνουν, μεχρι που εφτασα στο Τσιμεντενιο Δασος, στο ρεβεγιον της αγαπητης θειας. Βιβαλντι, κερια, επισημο γευμα.

    Μερες μετα μου εστειλε μια φωτογραφια. Φορουσε το φτιογκο κολαρο και τιποτ αλλο . Με το κοκκινο κραγιον της ειχε γραψει το ονομα μου πανω στην καρδια της. Γυρισε στην ζωη της και εγω στη δικη μου.

    wolf.
     
    Last edited: 31 Δεκεμβρίου 2019
  2. Invisible Ypsilon

    Invisible Ypsilon Regular Member

    Αχ @Alpha Wolf ... Τι υπέροχη γλυκόπικρη ιστορία μας χάρισες μέρα που 'ναι... Σε ευχαριστούμε...

    Καμιά φορά ευγνωμονώ την αόρατη εκείνη δύναμη που φέρνει ανθρώπους κοντά, σε πείσμα όλων των αποστάσεων που τους χωρίζουν, κυριολεκτικών, μεταφορικών, χιλιομετρικών, κοινωνικών και δεν ξέρω εγώ τι άλλο. Αυτές οι αποστάσεις και η μανία να τις νικήσουμε, το φρούδο πείσμα να τις εκμηδενίσουμε, είναι που κάνουν τις προσεγγίσεις αυτές τόσο δυνατές, τόσο παθιασμένες, ζωογόνες, μοναδικές, αξιομνημόνευτες, ικανές να σε παρασύρουν από τον ουρανό ως τα τάρταρα.

    Καλή χρονιά να έχουμε... Με έντονες συγκινήσεις...
     
  3. Alpha Wolf

    Alpha Wolf Ενας, αλλα Λυκος.

    Ε
    Είναι όμορφη η ζωή.
    Όχι κάθε μέρα, αλλά έχει πολλές όμορφες στιγμές.
    Αρκεί να ξέρουμε να τις ζήσουμε.

    Σ ευχαριστώ.
    Καλή Χρονιά να έχουμε.
     
  4. MasterK_SlvE

    MasterK_SlvE Τιποτα δεν ειναι λαθος οταν σε κανει ευτιχισμενο

    Και να τις απολαύσεις κιολας
     
  5. NewKatrin

    NewKatrin Very irregular member

    Αυτο ακριβως ειναι η ζωη
    Ομορφες στιγμες!
    Τωρα!
     
  6. Arioch

    Arioch Μαϊμουτζαχεντίν Premium Member Contributor

  7. Keeper_

    Keeper_ Dominant: One who guides and protects another

    Να ήξερες μόνο η ιστορία σου πόσο πίσω με ταξίδεψε...

    Σε ευχαριστώ!