Πώς μπορεί να είναι Κυρίαρχος Κάποιος που δεν είναι και σαδιστής;

Δεν γνωρίζω αν νιώθω περισσότερο ελεύθερη όταν αφήνομαι στα πάθη μου, ή όταν ελευθερόνομαι από τα πάθη μου. Με χαροποιεί που βλέπω διατυπωμένο αυτό τον προβληματισμό από εσένα γιατί διακαώς με απασχολεί εδώ και χρόνια το ίδιο ερώτημα αλλά δεν έχω μία σαφή απάντηση.

Οπωσδήποτε προτιμώ τη δεύτερη περίπτωση. Όπως σωστά συμπέρανες θεωρώ ότι μειώνει την αυτοκυριαρχία μου. Αλλά αυτό είναι μόνο μία επίπτωση που την ανέφερα για να διαπραγματευτώ τη σχέση σαδισμού-κυριαρχίας, για χάρη της ερώτησης της tender lilly. Πέρα από αυτό, ο σαδισμός μου μού κάνει εξαιρετικό κακό, σε διάφορους τομείς της ζωής μου που δεν θα αναφέρω στο παρόν νήμα.

Το θέμα της αυτοκυριαρχίας που θίγεις με έχει απασχολήσει κατά καιρούς, αλλά έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι αυτοκυριαρχία για εμένα είναι να πράττω σύμφωνα με όσα υπαγορεύει η λογική μου (ακόμα και αν είναι ενάντια στα θέλω μου), και όχι να αφήνομαι σε μία ελεύθερη βούληση. Είμαι δηλαδή σκλάβος του εαυτού μου και γνωρίζω την υπακοή και την ανοχή στην καταπίεση εκ των έσω. Άλλωστε η λογική μου με εκφράζει περισσότερο ως άνθρωπο από ότι οποιοδήποτε ελεύθερο συναίσθημα όπως ο σαδισμός, τον οποίο υφίσταμαι ακούσια και τον οποίο δεν επέλεξα ποτέ.

Συνεπαγωγικά εφόσον ο σαδισμός αντιτίθεται στην αυτοκυριαρχία, προσβάλει κατά την άποψή μου και την ικανότητα κυριαρχίας.

 

Καλώς λέω ενίοτε ότι το strap on είναι φάρμακο για κάθε νόσο  

 

Απάντηση: Πώς μπορεί να είναι Κυρίαρχος Κάποιος που δεν είναι και σαδιστής;

Θα απαντήσω με ερώτηση...

Πως μπορεί κάποιος να είναι Κυρίαρχος ενώ μέσα   του είναι κάτι άλλο καλά Κρυμμένο;

 

Δεν αναζητώ απάντηση απλά καταθέτω...

hermis

 

Συμφωνώ DeSade ….

Εξερευνώντας την συμπεριφορά Μου ολ΄ αυτά τα χρόνια, κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ένας από τους λόγους (όχι ο μοναδικός) που με ωθούν στο να Κυριαρχώ και χαίρομαι γι αυτό, είναι και τα σαδιστικά μου ένστικτα.
Αυτά τα εκφράζω με διάφορους τρόπους. Είτε με την σωματική τιμωρία προκαλώντας πόνο, είτε με τον εξευτελισμό, είτε με την ταπείνωση που μπορεί να προκαλέσω με διάφορους τρόπους στον υποτακτικό μου. Γενικότερα με διακρίνει ο σαδισμός, που δεν χάνει ευκαιρία να βγαίνει προς τα έξω, ακόμα και σε απρόβλεπτες στιγμές και στους γύρο μου, που δεν έχουν καμία σχέση με το BDSM και τα παράγωγα του.
Ποτέ δεν αισθάνθηκα ενοχές η τύψεις γι’ αυτή μου την συμπεριφορά η οποία, πάντα βρίσκει και τον κατάλληλο αποδέκτη.
Άρα η Κυριαρχία με την ευρεία έννοια της, εμπεριέχει ισχυρές δόσεις σαδισμού.

 

Χάρη θα του κάνει...

 

Όποιος με μέσο την διαχείριση ενός άλλου ερεθίζεται είναι και σαδιστής , κατά την δική μου άποψη .

Έχω δει όμως και υποτακτικούς που ερεθίζονται όταν βρίσκονται στη θέση της διαχείρισης . Αυτό θα μπορούσε να συμβαίνει γιατί προβάλλουν την εικόνα του εαυτού τους στην θέση του διαχειριζόμενου .

Άρα όποιος συμπεριφέρεται και σαδιστικά δεν σημαίνει ότι θέλει και να είναι κυρίαρχος .

Όποιος θέλει να είναι κυρίαρχος και ερεθίζεται μέσω αυτού είναι και σαδιστής .

Όποιος όμως είναι κυρίαρχος , γιατί αναγκάζεται να είναι λόγω των συνθηκών δεν σημαίνει ότι είναι και σαδιστής .

Άρα τρυφερή μου κατά την δική μου άποψη , ο κυρίαρχος του Bdsm (αυτός που μέσα σε όλα τα άλλα ικανοποιείται σεξουαλικά , είτε σωματικά , είτε εγκεφαλικά , όταν κυριαρχεί) , είναι μαζί με άλλα , υποχρεωτικά και σαδιστής .

 

Κατ΄ αρχήν λίγος "σαδισμός" δεν μπορεί να μην υπάρχει. Έστω και με την έννοια της αυστηρότητας, της επιτίμησης και της τιμωρίας. Δε μπορείς να ηγείσαι χωρίς την ικανότητα ή τη δυνατότητα να επιβάλεις κυρώσεις.

παρα πολυ σωστο αυτο που ειπε ο KyriosG ...... δεν χρειαζεται να προσθεσω τιποτα αλλο ....
προσωπικα οπεχθανομαι τον σωματικο πονο και την βια ... για τον ψυχολογικο ειναι μια αλλη ιστορια ....

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Πώς μπορεί να είναι Κυρίαρχος Κάποιος που δεν είναι και σαδισ

Καλημέρα!
Εγώ να βρώ για μένα; Το θέμα είναι να βρούμε εναν κοινό ορισμό γιατί απο ότι κατάλαβα ο καθένας έχει έναν διαφορετικό ορισμό τις λέξης.
Καλή ιδέα είναι να ανοίξει κάποιος ένα νήμα για αυτό.

 

Ευάκι σ αγαπώ σήμερα  

Είχα την εντύπωση ότι διαφωνούσαμε πάνω σ αυτό το θέμα και ότι μάλιστα σου έδινα την εντύπωση της θεωρητικής επειδή η λογική μου ήταν ότι ο Κυρίαρχος δεν μπορεί παρά να είναι και σαδιστής.

soft crystal,
απελθέτω απ εμού το ποτήριον τούτο του ορισμού του σαδισμού που με ρώτησες στο ποστ #2, το είδα αλλά έκανα ότι δεν το είδα  

Και δεν χρειάζομαι αντικειμενικό, σφαιρικά, κοινά αποδεκτό, επαγωγικό, αναγωγικό, εμπειρικό, συνθετικό, αναλυτικό, ψυχαναλυτικό κλπ κλπ ορισμό του σαδισμού μου αρκεί αυτό που νομίζει ο καθείς για τον εαυτό Του, γι αυτό και σκοπίμως άφησα ανοιχτό το θέμα.

Σας ευχαριστώ όλους πολύ για τις απαντήσεις σας. Αλλά κανείς της αντίπερα όχθης δεν υπάρχει για να μας πει ότι αν και μη - σαδιστής είναι Κυρίαρχος;

 

Όποιοι Κυρίαρχοι δεν είναι και σαδιστές παρακαλούνται να σηκώσουν το μαστίγιο   ψηλά για να τους μετρήσουμε...

 

Εγώ σε αγαπώ πάντα καλή Μου ... 
Είσαι το κατάλληλο άτομο να βγάλω έστω και cyber αυτά τα "καλά" Μου ένστικτα.
Ευτυχία σκέτη!!!
Σε τι νομίζεις ότι οφείλονται οι ισχυρές αντιπαραθέσεις Μου μαζί σου (και όχι μόνο)?

Τι λες να σε πονέσω και άλλο?
Με ιδιαίτερη χαρά και περίσσια χάρη θα το κάνω
Κούρδισε Με....  
Τhis is a Promise  

Εγώ θα έλεγα να το καταθέσουν....  

 

Δεν είμαι ίσως η πλέον αρμόδια και δεν κατέχω τόσες εμπειρίες ώστε να απαντήσω με σιγουριά στο ερώτημά σου tender lilly.
Αυτό το διάστημα διαβάζω για το μεγάλο ταξίδι του ''Μεγάλου Ανατολικού''.
Θα σας παραθέσω λοιπόν ένα ενδιαφέρον απόσπασμα από τα γραφόμενά του συγγραφέα που θεωρώ πως είναι σχετικό με το παρών νήμα.

......Με την ιδιαίτερη ματιά του Ανδρέα Εμπειρίκου (τόμος 2ος,κεφ.22,σελ.235):

Ο Άγγλος ευπατρίδης Άλτζερνον συνομιλεί με τη φίλη του Παολίνα:​

''Είμαι αγάπη μου, τόσο σαδιστής όσο είναι στη φύση των αρρένων να είναι πιεστικοί, επίμονοι, και εισδυτικοί για να λειτουργήσουν σύμφωνα με το φύλον λυσιτελώς και πλήρως. Όμως ο σαδισμός αυτός δεν είναι το ίδιο πράγμα με τον νοσηρόν, τον ολοκληρωμένον σαδισμό που κάνει τον καθαυτό σαδιστήν να μην μπορεί να ηδονισθεί παρά μόνο αν ό άλλος υποφέρει. (αυτό σαν απάντηση ίσως στη soft_crystal )
Ο έχων το απαραίτητον τούτο μίνιμουμ του επιμέρους σαδισμού, συνυφασμένο και εναρμονισμένο με την ερωτική γεναιοδωρία, με την δυνατότητα της ελευθέρας προσφοράς, με τη μαχητικότητα στο κρεβάτι και στον στίβο, και, εφ'όσον όλα πάνε καλά, και με τη στοργή, είναι, τότε, καλός και πλήρης “εραστής”.
Αντιστρόφως θα πω Παολίνα, πως η έχουσα ένα μίνιμουμ εξίσου απαραίτητο παθητικής αλγολαγνείας συνυφασμένο με όλη την χαριτωμένη θηλυκή της υπόσταση ερωμένη, είναι τότε και αυτή οργανικώς και ψυχικώς εν τάξει με το φύλον της, και συνεπώς πλήρης και καλή γυναίκα.
Αλλιώς Παολίνα, σε ερωτώ, πως θα ήσαν οι μεν άνδρες διεισδυτικώς και εκτοξευτικώς ενεργητικά στοιχεία, οι δε γυναίκες χαριτωμένα και απαλά, αλλά ουχί απολύτως παθητικά πλάσματα, μα πλάσματα εις την δεκτικότητά των ενεργητικά και αυτά και άκρως θελκτικά και εξαίσια;''

ΥΓ. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ζητώ συγνώμη εκ των προτέρων από τις γυναίκες Κυρίαρχες επειδή είναι μονόπλευρη η προσέγγιση, αλλά τι να τον κάνουμε; Εμπειρίκος είναι αυτός!!!