Έλεγχος = Ευθύνη ?

@cadpmpc Δεν καταλαβαίνω τι λες και πώς αυτά σχετίζονται με τη ικανότητα λήψης δύσκολων αποφάσεων.

 

Δεν πειράζει... Χαλαρά...

 

Εσείς όχι, ο Afentis epithimiwn όμως στου οποίου το post αναφέρθηκα ναι  

Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση αλλά δεν υπήρχε ο χρόνος να ασχοληθώ με αυτό λιγάκι περισσότερο.
Το παίρνω από την αρχή διότι έκανα μια ειλικρινή ερώτηση επάνω σε ένα συγκεκριμένο ποστ ( όχι δικό σας) και καμία απάντηση δεν με κάλυψε για το λόγο ότι οι απαντήσεις που δίνονται δεν αφορούν το ποστ για το οποίο μιλάω. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν είναι άσχετες, ούτε κρίνω αν είναι σωστές ή λάθος. Είναι σεβαστές. Δεν απαντούν όμως στην ερώτησή μου.

 

Δε νομίζω ότι υπάρχει φυσιολογικός άνθρωπος που δεν αγχώνεται έστω και λίγο όταν έχει να πάρει μια δύσκολη απόφαση, γιατί να διαφέρει ένας Κ; Η "μαγκιά" είναι να μπορεί να την πάρει ακόμα και έτσι. Προφανώς και αυτό δεν είναι γνώρισμα μόνο των κυρίαρχων αλλά για μένα όποιος δεν μπορεί να το κάνει, δεν μπορεί να είναι κυρίαρχος.

Αναγκαία συνθήκη δηλαδή αλλά όχι ικανή.

 

@Arioch ευχαριστώ  

 

Ειδικά αυτό γιατί δεν μπορεί να το κάνει επίσης ένα υ; Θέμα εκπαίδευσης είναι και μόνον.

ο.κ. απαντήθηκε πιο πάνω, ευχαριστώ  

Αντιθέτως σε αυτό,

μπαίνει θέμα ενδότερου ψυχισμού για τον λόγο ότι η λήψη αποφάσεων μπορεί να προκαλεί και ανεπίγνωστο άγχος ή ελάχιστο κάθε φορά που παίρνει μια απόφαση.

Λαμβάνοντας υπόψη και ότι ότι ένα πρόσωπο μαθημένο να παίρνει τα πράγματα όπως έρχονται, ενδεχομένως υποτακτικό με την έννοια που δίνουμε εμείς στο φόρουμ στο "υποτατικό", μπορεί να φορτώνεται κάποιες φορές την ευθύνη λήψης αποφάσεων που δεν του αναλογούν και επιπλέον να μην αποκομίζει τα οφέλη αυτής της δράσης ούτε αυτά να λειτουργούν ως κίνητρο να λάβει την απόφαση.

 

Κάποια που φέρει ευθύνη για την επιλογή της να παραδώσει απόλυτο έλεγχο, φέρει ευθύνη και για την ζωή της μέσα από την επιλογή του συντρόφου της.
Μεταθέτει την διαχείριση στον Κύριό της, ενώ εκείνη επικεντρώνεται στα δικά της καθήκοντα, ώστε να λειτουργεί η σχέση.

 

Προσωπικα πάντα θεωρούσα τη λέξη σύντροφος την πιο τιμητική. Κυρίως διότι τη θεωρώ πιο "ακριβή" από λέξεις όπως γκόμενος, φίλος, αγόρι, άντρας κλπ. Λέξεις που κατ'εμε υποδηλώνουν μια υποβάθμιση, όπως χρησιμοποιούνται πλεον. Τουλάχιστον στη δική μου γλώσσα, η λέξη σύντροφος περικλείει πολλές "ιδιότητες". Είναι ο άνθρωπος που πορευεστε μαζί, είτε είναι στο απλό κομμάτι της σχέσης , είτε ο Κύριος με τον οποίο χτίζετε κάτι όμορφο.

 

Ο "σύντροφος" ως ιδιότητα είναι για εσένα κάτι περισσότερο από το Κύριος (ή Αφέντης); Καταλαβαίνω σωστά;

Ρωτάω γιατί δυνητικά σύντροφος και Κύριος (ή Αφέντης) μπορεί να είναι διαφορετικά άτομα.

 

Σίγουρα σε πολλές περιπτώσεις ο Κύριος και ο σύντροφος μπορούν να είναι διαφορετικά πρόσωπα, στη δική μου ζωή δεν είναι έτσι. Όταν αφοσιώνομαι σε έναν άνθρωπο, σύντροφος και Κύριος είναι ένα. Είμαι μόνο εκεί.

 

Από τα λεγόμενα σας καθώς και από το αναγραφόμενο, στο προφίλ σας status, μπορεί κάποιος να υποθέσει ότι αναφέρεστε σε κάποιον σύντροφο με κίνκι προδιάθεση. Έναν Top που θα τον αποκαλείτε «Κύριο»;
Ο "Κύριος" είναι άλλο πράγμα.

Ο Κυρίαρχος δεν είναι γκόμενος.