Έλεγχος = Ευθύνη ?

@Ίσις Αλεξάνδρα

Κατάλαβα αυτό που προσπαθούσα να καταλάβω, σ' ευχαριστώ για το χρόνο σου.

 

Ζητώ συγγνώμη που επεμβαίνω καθότι η ερώτηση τέθηκε συγκεκριμένα αλλά σε τι ακυρώνει έναν Κ ως τέτοιον η ιδιότητα του συντρόφου εάν όντως ασκεί ο ίδιος τον έλεγχο; (δεχόμενοι ότι ως σύντροφοι ορίζονται αυτοί που συμβιώνουν μαζί και έχουν μια διαρκή συναισθηματική και καθημερινή σχέση ).

 

Σε τίποτα, η ερώτηση μου προς την poster ήταν ερώτηση για το πώς εκείνη το βλέπει να συνάδει το σύντροφος και το Κύριος.

 

@Arioch ευχαριστώ  

 

Η καθε σχεση ειναι τοσο διαφορετικη. Ενας Κ μπορει να νοιωθει συντροφος με εναν υ και καθολου με εναν εναν αλλον. Φανταζομαι θα ισχυει το ιδιο με τα υ ατομα. Οποτε η απαντηση κατα τη γνωμη μου θα ηταν σωστη "εγω, στη συγκεκριμενη σχεση με αυτο το ατομο το νοιωθω (δεν το νοιωθω) ως συντροφο μου.
Η δικη μου αποκλειστικα προσωπικη αποψη ειναι οτι οταν εχω "συντροφο" στην ασυμμετρη σχεση την απολαμβανω πολυ περισσοτερο

 

Η επιλογή της λέξης "σύντροφος", εστιάζει στην καθημερινή, συμβιωτική σχέση, χωρίς να υπονομεύει την ασύμμετρη, η οποία επιβεβαιώνεται από την ανταλλαγή ισχύος και την άσκηση ελέγχου.

 

αν τρώνε μαζί...

 

Για να ρίξω και εγώ την άποψη μου,

... μόνο σε καταστάσεις πραγματικής δουλείας ο έλεγχος δεν ταυτίζεται με ευθύνη.

Όταν μιλάμε για συναίνεση, η ευθύνη λίγο πολύ επιμερίζεται.

 

Ωωω συγνώμη, παρανόηση 

 

μια πιθανόν χρήσιμη διευκρίνιση: η γίδα δεν είναι άβουλη, ξέρει τι κάνει και το κάνει καλά, πολύ πολύ καιρό.

 

Παλι στο φαγητό το μυαλό σου.
Γίδα βραστή μάλλον έχει το μενού σήμερα....