Τι θεωρείται/ε τιμωρία;

γιατί; θα σε μαλώσει ή θα πεί το σεηφγουορντ; το δέον ποιό ειναι; ποιά εντύπωση;

 

Πλάκα έχετε.   

 

Και Τίποτ αλλο.

 

Άρα μπορείς να δώσεις ψεύτικες πληροφορίες ως προς τι δεν σου αρέσει, έτσι όταν θα σε βάλει τιμωρία θα κάνεις κάτι που σου αρέσει..  

 

Συμφωνώ.

Διαφωνώ με τη γενίκευση.

Σωστά.

Σκληρός σε τι; Η σκληρότητα ή η αυστηρότητα ίσως θα μπορούσε να οδηγήσει σε αίσθημα μη αποδοχής αλλά γιατί να εκληφθεί αυτή η συμπεριφορά ως άδικη;

Δεν καταλαβαίνω, ο λεπτός χειρισμός αποσκοπεί σε τι;

 

Μπορείς.

Αλλά δεν θα τάιζα ποτέ σοκολάτα στον παιδί μου που του αρέσει η σοκολάτα με τέτοιο τρόπο και ενδεχομένως σε τέτοια ποσότητα που να του είναι κάτι δυσάρεστο.

Γενικά αποφεύγω να χρησιμοποιώ το ίδιο πράγμα για δύο σκοπούς. Το πολλαπλό νόημα της ίδιας πράξεις ανάλογα με την περίσταση μου είναι γενικά μία ανούσια περίπλοκη διαδικασία και μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Για εμένα η πρόκληση πόνου είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στην κοινή ευχαρίστηση ή στην θυσία προς την δική μου ευχαρίστηση στην περίπτωση που η υποτακτική μου δεν είναι μαζοχίστρια.

Πέραν αυτών επειδή η διαδικασία της τιμωρίας ποτέ δεν μου ήταν κάτι ευχάριστο, όπως ακριβώς και σε σένα, προτιμώ να είναι κάτι σύντομο να κάνω. Προτιμώ να πω δυο κουβεντούλες με τα κατάλληλο context και ύφος που ξέρω ότι θα της στοιχίσει να τις ακούσει ή με δυο κουβεντούλες να της στερήσω κάτι που δεν θέλει να στερηθεί (και φυσικά που δεν θα μου στοιχίσει εμένα να στερηθεί) από το να κάτσω να ασχολούμαι κανα 5λεπτο με τον κώλο της. Και αν είναι καμιά γενναία μαζοχίστρια να χρειαστεί να κολλήσω καμιά 10αριά ένσημα ως εργάτης του πόνου προκειμένου να σιγουρευτώ ότι ξεπεράστηκαν τα όρια και φτάσαμε σε επίπεδα δυσανασχέτησης.

 

Με ρώτησες κάτι που διατύπωσα με έναν τρόπο, προφανώς μη κατανοητό..
Το ανέλυσα, είδα ότι συμφωνείς.
Είναι σημεία που πιθανό να μη συμφωνείς.
Εγω αυτό έκρινα ότι πρέπει να κάνω, αυτό έκανα, για λογους που στο δικό μου αξιακο σύστημα έχουν σημασία, δεν βλέπω τον λόγο να απολογηθώ.

Δεν κάνω διάλεξη ούτε παραδίδω μαθήματα. Είναι επιλογη μου.

 

Νομίζω ότι λείπει και ένα τρίτο υστερόγραφο που αναφέρεται στην συναίνεση του υ να τιμωρηθεί με τους ως άνω τρόπους από το κ.

 

Μα δεν ζήτησα να απολογηθείς, ούτε να κάνεις διάλεξη, επιπλέον διευκρινιστικές ερωτήσεις έκανα σε σημεία που δε μου είναι ξεκάθαρα. Το ζητούμενο μου δεν είναι να συμφωνήσουμε, αλλά να καταλάβω το σκεπτικό σου.

 

Αν δεν υπάρχει ειλικρίνεια μεταξύ Κ και υ αργά ή γρήγορα θα υπάρξουν παρατράγουδα στην μεταξύ τους σχέση.

 

Συναίνεση σε τιμωρία; Ποιο είναι το σκεπτικό;

 

Το σκεπτικό μου είναι ότι το υ θέλει και είναι μαζί μου. Δεν το χει καταδικάσει κάνεις ούτε είναι τόσο απελπισμένο.
Ας το αφήσουμε εδώ.