Πλάνο στην εκπαίδευση απαιτείται/ενδείκνυται μόνον στην περίπτωση πιθανής μακροβιότητας της σχέσης;

@Master Electro-pain θα έλεγα ότι είχατε μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με τον MasterJP η οποία όμως μου δημιούργησε μία απορία. Θεωρείται εξ ορισμού δεδομένο το ενδιαφέρον του κυριαρχικού μέρους μίας τέτοιας σχέσης για την long term διάρκεια αυτής ?

Υπό την έννοια ότι χτίζεις κάτι όσο πιο σωστά ξέρεις να το κάνεις (ή προσπαθείς να μάθεις πως θα το κάνεις σωστά) όταν σκοπεύεις να το χρησιμοποιείς για πάντα. Ή για πάρα πολύ καιρό. Όταν θα είναι η μόνιμη σου κατοικία χωρίς σχέδια για αλλαγή.

 

Νομίζω πως δε χρειάζεται ούτε να έχεις σχέδια για αλλαγή, ούτε να έχεις το τέλειο πλάνο για να τελειώσει η οποιαδήποτε σχέση. Από την άλλη όμως, η ασύμμετρη σχέση, έχει καλύτερες ''πιθανότητες'' να είναι μακροχρόνια, ανεξάρτητα απ' το χρόνο που χρειάζεται για να πούμε ''υπάρχει'' και όχι ''δημιουργείται'', ακριβώς επειδή στη βανίλα σχέση δεν υπάρχει ''ισοτιμία'' και ούτε συμμετρία. Οι θέσεις εδραιώνονται άηχα και χωρίς να εννοούνται μέσα στον καθένα οι λέξεις των θέσεων.

 

Όχι σε καμία περίπτωση δεν ρωτάω κάτι τέτοιο.

Εκφράζω την άποψη ότι για την επίτευξη ενός συγκεκριμένου αποτελέσματος αλλά με την προοπτική μακροχρόνιας διάρκειας αυτού απαιτείται πλάνο. Στην περίπτωση όμως που δεν είναι σκοπός η διάρκεια τα ίδια αποτελέσματα υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο (ακόμη και αν το επιθυμητό αποτέλεσμα είναι η κατίσχυση) να προκύψει μόνο με σωστή διαχείριση.

Ουσιαστικά στο ερώτημα αν απαιτείται πλάνο για την εκπαίδευση, η απάντηση ορίζεται και από το τι σκοπό ως προς την διάρκεια έχει ο εκπαιδευτής.

Υ.γ. Θα πρέπει εσείς οι παλιοημερολογίτες του bdsm να διαβάζεται εμάς τους νεοημερολογίτες, ειδικά όταν μας προσκαλείται σε συζήτηση, λίγο πιο ψύχραιμα. Ή καθόλου.

 

δεν είναι αυτό πλάνο;

 

Ως προς την διάρκεια.

 

κι ως προς την χρήση, νομίζω.

 

Εμπειρικά καθαρά θα έλεγα, ότι μου ήταν πάντα εξαιρετικά εύκολο να εκπαιδεύσω ως προς τις συμπεριφορές που απαιτώ συμπεριλαμβανομένου και του προσωπικά διαμορφωμένου πρωτοκόλλου (και τα δύο αυτά για μένα αποτελούν το σύνολο του σκοπού της εκπαίδευσης) όταν υπήρχαν είτε έντονα συναισθήματα από την πλευρά της υποτακτικής μου είτε πολύ έντονο ενδιαφέρον για ένα τέτοιο πλαίσιο. Στατιστικά δεν χρειάζεται κανένα πλάνο και απαιτητή ήταν ελάχιστη προσπάθεια. Όλα βασιζόταν στην ανάγκη της υποτακτικής να υπηρετήσει όσο πιο καλά γίνεται.

Σε αυτή την περίπτωση μοιραία όταν τα έντονα συναισθήματα ή ο ενθουσιασμός ή το έντονο ενδιαφέρον ή οποιοσδήποτε συνδυασμός αυτών άρχιζε να ξεθυμαίνει εμφανίζονται οι αναμενόμενες παρενέργειες. Αναμενόμενες γιατί δεν έχει υπάρξει ουσιαστική εκπαίδευση και πίσω από την υπακοή ήταν πλέον απόντα τα προηγούμενα κίνητρα. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί τον χαρακτήρα και την ιδιότητα της ασυμμετρίας της σχέσης όσο τα κίνητρα ήταν ισχυρά.

Εάν εμένα με ενδιέφερε η σχέση μέχρι εκείνο το σημείο και μετά "έφυγες" θεωρώ ότι κανένα πλάνο δεν θα ήταν απαραίτητο. Εάν όμως ποντάριζα σε κάτι μακροχρόνιο τότε σίγουρα και το πλάνο θα ήταν απαραίτητο και η εκπαίδευση σοβαρή.

 

Και ως προς την χρήση. Αλλά όχι πλάνο απαραίτητα και στην εκπαίδευση.

 

Δηλαδή διακρίνετε τρεις τύπους πλάνου; χρήσης, διάρκειας κι εκπαίδευσης;

 

Ότι θα μπορούσαν να υπάρχουν.