Συναίνεση vs κακοποίηση

Όντως πλησιάζει ΣΚ...
Και μιας κι επειδήςςς, τίποτε, ούτε καν η κουβέντα περί κακοποίησης, δεν στερείται μια κάποια μόχλευση στην παραγωγή της, ας βάλω αυτή την ...αγνώστου προελεύσεως πηγή της, που διεκδικεί "δικαιωματικά" να "καταγγείλει" μιαν υφέρπουσα δυναμική κακοποίησης από "δικαιωματικώς" μάλλον ανεπαρκή να την εκτιμήσουν, άτομα, που ορισμένως διεκδικούν εμπράκτως το δικαίωμα να απεμπολούν το δικαίωμα ή λόγω αδυναμίας αντιλήψεως ή εσφαλμένης εκχώρησης α λα καρτ στο όνομα κάτι που αγνοούν ή αδυνατούν να βιώσουν...

Φαίνεται άλλωστε από αυτό το νήμα-χιτάκι που πάει να 'κατοσταρίσει τις σελίδες του...
Βεβαίως και είναι κλασικό -έως και ιστορικά σύνηθες- το θέμα της κακοποίησης θηλέων από άρρενα απ΄ τον καιρό που βγήκαν τα ρηχά πιάτα.
Βεβαίως και αποτυπώνει την επιβίωση της χρηστικής αντίληψης του γυναικείου φύλου στη γκλάβα των σερνικώνανε.
Και στην γκλάβα των σερνικώνανε που τους "βολεύει" καθώς και σε κείνων που "βολεύονται", έτσι ώστε να "βολεύεται" -πάνω απ΄όλα- η ίδια η χρηστικιά αντίληψη, κυρίως για λόγους κόστους/οικονομίας κλίμακας.

Θα με ρωτήσετε σε όλα τα σερνικά? Τσου, είναι η απάντηση, ιστορικά παραδείγματα υπάρχουν ακόμα και για τα ούγκανα που έχουν ιστορικές αναφορές από το φραντσάιζ των "300", τα οποία θέμε δεν θέμε, από τα μικράτα τους ένα θηλυκό είχε την μερίδα του λέοντος στην κοινωνική τους ένταξη, εκεί στις ηλικίες που μετράει το πράμα, μέχρι κάπου στα πέντε, καταπώς λένε οι σοφοί, ναι..?
Και φυσικά αυτό πα να πει πως η μάνα το σερνικομούλικο θέλει να το κάνει να μπορεί να επιβιώσει στο πλαίσιο που θα μεγαλώσει.
Και αυτό, όπως όλες οι ανθρώπινες λειτουργίες/διαδικασίες/πρακτικές ανεξαιρέτως (γαμώτο, ναι), πα να πει πως καμιά εικοσαριά μανάδες κατάφεραν να μην είναι γκαγκά τα σερνικομούλικα στο τι και πώς και γιατί με τα κορίτσα, κάποιες άλλες μανάδες τα κάνανε "πιο σκατά δεν γίνεται" και οι υπόλοιπες, καμιά εξηνταριά κάτι ψέλισαν, κάτι μουρμούρισαν, αλλά παπάργια, γκαγκά παρέδωσαν, άντε λίγο πιο γυαλιστερά, για να κοιτάνε οι άλλοι το απ' όξω και να μη βλέπουνε το μέσα τους.

Επειδή τα τελευταία καμιά εκατοπενηνταριά χρόνια, πέσαν κάτι ψιλομεταβολές στο πως κουνιέται το χρήμα, δημιουργήθηκε μια κρίσιμη μάζα -στην συντριπτική της πλειοψηφία από κορίτσα- που είπαν με παρρησία και σθένος "ρε δε πα να γαμηθείτε, ρε γκαγκά εσείς κιη παραμύθα σας", με τον καιρό η κενωνία έτεινε ευήκοον ους στο μπινελίκι που εισέπραξε, αποκρίθηκε μουδιασμένα μεν, ενοχικά αφού, στα κελευσματα των κοριτσιώνανε. που τα λέγαν σουφραζέτες (κρατήστε το αυτό), έσκασαν μετά μύτη οι "(σερνικοί) γάτοι με τα πέταλα" να τση καπελώσουν -το ψιλοπαλεύουν ακόμα και σήμερις- κάτι έκαναν, κάτι ψιλοχοντροκονόμησαν και όταν είδαν πως δεν πάει το πράμα, περιορίζονται στον ανταρτοπόλεμο, πετάνε καμιά πέτρα, καμιά σφόλια, καμια μαλακία, τέτοια πράματα, κι όπου νάναι, με σκοπό να αρμέξουν κανά φράγκο, τώρα όμως από τις τελευταίες παρτίδες σερνικώνανε που κυκλοφορούν.
Η μεγάλη νίκη των "γάτων με τα πέταλα" ήταν που βάφτισαν αυτό για το οποίο αγωνίζονταν τα κορίτσα ως ..."φεμινισμό".
Τα κορίτσα δεν αγωνίζονταν για του μουνιού τους τον χαβά, σουφραζέτες ονομάστηκαν -και ορθώς- διγιότι ζητούσαν δικαίωμα ψήφου (suffrage στα ιεγγλέζικα λέγεται δαύτο, κάπως σαν σέφριτζ προφέρεται στη γλώσσα μας).
Όμως οι "γάτοι με τα πέταλα" κατάφεραν καμιά κατοστή χρόνια να το βαφτίσουν φεμινισμό, με το σκεπτικό των λεξικογραφικώς ηλιθίων "αφού το θένε γυναίκες, θέμα τους είναι, για γυναίκες είναι" διγιότι ο ηλίθιος δεν αντιλαμβάνεται, πολλώ δε μάλλον δεν μπορεί να κατανοήσει, πως ο μισός πληθυσμός δεν είναι "απλώς χρηστικά αντικείμενα", προφανώς ο στόκος δεν τα παίρνει τα ...μαθηματικά, αλλά μπορεί να καταναλώσει άπειρη ποσότητα ιδεολογικού σανού, για να επιτελέσει το θεάρεστον έργον του χρήσιμου μαλάκα δικαιωματικώς, όχι όμως εναντίον αυτών (των κοριτσιών δηλαδής) που ζητούν δικαιώματα σαν κι αυτόν, όοοοχι, αλλά εναντίον των ...μουνιών, που δυνάμει θα συνδιεκδικήσουν συμμετοχή, δηλαδή να τον αποδυναμώσουν και γιατί μάλιστα, σωστά το μαντέψατε, μα γιατί έχουν μουνί..! Και θα τον γαμήκουνε ουχί μόνον εις τον κοινωνικόν στίβον, αλλά "θες ρε να μας τον σφυρίξουν και κανά βράδυ στο μουλωχτό, οι π'τάνες -είπαμε, όλες ειν' π'τάνες εκτός απ' τη μαμά, ναι?)...

Διγιότι το ...μουνί, ως γνωστόν, είναι κακόν (πυρ, γυνή και θάλασσα αφού), είναι πειρασμός επί ποινή Κολάσεως (αγαμία οι εκλεκτοί κιετς) και πάει και γαμιέται, άκουσον άκουσον, παντού, ακριβώς όπως κι αυτόοοος..!
(Καλέ μη μου πείτε πως σας φάνηκε πολύ βιλγκέρ η λέξη μουνί. Και η λέξη πούτσα δεν είναι καθώς πρέπει, αλλά τι να κάνουμε έτσι λέγεται ακόμα και από τα τσόλια της πολιτικής ορθότητας όταν χλούφτου μποθγουέιζ)...

Να μη το ξεχειλώνω, ατυχώς, ένεκα η απειρία και ολίγον από έπαρση, αι γιεναίκαι ετεροπροσδιορίστηκαν στην ονοματοδοσία τους, με αναμενόμενα κακά έως χείριστα αποτελέσματα στην αντίληψη γυναικώνανε και αντρώνανε.
Πέρα από τις αρχικές επιτυχίες (δικαίωμα ψήφου και κάτι άλλα, έστω και στα λόγια και σ'γά σ'γά), ο μονόδρομος προς την ομφαλοσκόπηση εξ αιτίας του ετεροπροσδιορισμού (κάτι σαν αυτισμός είναι δαύτο), πέρασε κατά καιρούς στις "κακές" και τις "καλές" λεσβίες" και από εκεί στην έννοια του φύλου, του φυλετικού ρατσισμού, τση σεχουαλικιάς απελευθέρωσης, της δικαιϊκής αντιμετώπισης κακοποιήσεων (λες και μόνον τση γυναίκες τση απασχολούσε τέτοια θέματα) μέσω σουτιέν, μαύρης Αφροδίτης, μητριαρχίας (πήγαν να πληρώσουν τους "γάτους με τα πέταλα" με το ίδιο νόμισμα, καλό, πολύ καλό στις εστέτ ψωνάρες, σερνικά και θηλυκά, αλλά στην πουτάνα πουτανιές γιοκ) και έτσι όπως το πάνε καναδυό τρεις σοβαρές κοριτσάρες που μιλάνε στα ίσια, θα τις στείλουν σε κανά τρελάδικο οσονούπω.


Ποιες θα τις στείλουν..?
Μα τα εξωνημένα ενεργούμενα (πουλημένα κορμιά δατ ιζ) αυτών των "γάτων με τα πέταλα" που έχουν "χώσει" πολλά στο παίγνιον, μπας και ρεφάρουν...

Μην κάνετε πως δεν τις ξέρετε, οι αχτιβίστριες τση γειτονιάς, τα πασαλειματικού ή εξ αντανακλάσεως βάθους γνωστικού αντικειμένου ενεργούμενα, οι "αμαζόνες" κάθε φυλής των αρσενικών φαντασιώσεων, οι εγκλωβισμένες στα συμπλέγματά τους φοβικές ηγερίες, οι παιανίζουσες ύμνους εμφύλων αντιπαραθέσεων ως προπέτασμα καπνού μιας ανεπεξέργαστης ενοχικότητας, για την οποία πάντα φταίνε σερνικά και θηλυκά συλλήβδην γιατί έχουν φύλο, ακόμα και αυτά που αυτοπροσδιορίζονται με το κοινωνικό τους φύλο -κυρίως αυτά- και κάθε είδους γκρουπούσκουλα αντιλήψεων, συνιστωσών, σέχτας και κρυφίας προτίμησης στο χρώμα της πιτζάμας των θηλέων ούγκανων...

Καταλήγοντας...
Ένας είναι ο οχτρός, τόνε λέν' ουγκανισμό (τρις)
_______________
(Παρένθεσις/Έδιτ: Αααα, φυσικά και αι φεμινίστριαι του σόου του σπικ "τρίτου" ρεύματος, δεν βλέπουν πως η στοιχειώδης εφαρμογή δικαιοσύνης διεθνώς πάει κατά διαόλου, πα να πεί όπου χρήμα εκεί πάει το "δίκαιον" πέραν των εξαιρέσεων που επιβεβαιώνουν τον κανόνα, άντε κι ένα κλικ παραπάνω, πάλι καλά...)

 

ναι, σε ποινικό επίπεδο έχει το δικαστήριο. εδώ δεν είμαστε δικαστήριο. είμαστε συζητητήριο. και τα δικαστήρια κρίνονται. και οι νόμοι.

κι ανάποδα, και τα δύο σκέλη.

 

αντιθέτως.

 

Και υπάρχουν και οι περιπτώσεις (όχι πολυσύχναστο μαγαζί πράγματι) που τα μούλικα είδαν πως και τα δύο πρότυπα κομμένο αυγολέμονο και το πήραν επ' ώμου να φτιάξουν ό,τι μπορούν.

 

Αυτο το παγκοσμια ειρηνη που κυκλοφορει εδω μεσα τι σημαινει;

 

Ευχή.

 

Τις απόψεις σας τις βλέπω εδώ και χρόνια.
Δεν υπάρχει κακοποίηση, μόνο υστερικές αντιδράσεις στην συμφωνημένη βία.
Αυτό λέτε με ένα σωρό διαφορετικούς τρόπους.
Λες και η βία είναι για όλους.
Λες και η συμφωνία δεν την καθιστά βία.
Λες και δεν υπάρχει περίπτωση να αθετηθούν οι όροι της συμφωνίας.
Και όλοι είμαστε ιδεοψυχαναγκαστικοί, εκτός από εσάς που είστε ή επιτομή της λογικής.
Και βία υπάρχει, συναινετική και μη και κακοποίηση υπάρχει, που από την φύση της έννοιας δεν δύναται να είναι συναινετική και ο καθένας βλέπει τα στραβά στον κόσμο γύρω του με αντίστοιχη πρόθεση, είτε να τα βελτιώσει, είτε να τα αποδεχτεί.
Πως να συνεννοηθούν αυτοί που καλώς ή κακώς έχουν τον ιδεαλισμό του να κινηθεί ο κόσμος προς μία καλύτερη κατεύθυνση με τους κυνικούς μηδενιστές;
Οσο να πεις είναι από δύσκολο μέχρι ακατόρθωτο.
Βλέπετε, δεν συμμετέχω πια σε συζητήσεις, αφού δεν υπάρχει ούτε διάλογος, ούτε αντίλογος, παρά αντιπολίτευση.
Μόνο που εδώ δεν πρόκειται για πολιτική αντιπαράθεση, αλλά διαφορά στον τρόπο σκέψης, αντίληψης και ζωής.
Πόσο πια να υπερασπίσουμε τα αυτονόητα στο κονκλάβιο των σκληροπυρηνικών που τα χλευάζουν;
Και για ποιον λόγο, αφού τελικά το επίπεδο είναι αυτό;

Η αγάπη δεν αποδεικνύεται.
Η καλοσύνη δεν αποδεικνύεται.
Ή χαρά δεν αποδεικνύεται.
Ο έρωτας δεν αποδεικνύεται.
Το ότι υπάρχει άλλη ζωή δεν αποδεικνύεται.
Το ότι δεν υπάρχει άλλη ζωή δεν αποδεικνύεται.
Ποια είμαι εγώ να κρίνω τα συναισθήματα σας και τις αξίες σας;
Ποιοι είστε εσείς να κρίνετε τα δικά μου;
Και κάντε μου την χάρη να λέω αυτά που έχω να πω χωρίς να χρειάζεται να μπαίνω σε διάλογο με τις μισαλλόδοξες προκαταλήψεις σας.
Βλέπετε, δεν ασχολούμαι ιδιαιτέρως, το πεδίο σας το έχουμε παραχωρήσει να λέτε τις παρόλες σας, να παίρνετε την δικαίωση που θέλετε ή που νομίζετε ότι παίρνετε.
Και δεν με νοιάζει η λογική σας.
Να την χαίρεστε.
Εγώ έχω την δική μου και καθόλου δεν με στεναχωρεί που δεν σας αρέσει.
Αντιθέτως, έως και χαίρομαι που δεν σας αρέσει.
Κάπου φτάνει όμως με το τι είναι λογικό και τι όχι και με ποιου την λογική και με ποια κριτήρια.
Με κουράσατε κι εσείς και οι αποψάρες σας.
Δεν αμβισβητώ πως λειτουργεί και ως μάθημα όλο αυτό για την ανουσιότητα των αντιπαραθέσεων με ανθρώπους που έτσι κι αλλιώς μας χωρίζουν ωκεανοί αντιλήψεων και συναισθημάτων. Και σε αυτό το πλαίσιο σας ευχαριστώ.

 

Ναι, ρε παιδί μου, ισχύει, αλλά εδώ λέω για τση μανάδες τους...
Και για να στο κάνω και πιο "ζουμερό", από αυτά τα σερνικομούλικα (και θηλυκομούλικα ομοίως, προφανώς), που ας πούμε πολύ-πολύ χοντρικά (στο όριο αυθαιρεσίας) κάποια είκοσι από αυτα θα την σακουλευτούν την φτιάξη, πα να πει στο όριο της κρίσιμης μάζας αφετηρίας προβληματισμού κλπ κλπ...

 

Mετά αυτά όλα σφάχτηκαν στο γόνατο με τον χυδαίο και άμπαλο τρόπο που τα ίδια επέσυραν. Το "ήθελες και τα 'παθες" αντιστράφηκε. Ήταν το #metoo, το μαρτύριο του Χάρβεϋ Γουαινσταιν και συμπληρωματικά το κλείσιμο του House of Cards σε συνδυασμό με το δημόσιο ξεφώνημα και την καταστροφή του Κέβιν και έληξε το θέμα. Θα έρθει κάποτε η ρελάνς, κατά πάσα πιθανότητα και θα είναι ακόμα δέκα σκαλοπάτια πιο κάτω, αλλά ακόμα δεν έχει φανεί.

 

Τον κακόμοιρο τον Γουάνσταιν, τον συκοφάντησαν όλες τον γλυκούλη...  
Όλες συνωμότησαν για να τον καταστρέψουν, ακόμη και όχι και τόσο ευειδής γραμματέας, όλες, κάριες, λύξες, σκύλες, αυτόν τον άγιο άνθρωπο, τον ευεργέτη.
Και το #metoo κατάπτυστο κι αυτό, μιας και το πε και η Κατρίν.
Τι να πω;
Άλαλα τα χείλη των ασεβών!

 

Ποιος το γαμεί το τεκμήριο της αθωότητας, το λιντσάρισμα είναι εκτόνωση.