Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

Αμήν Παναγία μου!

 

οι συνηθισμένοι άνθρωποι τοποθετούνται και σχολιάζουν ανάλογα με το τι ειπώθηκε (γράφτηκε), όχι ανάλογα με το από ποιόν ειπώθηκε.
σκεφτείτε λίγο αυτήν την ιδέα, απλά για να την ξέρετε, ας φαίνεται άβολη σε όποιον θέλει το πρόσωπό του στο κέντρο κέντρο κι απεχθάνεται την κριτική (σκέψη).

 

Εκτός και αν είναι του Εμπειρίκου.

 

Εσύ αυτό κατάλαβες;
Λυπάμαι πολύ ή και καθόλου, καθώς δεν είμαι εγώ υπεύθυνη γι αυτό που κατάλαβες.
Θα το διευκρινίσω για μία ακόμη φορά πως η ένστασή μου δεν είχε σχέση με τον Εμπειρίκο, τον οποίο και έχω διαβάσει και εκτιμώ συγγραφικά , ο οποίος επίσης δεν ξέρουμε αν ήθελε να εκδωθεί το εν λόγω έργο, αλλά με την κανονικοποίηση της παιδεραστίας με όλη την απόσταση που χωρίζει το φαντασιακό από το πραγματικό.
Εσύ βέβαια μπορείς να απομονώσεις ότι νομίζεις πως σε βολεύει για τους δικούς σου λόγους.
Επαναλαμβάνω πως δεν με πολυενδιαφέρει τι κατάλαβες να σου πω την μαύρη αλήθεια. Δική σου ευθύνη...

 

του πολανσκι ή του αλλεν

 

Η τέχνη είναι τέχνη. Ο Μέγας Ανατολικός είναι μυθιστόρημα (και αυτό εξ ορισμού σημαίνει τέχνη) δεν αναφέρεται σε πραγματικά γεγονότα, δεν είναι προώθηση ιδεολογίας, δεν είναι κανενός ιδεολογήματος κανονικοποίηση.

 

Είδες που συμφωνούμε;
Μην βιάζεσαι λοιπόν να πετάξεις μπηχτές και καρφάκια.
Εγώ ότι έχω να πω το λέω καθαρά και ξάστερα.
Και σαν θύμα παιδικής κακοποίησης είμαι ευαίσθητη με οποιασδήποτε μορφής κανονικοποίηση της παιδεραστίας.

Ναι, ξέρω, θα πεταχτείτε εσείς και κάποιοι άλλοι να με πείτε δυσφορική, προκατειλημμένη, ή ο, τιδήποτε άλλο νομίζετε, ούτε αυτό με νοιάζει.

Το 7χρονο εκείνο κοριτσάκι όμως, μεγάλωσε και έχει άποψη για το πως προέκυψε η κακοποίησή του. Και θεράπευσε το τραύμα του με πολύ κόπο και μεγάλες υπερβάσεις.
Οπότε, ότι και να λέτε, δεν θα με κλονίσετε, ούτε εμένα, ούτε τις απόψεις μου επί του θέματος.
Έχω κερδίσει βιωματικά το δικαίωμα να είμαι απόλυτη στο συγκεκριμένο.
Καλή συνέχεια εύχομαι.  

 

Δεν νομίζω ότι απαγόρεψε κάνεις στο κορίτσι να εκφραστεί και να βγάλει τα σωψυχα του. Κάτι όμως το περιεχόμενο και η αισθητική τους, κάτι το attitude, κάτι η κραυγή προσοχής, ήταν σίγουρο ότι θα υπάρξει αντίδραση. Από ότι παρακολούθησα υπήρξε και θετική και αρνητική. Η αρνητική φαντάζομαι από ανθρώπους που η ίδια ήθελε να κάνει ignore οπότε προχωρά τη πορεία της και τους γράφει στα παπάρια της.
Απο την αλλη δεν είμαστε σε λογοτεχνική ιστοσελίδα. Όταν λοιπόν εκτιθεσαι σε ένα τόσο diversed κοινό όπως αυτό εδώ, σερβίροντας μεταμοντερνικο whatever, θα πρεπει να είσαι προετοιμασμένος.
Όπως και να χει μεγάλο κορίτσι είναι και από τι βλέπω τα βγάζει μια χαρά πέρα μόνη της.

 

Είπα εγώ πως δεν τα βγάζει μια χαρά πέρα;
Σίγουρα γράφει πολύ διαφορετικά από τον μέσο όρο.
Γιατί αν έγραφε μία ακόμη άνοστη κι ανέμπνευστη ιστορία για την δακρύβρεχτη και δυσβάσταχτη σκλαβιά της, που την απολαμβάνει ωστόσο γιατί είναι ευτυχισμένη που κάνει τον αφέντη της ευτυχισμένο, οι ίδιοι που κράξανε την SAP θα την φλομώνανε στα λαικ και θα την συνέχαιραν κι αυτή και τον αφέντη της, που τόσο καλά την εκπαίδευσε.
Για μένα είναι απλά υποκριτικό και αστείο.
Δεν κάνω την υπερασπίστρια κανενός, με ενοχλούν τα δύο μέτρα και τα δύο σταθμά όμως.
Αυτά.

 

Λυπάμαι για το τραύμα σου, δεν δικαιολογώ σε καμία περίπτωση τον εγκληματία που σου έκανε αυτό το κακό, παρόλα αυτά όμως αρνούμαι να κατακρίνω κάτι το οποίο χαρακτηρίζεται ως το «έργο ζωής» του Εμπειρίκου και ένα από τα τολμηρότερα βιβλία στην ιστορία της ελληνικής λογοτεχνίας.

Γενικά είσαι απόλυτη.

Καλή συνέχεια λοιπόν.

 

Ποτέ δεν κατέκρινα το έργο.
Ούτε όταν το διάβαζα, παρόλο που έφαγα πολλές φρίκες.
Μην διαστρεβλώνεις τα λόγια μου.
Κι αν είμαι απόλυτη, έχω τα επιχειρήματά μου.
Αλλάζω γνώμη αν πειστώ για κάτι.
Αν δεν πειστώ, ναι, είμαι απόλυτη και μαγκιά μου!
Σε θέματα αρχών και αξιών θεωρώ ότι πολύ καλά κάνω και είμαι απόλυτη.
Αυτό ορίζεται από μένα ως ακεραιότητα.
Κι αν ήταν ο αδερφός μου παιδεραστής, ή προσπαθούσε να κανονικοποιήσει την παιδεραστία, φυσικά θα τον καταδίκαζα.
It makes sense to me.