Πώς ήταν το BDSM πριν από το BDSM;

Και η ασυμμετρία στην διαχείριση της γκαύλας, είναι πολύ παλιά μα πάρα πολύ παλιά ιστορία.
Και στον Όμηρο αναφέρεται.

 

Το BDSM είναι ένα ακρωνύμιο, Δεν καθιέρωσε τίποτε.
Σαν να λέμε τα τραίνα τα καθιέρωσε η TAINOSE ή πιο καλά ο ΟΣΕ, μα ακόμη καλύτερα το ΣΕΚ.
Τα τραίνα όμως φτιάχτηκαν πολύ νωρίτερα και οι σιδηροτροχιές ακόμη πιο παλιές.
(Ναι γράφεται και τρένο το ξέρω)

 

Η ασυμμετρία υπήρχε ανέκαθεν!
Από την πρώτη ώρα πού άρχισαν να φτιάχνουν οι άνθρωποι κοινωνίες!
Βέβαια ασυμμετρία με ασυμμετρία όσο να ναι έχει διαφορά.
Αν θεωρούμε ότι το ξύλο με το ζωνάρι του μεθυσμένου μπάρμπα Τάσου στην ερμη την Τασούλα, είναι προάγγελος τού BDSM, τότε μάλλον ακόμα δεν έχουμε κατανοήσει τι είναι BDSM.
Φαντάζομαι την Τασούλα να καίει συνέχεια τις πατάτες και να αφήνει το σπίτι βρώμικο περιμένοντας με τις ζαρτιερες..
 

 

Παπάρια μάντολες...
Οι άνθρωπες, για πολλούς και διάφορους λόγους (εκφεύγουν του παρόντος) σχετίζονται (γενικότερα και ειδικότερα) και πηδιούνται όποτε τους γουστάρει.
Η εξέλιξη αυτού του ζωντανού που λέγεται άνθρωπας, και που υπάρχει καμιά διακοσοπενηνταριά χιλιάδες χρόνια ως είδος έτσι όπως το ξέρουμε σήμερα, παρήγε πολλά καλούδια, που τού είναι χρήσιμα για την ζήση του.
Ένα από αυτά είναι και αυτό που λέμε κοινωνία, αλλά σε μεγάλη κλίμακα, όχι δηλαδή αγέλες και ομάδες με καμιά εικοσαριά άτομα, αλλά με εκατοντάδες, μυριάδες κι εκατομμύρια νοματαίους...

Είτε φωτιά λέγεται είτε ρόδα είτε γλώσσα είτε οποιοδήποτε εργαλείο και σε οποιοδήποτε βαθμό (να μη το κουράζουμε) έτσι και οι μεγάλες κοινωνίες επιδράσαν και επηρέασαν τα μέλη τους πολυεπίπεδα.
Από αυτές τις επιδράσεις, ανάλογα με τα βιώματα και την επεξεργασία τους από κάθε άνθρωπα ως μέλος μιας κοινωνίας, προέκυψαν στάσεις, επιλογές και προτιμήσεις που, όσο πιο απλά μπορεί να ειπωθεί, ουσιαστικώς μορφώνουν την κοινωνική δυναμική στο διηνεκές.

Εύλογο και αναμενόμενο πως τα άτομα μιας κενωνίας σχετίζονται και πηδιούνται και απ' όλα, ανάλογα με την δυναμική τους, ως μέρος (συνιστώσα) της όποιας δεδομένης/επικρατούσας συνισταμένης.
Το πώς εκφράζεται αυτό και πώς λειτουργεί και βιώνεται είναι θέμα των μελών της συνιστώσας στο όποιο δεδομένο κοινωνικο πλαίσιο.

Αυτό το αλισβερίσι -κάποιοι το λένε εξουσία- που περιλαμβάνει εγγενώς το τρίπτυχο στέμμα-αίμα-σπέρμα- είναι που διαρκώς επηρεάζει όλες ανεξαιρέτως τις σχεσιακές προτιμήσεις σε κάθε επίπεδο, διαμορφώνοντας συνεχώς νέες εκφάνσεις στο ίδιο βασικά μοτίβο.

Λογικότατα σε αυτήν την κοινωνική λειτουργία αυτό το "αλισβερίσι", για τα όποια αίτια, επιβάλλει/θεσμοποιεί/εγκρίνει/καταγγέλλει/απαγορεύει/χουατέβα.
Και το κάνει για έναν πολύ συγκεκριμένο ζητούμενό του: τον προσδιορισμό των πιο κεντρόφυγων συνιστωσών με βάση την κρατούσα συνισταμένη του, δηλαδή τα μέλη της κοινωνίας/ομάδες, που αφίστανται των επιλογών του πέραν ενός ορίου. Θέλει δηλαδή να ελαχιστοποιήσει τις όποιες τριβές/αναταράξεις στο σύστημά του, διότι από την στιγμή που οι αφιστάμενοι θα ετεροπροσδιοριστούν, ακόμα και σε έναν τομέα για τον οποίο δεν πέφτει σε κανέναν λόγος, αυτομάτως ενσωματώνονται στην συνισταμένη του, με όχι και πολύ κολακευτικούς όρους (είναι σόκιν, φτου κακά τέτοια πράματα, έχουμε και δικαιωματικώς δυσφορικοανεκτικά πλάσματα, δω μέσα)...

Αυτό είναι και το "κουμπί της Αλέξαινας" από τον καιρό που βγήκαν τα ρηχά πιάτα, δεν είναι δα και καμιά σπουδαία διαπίστωση.
Σε καμιά περίπτωση όμως δεν έχουν το παραμικρό ενδιαφέρον οι προβληματισμοί για το ποιο απορρυπαντικό πιάτων κάνει πιο καλή δουλειά, εκτός ίσως από τους συμπαθείς κατοίκους της Βιλαρίμπας και του Βιλαμπάχο.

Όσο κι αν ακούγονται υπερβολικά ή μακρινά ή υποβολιμαία ή κατευθυνόμενα τα παραπάνω, ακόμα κι από αυτούς που "θεσμικά" είναι "ταγμένοι" hilarious  να ΑΝΤΙπαλεύουν το "αλισβερίσι" και κάτι τέτοια γραφικά και χαριτωμένα...

_________________________
Το βγάλαμε το μεροκάματο ως ...keyboard warriors και σήμερις...

 

Το ιδιο αλλα χωρις ορολογία.

 

είτε με μη γνωστή σε μας ορολογία. ή με γνωστή ορολογία που δεν αρέσει στη μοντέρνα στερεοτυπία.

 

Κατ’αρχάς να πω ότι χαίρομαι που διαβάζω τόσο ενδιαφέρουσες και ζωηρές απόψεις ακόμα και αν διαφωνώ με ορισμένες από αυτές. Δεν ξέρω για εσάς αν είναι ένα λυμένο θέμα αυτό που έθεσα ή αν το έχετε εξαντλήσει στο παρελθόν αλλά κατά την ταπεινή μου γνώμη έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον από το πώς «πηδάμε το μυαλό» σας και άλλα θέματα σχολικού λευκώματος (φυσικά μια χαρά την δουλειά τους κάνουν κι αυτά, απλώς κάπως βαρέθηκα μέσα σε αυτές τις συνθήκες καραντίνας). Θα προσπαθήσω παρακάτω να απαντήσω στον καθένα, στη καθεμία και στο καθένα από εσάς συνοπτικά.

Τι «ε και» @espimain - δεν είναι ένα καταπληκτικό παράδοξο; Στη σημερινή εποχή που το BDSM είναι μια καθόλα αποδεκτή σεξουαλική επιλογή, η παλαιού τύπου M/s σχέση θεωρείται κοινωνικά απαράδεκτη, ενώ σε μια προ BDSM εποχή η M/s σχέση συνιστά κατά κάποιο τρόπο κανόνα αλλά το υπόλοιπο σημερινό αποδεκτό περιτύλιγμα της συσκευασίας θεωρείτο ψυχική διαταραχή. Δεν το βρίσκετε ενδιαφέρον;
(σε ότι αφορά το δεύτερο σχόλιό σας φυσικά το ακρωνύμιο δεν δημιουργεί την τάση αλλά το ακρωνύμιο εκφράζει την νομιμοποίηση μιας πρακτικής που λίγα χρόνια πριν βρισκόταν κατά το ήμισυ στο περιθώριο και στα διαγνωστικά εγχειρίδια της ψυχιατρικής).

@tithon φίλτατε δεν λέω φυσικά κάτι τέτοιο. Επιχειρώ να αναδείξω το ενδεχόμενο η BDSM εποχή να είναι λιγότερο πλήρης, αυθεντική και ανεκτική (ως προς την ποιότητα, το βάθος και το ευρύτερο πλαίσιο των M/s σχέσεων – το τονίζω) από την προ BDSM εποχή. Και δεν είμαι απόλυτος σε αυτό απλώς εξετάζω το ενδεχόμενο να έχουμε λόγω των κοινωνικών συνθηκών βάλει σε δεύτερη μοίρα ή ακόμα και να αποδοκιμάζουμε κάτι που άλλοτε αποτελούσε την ουσία της M/s σχέσης.

@Keeper_ έχετε χιούμορ  

@Stilvi πραγματικά πιστεύετε ότι χρειάζεται να μου κάνετε αυτή τη διευκρίνιση; Δεν μιλάω φυσικά για μια μπούφλα. Μιλάω για μια βαθιά σχέση σεβασμού, τυποποιημένου πρωτοκόλλου, ελέγχου και αφοσίωσης.

@whisperer δείτε παρακαλώ την πιο πάνω απάντηση στον @tithon

@Higita φυσικά και συμφωνώ μαζί σας – δεν είναι αυτό το θέμα, δείτε παρακαλώ παραπάνω την απάντηση στη @Stilvi

Αγαπητέ @cadpmpc πολύ χαίρομαι που έχετε επιλύσει (έστω και απλοϊκά) το πρόβλημα καταγωγής της κοινωνίας, των εξουσιαστικών δομών, και των ρηχών πιάτων. Σας ζηλεύω! Πάντως σοβαρά τώρα, συμφωνώ σε αυτό που γράφετε: «Και το κάνει για έναν πολύ συγκεκριμένο ζητούμενό του: τον προσδιορισμό των πιο κεντρόφυγων συνιστωσών με βάση την κρατούσα συνισταμένη του, δηλαδή τα μέλη της κοινωνίας/ομάδες, που αφίστανται των επιλογών του πέραν ενός ορίου. Θέλει δηλαδή να ελαχιστοποιήσει τις όποιες τριβές/αναταράξεις στο σύστημά του, διότι από την στιγμή που οι αφιστάμενοι θα ετεροπροσδιοριστούν, ακόμα και σε έναν τομέα για τον οποίο δεν πέφτει σε κανέναν λόγος, αυτομάτως ενσωματώνονται στην συνισταμένη του, με όχι και πολύ κολακευτικούς όρους (είναι σόκιν, φτου κακά τέτοια πράματα, έχουμε και δικαιωματικώς δυσφορικοανεκτικά πλάσματα, δω μέσα)...». Διαφωνώ μαζί σας στο ότι το απορρυπαντικό των ρηχών πιάτων αφορά μόνο τους κατοίκους του Βιλαμπάχο. Αν αυτοί δεν προβληματιζόντουσαν για την ποιότητά του, όλοι θα απολάμβαναν λιγότερο καθαρά σερ-βίτσια.

@Master Electro-pain πολύ σωστή παρατήρηση και στην ουσία της απορίας μου. Κατά την γνώμη μου μια M/s σχέση όταν περιορίζεται στη διαχείριση της καύλας περιορίζεται γενικώς.

@sw δηλαδή;

 

Το BDSM θέτει επίσης και κανόνες, πρωτόκολλα ασφάλειας, υποστήριξη και βάση δεδομένων....Ας πούμε ότι είναι η αποτύπωση της εμπειρικής γνώσης που υπήρχε πρίν... Επίσης είναι σημαντικό γιατί με το BDSM μπορείς να ανακαλύψεις και να μελετήσεις τι ήταν πριν από αυτό στην ανθρώπινη κοινωνία.... Είναι λοιπόν για εμένα η "γραφή" των ιδιαίτερων σεξουαλικων τάσεων....Με τη λέξη ιδιαίτερων σε αμφισβήτηση!

 

Ναι, αλλά το αγαπητό μέλος δε μας διευκρίνισε ποια κατεύθυνση είχε η M/s σχέση του παππού με τη γιαγιά  
Εκτός αν αντιστοιχείται η σειρά των ονομάτων με τη σειρά των ρόλων, δηλαδή παππούς = Μ, γιαγιά = s.
Αλλα μία απορία μου γέννησε ποια ήταν τελικά η κατεύθυνση της ασυμμετρίας του παππού και της γιαγιάς η αλήθεια είναι, διότι "εκείνη" η εποχή είχε ουκ ολίγα ζευγάρια που ο παππούς ήταν κύρης και άρχοντας στα έξω, αλλά μέσα κουμάντο έκανε η γιαγιά.

Επίσης, κάποιες φορές το ξύλο είναι ένδειξη ήττας, όχι κυριαρχίας. Δεν μπορείς να κυριαρχήσεις στο ψυχολογικό και νοητικό επίπεδο και καταφεύγεις εκεί που έχεις πλεονέκτημα. Αν δεν έχεις να κάνεις με ένα εξίσου βίαιο θηλυκό (οπού τότε η ήττα είναι ποικιλότροπη και πολυεπίπεδη και αφορά και τα δύο μέλη της σχέσης), τότε η σωματική βία ως απάντηση είναι καθαρή παραδοχή ήττας: παραδέχεσαι άρρητα το "ντομιλίκι" της συζύγου σου (στο βαθμό που επιθυμείς να αυτο-αναφέρεσαι ως κυρίαρχος), και ταυτόχρονα τη δική σου αδυναμία να το διαχειριστείς συναρτήσει της άρνησής σου να αποδεχτείς ότι είσαι ο σουμπίτσος της φάσης  

 

Υπάρχει ο επαγωγικός και ο παραγωγικός συλλογισμός. Επομένως από την στιγμή που γράφεται αυτό "Το γενικό μου ερώτημα μπορεί να διατυπωθεί ως εξής", επιλέγω ως αναγνώστης αυτό, καθ' υπόδειξη του συγγραφέως.
Θα επιμείνω ότι δεν μου διέφυγε καθόλου το ερώτημα αλλά το απάντησα με αυτό:

"Το εκάστοτε "νομιμοποιημένο" (νομικά και ηθικά), είχε κι έχει σημασία μόνον στο βαθμό που φοβίζει τον καθένα ο εξοστρακισμός από ό,τι ο ίδιος θεωρεί ομάδα (του)."

 

δεν ειναι αναγκη να ειναι σεξουαλικη η καυλα,πχ αλλος μπορει να καυλωνει μονο με το να εχει τον ελεγχο

γραψε λαθος στην εκφραση που χρησιμοποιησε
Ας πουμε οτι εδωσε μια ταυτοτητα ειναι η γνωμη μου