Πώς ήταν το BDSM πριν από το BDSM;

αν μπαίναμε με κάποιον τρόπο, με χρονομηχανή, στην οπτική του προπαπού και της προγιαγιάς (της μιάς γιαγιάς είχα την τύχη να έχω προσωπικές μαρτυρίες, της άλλης λιγότερο) θα είχαμε μιά σφαιρικότερη άποψη.
το να παριστάνουμε οτι μπαίνουμε στο πετσί υποθέτοντες οτι κάποιος τους είπε κι αυτοί το πίστεψαν, ενώ δήθεν σήμερα δεν χαύει κανείς ότι του λένε, είναι μάλλον στερεοτυπία. οι ενδείξεις που έχουμε, απ οτι διασώθηκε, δείχνουν οτι ποτέ οι άνθρωποι δεν συμφώνησαν όλοι στις ίδιες ορθότητες, ούτε και οι κοινωνίες, παρ οτι πάντα, όπως και σήμερα, οι μηχανισμοί οργάνωσης των κοινωνιών επιχειρούν να επιβάλλουν μοντέλα, συχνά χειριστικά, άβολα και αφύσικα καταπιεστικά. οι κοινωνίες, πάντως, δεν φαίνεται να είχαν ποτέ εννιαίες αντιλήψεις ή να τους έλειπε η αντιφατικότητα, όπως και σήμερα. οι σημερινές δυτικοποιημένες «αξίες» δεν αφορούν προηγούμενες κοινωνίες ή ανθρώπους. η αντίληψη, γιά παράδειγμα, οτι ο 14χρονος του 16ου αιώνα ήταν ανήλικος, είναι στενομυαλιά του δυτικού αναγνώστη του 2020. ισχύει σχεδόν και για τον 15χρονο σημερινό ινδό.

 

Μια αντικειμενική ματιά διαχρονικής σφυγμομέτρης των κοινωνιών είναι η συγκριτική μελέτη των νομικών τους συστημάτων, διαπολιτισμικά και διακρατικά. Εκειά θα βρει κιανείς μπόλικο ζουμάκι, μακρυά από τσιριδούλες ξεβολέματος.

 

Σε μια παραθεση αποψεων, νοηματων, αντιληψεων δεν μου αρεσει να απομονωνω προτασεις διοτι αυτες ειναι εκτος «συνολικου νοηματος. Ομως θα πω οτι «δεν υποθετουμε». Διαβαζουμε κειμενα εφημεριδων, λαογραφικα, ιστοριες που μεταφερονται απο μεγαλυτερους. Σαφως και δεν ειναι ολη η εικονα. Σαφως και δεν ειναι ολες οι καταστασεις απεικονισμενες σε μια προταση. Αυτο δεν θα επρεπε καν να ειναι θεμα συζητησης. Με την ιδια λογικη «δεν παροστανω οτι μπαινω στο πετσι κανενος».

Οπως επισης

Μια χαρα χαφτουν και οι σημερινοι τα παντα ολα. Ειπα οτι εχουν «μεγαλυτερ δυνατοτητα» απο παλιοτερα.

Μια σωστη ματια θα ηταν η παρακατω

Ετσι θα ειχαμε πιο αντικειμενικη αποψη. Δεν εχω νομικες γνωσεις. Αλλα συγκρινοντας πχ νομους που ειχαμε στην Ελλαδα και δεν εχουμε πια (που αφορουν σε περιεχομενο που συζηταμε και οχι εντελως γενικα κοινωνικοπολιτικα) επετρεπαν πχ τα εγκληματα τιμης (τα οποια παντα ειχαν σχεση με τις γενετησιες ορμες).........εχω τη δυνατοτητα να εκφερω γνωμη για κατι «που δεν εζησα και υποθετω οτι γινοταν» μπαινοντας σε καποιο παλιοτερο πετσι. Καθως υποθετω οτι για να γλυτωσουν το να δουν τα θυμαρακια αναποδα αρκετοι (αντρες και γυναικες) θα «πιστεψαν ο,τι τους ειπαν». Υποθεσεις επι χαρτου κανω

 

Συμφωνω απολυτως

 

Δεν είναι κάπου κρυμμένα. Ψάχνοντας...  

 

Η αξιολόγηση ωστόσο των οποίων διαφορών εξαρτάται από τον αξιολογητή.

Θα μου πεις σιγά την παρατήρηση... και θα συμφωνήσω.

Μετρον παντων χρημάτων κλπ κλπ

 

Γεγονότα.

 

Δε αναφέρομαι στα γεγονότα αλλά στην αξιολόγησή τους.

 

Ψάχνοντας βρίσκει κανείς ακριβώς αυτό που ψάχνει να βρει εκ των προτέρων.
Παράδειγμα, στην Ιταλία, στους νόμους περί δημόσιας ασφάλειας, άρθρο 121, τρίτη παράγραφος, ενημερωμένο στις 30/12/2019, διατυπώνεται ρητά "Απαγορεύεται το επάγγελμα του κομπογιαννίτη" [εδώ].
Προφανώς αυτό το επάγγελμα επιτρέπεται σε όλες τις άλλες χώρες, από τη στιγμή που δεν προβλέπεται η απαγόρευσή του με νόμο, άρα οι Ιταλοί είναι σοβαρότεροι. Ή οι Ιταλοί νομοθέτες γνωρίζουν με τι απατεώνες έχουν να κάνουν, και όλοι οι άλλοι λαοί είναι τίμιοι.
Τι ψάχναμε είπαμε;

 

Και το γεγονός του θανάτου αξιολογείται, εντούτοις δε γλυτώνουμε από το αναποδοράδικον  

 

Καλώς την συντέκνισσα.
Εσύ που μας τα ψάχνεις ωραία, θα μας πεις κι άλλους νόμους να δούμε την αξιολόγησή σου (@Arioch );

 

@Dr. Switters, αν και, όπως ο @Arioch, συνεχίζω να μην καλό καταλαβαίνω τι ακριβώς μας ρωτάτε, θα έλεγα ότι οι γάμοι και οι τυχόν παράλληλες ερωτικές σχέσεις των παππούδων μας ήταν αρκούντως συμβατικές ώστε το υποτιθέμενο υποταγμένο μέλος να έχει τα κοινωνικά, ηθικά, αστικά και οικονομικά δικαιώματα που πρόβλεπε η εποχή του. Ο σκλάβος στο S/m και στο M/s δεν έχει κανένα δικαίωμα αλλά του επιτρέπεται ό,τι εκάστοτε κρίνει ο Αφέντης του. Και είναι ευτυχισμένος έτσι. Είναι και οι δύο ευτυχισμένοι έτσι.

Το χύμα στην κοινωνία S/m και M/s άλλων καιρών ίσως μπορείτε να το αναζητήσετε στον κύριο του σπιτιού που έκανε την δούλα ό,τι ήθελε και αυτή δεν έβγαζε κιχ, στον μηχανικό του καραβιού που ξεπάτωνε το ναυτοπαίδι και αν αυτό δεν καθόταν το πέταγε στη θάλασσα, στον φούρναρη που ξέσκιζε με την λουρίδα την πεινασμένη ψυχή για ένα κομμάτι ψωμί.

Υ?Γ. Πολλές σχέσεις διαφόρων ειδών διέπονται από την ιδιοκτησιακή αντίληψη του νοούμενου ως κυριαρχικού στοιχείου επί του έτερου πόλου της σχέσης, στις μέρες μας αλλά και ανέκαθεν. Οι M/s είναι μάλλον η καλύτερη εκδοχή λόγω της συμειδητοπτητας που τις χαρακτηρίζουν και του ψαξίματος που έχει κάνει ο καθένας μέχρι να αποδεχτεί τον εαυτό του ως σκλάβο κάποιου άλλου.