«Δεν έτυχε, πέτυχε!»

Γενικά και θεωρητικά μιλώντας, τίποτε απολύτως, Εάν εγώ ειδικά έλεγα κάτι άλλο, θα γελούσαν και τα παντζούρια.

 

Σε μια σχέση που υφίσταται, καταρχήν ο Μ.
Για να εξακολουθεί να λειτουργεί ωστόσο, και η s δεν μπορεί να είναι "απούσα", έστω και αν η "συμμετοχή" της περιορίζεται στην μέρα τη μέρα παραμονή της στην σχέση.
Σε μια σχέση που τελείωσε (ως M/s τουλάχιστον), το κρίνουν και οι Δ/δύο.
Η διατήρηση της θέσης όπως αναφέρθηκε και σε άλλο ποστ, σχετίζεται και με αυτή την απολογιστική αξιολόγηση.

Η ευημερία των μελών της, ακόμη και αν η πηγή δεν είναι ορατή/γνωστή στον περίγυρο.

Αποδέσμευση δεν σημαίνει αναγκαία αποτυχία. Μπορεί αυτή να έρθει για λόγους ανωτέρας βίας (π.χ. υγείας) ή αλλαγής δρόμων και θέλω των Δ/δύο.
Αποτυχία όμως σημαίνει - κατά την γνώμη μου- ή θα έπρεπε να επιφέρει αναγκαία αποδέσμευση. Ο,τιδήποτε άλλο είναι ευτελισμός.
Το αν τελικά υπήρξε ή όχι M/s, μπορεί να διαπιστωθεί στην επιρροή του M στην s, οι αλλαγές που έφερε στην ζωή, την ιδιοσυγκρασία, την κοσμοθεωρία της. Η διατήρηση της θέσης του M εντός της s αλλά και το πώς βλέπει ο Μ την s, ακόμη και αν δεν παραμένει στην Κυριαρχία του, κρίνει το αν υπήρξε πράγματι M/s ή όχι.
Σε κάθε περίπτωση, αν υπήρξε/υπάρχει, είναι πάντα θέμα μέριμνας, δέσμευσης και συνέπειας και ποτέ τύχης, όπως έχω διαπιστώσει χωρίς καμία εξαίρεση μέχρι σήμερα.

 

@Stalker , @Master Electro-pain και @margarita_nikolayevna , Ευχαριστώ πολύ για τον τρόπο που εξελίσσεται η συζήτηση, είναι χαρά να διαβάζει κανείς Α/ανθρώπους που Κ/καταθέτουν τη σκέψη Τ/τους με λόγο μεστό και εμποτισμένο από το βίωμα.

@MasterJp Ευχαριστώ για την παρέμβαση, ήταν χρήσιμη.
Θαυμάζω την τεχνική Σας στην μαιευτική.... 

Παραθέτω κάποια ερωτήματα που Μου γεννήθηκαν από τις, ομολογουμένως, ουσιαστικές αναρτήσεις Σ/σας:

@Stalker , Γράφετε:

"Μια M/s σχέση είναι επιτυχημένη όταν και για όσο συντρέχουν οι εξής παράγοντες:

α) Η διατήρηση των θέσεων των μελών της σχέσης.
β) Το ευ ζην το οποίο απορρέει εν πολλοίς από τη διατήρηση των θέσεων και περιλαμβάνει τα πάντα, καύλα, απόλαυση, γαλήνη, ηρεμία, ελαχιστοποίηση εσωτερικών συγκρούσεων, βέλτιστη λειτουργικότητα στην καθημερινότητα, κλπ, κλπ."

Θα Θέλατε να Προσδιορίσετε πώς Αντιλαμβάνεστε την έννοια του "ευ ζην" εντός M/s;

@margarita_nikolayevna αντιστοίχως, αλλά αυτή τη φορά τοποθετώντας ως κριτή τον περίγυρο (ποιον περίγυρο ακριβώς; Τον vanilla, vanillobdsm, BDSM περίγυρο), γράφετε:

"Η ευημερία των μελών της, ακόμη και αν η πηγή δεν είναι ορατή/γνωστή στον περίγυρο."

Θα θέλατε να προσδιορίσετε πώς ορίζεται η "ευημερία" στο παράδειγμά σας;

@Master Electro-pain , Ευχαριστώ για τον διάλογο. Διαβάζοντας την απάντησή Σας, όντως "Μυρίστηκα" αυτό στο οποίο Αναφερθήκατε και εκεί ακριβώς στόχευε και η ερώτησή Μου προς Εσάς. Ξεκάθαρη η απάντησή Σας και πολύ ενδιαφέρουσα η κατηγοριοποίηση σε κλίμακες, που Προτείνετε. Υποψιάζομαι πως μερικές φορές τα όρια ανάμεσά τους μπορούν να είναι δυσδιάκριτα, άλλες φορές πάλι, όχι.

Για παράδειγμα, Κάποιος/α Μ που Ασκεί "άμεσο" TPE, θα Μπορούσε να Εντάσσει στην εκπαίδευση του σ Του/Της και στοιχεία της τρίτης κατηγορίας, π.χ. Διαμορφώνοντας την καλλιέργεια του σ Του/Της. Παρόλαυτά, Μου φαίνεται μάλλον ασύμβατο Ένας/Μία Μ της πρώτης κατηγορίας να μπορεί να καλύψει μία ανάγκη, όπως π.χ. του να Έχει στην ιδιοκτησία Του μια υπηρέτρια-κούκλα (δεν μιλώ για ρόλο/kink/fetish, αλλά για κατάσταση) αλλά, όπως Γράφετε ήδη, θα Ανήκει αναγκαστικά στην τρίτη κατηγορία.

Iagos

 

 

Ως μια καθημερινότητα των Μ και s στην οποία υπάρχουν όλα(ή έστω, περιστασιακά, τα περισσότερα) όσα περιέγραψα ότι περιλαμβάνει, συν κάποια που παρέλειψα όπως πχ την επιθυμία και τη διάθεση για "ταξίδια", "εξερευνήσεις", νέες ή διαφορετικές χρήσεις....

 

Νήμα άξιο ευχαριστιών. Γραφή από τους συμμετέχοντες, ομοίως άξια.

Προσωπικές διαφοροποιήσεις.
1. Ειλικρινά, η αναγωγή της ρίζας, της αιτίας της (Επί)Κυριαρχίας σε "ανάγκη", είναι κάτι που με ξενίζει ιδιαιτέρως, καθώς η κάλυψη αναγκών, λίγο διαφέρει από την υποταγή σε αυτές.
Προάγω και εκτιμώ το "είναι η φύση μου και καλύπτει το θέλω μου".
2. Η όποια εμπειρία μου, έχει αφήσει ως βίωμα το ότι η "εκπαίδευση" ουδέποτε περατώνεται, για τον απλούστατο λόγο ότι όταν αυτό συμβεί, σταματά η ροή τόσο της θέσης, όσο και της σχέσης. Βαλτώνει. Μία πυροκλαστική έκρηξη, όπως η υπέροχη φωτογραφία που αναρτήθηκε, δύναται να δώσει Πομπηία. Όμορφη μεν, απολίθωμα δε.

Επί των ερωτημάτων.

Αρχικά άλλος είναι αυτός που κρίνει ενεστωτικά, όταν λειτουργεί κι άλλος παρελθοντικά, εάν λειτούργησε.
Εαν είναι υφιστάμενη, το καλώς έχειν της λειτουργίας το κρίνει ο Κύριος. Πολύ απλά, στην περίπτωση που υπάρξει κρίση από την πλευρά της σ., έστω και εαν αυτή εκφρασθεί με αίτημα αποδεσμεύσεως, ουδέποτε υπήρξε M/s ή TPE, οπότε εκφεύγουμε του θέματος.
Εαν είναι παρελθοντική, πάλι υπάρχει παραμετροποιηση. Αν ακολουθησουμε την τάση που αναγάγει την σ. σε (σχεδόν) ισόβια ευθύνη του Κύρη της, η κρίση παραμένει στον ίδιο. Στην γραμμή του "ακρωτηριασμού", η κρίση μάλλον είναι αδιάφορη.


Έως τώρα, ο "περίγυρος" του δευτέρου ερωτήματος, είτε αγνοήθηκε ή ταυτίστηκε με το βανιλόκοσμο. Δεν γνωρίζω ποια ήταν η πρόθεση του νηματοθέτη. Βρίσκω όμως ιδιαιτέρως σημαντικό το καθρέφτισμα της πετυχημένης σχέσης στον περίγυρο του δικού μας στρουμφοχωριού. Ειδικά υπό το πρίσμα του φαινομένου του ανταγωνισμού των Κ, όπως σε έτερο νήμα έχει αναφερθεί ο Master Jp και του παρακράτους των υ? Πιθανότατα το άνοιγμα μιας τέτοιας δημόσιας συζητήσεως να προσέλκυε τα τρολ που έως τώρα δείχνουν να σεβονται το νήμα. Ως εκ τούτου θα ζητήσω την συναίνεση του νηματοθέτη για να την ανοίξω.

Το τρίτο ερώτημα.....καιει.
Μπορεί μια σχέση που πέτυχε, να αποτύχει?
Και προφανώς εδώ το πέτυχε εκτός εισαγωγικών μας ενδιαφέρει.
Είναι διαρκές ή στιγμιαίό και επαναλαμβανόμενο βίωμα το "πέτυχε"?
Δεν μπορεί να είναι διαρκές. Εϊναι κάθε στιγμή βιωμένη. Δεν είναι σπάνιο, μια στιγμή αποτυχίας να γκρεμίσει μυριάδες πετυχημένες.

Ταυτίζεται η αποτυχία με την αποδέσμευση?
Πιθανόν. Σίγουρα η αποδέσμευση ταυτίζεται με την αποτυχία, σε σχέση αιτίου αποτελέσματος. Σε κάθε περίπτωση, το κόψιμο της σφαγίτιδας, αφήνει ομορφότερο πτώμα από την λιμοκτονία.
Πέτυχε. Απέτυχε. Το σκότωσα.
Αν απλά έτυχε, να το χαρείς όσο έχει ρέντα.
Ταπί, όχι ντούκου - πάσο

 

Καταρχήν να πω ότι Ε/εμείς πρέπει να ευχαριστήσουμε για το νήμα. Δεν προκύπτουν συχνά πλέον ευκαιρίες για τέτοιους διαλόγους στο φόρουμ...

Ευημερία θεωρώ την κατάσταση εκείνη γαλήνης, ηρεμίας, χαράς, νοητικής διαύγειας, ικανοποίησης, πληρότητας που μπορείς να νιώθεις υπαρξιακά ότι έχει νόημα όλο αυτό, ο κόσμος, Ε/εσύ, που σου δίνει την διάθεση να ασχολείσαι με δημιουργικά πράγματα, να μην έχεις εσωτερικές συγκρούσεις, σε κάνει γενικά 'τεφάλ' στην πλειονότητα των εξωτερικών ερεθισμάτων, σου δίνει την δυνατότητα να τα διαχειρίζεσαι με ψυχραιμία και χαμόγελο ή όταν δεν μπορείς να τα επιλύσεις να μην σε ρίχνει σε ένα καταθλιπτικό σπιράλ αυτό, έχεις μια ισχυρή ενσυναίσθηση που σου δίνει μια εξαιρετική πρόσβαση στην θέαση των άλλων για τον κόσμο, χωρίς όμως να υποφέρεις μαζί τους σε βαθμό παράλυσης...
Αυτά θα έλεγα ότι είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της ευημερίας, όπως την έχω βιώσει εγώ τουλάχιστον. Ανάλογα, βέβαια, την θέση, Κ ή υ, υπάρχουν κάποιες διαφοροποιήσεις αλλά το αίσθημα τελικά δεν αλλάζει σημαντικά από όσο ξέρω/έμαθα.

 

Στα πλαίσια της συζήτησης που αναπτύσσεται, και με αφορμή το τρίτο ερώτημα του νήματος, ας μου επιτραπούν κάποιες σκέψεις σε συνέχεια των τοποθετήσεων Των Κυρίων @Stalker και @MasterJp, και που άπτονται, κατά μία έννοια, όλων των τοποθετήσεων Τ/των Σ/συμμετεχόντων.

Σε αυτό το σημείο, να δηλώσω προκαταβολικά πως οι σκέψεις μου δεν συνιστούν κριτική ή αξιολόγηση απέναντι Σ/στους Σ/συνομιλητές και στον τρόπο που Ε/επιλέγουν να Ζ/ζουν το M/s. Τα γραφόμενά μου στοχεύουν στην ανάπτυξη της συζήτησης και εκκινούν από το βίωμα και τον αναστοχασμό που αυτό ενεργοποιεί.

Σε αυτό το σημείο της συζήτησης συνεχίζω να μην αντιλαμβάνομαι γιατί Ένας/Μία Αφέντης/ντρα θα Ήθελε να Αποδεσμεύσει το εργαλείο που Έχει πλήρως Εκπαιδεύσει να Του/Της είναι χρήσιμο, όπως ήδη Ρώτησε Ο Κύριος @MasterJp (Προλαβαίνοντάς με). Η απάντηση Του Κυρίου @Stalker είναι: "[...] άλλαξαν τα γούστα του είτε οι προτεραιότητες του όπως κι αν οριστούν αυτά κάθε φορά. Όχι εξ ανάγκης αλλά από μια καινούρια έμπνευση έναν καινούριο οίστρο, τέτοια που να κάνουν κάθε τι άλλο βαρετό." Απολύτως σεβαστό, καθώς δεν Ε/είμαστε Ό/όλοι Ί/ίδιοι και οι εμπειρίες Μ/μας διαφέρουν.

Αυτό που υποψιάζομαι πως διαφαίνεται πίσω από την απάντηση που Ο/ο Κ/καθένας θα Έ/έδινε στην ερώτηση που τέθηκε, αντικατοπτρίζει και το βασικό αξιακό Τ/του σύστημα σχετικά με τον τρόπο που Β/βλέπει, Α/αντιλαμβάνεται και Ζ/ζει το M/s.

Για παράδειγμα, όπως έχω γράψει και αλλού (Εκπαίδευση), δεν πιστεύω στην έννοια της προσωποπαγούς Κυριαρχίας. Δεν "οσμίζομαι", δεν βολιδοσκοπώ, δεν "ερωτεύομαι" ώστε να εισέλθω στην ιδιοκτησία Κάποιου/ας. Χωρίς να επιθυμώ να Ε/εστιάσουμε σε αυτό και να γίνει πάλι η ίδια συζήτηση, αυτό που προσπαθώ να πω είναι το εξής: αν για ένα σ (και αντιστοίχως από την άλλη πλευρά, για Έναν/Μία Αφέντη/ντρα), βασική ανάγκη είναι αυτή του ανήκειν χωρίς παραμετροποίηση, τότε και για Έναν/Μία Αντίστοιχο/η Αφέντη/ντρα δεν μπορεί να υπάρχει κάποιος ικανός λόγος για να Αποδεσμεύσει την - πλήρως εκπαιδευμένη - ιδιοκτησία Του/Της. Αυτό δεν έχει να κάνει με κάποια "υποχρέωση" από την πλευρά Του Ιδιοκτήτη (Ο Ιδιοκτήτης δεν Υποχρεούται για τίποτα - κατά την άποψή μου, πάντα) για "ισόβια" ευθύνη, αλλά με τη φύση του αξιακού συστήματος στο οποίο αναφέρομαι, και που φαίνεται να Μ/μοιράζονται Τ/τα Μ/μέλη της σχέσης. Και αυτό το αξιακό σύστημα δεν είναι "οι ιεροί κανόνες του M/s" αλλά η δομή που διεφάνη για Α/αυτούς-ές μέσα από την εμπειρία και τη δική Τ/τους πορεία αυτογνωσίας.

Με βάση τα προηγούμενα, διερωτώμαι: ποιο θα μπορούσε να είναι το αξιακό σύστημα που "καθρεπτίζει" η απάντηση που Δ/δίνει Κ/κανείς στα ερωτήματα του νήματος, και κυρίως στο ερώτημα 3;

ευχαριστώ

 

1. Ποιός κρίνει και με ποιόν τρόπο ότι η σχέση λειτουργεί/λειτούργησε;
Και οι δυο ή και οι τρεις  

2. Ποιο είναι το «καθρέπτισμα» στον περίγυρο, μιας M/s σχέσης που λειτουργεί;
Τα εν οικο μη εν δημο

3. Μπορεί μια M/s σχέση που «πέτυχε» να αποτύχει; Ταυτίζεται η αποτυχία με την αποδέσμευση; Αν ναι, συνιστά η αποτυχία/λήξη της σχέσης ότι εν τέλει δεν υπήρξε ποτέ M/s; Δηλαδή ότι «δεν πέτυχε, αλλά έτυχε;»
Ναι. Οχι. Οχι. Το ετυχε δεν μπορει να αποκλειστει.

 

Εάν ως αξιακό σύστημα ορίζεται το σετ των αξιών βάσει του οποίου ο καθένας επιλέγει να πορευτεί στη ζωή του, εντός και εκτός BDSM, τότε αυτό δεν μπορεί παρά να είναι συνισταμένη, να διαμορφώνεται βάσει τριών παραγόντων. Της αγωγής, της βούλησης και της (βιωματικής) εμπειρίας.
Τούτου λεχθέντος και με δεδομένο ότι η απάντηση μου στο τρίτο ερώτημα του νηματοθέτη είναι η εξής:

Θα ήθελα να μάθω πώς ακριβώς αυτή η απάντηση αντικατοπτρίζει το αξιακό μου σύστημα , βάσει του οποίου εν προκειμένω αντιλαμβάνομαι το Μ/s.