Πόσο Κυρίαρχος Είσαι τελικά;

Δεν ξέρω κατά πόσο είναι λάθος ή τι είδος λάθος είναι, αλλά είναι σχεδόν πάντα πηγή απογοήτευσης. Γεγονός αυτό, το οποίο μπορεί και να μην είναι λάθος  

 

λαθος απο την αποψη οτι η απογοητευση δημιουργει αρνητικες σκεψεις

 

Μάλιστα, έτσι είναι πιο ξεκάθαρο αυτό που λες.

Ωστόσο εξακολουθώ να ισχυρίζομαι πως ο κύριος ρόλος της στοχοθεσίας είναι να διαχειριστεί τις προσδοκίες και να μετρήσει την πορεία προς το επιθυμητό, το όποιο επιθυμητό.

 

Εγώ πάλι προσδοκία θεωρώ την αναμονή,την ελπίδα ότι θα φτάσω κάποια στιγμή στον στόχο μου παλεύοντας για αυτό.
Τετελεσμένο γεγονός δεν είναι η προσδοκία αλλά ο στόχος.

 

Αντιλαμβάνεστε ότι όταν μιλάτε σε γυναίκα με ποδοσφαιρικούς όρους σαν κοιτάει σαν εξωγήινη έτσι;!  

 

Το θεωρω δεδομενο αυτο,χαμηλα τη μπαλα που λεμε

 

Προσδοκώ θα πει ελπίζω, επιθυμώ θα πει θέλω.
Στόχος μπορεί να είναι η επίτευξη της προσδοκίας καθώς και η ικανοποίηση της επιθυμίας.

 

οι προσδοκίες δεν σχετίζονται με στόχους. η προσδοκία είναι εξ ορισμού μη συνδεδεμένη με πραγματικότητες. αφορά, κατά κανόνα, κάτι μη απολύτως λειτουργικό. κάτι σχεδόν μαγικό. σαν την ανάσταση των νεκρών ένα πράγμα.
απ την άλλη, οι λέξεις δεν έχουν γιά όλους το ίδιο νόημα.

 

Μαζί σου ωστόσο η εμπειρία μου ως project manager με έχει κάνει πολύ πιο κυνικό. Η προσδοκία, η επιθυμία, από μόνη της δε σημαίνει τίποτα, είναι ευχή.

Εννοώ ότι ο στόχος είναι η επίτευξη κάποιου αποτελέσματος. Η προσδοκία σπάνια αφορά το αποτέλεσμα καθαυτό, συνήθως αφορά τι εύχομαι να κερδίσω από αυτό.

Η στοχοθεσία -και στοχοθεσία δεν είναι μόνο βάζω ένα στόχο αλλά ορίζω μετρήσιμα το πως θα τον πιάσω- προσγειώνει, διαχειρίζεται την προσδοκία, καθώς ορίζει μετρήσιμα και το στόχο και τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

 

Συγχέετε διαφορετικές έννοιες. Η προσδοκία είναι αυτοαναφορική και φαντασιακή, δεν έχει διαπιστωθεί εμπειρικά: αχ, θέλω έναν πρίγκιπα έτσι-και-έτσι και να μου κάνει αυτό-κι-εκείνο. H αναμονή έχει να κάνει με την διαπίστωση περασμένων γεγονότων που είναι πιθανό να επαναληφθούν: μπαίνοντας στο γραφείο λέω καλημέρα, κάθε μέρα, οπότε στους υπόλοιπους θα δημιουργηθεί η αναμονή, όταν μπαίνω, ότι θα χαιρετήσω.
Με βάση τα παραπάνω, μου φαίνεται λογικό οι αίθουσες αναμονής στα ιατρεία να λέγονται έτσι και όχι "αίθουσες προσδοκίας"  

Τέλος, ο στόχος μπορεί να γίνει τετελεσμένο γεγονός μόνο μετά που θα επιτευχθεί, διαφορετικά μπορεί να είναι απόφαση, επιθυμία, εμμονή, αλλά σίγουρα ΔΕΝ είναι τετελεσμένο γεγονός.

 

προσδοκια δε σημαινει η ελπιδα η αναμονη για θετικη εξελιξη?