Πόσο Κυρίαρχος Είσαι τελικά;

Η συλλογιστική μου έχει το βασικό assumption ότι η σχέση μεταξύ τους δεν ξεκινάει από Κ/υ αλλά με αυτό ως στόχο. Αν το "υ" έχει τα δικά του φαντάζομαι ότι αυτό μπορεί να προκαλεί εμπόδια. Προφανώς ο αποφασισμένος κυριαρχικός θα προσπαθήσει να τα ξεπεράσει οπότε μπορεί να γίνει αυτό ακριβώς που λες. Από την άλλη πάλι μπορεί ο κυριαρχικός, και χωρίς αυτό να τον κάνει καλύτερο ή χειρότερο, να αποφασίσει ότι απλά δεν αξίζει το χρόνο και τον κόπο.

Δεν ξέρω, δεν υπάρχει "σωστή" απάντηση μέσα στο μυαλό μου.

Γι αυτό και η χρήση εισαγωγικών.

 

Ό,τι τ΄αρέσει καθενού, αλλά να τα λέει από μέσα του, διγιότι μετά που μιλάει, δεν μου κάνουν τα παντελόνια...

 

Παραδόξως θα συμφωνήσω υπό την έννοια πως το θεωρώ ελιγμό στη λογική πως ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Τώρα βέβαια αυτό δε το λες και ειλικρινή προσέγγιση και το αν μπορεί να δουλέψει και που θα οδηγήσει είναι μεγάλη συζήτηση.

 

Απ όσο έχω δει καμιά σχέση δεν ξεκίνησε ποτέ χωρίς ρόλους.

Πολλά δικά του έχει, και θα έχει. Η δικη μου εμπειρία λέει πως το μοναδικό εμπόδιο είναι η μη ανάληψη θέσης. Και τίποτε άλλο.
Όλα τα άλλα, it's not my problem anymore.  

Καμία σχέση δεν έχει το αν είναι ή όχι αποφασισμένος.
Ο κ που θα θελήσει να αναλάβει ένα υ, ξέρει τι να το κάνει.
Και ας μην το ξέρει το υ, ακόμη.  

Αν δεν θέλει άλλο, υπάρχει και η αποδέσμευση.

Με ή χωρίς εισαγωγικά, δεν είναι.

 

Καρδούλα για το σχόλιο απλά.

Και να φας, πετσί και κόκκαλο έχεις μείνει, τίποτα δεν τρως! Φαε, για ποιόν τα έφτιαξα όλα αυτά;

Στα τυρογαριδάκια ανεβαίνει κάπως το ποσοστό, αν πάτε σε πακοτίνια είναι σχεδόν εγγυημένη επιτυχία!

Να μαζέψουμε υπογραφές να καταχωρυθεί σαν επίσημο tag πλέον το θείτσος Κ. Τι μόνο οι ξένοι με Daddy θα παίζουν μπάλα;;; Μην σου πω και μπαρμπα Dom, αλλά μπορεί να υπάρξει σύγχυση με την Βάνα.

Απαντήσεις δώθηκαν πολλές. Είτε δεν άρεσαν, είτε αγνοήθηκαν επιδεικτικά, μάλλον επειδή δεν άρεσαν.

Μπορείς να το κάνεις ηχητικό να σε ακούω να λες αυτές τις ιστορίες;  

Η αναμονή είναι το να περιμένεις να συμβεί κάτι, η προσδοκία είναι η αναμονή να συμβεί κάτι.

Το Κ δεδομένου οτι θέλει να φάει το κοκορέτσι του (άρα παίρνουν σαν δεδομένο οτι τρώει κοκορέτσι) δεν χρειάζεται να κάνει τίποτα από όλα αυτά για να φάει κοκορέτσι.

Εξαρτάται για ποιά παράσταση μιλάμε πάντα  

Σε άλλα νέα, ενα υ δεν ανήκει πάντα στο φάσμα του Slave, οπότε καλό είναι να αποφεύγουμε γενικεύσεις που αφορούν και άλλα φάσματα.

 

Με τους δικούς σας ορισμούς: λέτε πως η αναμονή είναι "το να περιμένεις να συμβεί κάτι", και η προσδοκία είναι "το να περιμένεις να συμβεί κάτι" να συμβεί κάτι; Να συμβεί κάτι στο τετράγωνο δηλαδή;  

 

Αυτό που είπα ήταν πολύ συγκεκριμένο... Η αναμονή είναι το να περιμένεις να συμβεί κάτι, η προσδοκία είναι η αναμονή να συμβεί κάτι. Και για να σας βοηθήσω...όχι δεν είναι δικοί μου ορισμοί, είναι οι ορισμοί των λέξεων. Αν δεν βολεύουν εσάς μπορείτε να φτιάξετε δικούς σας. Κι εμένα πχ οτι δεν μου αρέσει συνήθως το αναφέρω ως μπάμια

 

προσδοκία είναι να κάθεσαι στον καναπέ μέχρι να φύγει, να πάει αλλού, ο ιός. μόνος του. χωρίς στοιχεία, που λέει κι ο τσιοδρας, αλλά επιστημονικά πάντα.
προσδοκία είναι να κάνεις λιτανεία ή να κόβεις πρόστιμα.
προσδοκία είναι να αυτομαστιγώνεσαι για να τον διώξεις.
προσδοκία είναι να κερδίσεις το λαχείο.

 

Δεν αναφέρομαι στο ρόλο αλλά στη θέση. Την τελική θέση. Ναι, ρόλοι υπάρχουν, η θέση -που είναι και το ζητούμενο- είναι αυτή που δεν υπάρχει, σε αυτή αναφέρομαι.

Συμφωνώ, και αυτό εννοώ με το "μπορεί να επιλέξει να μην κάνει τον κόπο".

Μπορεί, ίσως να είναι οι δικές μου εμπειρίες που με κάνουν επιφυλακτικό καθότι η διαφορά της θεωρίας από την πράξη yada yada yada  

Όταν έχει υπάρξει θέση. Επαναλαμβάνω ότι εγώ αναφέρομαι στο πριν.

 

Αν παίζει ρόλο, για κωμωδία μου κάνει.
Αν αναλαμβάνει το ρόλο του, δεν μου μοιάζει παράσταση.

 

Αν θέλετε να το πάμε λεξικογραφικά, και ΛΚΝ και Μπαμπινιώτης λημματογραφούν την προσδοκία αντίστοιχα ως "αναμονή με ελπίδα για κτ. καλό, θετικό" και "αναμονή επιθυμητής εξέλιξης". Σας έπεσε μια μπάμια φαίνεται.