Eκτός θέματος και άνευ τίτλου

@AlexanderV τελικά το casa de papel δεν τελείωσε , κρίμα που σκοτώθηκε η αγαπημένη μου.

 

Δεν περιμένω φυσικά να αποκαλύψεις δημοσίως επαγγελματικά μυστικά, αλλά αυτό το να έχεις κάθε φορά μία ατάκα από ελληνική ταινία έτοιμη είναι σκανδαλώδες! Γεγονός που με υποχρεώνει σε δύο υποθέσεις εργασίας:

1. Έχεις δει όλες τις κωμωδίες (σε αυτό το είδος εστιάζουμε αυτήν τη στιγμή) του "κλασικού" κινηματογράφου και έχεις εμπεδώσει όλες τις ατάκες.

2. Πληκτρολογείς την ατάκα που σε ενδιαφέρει στο youtube και ό,τι βγάλει 

Η περίπτωση (1) διαιρείται στις παρακάτω δύο υποπεριπτώσεις:

α. Τις έχεις δει και μάθει απ' έξω κατόπιν προσωπικής επιθυμίας.

β. Σου τις έχουν ταΐσει με το ζόρι, όπως ευχερώς φαίνεται στο παρακάτω παράδειγμα:

 

Μέχρι τα 27 που μια μπριζόλα παραλίγο να με αφήσει στον τόπο, είχα σχεδόν eidetic memory και είχα δει πολλές πολλές ταινίες. Ο εν λόγω παραλίγο πνιγμός μου το στέρησε και η αλήθεια είναι ότι από τότε έχω διάφορα θέματα με τη μνήμη μου¹, βάλε και την αφηρημάδα μου² και δένει το γλυκό. Θυμάμαι τις ατάκες αλλά δε θυμάμαι τις ταινίες, ψάχνω κάθε φορά ελπίζοντας στο YouTube.

Δεν είχα πραγματικά επιλογή, απλά κατέγραφε και δεν έσβηνε. Μικρός έκλεινα τα αφτιά μου στις διαφημίσεις του ραδιοφώνου για να μην ακούσω τα τηλέφωνα, άπαξ και τα άκουγα έμεναν στη μνήμη μου.

¹ Είναι 2015 και είμαι πηγμένος και σε μία δύσκολη απογευματινή συνάντηση και πρέπει να πάρω τηλέφωνο την άθλια μαϊμού που με περίμενε υπομονετικά κάτω για να της πω ότι θα αργήσω λίγο (δίωρα πεντάλεπτα τα ονομάζει). Ζητάω συγνώμη και βγαίνω έξω για να πάρω τηλέφωνο...

Κοιτάω το τηλέφωνο για κανένα δίλεπτο ανοίγω την πόρτα και ρωτάω:

-"Ρε παιδιά, πώς την λεν τη γυναίκα μου;"
-"Μ." μου απαντάνε δύο πριν συνειδητοποιήσουν καλά-καλά τι τους ρώτησα και χάσκωντας μόλις στρόφαραν
-"Μ, α μπράβο" είπα και γύρισα στον κατάλογο² του κινητού μου για να ψάξω.

² Την έχω στο speed dial, θα μπορούσα να είχα αποφύγει όλο αυτό το awkward ρεζιλίκι.

 

Όποιος μας λέει να κρατάμε τη δουλειά έξω από την προσωπική ζωή και να μην καλούμε συναδέλφους σπίτι, κάτι τέτοια έχουν υπ' όψη τους. Θ' ανοίξουν το στόμα τους στο τσακίρ κέφι και άντε να μαζεύεις τα ασυμμάζευτα μετά 

 

Απορία:

Όταν η εκάστοτε κυβέρνηση δώσει το σταδιακό (και ενδεχομένως προσωρινό) ο.κ. για επαναδραστηριοποίηση, πως θα είναι οι αντιδράσεις μεταξύ ατόμων? Θα ακουμπιούνται ελεύθερα μεταξύ τους αυτοί που γνωρίζονται? Θα κρατάνε τις αποστάσεις όπως πριν? Θα κάνουν αμήχανα ταυτόχρονα και τα δύο?

Και όταν βγει το εμβόλιο, τότε τι? Θα αγκαλιάζονται ελεύθερα (παρ' όλους τους περιορισμούς στην αποτελεσματικότητα ενός εμβολίου, ειδικότερα ενός πρωτοπατενταρισμένου εμβολίου)?

Νομίζω ότι όλα αυτά θα είναι αντικείμενο πιο ενδιαφέρον ιδεσθαι από το αν η οικονομία θα πατώσει αμέσως ή διαδοχικά ή θα αργήσει να επανεκκινήσει (καμμία οικονομία δεν επανεκκινεί ούτως ή άλλως πραγματικά χωρίς αυτάρκεια σε πρωτογενή και δευτερογενή τομέα... όσο και να φροντίζουμε και να ακονίζουμε τον τριτογενή τομέα - που είναι φυσικά ατμομηχανή και αντανάκλαση κοινωνικής εξέλιξης -, χωρίς απτά και παραδοσιακά, λειτουργικά υλικά πραγματάκια, δεν...).

 

Πλάκα στην πλάκα, όσο και αν συμφωνώ με τα μέτρα έχω πάθει Στοκχόλμη... Εννοώ βλέπω σκηνές σε video με πολλούς ανθρώπους μαζεμένους και με κάνει και αισθάνομαι άβολα.

 

@AlexanderV @Arioch true stories..
Ο κουνιάδος μου είδε ζευγαράκι να φιλιούνται και να δέχονται μπουλινγκ από άλλους "μα καλά φιλιεστε τέτοια περίοδο?"
Εγώ με τις αλλεργίες και τον τσιγαροβηχα μου κάθε φορά που είμαι έξω και μου έρχεται να φταρνιστώ ή να βηξω, προσπαθώ να τα σταματήσω.

 

Θα πω την κακία μου.
Χρήσιμο θα ήταν οι φοβικοι να συνεχίσουν να κάθονται σπίτι τους.

Παρόλα αυτά, θέλω να πιστεύω πως η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού θα επανέλθει σε φυσιολογικες συμπεριφορές, που είναι αμφίβολο κι αν εγκατέλειψε.

 

Και ποιον αντιλαμβάνεσαι ως "Στοκχολμίτη" σου? Ξέρεις, αυτόν που σου προκάλεσε το ντιριντάχτα  

Μία από τα ίδια. Δεν είχα γράψει στο @-Volt- πριν λίγες μέρες πως κοιτάω γύρω μου και δεν επαναπαύομαι? Κατά το "κάλλιο γαϊδουρόδενε, παρά γαϊδουρογύρευε"?

   Ζάχαρες μας περιμένουν και στο σεξουαλικό κομμάτι!

Κι εγώ θα ήθελα να το πιστέψω αυτό, αλλά νομίζω πως είθισται σε τέτοιες κομβικές περιστάσεις να επικρατούν τα φοβικά στοιχεία στη συλλογική συμπεριφορά, παρά τα ψύχραιμα. Θα δούμε. Θα παίξει μεγάλο ρόλο και το τι θα επακολουθήσει. Σε οικονομικό, γεωπολιτικό, εθνικά και διεθνώς πολιτικό επίπεδο.

Και μιας και πιάσαμε τα ευχολόγια, θέλω να πιστεύω πως το φλερτ, το σεξ σε όλες του τις εκφάνσεις, ο αισθησιασμός δε θα εμποδιστούν σοβαρά για εκείνους που τα θέλουν ακόμα μέσα στη ζωή τους και πως εκείνοι που προτιμούν τις νευρώσεις από τη σωματική επαφή δε θα αποκτήσουν κυριαρχική και επιδραστική κοινωνικο-πολιτική φωνή μέσα σε αυτήν την ιστορική συγκυρία.

 

καλύτερα μιας ώρας σκλαβιά και φυλακή, παρά σαράντα χρόνια ελεύθερη ζωή.

έχει γιά όλους.