Μαστιγώματα

Μιλώντας σοβαρά ο πόνος δεν είναι το δικό μου ζητούμενο, το αισθητικό αποτέλεσμα πάνω στο σώμα είναι.

Η πρόκληση πόνου for the sheer fun of it είναι κάτι που αποφεύγω επιμελώς αν δεν έχω κάποιον να επιτηρεί.

 

Σε αυτή την περίπτωση και σε ότι αφορά το βουκολικο περιστατικό με τις συνέπειες στην μέση σου, δεν σταμάτησες γιατί μετά από τόσα χτυπήματα δεν είχες δημιουργήσει την τέχνη που προσδοκούσες ? Μου φαίνεται λίγο παράξενο μετά έστω και από 100 χτυπήματα με την ζώνη για αυτό και ρωτάω. Ακόμη και αν ήταν ολόσωμη η εργασία και όχι επικεντρωμένη σε ένα σημείο.

Είναι ότι δεν σε εμπιστεύεσαι ?

 

It was a challenge accepted case από τη μεριά της. Γι αυτό πήγαμε στο δάσος νύχτα μέσα στη χειμωνιάτικη παγωνιά.

Yup

 

Τι να κάνουμε, τα ήθελες αδελφέ.

Κακό αυτό είναι. 

 

You can't always win  

Right you are but it is what it is.

 

Ξέρεις τι? Είμαι γενικά (αλλά για ειδικούς λόγους) λάτρης της λογοτεχνίας που έχεις εναποθέσει σε τούτο το φόρουμ, όσο αφορά την έκφραση την δομή και στην σκέψη αλλά ακόμη περισσότερο ως προς αυτό που ανιχνεύω ως σαδισμό σου. Το πιο πιθανόν να μην το ξέρεις γιατί γενικά είμαι φειδωλός σε τέτοιες εκφράσεις.

Όπως και να έχει, αναρωτιέμαι ποιες και πως θα ήταν, σε συνθήκες έτερης επιστασίας, οι προσπάθειες σου να φέρεις την "μαιμού" σε οριακή κατάσταση. Πως θα ήταν όσο αφορά το χώρο, το στήσιμο του σκηνικού, τα εργαλεία, τις ποσότητες μαζί με ένα άλλο πλήθος διαφορών λεπτομερειών που τους περισσότερους μάλλον τους αφήνουν αδιάφορους αλλά για μένα είναι πολύ νόστιμα καρυκεύματα. Αντιλαμβάνομαι ότι ζητάω πράγματα που άπτονται της προσωπικής σου σφαίρας και εγώ ρωτάω δημόσια.

Ας θεωρηθεί η ερώτηση μου ρητορική αν τούτο είναι πιο βολικό. Ας πούμε ότι φαντάζομαι την απάντηση. 

 

Με τη μαϊμουδίτσα μου δε θέλω να κάνω αυτό το πράγμα. Δεν θέλω να τη φτάσω στα όριά της και πολύ περισσότερο δε θέλω να ανακαλύψω που φτάνουν τα δικά μου ούτε με την ίδια ούτε με κανέναν άλλον, η γεύση που πήρα μια φορά ήταν αρκετή. Τούτου λεχθέντος με κάποιο άλλο υποψιασμένο "θύμα" και τονίζω το υποψιασμένο γιατί πρέπει να ξέρει με τι έχει να κάνει, δεν έχω ιδιαίτερες σκηνικές απαιτήσεις ούτε κάτι εξεζητημένο, σε καθαρά πρακτικό επίπεδο.

Δεν είχα και δεν έχω κάποιο ιδιαίτερο "φετίχ" με σύνεργα, τα εργαλεία δεν είναι παρά ένα μέσο για ένα σκοπό. Εννοώ ότι με μια απλή τρυπητή κουτάλα και ένα καλώδιο μπορείς να κάνεις θαύματα.

Ομολογώ ότι σε καθαρά φαντασιακό επίπεδο "τα εργαλεία" γίνονται σαφώς πιο ευφάνταστα και χμμμ... εξεζητημένα αλλά αυτά γινόντουσαν παλιά στο Τέξας ή έστω σε υπόγεια ιεροεξεταστών.

Και υπάρχει και το τελευταίο κομμάτι μου, ο ψυχικός μαζοχισμός αλλά αυτόν μπορώ να τον τρέφω μόνο με σενάρια που πλάθω στο μυαλό μου και αυτό για καθαρά τεχνικούς λόγους.

 

πόνεσε, σου είπε ο άνθρωπος.

 

Σήμερις η τηλεματικιά εκπαίδευση του Υπουργείου Στανικής Αργίας και Διαχείρισης κονδυλίων ΕΣΠΑ (Ενιαίο Σύμφωνο για την ΠΑπαρολογία), αλά σκόιλ ελικικού, έχει ως θέμα της τα...

1. Μαστίγια...
Μαστίγιο (κυριολεκτικώς) λέμε το λεπτό δερμάτινο λουρί ή λουρίδα που χρησιμοποιείται με σκοπό να πλήξουμε/χτυπήσουμε σε ελεγχόμενο βαθμό ζώα (συνήθως υποζύγια) ή ανθρώπους (συνήθως για την επιβολή μιας ποινής).
Ο βαθμός, το είδος και ο έλεγχος του αποτελέσματος που ζητείται από το εργαλείο αφενός και ο αποδέκτης αφ' ετέρου έχουν διαμορφώσει δύο βασικές κατηγορίες μαστιγίων με εκατοντάδες παραλλαγές.
Οι δυο βασικές παραλλαγές είναι τα μονά ή/και μονόκλωνα μαστίγια και τα μαστίγια με δυο ή περισσότερα στελέχη.
Οι παραλλαγές τους έχουν να κάνουν:
α. με το εύκαμπτο υλικό που χρησιμοποιείται σε κάθε περίπτωση (δέρμα, σχοινί, αλυσίδα, ύφασμα, καλώδιο κλπ)
β. με το μήκος του εύκαμπτου υλικού ή των υλικών ή του συνδυασμού υλικών
Και στις δυο παραλλαγές μπορούν να υπάρξουν πρόσθετα που να αυξάνουν την δραστικότητα του μέσου ή που να αποσκοπούν στην δημιουργία πλέον στοχευμένου αποτελέσματος είτε από το ίδιο το υλικό κατασκευής είτε από επιπρόσθετα (ενδιάμεσοι κόμποι, βαρίδια, μεταλλικά ελάσματα, άγκιστρα κλπ), που ή αναρτώνται στην ή στις καταλήξεις τους απευθείας ή σε ένα μικρό μόνο μέρος της κατάληξης που διαχωρίζεται (π.χ αν είναι μονό, αλλά πολύκλωνο)...
Για να τα λέμε και στα "ξένα" είναι τα single tails (συνήθως από 1,80 μ. έως και 4 μ), τα multi tails (συνήθως από 1,10 μ. έως και 2 μ), που προσανατολίζονται περισσότερο στον οξύ πόνο (sting), τα floggers από 0,5 μ. έως 1,2 μ, που συνήθως προσανατολίζονται στον αμβλύ πόνο (thud) κλπ.
...
Και ολίγον από γλώσσα... Μαστίγωμα σημαίνει μαστίγωση(ις), δεν σημαίνει το μεμονωμένο χτύπημα ή το ίχνος που προκαλείται από την χρήση ενός μαστιγίου, θα μπορούσαμε να το λέμε μαστιγιά (μπλιαξ), αλλά η ελληνική γλώσσα διακρίνεται για την εγγενή της αξιοπρέπεια και κομψότητα, οπότε και δεν υπάρχει ως λέξη. Το χτύπημα αρκεί, άιντε και το πλήγμα ή το ράπισμα, αν την έχει δει κάποιος κάπως στο φορσέ καθαρευουσιάνος ντυ κωλ.
Σιχτίρ πια, με την εκφραστική φλαταδούρα της ευκολίας του "έτσι μού κάθεται"... Οπότε:
Εδώ τελειώνουν και τα "μαστιγώματα" κυριολεκτικά, αν θέτε να λέtε τις φάπες ή τις μπούφλες ή το πέταγμα κισ-λορέν μαστίγωμα, χατίρια δεν χαλάμε, παρακαλώ όμως να κατουράτε και λίγο, διγιότι, πώς να το κάνουμε, τα κατακλυσμιαία φλόκια αριθμητικών δεδομένων δημιουργούν από θυμηδία έως χαχανητό και πρόγκα, τρακόκιαι χιλιάδαι δίσκοι το σουξεδάκι, νάμαστε καλά, γελάσαμε και σήμερις, mille merci, so cute indeed.
...
Βεβαίως και υπάρχουν και χρησιμοποιούνται και άλλα εργαλεία πρόκλησης πόνου για τους ίδιους λόγους και αποτελέσματα, τα εξής:
2. Βίτσες, βέργες, στιλιάρια
Συνήθως πρώτη ύλη τους αποτελούν κλαδιά από συγκεκριμένα είδη δέντρων, σκέτα ή επεξεργασμένα ή/και με επένδυση (ύφασμα, δέρμα, χάντρες, φολίδες κλπ), χαρακτηρίζονται από σαφώς περιορισμένη ευλυγισία. Μπορεί να κατασκευάζονται και από συνθετικά ή σύνθετα υλικά. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και τα "μαστίγια" ιππασίας (riding crops), επ' ουδενί όμως δεν ανήκουν στις (α) και (β).
3. Τα καμ(ου)τσίκια
"Μικτή" κατασκευή με κύριο στέλεχος αρκετά μεγάλη βέργα, πάνω από 1μ. τουλάχιστον, που μπορεί να φτάσει και τα 2,5μ μ, δες (2), που στο τέλος της υπάρχει ένα ή περισσότερα κομμάτια από εύκαμπτο υλικό, δες (α) ή (β). Αν και είναι πιο κοντά στα μαστίγια, ως προς το αποτέλεσμα, ούτε αυτά αποκαλούνται μαστίγια, έχουν δικό τους ονοματάκι.
4. Τα paddles
Υπάρχουν και δερμάτινες κατασκευές, αλλά όχι από στενές λουρίδες, αλλά από πλατειές έως και πολύ πλατειές, το πολύ δυο (2), που αποσκοπούν στην δημιουργία πόνου με επιφανειακό sting και γεμάτο ενίοτε thud, που τα λέμε στα "ξένα" paddles και που δεν λογίζονται ως μαστίγια, προφανώς. Υπάρχουν και οι παραλλαγές τους από ξύλο, τύπου από εργαλείο κοπής έως και ρακέτα παραλίας, σε διάφορες παραλλαγές.

Ως εργαλείο πρόκλησης πόνου, όπως και κάθε εργαλείο, τα μαστίγια ιδιαίτερα (α) και (β), απαιτούν και τεχνική και ορισμένως, αλλά όχι απαραιτήτως, μυϊκή δύναμη, διότι κύριο χαρακτηριστικό τους είναι η δυνατότητα να προκαλούν από αθώα έως δραστικότατα αποτελέσματα, εξαιρετικά στοχευμένα ποσοτικά και ποιοτικά. Το ίδιο ισχύει και για τα (2), (3) και (4), μερικές δε υλοποιήσεις τους μεγιστοποιούν το αποτέλεσμα με σχετικά μικρό κόπο συγκριτικά με τα (α) και (β), αν υπάρχει η κατάλληλλη τεχνική.
...
Παρένθεση: Η μαστίγωση με κανονικό μακρύ single tail (όχι τα "πειραγμένα για το εφέ στα ιντερνέτς) σε απόλυτη ησυχία, για μένα συνιστά Τέχνη, από κάθε άποψη).
...
Γενικότερα μιλώντας και σε κάθε περίπτωση μην χειριστείτε ποτέ κάτι που δεν έχετε δοκιμάσει ή νομίζετε πως σας φαίνεται απλό στο πώς λειτουργεί (τα μαξιλάρια είναι πολύ χρήσιμα για αρχή) και να ξέρετε πως όλοι οι άνθρωπες δεν είναι το ίδιο, κάλλιο να σας πουν μετρημένο, παρά μπετόβλακα, ναι..?

Καλό Σαββατοκύριακο νάχουμε...

 

Τα100 με τη ζώνη είναι ύποπτα  
Ενώ τα 2000 με το μαστίγιο είναι το ψωμοτύρι του έμπειρου μάστερ, η καθημερινότητά του, (αν δεν είναι 130 κιλά ή τρίτης ηλικίας, πράγμα και όχι τόσο απίθανο...)
Ακούτε άθλια βανιλοειδή;;;;  

 

Άτεχνη χρήση single tail μπορεί και μάτι να βγάλει, του χρήστη το μάτι, κυριολεκτικά. Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση.

Που αν έχει λειτουργήσει σωστά το σύστημα δεν θα σας πουν τίποτα, αν υπάρχει περιθώριο σχολιασμού κάτι πήγε λάθος  

Νάχουμε και θάχουμε...  

 

1. Έχει γίνει αυτό ανάμεσα κει που σκότωσαν τον Σακαφλιά και την πόλη-βασίλισσα, κάπου στα διάλα το έχω γράψει παλιότερα- δεν θυμάμαι σε ποιο νήμα...

2. Παλιά αυτά, τώρα τα πιο πολλά ή ντρέπουνται ή τα ξέρουν όλα, τι να πει κανείς...

3. Αμέ...