Μελίνα

Το τραγούδι που έκανα post έχει σχέση με το φοίνικα.

 

Και το δικό μου με τα ντουμάνια 
Αλλά αν θέλεις, το αποσύρω εννοείται  

 

Δε ξέρω τι ακριβώς εννοούσε ο μέντορας αλλά το σποράκι το θάβεις στο
χώμα όσο πρέπει ανάλογα το είδος, βαθειά σαπίζει.
Και με το μάτι να κοιτά προς τον ήλιο.

 

Χμ...το πλαίσιο της κουβέντας ήταν οι φαντασιώσεις κ επιθυμίες. Αν μπορεί κάποιος να τις μαζέψει και να τις κατευθύνει προς μια πορεία. Όχι να τις αρνηθεί...απλά να τις χαλιναγωγήσει. Εξάλλου όλα είναι μέσα στο μυαλό σωστά; Άρα δεν ξέρω αν η επιθυμία μπορεί να καεί η να σαπίσει...

Σε συνέχεια του θέματος που ήταν ωραία αφήγηση, η μελινα συγκλονίζεται από τις αναμνήσεις που είχε, εκπληρώνοντας τις τότε επιθυμίες της...αλλά δεν επιδιώκει να τις αναζωπυρώσει. Καλό; Καλό; Κανεις δεν μπορεί να πει  

 

Μπορεί αν δε τη δει για πολύ καιρό ο ήλιος δηλαδή μια πηγή ενεργείας.
Πάντως σωστά, στο μυαλό είναι όλα.

 

Η Μελίνα θυσίαζε κομμάτια της ψυχής της αλλά δεν ήταν αυτό που της ζητούσε ο Γρηγόρης, ποτέ δεν ήταν.

 

@goodevil χαίρομαι που μια επιθυμία μπορεί να σαπίσει! Είναι πραγματικά μια ωραία ιδέα...for real

@Arioch όλες οι μεγάλες θυσίες είναι αυτάρεσκες εκδηλώσεις του μαζοχισμού του καθενός, και ποτέ δεν γίνονται για άλλους. Γι’ αυτό και μας γεμίζουν με ηδονική απελπισία. Ποτέ δεν πίστεψα κάποιον που μου είπε ότι θυσιάστηκε για κάποιον άλλο...όποτε η Μελινα εκπλήρωνε το δικό της ταξίδι με την βοήθεια και την καθοδήγηση του Γρήγορη...γι αυτό αγαπάμε Κυριαρχακια  

 

Το σάπιο βρωμάει, εγώ σου εύχομαι να μη σαπίσει καμιά
και να είσαι πάντα ολάνθιστη.  

 

Θυσία είναι να το κάνεις για να κρατήσεις τον άλλον, αν το κάνεις γιατί το νιώθεις είναι προσφορά ακόμα και αν έτσι αποκολλάς μεγαλύτερα κομμάτια σάρκας.

Τουλάχιστον εγώ έτσι το βλέπω και αυτή είναι η οπτική που έχω περάσει στον πρωταγωνιστή της ιστορίας.

 

Αχ βρε Μ..ελίνα...

 

Λίγο βαρύ το κλίμα για μια ιστορία του αρτ. Έσβησα τα quote για τις 2,5 γυναίκες και τις τάρτες που είχαν σκοπό το τρολλάρισμα. Ας είναι.
Κρατάω το παρακάτω που αφορά μια πρώτη διαδικτυακή επικοινωνία

Είμαι σίγουρος πως έτσι θα σκεφτόταν ένας άντρας πως θα σκεφτεί μια γυναίκα, άντρας ο συγγραφέας γαρ. Θα σκεφτόταν όμως όντως έτσι μια γυναίκα; Έχω αμφιβολίες. Όποια μπορεί ας με διαφωτίσει.

 

Η αλήθεια είναι ότι το να γράφεις από την οπτική του άλλου φύλου είναι ζόρικο πράγμα ακριβώς για το λόγο που αναφέρεις και δεν είναι το μόνο σημείο στο οποίο μπορεί να εγερθούν αμφιβολίες.

Όσες πιστές...