προβληματίζομαι λίγο. switch.

λοιπόν, θα γράψω την ιστορία μου ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι θα την κρίνετε, το ζητάω, γιατί μου είναι πιο σημαντικό να αποκτήσω αυτογνωσία από το να μην εκτεθώ.
Επίσης μπορεί να έχω τελείως στρεβλή αντίληψη για το bdsm, το τί είναι το ένα και το άλλο. <- Αυτό θέλω να ξεκαθαρίσω.
και επίσης τη γράφω για να απαντήσει κάποιος στην απορία μου με βάση και όσα ξέρει για το πώς ζω εγώ τα πράγματα.

Μικρή είχα μία πολύχρονη (5 χρόνια) σχέση βανίλλια  ) πλάκα έχει η ορολογία.). Μετά από αυτήν την εμπειρία όμως δεν νομίζω πως υπάρχουν σχέσεις βανίλλια –κάποιος έχει τον έλεγχο σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Βανίλλια εννοώ ότι δεν υπήρχε σωματική βία, όχι σε βαθμό που να ξεπεράσει κάποιο παιχνίδι τύπου βασικό ένστικτο. Ψυχολογικά πάλι δε μπορώ να το πω βία, γιατί προσφέρθηκα με τη θέλησή μου, οπότε μάλλον με χαρακτηρίζω sub.
Ήταν περισσότερο παιχνίδι μυαλού. Εγώ είχα το δικαίωμα να δίνω και εκείνος είχε δεχτεί να παίρνει. Κάθε φορά που ήμουν καλή, υπάκουα, από αγάπη με αντάμοιβε με αγάπη. Και οι δύο το κάναμε ο ένας για το καλό του άλλου.
Όταν ξαφνικά .....
(2ο ποστ)

 

..... η σχέση κλονίστηκε. (Στα μισά χρόνια).Ο λόγος ήταν ότι με απάτησε, αλλά αυτό που με πείραξε ήταν η προδοσία. Εμένα μου απαγορευόταν να απατήσω. Εκείνος τώρα μου ζητούσε να τον συγχωρήσω. Δεν ήμασταν ίσοι πια.
Πόνεσα όπως πονάει κάθε άνθρωπος και ...έκατσα δίπλα του. Δεν μπορούσα να τον αφήσω. Τον αγαπούσα ταυτόχρονα με οτιδήποτε άλλο αισθανόμουν. Και εδώ αρχίζει ο προβληματισμός μου. Γιατί τα πράγματα άλλαξαν. Όχι οι ρόλοι.
Αυτό που άλλαξε ήταν ο έλεγχος. Είτε εγώ είχα πληγωθεί πολύ, είτε εκείνος είχε τύψεις, αυτό που γινόταν με bdsm ορολογία ήταν ο κυρίαρχος να δίνει τις εντολές που ήθελε ο υποτακτικός. Όταν με πονούσε (λεκτικά ή με συμπεριφορές όπως είπα για αυτήν τη σχέση) , εγώ πονούσα με έναν τελείως σαδιστικό τρόπο, γιατί εγώ πλέον τον τυραννούσα με την υπακοή μου.
Γιατί πολύ θα ήθελε να μην τον αγαπώ μετά από όσα μου είχε κάνει, αλλά δεν το έκανα. Όχι όμως ότι δεν έκανα κι αυτό που ήθελε, γιατί είχε ζητήσει να ξαναγίνουμε όπως πριν και εγώ εκπλήρωνα την επιθυμία του για συγχώρεση. Τέλοσπάντων εδώ το χάνω κι εγώ.
Το θέμα είναι ότι κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι έπαιζα μαζί του. Ήταν εξαρτημένος από εμένα, ενώ εγώ δεν ήμουν από αυτόν. Τώρα τον αγαπούσα με έναν πολύ εγωιστικό τρόπο, πιο πολύ και από κάθε κυρίαρχο. Κατάλαβα ότι κάτι τέτοιο ήταν λάθος και τί έκανα; Τον έκανα να με χωρίσει (δεν έκανα κάτι κακό, ψυχολογικά τον ανάγκασα).

Και φτάνουμε στο πρώτο ερώτημα: αυτό που περιγράφω είναι ένα πολύ πολύ κακό sub ή μία επιδέξια mistress (και αυτή κακιά)?
(3ο ποστ)

 

Αφού χωρίσαμε, τον πρώτο καιρό, συνειδητοποίησα ότι έχω ανάγκη να είμαι Εκείνος, γιατί κουβαλάω μέσα μου όλους τους κανόνες που μου έχει επιβάλλει. Έχουν γίνει δικοί μου πλέον, δεν μπορώ να τους ξεχωρίσω από τον εαυτό μου. Όπως επίσης έχω ανάγκη να ακυρώνω κομμάτια του εαυτού μου που δημιουργήθηκαν μαζί του γιατί δεν αντέχω την παρουσία του μέσα μου.
Γνώρισα κάποιον άλλο και πάνω στην πορεία και τελείως αυθόρμητα (καθώς δεν ήξερα τί είναι το bdsm και αυτός ήταν άπειρος) μας βγήκε μία σχέση όπου εγώ ήμουν η Κυρία και εκείνος το σκλαβάκι (αυτό κράτησε λίγο για άλλους λόγους όμως). Και σας πληροφορώ ότι το απήλαυσα εξίσου με το αντίστροφο.
Για έναν πολύ ίδιο λόγο. Μου άρεσε να τον ικανοποιώ. Ένοιωθα την ικανοποίησή του από τον πόνο (σωματικό τώρα) και δική μου. Αλλά και πάλι τον έλεγχο τον είχα εγώ. Εννοώ ότι δεν το άφησα να γίνει όπως ήμουν εγώ σαν sub τη δεύτερη περίοδο, που επέβαλα τη βούλησή μου. Το σκλαβάκι μου δεν είχε βούληση, αλλά η δική μου ήταν να το φροντίσω.


Το δεύτερο ερώτημα είναι αν αυτό που περιγράφω είναι ένα πολύ καλό sub (που ξέρει τις ανάγκες του υποτακτικού= να έχει mistress και στόχος είναι να τον ικανοποιήσει) ή απλά μία καλή mistress.
(4ο ποστ)

 

Και το τρίτο ερώτημα είναι μήπως δεν είμαι τίποτα από τα δύο.

Υπάρχει ένα θέμα στο φόρουμ για τους switch. Εμένα όλο αυτό το πάρε-δώσε με κάνει να θεωρώ φυσικό κάποιος να είναι switch.
Γιατί ουσιαστικά στο μυαλό μου και οι δύο το ίδιο πράγμα κάνουν, απλά με αντίθετο τρόπο.

Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πως κάποιος είναι μόνο το ένα ή το άλλο.
Εκτός και αν εγώ δεν το έχω πιάσει καλά το θέμα –πολύ πιθανόν. Για αυτό και είπα την ιστορία μου -γιατί δεν ξέρω αν ανήκω κάπου.
Θέλω να δω αν υπάρχει κάτι αντίστοιχο του ‘αμφιφιλόφυλος’ στο χώρο; Και αν ναι μπορεί να εμβαθύνει σε κάθε πλευρά του;
Ή το να είσαι αφέντης ή σκλάβος είναι απόλυτος τρόπος ζωής;




(υ.γ. είναι πολλά τα θέματα που έθιξα, αλλά αν έχει να πει κανείς κάτι για οποιοδήποτε θέλω να το ακούσω.)

 

Διάβασες το θέμα για τους switch?

 

Γιατί δε μπορεί να είναι απόλυτος τρόπος ζωής και το να είσαι switch; Συνεχίζοντας το παράδειγμα της αμφιφυλοφιλίας, οι αμφιφυλόφιλοι δεν είναι αναποφάσιστοι ή μπερδεμένοι, στην πλειοψηφία τους ξέρουν ακριβώς τι θέλουν, και αυτός είναι ο τρόπος ζωής τους. Το να'σαι switch ή αμφι δε συνεπάγεται υποχρεωτικά σύγχυση ή έλλειψη τρόπου ζωής. Είσαι αυτό που είσαι επειδή έχεις δοκιμάσει διάφορα πράγματα και σου αρέσουν όλα.

 

Ναι. Σκέφτηκα να το συνεχίσω εκεί καθώς δε με κάλυψαν όλες οι απαντήσεις, όμως θέτω τ ερώτημα από την αντίθετη βάση.
Αν όλες οι σχέσεις έχουν αυτήν την εναλλαγή εξουσίας; (που με οδήγησε στην εναλλαγή των ρόλων)

 

..χαρηκα πολυ για τους προβληματισμους που ανεπτυξες..και οπως αυθορμητα και ομορφα τα εγραψες...κυριως λογω της ηλικιας σου..ενα εχω να σου..το τι ακριβως εισαι μονο μεσα απο τις εμπειριες σου θα το καταλαβεις..τι σου παει δλδ..σε μενα περασαν 3 δεκαετιες για να συνηδοποισω πλεον οριστικα και αμετακλητα που ανηκω..

 

καλως όρισες εκάτη.

πρέπει να προσπαθήσεις να αποβάλεις τα ψυχοσυναισθηματικα κατάλοιπα απο τις προηγούμενες εμπειρίες και ειδικα αυτό της απόρριψης γιατι σε κάνει να λειτουργείς εκδικητικά απέναντι στον σύντροφο σου.

έτσι θα είσαι συνεχώς δυστηχής και ανικανοποίητη.

δώσε χρόνο στον εαυτό σου, διασκέδασε, χαλάρωσε, μελέτησε, ωστε να μπορέσεις με το χρόνο να διακρίνεις την σεξουαλική σου ταυτότητα.

μπορεί, για παράδειγμα να σε ευχαριστεί να δέχεσαι πόνο, αλλά και να επιβάλλεσαι στο αρσενικό σου.

κάτι το εντελώς λογικό, για να μην πω φυσιολογικό κατά την άποψή μου βέβαια.

αυτά. προς το παρόν...

 

Απάντηση: προβληματίζομαι λίγο. switch.

Τι είναι switch;

Με έναν Master συμπεριφέρεσαι σαν sub, και σ’ αρέσει. Με έναν sub συμπεριφέρεσαι σαν Mistress, και σου αρέσει κι αυτό. Ε, και μια vanilla σχέση με ένα καλό παιδί, δεν είναι άσχημη!! Περίπλοκο, έτσι;

Υπάρχουν δύο επίπεδα πιστεύω. Στο πρώτο, είναι οι Κυριαρχικοί που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσαν να έχουν ρόλο υποτακτικού. Αυτοί, που δεν παίζουν τον Κυρίαρχο, αλλά είναι το φυσικό τους. Είναι αυτοί, που κάθε υποτακτικός θα ονειρευόταν υπηρετεί.
Στο δεύτερο, είναι αυτοί που προκύπτουν μέσα από συνεχόμενες εναλλαγές ρόλων.. Κάποια στιγμή λοιπόν, αποφασίζουν πως προτιμούν τον ρόλο του Κυριαρχικού.

Προσωπικά, θεωρώ πως αυτοί οι δεύτεροι απλά περιμένουν κάποιον/α του πρώτου επιπέδου για να τους οδηγήσει στο πεπρωμένο τους. Θα καταλάβεις τι εννοώ, όταν βρεις τον Άντρα, για τον οποίο θα είσαι διατεθειμένη να κάνεις τα πάντα.

 

ekati,
νομιζω οτι τα πιο σημαντικα διαφοροποιητικά και ειδοποιά στοιχεία της προσωπικότητας ενός switch, δεν είναι η σεξουαλική συμπεριφορά του στις σχεσεις τοσο, αλλα η περιέργεια, η φαντασία, η ανησυχία, η αναζήτηση,η τόλμη, ο οραματισμός, σε συνδυασμό με την επιθυμία να τα μοιραστούν αυτά με τους άλλους.
Παρότι δεν τα απαρίθμησες, απο την ιστορία σου τα διέκρινα σε σένα.
Αν και οι ταμπέλες δεν λένε τίποτα, για λόγους οικονομίας του φόρουμ, καλως ηρθες στον υπεροχο κοσμο των switch, τον δικο σου κοσμο  

 

Απάντηση: προβληματίζομαι λίγο. switch.

Καταρχην, σε τιμαει αυτο που λες και αυτο σημαινει οτι εχεις αυτογνωσια, καθως και εγω ειμαι νεα στο χωρο καταλαβαινω απολυτα τι θες να πεις γιατι καπως ετσι ημουν και εγω προβληματισμενη για το τι υπερισχυει πιο πολυ μεσα μου και μπορω να πω οτι δε μου ειχε περασει και πολυ απο το μυαλο οτι θα μπορουσα να εχω υποτακτικες τασεις-το αντιθετο ισως- μεχρι που καταλαβα οτι μπορει καποιος να μου γαμησει το μυαλο με τετοιο τροπο που να με κανει να θελω απο μονη μου να ειμαι πιστη και υπακουη σκυλιτσα μεχρι να φτασω στα δικα μου ορια και να θελω να δαγκωσω, να κανω τα ιδια σε καποιον αλλο. Να γινει ο αλλος το σκυλακι που θα παω βολτα για πιπι στα 4 με την αλυσιδα του. Για μενα τουλαχιστον ειναι το τι σου βγαζει ο καθενας και βρισκω απολυτα φυσιολογικο με καποιον να εισαι top και με καποιον αλλο bottom εφοσον αυτο εισαι και αυτο σου βγαινει και δεν υπαρχει λογος να προβληματιζεσαι γι'αυτο, αν καταληξουμε στο μελλον σε κατι πιο συγκεκριμενο δεν το ξερουμε αν και προσωπικα πιστευω οτι δε θα μπορουσα να διαλεξω ενα και μονο ρολο γιατι θα ενιωθα εγκλωβισμενη οπως και δε θα απεκλεια μια ελευθερη kinky vanillosxesh. Oσον αφορα τους αμφιφιλοφυλους-οπως ειπαν προηγουμενως και οι panacotta- δε σημαινει οτι δεν ξερουν τι θελουν η οτι ειναι αναποφασιστοι, απλα το φυλο δεν ειναι κριτηριο επιλογης γι'αυτους. Και οπως λενε και οι peaches, i don't have to make a choice i like girls and i like boys