Σαδομαζοχισμός και Edge Play

Είναι φοβία. Όχι πάθηση.
Ένας τρόπος αντιμετώπισης των φοβιων είναι και η ελεγχόμενη έκθεση σε αυτές.

 

Διορθωνω στη λεξη. Δεν εχω καμια αντιρρηση. Προφανως ο σκηνοθετης εχει και αλλες επιλογες για τις φοβιες. Καμια αντιρρηση.

 

Μπορείς να το πεις ψυχική πάθηση, δεν είναι λάθος. Είναι πιο γενικό αλλά δεν είναι λάθος.

 

Συμφωνώ, σε γενικές γραμμές, με την κατηγοριοποίηση αυτή.
Πιο συγκεκριμένα, οι απόψεις μου είναι:

Play αμιγώς σωματικής καταπόνησης: τα όρια και οι αντοχές κάθε bottom, δεν είναι σταθερά (εξαρτώνται από την σωματική κούραση που πιθανώς να έχει, την ψυχολογική διάθεση, κλπ).
Για αυτό και τέτοιου είδους καταστάσεις είναι άκρως ενδιαφέρουσες .. (Αγαπάμε σωματική καταπόνηση).

Play βιολογικής καταπόνησης: Στην πράξη, τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα για ένα bottom άτομο. Και αάλογα, είναι πολύ εύκολα και για το Top άτομο να τα επιβάλλει. (Μας αρέσει τέτοιου είδους καταπόνηση).

Play συναισθηματικής καταπόνησης: Για μένα, αυτά δεν ανήκουν σε κατηγορία play .. μάλλον κρύβουν άλλα πράγματα. (Γενικά έχω την χειρότερη άποψη).

Play εξαναγκασμού: Τέλεια ... Προϋπόθεση, να έχει μακριά μαλλιά .. τα κοντά μας δυσκολεύουν  ) (Αγαπάμε τέτοια παιχνίδια).

 

Κάποιες φορές, το πέρας των αυξανόμενης δυσκολίας δοκιμασιών, δίνει την αίσθηση level up σαδομαζοχρησιμότητας, σαν μια s/m εκδοχή του super-mario :Όσο πιο ψηλά ο πήχης δυσκολίας, τόσο πιο ψηλά το σκορ αποδοχής.
Η προπόνηση, βοηθά στην συνειδητοποίηση : διάκριση ανάμεσα στην αλγολαγνεία και στον μαζοχισμό, στην φαντασίωση και το βίωμα. Τις στιγμές εκείνες, που ένιωθα να προσεγγίζω την πιο ευάλωτη μορφή μου, το σχεσιακό πλαίσιο λειτουργούσε περισσότερο από ένα νεύμα ή μια λέξη, ως safeword.
Γνωριμία με τα όρια, φλερτάροντας με τις αντοχές : πρώτα φεύγουν τα σημάδια από το σώμα, τα ορατά. και σχηματίζεται μια νοερή κόκκινη γραμμή, σε ο,τι έχει να κάνει με συναισθηματικές οριακές καταστάσεις και λοιπά παρελκόμενα.

 

Προσωπικες απόψεις (προφανώς).Ως μπρατακι επιδιώκω το edge play...σε όλες τις κατηγορίες και στην συνηθισμένη αλληλεπίδραση  . Όταν μου ζητήσει κάτι που δεν μου αρέσει, την ώρα που δεν μου αρέσει, και επιμείνει (φυσικά) θα ακούσει κ ένα ξεχεσιδι να ανάψουν και τα αίματα. Όποτε ακροβατώ στο χείλος συνεχώς, όρια που δοκιμάζονται και σπάνε συνέχεια - ναι ξέρω τα Ντομς θα αρχίσουν την γκρίνια και γι’ αυτό δεν τους αρέσουν οι μπρατς, ζαλουρα συνέχεια. Γνωστό από παλιά.

αν οτιδήποτε δεν πάει καλά, η λύση είναι aftercare. Η αν έχεις εκπαιδευτεί, self-care. όχι μόνο σε edge plays, σε οποιαδήποτε σκηνή, ο τρόπος να συνέλθει το σαμπ είναι αφτερκερ.

Ανάλογα την εκπαίδευση φέρνει τούμπα τον κόσμο του σαμπ μην νομίζεις. Βέβαια μπορείς να ανταγωνιστείς, να προσπαθήσεις να γυρίσεις στο παιχνίδι. Να ελέγξεις πάλι όρια χαχα.

προσωπικα θεωρώ ότι το safeword είναι καλό να υπάρχει. Αποφεύγονται ατυχήματα. Γνώμη μου πάντα.

 

Το ξεχεσιδι το ρίχνεις ασυνείδητα γιατί κάτι οντως σε ενοχλεί πολύ η με ξεκάθαρο σκοπό να προκαλέσεις κάποια αντίδραση ;

 

Both. Δεν θέλω να το κάνω ΚΑΙ θέλω να δω πως θα αντιδράσει. Και θέλω/ έχω ανάγκη να με υποτάξει  

 

Δεν το έχει κάνει ήδη; Scene based είναι η υποταγή;

 

Και τελευταία ερώτηση. Φαντάζομαι ότι θα έχεις ακούσει για τη έννοια της συναίνεσης και ίσως εχεις διαβασει κακοποιητικες ( ; ) ιστοριες από δω και από κει. Πώς δηλώνεις λοιπόν το πραγματικό σου ΟΧΙ σε κάποιο θέμα που τρως πίεση η γενικά δεν έχεις ΟΧΙ αρκεί να υπάρχει συναίσθημα επιβολης

 

Αυτό που περιγράφετε, δεν το λες και D/s.
Σαδομαζοχιστικά παιχνίδια ναι, μια χαρά το λες.

 

Αχαχαχα φυσικά και το έχει κάνει, μου έχει αλλάξει τα φώτα. Αλλά η επανάληψη είναι μήτηρ μαθήσεως.