Αυτοσαδομαζοχισμός υπάρχει;

Το τελευταίο διάστημα σκέφτομαι το εξής, ένας/μία σαδιστής/τρια αρέσκεται να προκαλεί πόνο ( σωματικό, ψυχολογικό) κ αντίστοιχα το ταίρι του ένας/μία μαζοχιστής/τρία αρέσκεται στο να λαμβάνει τον πόνο αυτόν.
Υπάρχει η περίπτωση κάποιος/α είτε να αυτοσαδίζεται είτε να αυτομαζοχίζεται συνειδητά;
Κ εάν ναι με ποιούς τρόπους;

 

Εύκολα: σαδιστής, τύψεις, win-win

 

Στα πλαίσια του ψυχολογικού σαδισμού, εγώ σίγουρα αυτοσαδίζομαι συνειδητά, άρα θα έπρεπε και να αυτοικανοποιούμαι υπό αυτό το πρίσμα. Η μαλακία είναι (pun), οτι δεν...απλά αυτοσαδίζομαι.

 

Μέσα από τη διαδικασία των τύψεων υπάρχει κάποια αυτο-ικανοποίηση τόσο ώστε να προχωράει και στην άφεση αυτών;

 

Όχι, η ενοχικότητα χτίζεται λιθαράκι-λιθαράκι.

 

Λίγο πολύ με κάποιο τρόπο όλοι αυτοσαδιζόμαστε.
Θεωρώ οτι το νήμα όμως δεν αντιπροσωπεύει το bdsm εκτός αν θέλεις να θέσεις μέσα σε ψυχολογικά όρια και τι επιπτώσεις έχει στον Κ ή στο υ αντίστοιχα.

Ωραίο νήμα btw αλλά όπως είπα χρήζει ανακαίνιση.

 

Το σωστό είναι "χρήζει ανακαίνισης"

 

Για αυτό σε έχουμε εσένα εδώ για autocorrect  

 

Ο σαδισμός δεν αφορά μονάχα το ψυχολογικό κομμάτι, όπως δεν αφορά μονάχα το σωματικό. Μπορεί να είναι το ένα ή το άλλο ή και συνδυασμός των δύο. Το αν αντιπροσωπεύει το bdsm δεν έχει να κάνει με τα ψυχολογικά όρια και τις επιπτώσεις, όσο για πιο σκοπό γίνεται αυτή η πρακτική. Αν ένας σαδιστής βρίσκει απόλαυση στο να σαδίζει στον εαυτό του ως σαδιστής γιατί να μην;

 

Μπορείς να μου εξηγήσεις με πια οπτική το βλέπεις; γιατί εγώ μέσα σε αυτό δεν βλέπω bdsm.

 

Τι βλέπεις εσύ σαν BDSM ?

 

Προσωπική ερώτηση και ξεφεύγουμε απο το νήμα.
Στην παρούσα φάση δεν βλέπω που υπάρχει το bdsm αν ένας σαδιστής αρέσκετε στο να σαδίζει τον εαυτό του.