Αυτοσαδομαζοχισμός υπάρχει;

Απο τον πονο ναι (σωματικο ή μη), αλλα ο ενας επειδη ασκει και ο αλλος επειδη δεχεται. Μπορει καποιος να απολαμβάνει να ασκεί και προκαλεί πονο, αλλά οχι να τον δεχεται. Το πιο 'λογικο' νομιζω ειναι να ειναι αυτοσαδομαζοχιστης, χωρις ομως να θεωρω οτι δεν μπορουν να υπαρξουν και μεμονωμένες εκφάνσεις.

 

Απο τη διαδικασια προκλησης ισως

 

Κατά την άποψη μου σε όλους λίγο πολύ επικρατεί ο σαδομαζοχισμός απλά στους περισσότερους υπερτερεί η μια πλευρά. Αυτή του σαδισμού ή αυτή του μαζοχισμού. Σπανια ειναι κάποιος ξεκάθαρα μόνο το ένα η μόνο το άλλο.
Αν εξαιρέσουμε την περίπτωση την οποία αναφέρει ο @Arioch και με την οποία συμφωνώ με την προυπόθεση πως δεν μιλαμε για σαδιστή αλλά σαδομαζοχιστή του οποίου υπερτερεί η σαδο πλευρά και μέσω των τύψεων λαμβάνει χώρα και ο μαζοχισμός του (υποσυνείδητα όμως) :

Τότε κανένας σαδιστής δεν μπορεί να σαδίσει τον εαυτό του και μάλιστα συνειδητά μετατρέποντας τον ξεκάθαρα και σε μαζοχιστή.
Ο μαζοχιστής είναι άλλη περίπτωση και μπορεί να προκαλέσει πόνο και τρόπους ώστε να υποφέρει αλλά έχω μια επιφύλαξη ως προς την συνειδητότητα με την οποία το κάνει. Τουλάχιστον στον βαθμο που έχω δει οι άνθρωποι που αυτομαζοχίζονται δημιουργούν ένα μοτίβο πόνου είτε ψυχικού είτε σωματικού στο περιβάλλον τους και θρέφονται μέσα από αυτό.

 

Θέλετε να πείτε αν καταλαβαίνω σωστά ότι για να υπάρξει συνειδητός αυτοσαδισμός /αυτομαζοχισμός πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη αποδοχή από το άτομο που προκαλεί και φέρνει σε αυτή την κατάσταση τον εαυτό του;
Τι εννοείται ως αποδοχή;

 

Θα έλεγα πως δεν επικρατεί μπορεί όμως να υπάρχει σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου status και προτιμήσεων.
Κάποιος/α Κ ή υ δεν θα καταφύγει σε τέτοιες πρακτικές συνειδητά τουλάχιστον, ώστε να ανακουφίσει την όποια ανάγκη τον/ην φέρνει σε αυτή την κατάσταση.

 

Καθόλου προφανείς κατ εμέ. Σε τι θα βοηθούσε η δημοσιοποίηση τους; Για την ακρίβεια αν υπάρχει κάποια πιθανότητα να βοηθηθεί κανείς από την ανταλλαγή απόψεων και να λάβει απαντήσεις μήπως είναι πολύ μεγαλύτερη η πιθανότητα να μπερδευτεί αν τα βάλει αυτά τα δυο στη ζυγαριά; Άλλους λόγους δεν μπορώ να σκεφτώ.

 

Τείνω να πιστεύω πως πολλοί συγχέουν τον όρο του μαζοχιστή με αυτό του αλγολαγννού.
Ένας σαδιστής μπορεί να είναι αλγολαγνός αλλά όχι μαζοχιστής.
Μπορεί εξίσου να λάβει η δώσει πόνο αλλά όχι με την έννοια του μαζοχισμού αλλά με αυτή αλγολαγνού.

 

Μπορεί να είναι σαδομαζοχιστής, οπότε βρίσκει απόλαυση και στις δύο περιπτώσεις.
Σίγουρα μοιάζουν οι δύο όροι, αλλά και μέσα από τις διαφορές τους, δεν βλέπω (προσωπικά) τον λόγο γιατί ένας σαδιστής να μην μπορεί να είναι και μαζοχιστής. Αν η πηγή της ηδονής του είναι ο πόνος, και ενεργητικά και παθητικά τότε γιατί όχι.

 

Αλγολαγνος ειναι αυτος που gain pleasure,enjoyment,ευχαριστηση,απολαυση,any or all of the above με το πονο.
Μαζοχιστης ειναι αυτος που gain,pleasure,enjoyment, ευχαρίστηση,απολαυση,any or all of the above οχι μονο με το πονο αλλα με οτιδηποτε του δημιουργει αισθηση πιεσης και δυσκολιας (πχ εξευτελισμος ).

Άρα ο σαδιστής δεν μπορεί κατ'εμε να είναι και μαζοχιστής συνάμα.

 

Συνεχίζω να μην βλέπω γιατί το ένα αναιρεί το άλλο, αλλά οκ αυτός είμαι εγώ και δεν σημαίνει οτι έχω και δίκιο.

 

Ο αλγολάγνος ερεθίζεται και διεγείρεται από τον πόνο, ο μαζοχιστής είναι κάτι πιο σύνθετο μην με ρωτήσεις τι!  
Research is still in progress!
Εξού κ ευσταθεί ένας σαδιστής να είναι κ αλγολάγνος.