D/s σχέσεις και πληθυντικός

Αυτο θα συλλογίζεσαι στη φωτο που έχεις avatar. Οπως κ να εχει εδώ ειναι χωρος για φετιχ κ τα εμοτικον με ξερατα σε αποψεις αλλων καλο ειναι να αποφευγονται.

 

Ακόμα και αν είναι, εσένα ποιο είναι το πρόβημά σου;

Πάλι πήρες κιλά ρε και ξεσπάς στον κόσμο;

Αν ο/η Κ επιθυμεί πληθυντικό that's it και για τον υποτακτικό η χρήση του ακόμα και μετά το release δείχνει αν μη τι άλλο ότι σέβεται την επιλογή του.

 

Στις αρχές των βημάτων μου θεωρούσα τον πληθυντικό όχι απαραίτητο.
Με τον καιρό όμως συνειδητοποιώ ότι μου έχει γίνει αναγκαίος ο συγκεκριμένος τρόπος ομιλίας. Με κάνει να καταλαβαίνω ποια πράγματα είμαι και σε ποια θέση ανήκω. Μου προσφέρει γαλήνη,με γεμίζει ολόκληρη. Χωρίς τον πληθυντικό νιώθω χαμένη.

 

Και εγω πιστεύω πως ο πληθυντικός σαν μια ειλικρινής ένδειξη σεβασμού και συνειδητοποιήσης της θέσης του υποτακτικού, είναι καλός. Όμως δεν παύει να είναι η επιφάνεια... αν δεν υπάρχουν τα παραπάνω και είναι απλά συνήθεια ή ευγένεια.

 

Ο πληθυντικός χρησιμοποιείται ως λεκτική ένδειξη σεβασμού και ορισμένες φορές ως δείγμα κατωτερότητας.

Φαντάζομαι πως υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες ο κυριαρχικός σέβεται τον υποτακτικό, αλλά δε χρησιμοποιεί φυσικά πληθυντικό, άρα συνήθως ο πληθυντικός χρησιμοποιείται μόνο από τη μία πλευρά ως δείγμα υποτακτικότητας.

 

Υπάρχουν και περιπτώσεις που δεν τον σέβεται ?

 

Ρητορικό το ερώτημα; Εάν ο ένας δε σέβεται τον εαυτό του, δε θέλει πολύ να χαθεί ο σεβασμός και από τον άλλον προς το πρόσωπο του ενός, χωρίς απαραίτητα αυτό να γίνεται συνειδητά. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ξέρω κατά πόσο ο ενικός και ο πληθυντικός σώζουν την κατάσταση.

 

Μάλλον έχεις χάσει το νόημα του νήματος.
Για D/s μιλάει.

 

Κι εγώ γι' αυτό μιλάω. Θα τα κάνω πιο λιανά, για να μην υπάρχουν παρερμηνείες. Εάν ο υποτακτικός δε σέβεται τον εαυτό του, δε θέλει πολύ να χαθεί ο σεβασμός και από τον κυριαρχικό προς το πρόσωπο του υποτακτικού, χωρίς απαραίτητα αυτό να γίνεται συνειδητά. Το ίδιο ισχύει και στο αντίστροφο, δηλαδή εάν ο κυριαρχικός δε σέβεται τον εαυτό του, δε θέλει πολύ να χαθεί ο σεβασμός και από τον υποτακτικό προς το πρόσωπο του κυριαρχικού, χωρίς απαραίτητα αυτό να γίνεται συνειδητά. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν ξέρω κατά πόσο ο ενικός και ο πληθυντικός σώζουν την κατάσταση. Εκτός κι αν θεωρούμε δεδομένα κάποια πράγματα, όπως ο σεβασμός. Μοιάζει λίγο και με τη συγγνώμη στο άλλο νήμα, η οποία από μόνη της δε σημαίνει και ειλικρινή μεταμέλεια. Δηλαδή η χρήση πληθυντικού δε χρησιμοποιείται απαραίτητα για λόγους σεβασμού. Η χρήση πληθυντικού από τον υποτακτικό και η χρήση ενικού από τον κυριαρχικό φανερώνει ευθέως τη θέση του ενός και του άλλου, αλλά ο πληθυντικός δεν προϋποθέτει σεβασμό.

 

Ο σεβασμός είναι υποχρεωτικός.
Αν δεν υφίσταται σεβασμός, δεν υπάρχει D/s.
Αν δεν υπάρχει D/s, δεν πα' να κόψει τον λαιμό του ο ασεβής υποτακτικός;
Δεν είναι δικός μας υποτακτικός, ειν' αλλουνού.

 

Αυτό. Αν δε σέβεσαι την ιδιοκτησία σου for all intents and purposes είσαι απλά χρήστης.

(Το αντίστροφο: σεβασμός από το υ προς το Κ δεν το συζητάω καν...)

 

Το αν υπάρχει σεβασμός το δείχνουν οι πράξεις, όχι τα λόγια (άσχετα αν χρησιμοποιείται πληθυντικός από τον υποτακτικό). Ελπίζω τώρα να είναι πιο ξεκάθαρο.