Limbo

Hence η επιλογή "Παλιά στο Τέξας, πέταξε το πουλί πάει στη στεριά την αντικρινή" για όσους μπορούν να σκεφτούν και/ή να πράξουν έτσι.

 

 

Ναι, ο Κύριος είναι παντού Κύριος, ο Δάσκαλος είναι παντου Δάσκαλος. Αλλά μερικές φορές απλά χρειάζεται ένα διάλειμμα ( ; ). Είναι η διαφορά μεταξύ σκλάβου και υποτακτικού; Είναι κύκλοι της ζωής που αναπόφευκτα συμβαίνουν; Δεν το έχω ξεκαθαρίσει να πω την αλήθεια   απλά συμβαίνει (σε εμένα συνέβησαν 2 από τα παραπάνω, δεν μπορώ να τα φανταστώ όλα μαζί, αλλά είναι ρεαλιστικά σενάρια).

Υπέροχη πολιτεία, επιτρέπεται να πυροβολήσεις οποιον εισέρχεται στην ευρύτερη περιουσία σου (ακόμα κι αν πατήσεις κατά λάθος κηπο) ...και αφήνουν τα όπλα σε τραπέζι έξω από τα barbecue spots. Έχει καλουτσικη μπίρα για τους ποτες, και πολύ καλό παγωτό (blue bell ice cream). Στο Τέξας αδέρφια μου στο Τέξας Χεχε. Μα τι πτηνό είσαι αν δεν εξερευνήσεις όλες τις στεριές;  

μικρές δικές μου σκέψεις. Φαντάζομαι θα υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις.

 

Και μετά; Με το ίδιο πρόσωπο; Ή με άλλο;

 

Αν οι συνθήκες το επιτρέπουν και ο ίδιος θέλει να ξαναασχοληθει...φαντάζομαι γίνεται. Εμένα δεν το επέτρεπαν οι συνθήκες.   με το που μείνεις αδέσποτη θα σε μαντρώσει ο επόμενος στο εγγυώμαι γλυκιά @margarita_nikolayevna

και πάλι δεν είμαι Κ...μπορεί ένα Κυριαρχικο να μην θέλει να ξανάασχοληθεί με κάποιο υπό που αποδεσμεύτηκε.

 

Σε αυτή την περίπτωση η πραγματική αιτία που ζήτησες αποδέσμευση από τον προηγούμενο δεν μπορεί να είναι "θέλω διάλειμμα από το D/s" αλλά το "θέλω διάλειμμα από τον πρώην"

 

  μας χώριζε ένας ωκεανός και δυο ήπειροι. Ήθελα διάλειμμα από την ανωμαλία που με δέρνει. Ε κάπου στα 30 έπαθα ένα «τι κάνω εγώ με την ζωή μου»...υπαρξιακά θέματα. Όσο και αν λέγαμε ότι είναι η φύση μου, ε δεν μου άρεσε η φύση μου   τώρα δεν ξέρω...εδώ έχετε συνολικά εμπειρία δεκαετιών...σίγουρα θα τα εξηγήσετε καλύτερα από εμένα  

και by the way να στρίψω το μαχαίρι στην πληγή, διάβασα για ένα σαδιστή που χαλιναγώγησε την φύση του για/με μια «άθλια μαϊμού»  

 

Το παρακάτω είναι πολύ καλός λόγος.

Το παρακάτω είναι και αυτός καλός λόγος...

Έρχεται όμως σε αντίθεση με το υπογραμμισμένο:

Δεν σε ξέρω, δεν κρίνω αν έκανες καλά ή όχι, απλά σχολιάζω αυτά που έγραψες.

 

Α οκ...τωρα κατάλαβα. Με την πολύ αξιόλογη και γλυκιά @margarita_nikolayevna σε νήματα έχει τεθεί επιδερμικά το ερώτημα αν μετά μια εμπειρία ασύμμετρης σχέσης μπορείς να ξανά υποταχτείς σε επόμενο Ντομ.

Αν θα αναγνωρίσεις νέο Κυρίαρχο. Και με την progidal_sub έγινε μια μικρή νύξη, και σε ένα ακόμα θέμα.

Ξεκινώ με το ότι στην ασύμμετρη σχέση υπάρχει διαδικασία αποδέσμευσης. Είναι ευθύνη του Κ να σε αποδεσμεύσει με ασφάλεια. Ως εκ τούτου, βγαίνοντας αδέσποτο, και θέλοντας να συνεχίσεις στον χώρο, να είσαι έτοιμο για το επόμενο βήμα.

Και αν η φύση είναι υποτακτική, oh well, βοσκοί υπάρχουν να σε μαντρώσουν. Σε μυρίζουν και τους μυρίζεις από μακριά. Δεν υπάρχει άγχος δηλαδή αν θα βρεις, η αν θα ζήσεις παρόμοια εμπειρία. Πιθανά να ζήσεις και πιο δυνατή. Κάπως έτσι ήθελα να το εκφράσω.

 

Για να μην χρυσώνεται το χάπι ας λέγεται και καμιά αλήθεια, γιατί από θεωρίες είμεθα υπερκομπλέ.
Αν ζητήσει αποδέσμευση θεωρητικέ Κ της συμφοράς, μπορεί να είναι γιατί δεν σε αποδέχεται ως κυρίαρχο, γιατί δεν είσαι. Τουλάχιστον όχι γι αυτήν.
Ποια συμφωνία, ποια tasks και ποια πρωτόκολλα θα το αποκαταστήσουν αυτό;
Αυτοί που λένε όλες αυτές τις - και καλά - πιασάρικες θεωρίες, έχουν φάει αίτηση αποδέσμευσης/χυλόπιτα με sms ή mail και κάτσαν και το φαγαν;
Έχουν λάβει αίτηση ενώ η υ είναι ήδη με αλλον Κ, οπότε αν αρνηθούν να την χορηγήσουν να κινδυνεύουν να γίνουν έως και γραφικοί;
Έχουν ρίξει δίχτυα σε ξένα υ γράφοντας στα παπάρια τους κώδικες και πρωτόκολλα και συμφωνίες και τις αιτήσεις αποδέσμευσης των άλλων;
Και γενικώς, για να λέμε αλήθειες, άμα κόψει το γλυκό, δεν φτιάχνεται μετά, ποτέ και με τίποτα.
Οι νοήμονες το κατανοούν αυτό. Ελπίζω.

 

[Υποθετικά μιλώντας πάντα] α. ναι, β. ναι, γ. όχι εφόσον μου (!) ζητάει (!), επειδή είναι η εκκρεμότητα της αποδέσμευσης να ισοπεδώσουμε τα πάντα;